Soybean molasses was evaluated as a

Soybean molasses was evaluated as a partial replacement for sugarcane molasses as a carbon source for biofloc development in the super intensive culture of Pacific white shrimp (Litopenaeusvannamei). A 50-day study was conducted with juvenile (3.2 g) shrimp stocked in 16 800 Ltanks at a stocking density of 250 shrimp m3.Control of total ammonia concentration was per-formed by the addition of combined mixtures of soybean and sugarcane molasses to the culture water. Three different molasses treatments were evaluated using different soybean-to-sugarcane molasses ratios: 15–85%, 38–62% and 60–40%respectively. The control group was treated only with sugarcane molasses. Water quality, chlorophyll a concentration, heterotrophic bacterial load, Vibrio spp. concentration and zoo technical indexes were all evaluated. Total ammonia con-centration was controlled by heterotrophic and chemotrophic pathways. Biofloc formation, asquan tified by measuring the total suspended solids, was not altered. The Vibrio spp. concentration showed a significant reduction in treatments with soybean-to-sugarcane molasses ratios of 38–62% and 60–40%. All combined mixtures of soybean and sugarcane molasses could main-tain water quality and productivity in the super-intensive culture of L. vannamei using the bioflocsystem. Thus, the potential use of a residue from agro industry as a carbon source in a biofloc culture is demonstrated.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กากน้ำตาลกากถั่วเหลืองรับการประเมินแทนบางส่วนสำหรับอ้อยกากน้ำตาลเป็นแหล่งคาร์บอนสำหรับ biofloc พัฒนาในวัฒนธรรมเข้มข้นพิเศษกุ้งขาว Pacific (Litopenaeusvannamei) การศึกษา 50 วันดำเนินการใน Ltanks 16 800 ที่ถุงของ m3 250 กุ้งกุ้งเยาวชน (3.2 กรัม) ควบคุมความเข้มข้นแอมโมเนียรวมไม่ต่อรูปแบบ โดยรวมส่วนผสมของถั่วเหลืองและอ้อยกากน้ำตาลน้ำวัฒนธรรม ทรีทเมนท์กากน้ำตาลแตกต่างกันสามถูกประเมินโดยใช้อัตราส่วนกากน้ำตาลถั่วเหลืองอ้อยแตกต่างกัน: 15 – 85%, 38 – 62% และ 60-40% ตามลำดับ กลุ่มควบคุมได้รับการรักษา ด้วยกากน้ำตาลอ้อยเท่านั้น คุณภาพน้ำ ความเข้มข้นของคลอโรฟิลล์ a การโหลดแบคทีเรีย heterotrophic เค็มออกซิเจนความเข้มข้น และดัชนีทางเทคนิคของสวนสัตว์ได้ทั้งหมดที่ถูกประเมิน แอมโมเนียรวม con-centration ถูกควบคุม โดย heterotrophic และเส้นทาง chemotrophic ก่อ Biofloc, asquan tified โดยการวัดความแข็งทั้งหมด ไม่มีการเปลี่ยนแปลง ความเข้มข้นออกซิเจนปริมาณวิบริโอว่ามีการลดงมากในการรักษามีอัตราส่วนถั่วเหลืองอ้อยกากน้ำตาล 38 – 62% และ 60-40% ทั้งหมดรวมส่วนผสมของถั่วเหลือง และกากน้ำตาลอ้อยสามารถน้ำวมถึงหลักคุณภาพและผลผลิตในวัฒนธรรมแบบเข้มข้นสูงของ L. vannamei ที่ใช้ bioflocsystem การ ดังนั้น สาธิตการใช้ศักยภาพของตกค้างจากอุตสาหกรรมการเกษตรเป็นแหล่งคาร์บอนในวัฒนธรรม biofloc

