Agents contact me on a regular basi

Agents contact me on a regular basis to ask me if I want to do a book about my life.

I say no.

I say no because I have no idea how to do a book about my life. I'm sure I have no idea because I already have had a six-figure book deal to write about my life that I'm not delivering on, and the editor has dumped me. (Read: Phone calls to collect on the large advance I've already spent.) So my qualifications to tell you advice about how to write about one’s life are questionable. But whatever; I have never stood on ceremony over qualifications.

Maybe the problem is that my life story needs a redemptive moment. This is what my agent-who-is-no-longer-my-agent tells me. And this is a warning to any agent who thinks they might want to be my agent: My past agent dumped me because (even though I did deliver on my first book deal) I am terrible at writing book proposals and I am terrible at following publishing industry rules. And her number one rule is that if you write about your life there must be a redemptive moment because people like that. “That's what sells,” is my not-my-agent's way of saying “That's what people like to read.”

So, okay. I try to see that. I mean, I've read plenty of memoirs – Girl, Interrupted, Smashed, Darkness Visible—all good books. All very redemptive at the end, for sure. But I've also read Anna Karenina. Well, I haven't, but I'm able to spoil the ending for you right now anyway (skip to the next paragraph if you don't want the spoiler). She gets hit by a train. I think she kills herself.

That seems redemptive to me. I mean, at least she doesn't have to wake up to her same problems every day.

I have told this to my not-agent. She said that people do not want to read about my fascination with suicide. It's true. I am fascinated by suicide: Why don't more people kill themselves? Life is very hard. And there is no sane reason to believe it will, at some point, get easier. So why do we keep going? I don't know. This fascinates me.

(Here is a great book of suicide letters. And here's a tidbit for all you productivity gurus: People in their 20's who kill themselves write suicide notes about how much they love the people who will be most hurt by the suicide: their parents, a boyfriend maybe. People in their 30's and 40's write suicide notes that are informational to-do lists: Where the cat food is, when the kid's homework is due, how to find the keys to the safety deposit box.

Both types of letters are great examples of how people have totally lost perspective when they kill themselves. This baffles me, since I also feel that we have totally lost our perspective by choosing to not kill ourselves.)

Okay. So I told my not-my-agent that my proposal for a memoir is redemptive because the reader will see that I did not kill myself before I got to the date of the national book tour.

That did not work for her.

So I said my book is redemptive because I had an insane childhood and look, now I'm not living on the street.

My agent told me that my life is too precarious for my surviving childhood to be redemptive. She told me I could write about keeping my marriage together even though we both have Aspergers Syndrome, but before I could write the proposal (and convince my ex that this would be okay to write) we divorced.

What about writing about the divorce?

She said divorce is not redemptive. I'm pretty sure that's when she told me to get a new agent.

Okay. So back to me telling you how to write about yourself. I say, forget about redemption. It's false. I read The Glass Castle, and I think it's nice Jeanette Wallis got out of her hell-hole family, but really, I want to know what her fights with her husband are like on her zillion-dollar Hamptons estate.

I think you should write the truth. Be real. If you obsess about redemption instead of the truth, you'll be like me, writing nothing, because life is not redemptive. Life isn't like that. Just write your own messy life, and let it spill out.

But, wait. Here's the problem with that. Your life is boring. I'm sorry to tell you this. But actually all our lives are boring. Which is another strike against obsessing over redemption: it doesn't make your life interesting, but good writing always makes life interesting.

So you need to tell something true to make people want to read, but you need to be interesting doing it.

