InfectionIn September 1931, Joseph

Infection

In September 1931, Joseph Lennox Pawan of Trinidad in the West Indies, a Government Bacteriologist, found Negri bodies in the brain of a bat with unusual habits. In 1932, Pawan first discovered that infected vampire bats could transmit rabies to humans and other animals.[8][9] For a brief history of some of the controversies surrounding the early discoveries relating to rabies in Trinidad, see the brief history by James Waterman.[10]

From the wound of entry, the rabies virus travels quickly along the neural pathways of the peripheral nervous system. The retrograde axonal transport of the rabies virus to the CNS (Central Nervous System) is the key step of pathogenesis during natural infection. The exact molecular mechanism of this transport is unknown although binding of the P protein from rabies virus to the dynein light chain protein DYNLL1 has been shown.[11] P also acts as an interferon antagonist, thus decreasing the immune response of the host.

From the CNS, the virus further spreads to other organs. The salivary glands located in the tissues of the mouth and cheeks receive high concentrations of the virus, thus allowing it to be further transmitted due to projectile salivation. Fatality can occur from two days to five years from the time of initial infection.[12] This however depends largely on the species of animal acting as a reservoir. Most infected mammals die within weeks, while strains of a species such as the African yellow mongoose (Cynictis penicillata) might survive an infection asymptomatically for years.[13]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การติดเชื้อใน 1931 กันยายน โจเซฟน็อกซ์ Pawan ประเทศตรินิแดดใน West Indies, Bacteriologist รัฐ พบ Negri ร่างกายในสมองของค้างคาวกับพฤติกรรมผิดปกติ ในปี 1932, Pawan ครั้งแรกพบว่า ติดเชื้อแวมไพร์ค้างคาวสามารถส่งโรคมนุษย์และสัตว์อื่น ๆ [8] [9] สำหรับประวัติโดยย่อของกลูโคสโดยรอบพบต้นที่เกี่ยวข้องกับโรคพิษสุนัขบ้าในประเทศตรินิแดด ดูประวัติโดยสังเขป โดยฝีพายเจมส์ [10]จากแผลของรายการ ไวรัสโรคพิษสุนัขบ้าเดินทางได้อย่างรวดเร็วตามวิถีประสาทของระบบประสาท การขนส่งส่วนกลไกของโรคไวรัสที่ระบบประสาทส่วนกลาง (ระบบประสาทส่วนกลาง) เป็นขั้นตอนสำคัญของการพัฒนาในระหว่างการติดเชื้อตามธรรมชาติ กลไกระดับโมเลกุลที่แน่นอนของการขนส่งนี้ไม่รู้จักแม้ว่าผูกของ P โปรตีนจากไวรัสโรคพิษสุนัขบ้ากับโปรตีนไฟ dynein DYNLL1 ได้รับการแสดง [11] P ยังทำหน้าที่เป็นปฏิปักษ์มี interferon จึง ลดการตอบสนองภูมิคุ้มกันของโฮสต์จากระบบประสาทส่วนกลาง ไวรัสการแพร่กระจายไปยังอวัยวะอื่น ต่อมน้ำลายที่อยู่ในเนื้อเยื่อของปากและแก้มได้รับความเข้มข้นสูงของไวรัส ให้มันจะถูกส่งต่อไปเนื่องจากน้ำลายที่ projectile ตายอาจเกิดขึ้นได้จากสองวันเป็นห้าปีจากเวลาของการติดเชื้อครั้งแรก [12]อย่างไรก็ตามขึ้นอยู่กับสายพันธุ์ของสัตว์ที่ทำหน้าที่เป็นอ่างเก็บน้ำ ส่วนใหญ่ติดเชื้อเลี้ยงลูกด้วยนมตายภายในสัปดาห์ที่ผ่านมา ในขณะที่สายพันธุ์ของสายพันธุ์เช่นพังพอนสีเหลืองดำ (Cynictis penicillata) อาจเอาตัวรอดการติดเชื้อ asymptomatically สำหรับปี [13]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การติดเชื้อ

ในเดือนกันยายนปี 1931 โจเซฟเลนน็อกซ์ Pawan ตรินิแดดในเวสต์อินดีสเป็นบัคเตรีรัฐบาลพบศพ Negri ในสมองของค้างคาวที่มีนิสัยที่ผิดปกติได้ ในปี 1932 Pawan ค้นพบครั้งแรกที่ติดเชื้อค้างคาวแวมไพร์สามารถส่งโรคพิษสุนัขบ้าให้กับมนุษย์และสัตว์อื่น ๆ . [8] [9] สำหรับประวัติโดยย่อของบางส่วนของถกเถียงค้นพบต้นที่เกี่ยวข้องกับการป้องกันโรคพิษสุนัขบ้าในตรินิแดดดูที่ประวัติโดยย่อโดยเจมส์ฝีพาย. [10]