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กากน้ำตาลถั่วเหลืองถูกประเมินเป็นแทนบางส่วนสำหรับกากน้ำตาลอ้อยเป็นแหล่งคาร์บอนสำหรับไบโอฟลอริด้า OC พัฒนาในวัฒนธรรมที่เข้มข้นสุดของ Paci Fi C กุ้งขาว (Litopenaeusvannamei) การศึกษา 50 วันได้ดำเนินการกับเด็กและเยาวชน (3.2 กรัม) กุ้งเลี้ยงใน 16 800 Ltanks ที่ความหนาแน่น 250 m3.Controlกุ้งของความเข้มข้นของแอมโมเนียรวมได้รับการต่อที่เกิดขึ้นจากการเพิ่มขึ้นของสารผสมรวมของถั่วเหลืองและกากน้ำตาลอ้อย ลงไปในน้ำวัฒนธรรม สามกากน้ำตาลที่แตกต่างกันได้รับการประเมินการรักษาที่แตกต่างกันโดยใช้ถั่วเหลืองเพื่ออ้อยกากน้ำตาลอัตราส่วน: 15-85%, 38-62% และ 60-40% ตามลำดับ กลุ่มควบคุมได้รับการรักษาเฉพาะกับกากน้ำตาลอ้อย คุณภาพน้ำคลอโรฟิลความเข้มข้น, โหลด heterotrophic แบคทีเรีย Vibrio spp ความเข้มข้นและสวนสัตว์ดัชนีทางเทคนิคได้รับการประเมินทั้งหมด รวมแอมโมเนีย Con-centration ถูกควบคุมโดยทุลักทุเล heterotrophic และ chemotrophic ไบโอ fl ก่อองศา asquan TI Fi เอ็ดโดยการวัดปริมาณสารแขวนลอยทั้งหมดก็ไม่ได้เปลี่ยนแปลง Vibrio spp แสดงให้เห็นว่ามีความเข้มข้นลดลงลาดเทมีนัยสำคัญในการรักษาด้วยถั่วเหลืองเพื่ออ้อยกากน้ำตาลอัตราส่วนของ 38-62% และ 60-40% ผสมรวมกันทั้งหมดของถั่วเหลืองและกากน้ำตาลอ้อยสามารถหลัก Tain คุณภาพน้ำและการผลิตในวัฒนธรรมสุดเข้มข้นของกุ้งขาวโดยใช้ชีวภาพชั้น ocsystem ดังนั้นการใช้ศักยภาพของสารตกค้างจากอุตสาหกรรมเกษตรเป็นแหล่งคาร์บอนในชั้นชีวภาพวัฒนธรรม OC จะแสดงให้เห็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กากถั่วเหลืองถูกประเมินเป็นทดแทนบางส่วน สำหรับอ้อยกากน้ำตาลเป็นแหล่งคาร์บอนสำหรับไบโอfl OC ในการพัฒนาการเลี้ยงกุ้งขาวซุปเปอร์แพ็คจึง C ( litopenaeusvannamei ) ศึกษา 50 วันกับกลุ่มเยาวชน ( 3.2 กรัม กุ้งที่เลี้ยงใน 16 800 ltanks ที่ความหนาแน่นของกุ้ง 250 เมตร 3 . ควบคุมปริมาณแอมโมเนียถูกต่อขึ้นโดยเพิ่มรวมส่วนผสมของถั่วเหลืองและอ้อยกากน้ำตาลเพื่อการเพาะเลี้ยงน้ำ สามการรักษาแตกต่างกัน ได้แก่ กากน้ำตาลที่แตกต่างกันโดยใช้ถั่วเหลืองอัตราส่วนกากน้ำตาลอ้อย : 15 – 85% , 38 และ 62 และ 60 และ 40 ตามลำดับ กลุ่มควบคุมได้รับการรักษาเฉพาะกับอ้อย กากน้ำตาล คุณภาพน้ำ ปริมาณความเข้มข้นของเชื้อ Vibrio spp . สมาธิแบบโหลด , สวนสัตว์และดัชนีทางเทคนิคทั้งหมดถูกประเมิน แอมโมเนีย centration นักโทษทั้งหมดถูกควบคุมโดยแบบคีโมโทรฟิกและเส้นทาง . ไบโอfl OC การก่อตัว asquan Ti จึงเอ็ดโดยการวัดของแข็งแขวนลอยทั้งหมด ไม่มีการเปลี่ยนแปลง ที่ความเข้มข้นของ Vibrio spp . พบว่า signi จึงไม่สามารถลดการปลูกถั่วเหลืองกับอ้อยกากน้ำตาลในอัตราส่วน 60 – 62 และ 38 – 40 % ผสมรวมกันทั้งหมดของถั่วเหลืองและอ้อย กากน้ำตาลสามารถหลักเทนน้ำคุณภาพและการเพิ่มผลผลิตในการเลี้ยงซูเปอร์ของ L . vannamei ใช้ไบโอfl ocsystem . ดังนั้น การใช้ศักยภาพของกากจากอุตสาหกรรมเกษตรเป็นแหล่งคาร์บอนในไบโอfl OC วัฒนธรรมจะแสดงให้เห็นถึง