Do you want to know what interesting is? How many articles and stories and blog posts have you read about getting fired? Six million, right? Everyone wants to tell their story. Most suck. But here's a great one: The CEO of Sun wrote a tweet to announce his resignation. It's interesting because of the media he chose, it's interesting because of the timing, and it's interesting because it's a haiku:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตัวแทนติดต่อเป็นประจำถามผมว่า ต้องการจะทำหนังสือเกี่ยวกับชีวิตของฉันผมบอกว่า ไม่มีผมพูดไม่ได้เนื่องจากมีความคิดวิธีการทำหนังสือเกี่ยวกับชีวิตของฉัน ผมแน่ใจว่า ผมมีความคิด เพราะอยู่แล้วได้มีจัดการหกรูปหนังสือที่เขียนเกี่ยวกับชีวิตของฉันที่ฉัน:ไม่ได้นำเสนอบน และตัวแก้ไขได้ dumped ฉัน (อ่าน: โทรศัพท์เรียกเก็บล่วงหน้าขนาดใหญ่ที่ฉันได้ใช้ไปแล้ว) ดังนั้นคุณสมบัติของฉันเพื่อบอกคำแนะนำเกี่ยวกับวิธีการเขียนเกี่ยวกับชีวิตเป็นน่าสงสัย แต่ไม่ว่า ผมไม่ได้ยืนบนพิธีผ่านคุณสมบัติบางทีปัญหาคือการ ที่เรื่องราวชีวิตของฉันต้องมีช่วงเวลาที่ไถ่ถอน นี่คือสิ่งที่ agent-who-is-no-longer-my-agent ของฉันบอกฉัน และนี่คือคำเตือนใด ๆ ตัวแทนที่คิดว่า พวกเขาอาจต้องการ ตัวแทนของฉัน: ตัวแทนที่ผ่านมาของฉัน dumped ฉัน เพราะ (แม้ว่าจะไม่ได้จัดส่งในจัดการบัญชีของฉันแรก) ผมกลัวเขียนหนังสือเสนอ และผมกลัวที่เผยแพร่อุตสาหกรรมกฎ และกฎหมายเลขหนึ่งของเธอคือถ้าคุณเขียนเกี่ยวกับชีวิตของคุณต้องมีช่วงเวลาไถ่ถอน เพราะชอบคนที่ "นั่นเป็นสิ่งที่ขาย เป็นฉันไม่ฉันตัวแทนของวิธีการพูด"ที่เป็นคนที่ชอบอ่าน"ดังนั้น ตกลง พยายามดูที่ ผมหมายถึง ฉันได้อ่านจดหมายเหตุ – สาว Interrupted, Smashed เห็นความมืดมากมาย — หนังสือดีทั้งหมด ทั้งหมดไถ่ถอนมากที่สุด การตรวจสอบ แต่ฉันยังอ่านอันนา ดี ฉัน แต่ฉันสามารถเสียสิ้นคุณอยู่ต่อไป (ข้ามย่อหน้าถัดไปถ้าคุณไม่ต้องการสปอยเลอร์) เธอได้รับการตี โดยรถไฟ ผมคิดว่า เธอฆ่าตัวเองที่ดูเหมือนว่าไถ่ถอนผม ผมหมายถึง น้อยเธอไม่ได้ตื่นขึ้นปัญหาเดียวกันกับเธอทุกวันจึงบอกนี้ตัวแทนของฉันไม่ เธอบอกว่า ท่านไม่ต้องการอ่านเกี่ยวกับฉันหลงใหลกับฆ่าตัวตาย มันเป็นความจริง ฉัน:หลง โดยฆ่าตัวตาย: ทำไมไม่คนฆ่าตัวเอง ชีวิตยากมาก และมีเหตุผลไม่มีสติเชื่อว่า มันจะ ในบางจุด ได้ง่ายขึ้น ดังนั้น ทำไมไม่นอน ฉันไม่รู้ นี้ดึงดูดฉัน(นี่เป็นหนังสือจดหมายฆ่าตัวตาย และนี่คือ tidbit