จากแผลของรายการไวรัสโรคพิษสุนัขบ้าเดินทางได้อย่างรวดเร็วไปตามเซลล์ประสาทของระบบประสาทส่วนปลาย . การขนส่ง axonal ถอยหลังเข้าคลองของไวรัสโรคพิษสุนัขบ้าให้กับระบบประสาทส่วนกลาง (ระบบประสาทกลาง) เป็นขั้นตอนที่สำคัญของการเกิดโรคระหว่างการติดเชื้อตามธรรมชาติ กลไกในระดับโมเลกุลที่แน่นอนของการขนส่งนี้ไม่เป็นที่รู้จักแม้จะมีผลผูกพันของโปรตีน P จากไวรัสโรคพิษสุนัขบ้าไป DYNLL1 แสง dynein ห่วงโซ่โปรตีนได้รับการแสดง. [11] P ยังทำหน้าที่เป็นศัตรู interferon จึงลดการตอบสนองของระบบภูมิคุ้มกันของโฮสต์.

จากส่วนกลางไวรัสต่อไปแพร่กระจายไปยังอวัยวะอื่น ๆ ต่อมน้ำลายที่อยู่ในเนื้อเยื่อของปากและแก้มได้รับความเข้มข้นสูงของไวรัสจึงปล่อยให้มันถูกส่งต่อไปเนื่องจากกระสุนปืนน้ำลายไหล ตายสามารถเกิดขึ้นได้จากสองวันถึงห้าปีนับจากเวลาของการติดเชื้อครั้งแรก. [12] อย่างไรก็ตามเรื่องนี้ขึ้นอยู่กับชนิดของการแสดงของสัตว์เป็นอ่างเก็บน้ำที่ เลี้ยงลูกด้วยนมที่ติดเชื้อส่วนใหญ่ตายภายในสัปดาห์ในขณะที่สายพันธุ์ของสิ่งมีชีวิตชนิดเช่นแอฟริกันสีเหลืองพังพอน (Cynictis penicillata) อาจอยู่รอดการติดเชื้อ asymptomatically ปีที่ผ่านมา. [13]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การติดเชื้อในกันยายน 1931 โจเซฟ Lennox บูรของตรินิแดดใน West Indies , รัฐบาลบัคเตรี พบศพ เนกรี ใน สมอง ของ ค้างคาว มีพฤติกรรมผิดปกติ ใน พ.ศ. 2475 ก่อนครั้งแรกพบว่าค้างคาวแวมไพร์ที่ติดเชื้อสามารถส่งผ่านโรคพิษสุนัขบ้าในคนและสัตว์อื่น ๆ [ 8 ] [ 9 ] สำหรับประวัติโดยย่อของการถกเถียงรอบก่อนการค้นพบเกี่ยวกับโรคพิษสุนัขบ้าในตรินิแดด , ดูประวัติโดยย่อโดย เจมส์ วอเตอร์แมน [ 10 ]จากบาดแผลของรายการ เชื้อพิษสุนัขบ้าเดินทางได้อย่างรวดเร็วไปตามทางเดินประสาทในระบบประสาทนอกส่วนกลาง แอกโซนาลที่ถอยหลังเข้าคลองขนส่งเชื้อพิษสุนัขบ้าในระบบประสาทส่วนกลางเป็นกุญแจสำคัญในขั้นตอนของการศึกษาในระหว่างการติดเชื้อตามธรรมชาติ กลไกระดับโมเลกุลที่แน่นอนของการขนส่งนี้ไม่รู้จัก แม้ข้อผูกพันของ P โปรตีนจากไวรัสโรคพิษสุนัขบ้าไปไดนีนโซ่แสง dynll1 โปรตีนได้รับการแสดง [ 11 ] P ยังทําหน้าที่เป็นอินเตอร์เฟอรอนปรปักษ์ จึงลดการตอบสนองทางภูมิคุ้มกันของโฮสต์จาก CNS , ไวรัสแพร่กระจายไปอวัยวะอื่น ๆ ที่ต่อมน้ำลายอยู่ในเนื้อเยื่อของปากและแก้มได้รับความเข้มข้นสูงของไวรัส จึงอนุญาตให้ เพิ่มเติม ส่ง เนื่องจากกระสุนปืนอิ่มใจ . อุบัติเหตุสามารถเกิดขึ้นได้จากสองวันห้าปีจากเวลาของการเริ่มต้นการติดเชื้อ [ 12 ] แต่ขึ้นอยู่กับชนิดของสัตว์ที่ทำหน้าที่เป็นอ่างเก็บน้ำ สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมที่ติดเชื้อส่วนใหญ่ตายภายในสัปดาห์ ในขณะที่สายพันธุ์ของชนิดเช่นพังพอนสีเหลืองแอฟริกัน ( cynictis penicillata ) อาจรอดการติดเชื้อ asymptomatically ปี [ 13 ]