5. The second question as to what t

5. The second question as to what the law must provide for, in its formulation, is a more difficult one. I would see no great difficulty in the formulation of a law which prohibits, in the very terms of article 20, paragraph 2, the particular expression that may be restricted but rather the adverse effect that the expression must necessarily have on the specified objects or interests which paragraphs (a) and (b) are designed to protect. It is the prejudice to these objects or interests which becomes the material element of the restriction or prohibition and, consequently, of the offence.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

5. คำถามที่สองเป็นสิ่งกฎหมายต้องให้ ความกำหนด เป็นอันยาก ฉันจะดูไม่ยากมากในกำหนดของกฎหมายที่ห้าม ในเงื่อนไขมากของบทความ 20 ย่อหน้า 2 นิพจน์เฉพาะที่อาจมีข้อจำกัดแต่เป็นผลร้ายที่จำเป็นต้องมีนิพจน์ระบุวัตถุหรือสถานที่ย่อหน้า (ก) และ (ข) ถูกออกแบบมาเพื่อป้องกัน เป็นอคติไปยังวัตถุหรือสถานที่ซึ่งกลายเป็นองค์ประกอบวัสดุจำกัดการ prohibition และ จึง คดีความผิด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

5. คำถามที่สองเป็นสิ่งที่กฎหมายจะต้องให้สำหรับในการกำหนดมันเป็นเรื่องยากมากที่หนึ่ง ฉันจะไม่เห็นความยากลำบากในการกำหนดกฎหมายที่ห้ามในแง่ของบทความ 20 วรรค 2 การแสดงออกเฉพาะที่อาจถูก จำกัด แต่ผลกระทบที่แสดงออกจำเป็นต้องมีบนวัตถุที่ระบุหรือผลประโยชน์ ซึ่งวรรค (ก) และ (ข) ได้รับการออกแบบมาเพื่อปกป้อง มันเป็นอคติกับวัตถุเหล่านี้หรือผลประโยชน์ที่จะกลายเป็นองค์ประกอบสำคัญของการ จำกัด หรือข้อห้ามและดังนั้นการกระทำผิดกฎหมาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

5 . 2 คำถามเป็นสิ่งที่กฎหมายจะต้องให้ในการกำหนดเป็นยากกว่ากัน ผมจะไม่พบความยากลำบากในการกำหนดของกฎหมายที่ห้าม ในเงื่อนไขของมาตรา 20 วรรค 2โดยเฉพาะการแสดงออกที่อาจถูก จำกัด แต่จากผลที่แสดงออกจะต้องมีในการระบุวัตถุหรือผลประโยชน์ที่วรรค ( ก ) และ ( ข ) ถูกออกแบบมาเพื่อปกป้อง เป็นอคติกับวัตถุเหล่านี้และผลประโยชน์ที่เป็นวัสดุองค์ประกอบของข้อกำหนด หรือข้อห้าม และ จากนั้น ของความผิด .