สำหรับทุกท่านที่ผู้เชี่ยวชาญด้านผลผลิต: ผู้คนใน 20 ของพวกเขาของผู้ฆ่าตัวเองฆ่าตัวตายเขียนบันทึกเกี่ยวกับจำนวนคนที่จะเป็นส่วนใหญ่ที่พวกเขารักบาดเจ็บจากการฆ่าตัวตาย: ปกครอง ทีแฟน คนในอายุ 30 และ 40 เขียนหมายเหตุฆ่าตัวตายที่อยู่ในรายการสิ่งที่ต้องปฏิบัติให้ข้อมูล: อาหารแมว เมื่อการบ้านเด็กครบกำหนด วิธีการค้นหาคีย์การนิรภัยทั้งสองชนิดของอักษรตัวนี้ดีอย่างไรคนทั้งหมดสูญเสียมุมมองเมื่อพวกเขาฆ่าตัวเอง นี้ทำให้ฉันงงงัน ตั้งแต่ฉันยังรู้สึกว่า เราได้ทั้งหมดสูญเสียมุมมองของเรา โดยเลือกที่จะไม่ฆ่าตัวเอง)โอเค ดังนั้นฉันบอกว่า ฉันไม่ฉันแทนข้อเสนอของฉันสำหรับการบันทึกจากคนขายว่าไถ่ถอน เพราะผู้อ่านจะเห็นว่า ฉันไม่ได้ฆ่าเองก่อนฉันวันที่ทัวร์หนังสือแห่งชาติที่ไม่ทำงานสำหรับเธอดังนั้นหนังสือของฉันถูกไถ่ถอนเพราะมีเด็กบ้าและดูว่า ตอนนี้ไม่ชีวิตบนถนนตัวแทนของฉันบอกฉันว่า ชีวิตของฉันจะล่อแหลมเกินไปสำหรับวัยเด็กของฉันรอดตายจะไถ่ถอน เธอบอกฉันฉันไม่ได้เขียนเกี่ยวกับการรักษาของฉันแต่งงานกันแม้ ว่าเรามีอาการ Aspergers แต่ ก่อนผมอาจเขียนข้อเสนอ (และโน้มน้าวให้อดีตของฉันที่จะเป็นโอเคเขียน) เราหย่าแล้วเขียนอะไรเกี่ยวกับการหย่าเธอกล่าวว่า หย่าไม่ไถ่ถอน ฉันรักเธอบอกฉันจะได้รับตัวแทนใหม่โอเค จึงกลับไปฉันบอกคุณวิธีการเขียนเกี่ยวกับตัวเอง ฉันพูด ลืมเกี่ยวกับการถอนเงิน มันเป็นเท็จ อ่านปราสาทแก้ว และฉันคิดว่า วาลวัฒนาได้ออกจากหลุมนรกครอบครัวของเธอ แต่จริง ๆ ต้องการทราบอะไรต่อสู้ของเธอกับสามีอยู่เหมือนเธอดอลลาร์ zillion แฮมป์ตันส์นิคมผมคิดว่า คุณควรเขียนความจริง เป็นจริง ถ้าคุณ obsess ไถ่แทนความจริง คุณจะเป็นเช่นฉัน เขียนอะไร เพราะชีวิตไม่ไถ่ถอน ชีวิตไม่ใช่เช่นนั้น เพียงเขียนชีวิตยุ่ง และปล่อยให้มันหกแต่ รอ นี่คือปัญหาที่ ชีวิตของคุณเป็นที่น่าเบื่อ ฉันเสียใจที่จะบอกคุณนี้ แต่จริงทั้งชีวิตน่าเบื่อ ซึ่งเป็นอีกตีกับ obsessing ผ่านแลก: มันไม่ทำให้ชีวิตของคุณให้น่าสนใจ แต่เขียนดีเสมอทำให้ชีวิตน่าสนใจดังนั้น คุณต้องแจ้งอะไรจริงทำให้คนต้องการอ่าน แต่คุณต้องทำมันน่าสนใจคุณต้องการรู้ว่ามีอะไรน่าสนใจ จำนวนบทความ และเรื่องราว และบล็อกที่คุณได้อ่านเกี่ยวกับการยิงหรือไม่ หกล้าน ขวา ทุกคนต้องการบอกเล่าเรื่องราวของพวกเขา ส่วนใหญ่ดูด แต่ที่นี่รับ: ซีอีโอของซันเขียนทวีจะประกาศลาออกของเขา เป็นที่น่าสนใจเนื่องจากสื่อที่เขาเลือก เป็นที่น่าสนใจเนื่องจากเวลา และก็น่าสนใจเพราะเป็นไฮกุ:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตัวแทนติดต่อฉันเป็นประจำจะถามฉันว่าฉันต้องการจะทำหนังสือเกี่ยวกับชีวิตของฉัน. ผมบอกว่าไม่มี. ผมบอกว่าไม่มีเพราะผมมีความคิดว่าจะทำหนังสือเกี่ยวกับชีวิตของฉันไม่มี ฉันแน่ใจว่าฉันไม่มีความคิดเพราะผมมีอยู่แล้วมีการจัดการหนังสือหกตัวเลขจะเขียนเกี่ยวกับชีวิตของฉันที่ฉันไม่ได้ส่งมอบและแก้ไขได้ทิ้งฉัน (อ่าน: โทรศัพท์โทรไปรวบรวมไว้ที่ล่วงหน้าขนาดใหญ่ที่ฉันได้ใช้จ่ายไปแล้ว.) ดังนั้นคุณสมบัติของฉันจะบอกคุณคำแนะนำเกี่ยวกับวิธีการเขียนเกี่ยวกับชีวิตของคน ๆ หนึ่งมีปัญหา แต่สิ่งที่; ฉันไม่เคยยืนอยู่บนพิธีกว่าคุณสมบัติ. อาจเกิดปัญหาก็คือว่าเรื่องราวในชีวิตของฉันต้องการเป็นช่วงเวลาที่แยบยล นี่คือสิ่งที่ฉันตัวแทนที่เป็น-no-อีกต่อไปตัวแทนของฉันบอกฉัน และนี่คือคำเตือนไปยังตัวแทนคนใดที่คิดว่าพวกเขาอาจต้องการที่จะเป็นตัวแทนของฉัน: ตัวแทนที่ผ่านมาของฉันทิ้งฉันเพราะ (แม้ว่าฉันไม่ส่งมอบในการจัดการหนังสือเล่มแรกของฉัน) ผมน่ากลัวในการเขียนข้อเสนอหนังสือและผมที่น่ากลัวในการเผยแพร่ต่อไป กฎอุตสาหกรรม และเธอจำนวนหนึ่งกฎคือว่าถ้าคุณเขียนเกี่ยวกับชีวิตของคุณจะต้องมีช่วงเวลาที่แยบยลเพราะคนเช่นนั้น "นั่นคือสิ่งที่ขาย" เป็นวิธีที่ไม่ตัวแทนของฉันของฉันบอกว่า "นั่นคือสิ่งที่ผู้คนชอบที่จะอ่าน." ดังนั้นไม่เป็นไร ฉันพยายามที่จะเห็นว่า ฉันหมายความว่าฉันได้อ่านความอุดมสมบูรณ์ของบันทึกความทรงจำ - Girl, Interrupted, ทุบ, ความมืดที่มองเห็นทั้งหมดหนังสือที่ดี ทั้งหมดแยบยลมากในตอนท้ายเพื่อตรวจสอบว่า แต่ฉันยังอ่าน Anna Karenina ดีฉันไม่ได้ แต่ฉันสามารถที่จะเสียตอนจบสำหรับคุณตอนนี้ล่ะค่ะ (ข้ามวรรคต่อไปถ้าคุณไม่ต้องการสปอยเลอร์) เธอได้รับการตีโดยรถไฟ ฉันคิดว่าเธอฆ่าตัวเอง. ที่ดูเหมือนว่าไถ่บาปให้ฉัน ผมหมายความว่าอย่างน้อยเธอจะได้ไม่ต้องตื่นขึ้นมาด้วยปัญหาเดียวกันเธอทุกวัน. ฉันได้บอกนี้ตัวแทนของฉันไม่ได้ เธอบอกว่าคนไม่ต้องการที่จะอ่านเกี่ยวกับความหลงใหลของฉันกับการฆ่าตัวตาย มันเป็นความจริง. ฉันกำลังหลงโดยการฆ่าตัวตาย: ทำไมคนไม่ฆ่าตัวตาย? ชีวิตเป็นเรื่องยากมาก และไม่มีเหตุผลที่มีเหตุผลที่จะเชื่อว่ามันจะในบางจุดได้ง่ายขึ้น ดังนั้นทำไมเราให้ไป? ฉันไม่รู้ นี้ fascinates ฉัน. (นี่เป็นหนังสือที่ดีของตัวอักษรการฆ่าตัวตายและนี่คืออาหารอันโอชะสำหรับผู้เชี่ยวชาญด้านการผลิตทั้งหมดของคุณ:. คนใน 20 ของพวกเขาที่ฆ่าตัวเองเขียนบันทึกการฆ่าตัวตายมากเกี่ยวกับวิธีที่พวกเขารักคนที่จะได้รับผลกระทบมากที่สุดโดยการฆ่าตัวตาย: พ่อแม่ของพวกเขาแฟนบางทีผู้คนในวันที่ 30 และ 40 ของเขียนบันทึกการฆ่าตัวตายที่มีข้อมูลรายการที่ต้องทำของพวกเขา. อาหารแมวคือเมื่อบ้านของเด็กเป็นเพราะวิธีการหากุญแจเพื่อตู้นิรภัย. ทั้งสองประเภท ตัวอักษรเป็นตัวอย่างที่ดีของวิธีการที่คนได้หายไปโดยสิ้นเชิงมุมมองเมื่อพวกเขาฆ่าตัวตาย. นี้แผ่นกั้นฉันตั้งแต่ผมยังรู้สึกว่าเราได้สูญเสียโดยสิ้นเชิงมุมมองของเราโดยเลือกที่จะไม่ฆ่าตัวเอง.) เอาล่ะ ดังนั้นผมจึงบอกไม่ได้ตัวแทนของฉันว่าข้อเสนอของฉันสำหรับชีวิตประจำวันเป็นไถ่บาปเพราะผู้อ่านจะเห็นว่าฉันไม่ได้ฆ่าตัวเองก่อนที่จะมีการกำหนดวันจองทัวร์แห่งชาติ. ที่ไม่ทำงานสำหรับเธอ. ดังนั้นผมจึงกล่าวว่า หนังสือของฉันคือไถ่บาปเพราะผมมีวัยเด็กที่บ้าและมองตอนนี้ฉันไม่ได้อาศัยอยู่บนถนน. ตัวแทนของฉันบอกฉันว่าชีวิตของฉันคือล่อแหลมเกินไปสำหรับการรอดตายในวัยเด็กของฉันจะไถ่บาป เธอบอกฉันฉันจะเขียนเกี่ยวกับการรักษาการแต่งงานของฉันด้วยกันแม้ว่าเราทั้งสองมีอาการ Aspergers แต่ก่อนที่ฉันจะเขียนข้อเสนอ (และโน้มน้าวให้อดีตของฉันว่านี่จะเป็นโอเคที่จะเขียน) เราหย่า. สิ่งที่เกี่ยวกับการเขียนเกี่ยวกับการหย่าร้างหรือไม่เธอ กล่าวว่าการหย่าร้างไม่ได้ไถ่บาป ผมค่อนข้างมั่นใจว่าเมื่อเธอบอกฉันจะได้รับตัวแทนใหม่. เอาล่ะ ดังนั้นกลับมาให้ฉันบอกคุณว่าจะเขียนเกี่ยวกับตัวเอง ฉันพูดว่าลืมเกี่ยวกับการไถ่ถอน มันเป็นเท็จ ผมอ่านปราสาทแก้วและฉันคิดว่ามันเป็นเรื่องดี Jeanette วาลลิสได้ออกจากครอบครัวนรกหลุมของเธอ แต่จริงๆผมอยากจะรู้ว่าการต่อสู้ของเธอกับสามีของเธอเป็นเหมือนใน Hamptons zillion ดอลลาร์เธอทรัพย์. ฉันคิดว่าคุณควรจะเขียน ความจริง. เท็จจริง หากคุณครอบงำเกี่ยวกับการไถ่ถอนแทนของความเป็นจริงคุณจะชอบฉันเขียนอะไรเพราะชีวิตไม่ได้ไถ่บาป ชีวิตไม่ได้เป็นเช่นนั้น เพียงแค่เขียนชีวิตยุ่งของคุณเองและปล่อยให้มันทะลักออกมา. แต่รอ นี่คือปัญหาที่เกิดขึ้นกับ ชีวิตของคุณเป็นที่น่าเบื่อ ฉันขอโทษที่จะบอกคุณนี้ แต่ที่จริงแล้วทุกชีวิตของเรามีความน่าเบื่อ ซึ่งเป็นชน obsessing กว่าไถ่ถอนอื่น: มันไม่ได้ทำให้ชีวิตของคุณน่าสนใจ แต่การเขียนที่ดีมักจะทำให้ชีวิตที่น่าสนใจ. ดังนั้นคุณจำเป็นต้องบอกอะไรบางอย่างแท้จริงที่จะทำให้คนต้องการที่จะอ่าน แต่คุณจะต้องมีความน่าสนใจที่จะทำมัน. ทำ คุณต้องการที่จะรู้ว่าสิ่งที่น่าสนใจคืออะไร? คุณมีกี่บทความและเรื่องราวและอ่านบล็อกโพสต์เกี่ยวกับการยิง? หกล้านใช่มั้ย? ทุกคนต้องการที่จะบอกเล่าเรื่องราวของพวกเขา ส่วนใหญ่ดูด แต่นี่เป็นโอกาสอันดีที่หนึ่ง: ซีอีโอของซันเขียนทวีตที่จะประกาศลาออกของเขา มันเป็นเรื่องที่น่าสนใจเพราะของสื่อที่เขาเลือกก็น่าสนใจเพราะเวลาและก็น่าสนใจเพราะมันเป็นไฮกุ:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตัวแทนติดต่อฉันเป็นประจำ ถามว่าผมต้องการที่จะทำหนังสือเกี่ยวกับชีวิตของฉันฉันบอกว่าไม่ฉันพูด เพราะฉันมีความคิดวิธีการทำหนังสือเกี่ยวกับชีวิตของฉัน ผมแน่ใจว่าผมก็ไม่รู้เพราะผมก็มีหกรูปหนังสือข้อตกลงที่จะเขียนเกี่ยวกับชีวิตผมที่ผมไม่ได้ส่ง และบรรณาธิการ ยังทิ้งฉัน ( อ่าน : โทรศัพท์เพื่อเก็บล่วงหน้าใหญ่ฉันได้ใช้จ่ายไปแล้ว ) ดังนั้นคุณสมบัติที่จะบอกคุณคำแนะนำเกี่ยวกับวิธีการเขียนเกี่ยวกับชีวิตของคนเป็นที่น่าสงสัย แต่ยังไงก็ตาม ผมเคยยืนในพิธีผ่านคุณสมบัติบางทีปัญหานั้นคือ เรื่องราวชีวิตของผมต้องการช่วงเวลา redemptive นี่คือสิ่งที่ตัวแทนของฉันที่ไม่มีตัวแทนของฉันบอกฉัน และนี่คือการเตือนตัวแทนใด ๆที่คิดว่าพวกเขาอาจต้องการเป็นตัวแทนของฉัน : ตัวแทนอดีตของฉันทิ้งฉัน เพราะถึงจะส่งแจกหนังสือเล่มแรกของฉัน ) ฉันสาหัสเขียนโครงร่างหนังสือ และฉันสาหัสตามกฎการเผยแพร่อุตสาหกรรม และหมายเลขของเธอกฎหนึ่งคือว่าถ้าคุณเขียนเกี่ยวกับชีวิตของคุณต้องมีเวลาการไถ่ถอน เพราะคนแบบนั้น " นั่นเป็นสิ่งที่ขาย " ผมไม่ใช่ตัวแทนของฉันวิธีการพูดว่า " นั่นคือสิ่งที่คนชอบอ่าน "งั้น โอเค ผมลองไปดูที่ ผมหมายถึง ผมเคยอ่านชีวประวัติของมากมาย– Girl , Interrupted , ทุบ , มองเห็นความมืดดีทุกเล่ม ทั้งหมดมากการไถ่ถอนที่สิ้นสุดแน่นอน แต่ฉันยังอ่านรัฐนาคาแลนด์ . ผมไม่ได้ แต่ผมสามารถที่จะเสียสิ้น ตอนนี้คุณอยู่ดี ( ข้ามไปย่อหน้าถัดไปถ้าคุณไม่ต้องการสปอยเลอร์ ) เธอถูกตีโดยรถไฟ ฉันคิดว่าเธอฆ่าตัวตายดูเหมือนว่า redemptive กับฉัน ผมหมายถึง อย่างน้อยเธอก็ไม่ต้องตื่นปัญหาเดียวกันเธอทุกวันฉันได้บอกเรื่องนี้กับผมไม่ใช่เจ้าหน้าที่ เค้าบอกว่า คนไม่ต้องการที่จะอ่านเกี่ยวกับเสน่ห์ของฉันกับการฆ่าตัวตาย มันเป็นความจริง ผมหลงใหลโดย : ทำไมไม่ฆ่าตัวตายมากกว่าคนฆ่าตัวเอง ชีวิตเป็นเรื่องยาก และไม่มีสติ เหตุผลที่จะเชื่อว่าจะ , ในบางจุด ได้ง่ายขึ้น แล้วทำไมเราต้อง ? ฉันไม่รู้ นี้ fascinates ฉัน( นี่เป็นหนังสือที่ดีของตัวอักษรที่ฆ่าตัวตาย และนี่คืออาหารอร่อยสำหรับทั้งหมดที่คุณ gurus ผลผลิต : ประชาชนใน 20 คนที่ฆ่าตัวเอง เขียนจดหมายลาตาย เกี่ยวกับวิธีการมากที่พวกเขารัก คนที่จะเจ็บมากที่สุดโดยฆ่าตัวตาย พ่อแม่ แฟน อาจจะ คนใน 30 และ 40 เขียนบันทึกการฆ่าตัวตายที่รายการที่ต้องทำข้อมูลที่แมวเป็นอาหาร เมื่อการบ้านของเด็ก เนื่องจาก วิธีการหากุญแจนิรภัยทั้งสองประเภทของตัวอักษรที่เป็นตัวอย่างที่ดีของวิธีการที่ผู้คนได้สูญเสียมุมมองเมื่อพวกเขาฆ่าตัวเอง นี้แผ่นกั้นฉัน ฉันยังรู้สึกว่า เราได้สูญเสียมุมมองของเรา โดยเลือกที่จะไม่ฆ่าตัวเอง )โอเค ผมบอกของผมไม่ใช่ตัวแทนที่ข้อเสนอสำหรับ memoir เป็น redemptive เพราะผู้อ่านจะเห็นได้ว่าผมไม่ได้ฆ่าตัวเอง ก่อนที่ผมจะได้นัดทัวร์หนังสือแห่งชาติที่ไม่ได้ทำงานกับเธอดังนั้นฉันกล่าวว่าหนังสือของฉันคือการไถ่ถอนเพราะผมบ้าตั้งแต่เด็กและตอนนี้ฉันไม่ได้อาศัยอยู่บนถนนตัวแทนของฉันบอกฉันว่า ชีวิตของฉันมันล่อแหลมสำหรับ Surviving วัยเด็กเป็น redemptive เธอบอกว่าฉันสามารถเขียนเกี่ยวกับการรักษาชีวิตแต่งงานกันทั้งๆที่เราทั้งสองมี Aspergers Syndrome แต่ก่อนที่ฉันจะเขียนข้อเสนอ ( และโน้มน้าวให้แฟนเก่าที่ว่านี้จะถูกเขียน ) ที่เราหย่ากันอะไรเกี่ยวกับการเขียนเกี่ยวกับการหย่าร้าง ?เธอกล่าวว่า การหย่าไม่ redemptive ฉันมั่นใจว่านั่นคือเมื่อเธอบอกฉันให้ตัวแทนใหม่โอเค แล้วกลับมาบอกวิธีการเขียนเกี่ยวกับตัวเอง ฉันพูด ลืมเกี่ยวกับการไถ่บาป มันเป็นเท็จ ผมอ่านปราสาทแก้ว , และฉันคิดว่ามันสวย Jeanette ลิสออกมาจากหลุมนรกของครอบครัวเธอ แต่ผมต้องการรู้ว่าการต่อสู้ของเธอกับสามีของเธอเป็นเหมือนกับเธอล้านดอลลาร์ Hamptons อสังหาริมทรัพย์ฉันคิดว่าคุณควรเขียนความจริง ถูกจริง ถ้าคุณหมกมุ่นเกี่ยวกับการไถ่บาปแทนความจริง คุณจะเป็นเหมือนผม เขียนอะไร เพราะชีวิตไม่ใช่ redemptive ชีวิตไม่ได้เป็นแบบนั้น เขียนชีวิตที่ยุ่งเหยิงของคุณเองและปล่อยให้มันล้นออกมาแต่ เดี๋ยวก่อน นี่เป็นปัญหาที่ ชีวิตน่าเบื่อ ขอโทษที่ต้องบอกสิ่งนี้กับคุณ แต่จริงๆแล้วทุกชีวิตจะน่าเบื่อ ซึ่งเป็นอีกหนึ่งปะทะกับครอบงำไถ่ถอน : มันไม่ได้ทำให้ชีวิตของคุณน่าสนใจ แต่การเขียนที่ดีจะทำให้ชีวิตน่าสนใจถ้างั้นคุณต้องการจะบอกอะไรบางอย่างให้คนที่อยากอ่าน แต่คุณต้องการที่จะเป็นที่น่าสนใจทำคุณต้องการที่จะรู้ว่าสิ่งที่น่าสนใจคือ ? วิธีการหลายบทความและบทความบล็อกคุณได้อ่านเรื่องราว และถูกไล่ออก หกล้าน ใช่มั้ย ? ทุกคนต้องการที่จะบอกเรื่องราวของพวกเขา ห่วยที่สุด แต่ที่นี่เป็นหนึ่งที่ดี : ซีอีโอของซันเขียน tweet ประกาศการลาออกของเขา มันน่าสนใจเพราะสื่อเขาเลือก มันน่าสนใจ เพราะจังหวะ และมันก็น่าสนใจ เพราะมันเป็นกลอนไฮกุ :