- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
On December 2, 1999, the City of Vi
On December 2, 1999, the City of Vigan, the capital city of Ilocos
Sur, was inscribed in the prestigious UNESCO’s World Heritage
List of Sites and Monuments of 630 cultural and natural properties
of exceptional universal value. UNESCO described the city as “a
best preserved example of a planned Spanish colonial town in Asia
with its architecture reflecting the coming together of cultural
elements from elsewhere in the Philippines and from China with
those of Europe to create a unique culture and townscape without
parallel anywhere in East and Southeast Asia.”
Vigan’s antiquity reveals an inventory of 187 massive-structured
ancestral houses. Most of these houses are inhabited by descendants of
its original builders and are used for original purposes, i.e. as religious
and administrative buildings. The historical landmarks and museums,
such as the Father Burgos Museum, Plaza Salcedo, Crisologo Museum,
Plaza Burgos, the Provincial Jail where President
Elpidio Quirino was born, St. Paul’s Cathedral,
Arzobispado, Simbaan a Bassit (small church),
Filipino-Spanish Friendship Park and many more, are
also part of the city’s cultural heritage.
In addition, the age-old industries like the burnay (jar)-making
and the “abel” loom-weaving continue to fuel the city’s
economy. Moreover, the city observes religious and cultural
traditions like the Semana Santa and Tres de Mayo.
Being the only surviving colonial city in the entire Philippines, Vigan is being
developed as a primary tourist destination in Region 1. Annual festive
cultural events, such as the Vigan City Fiesta, Viva Vigan Festival of the Arts
and World Heritage Cities Solidarity Day, are celebrated to strengthen
cultural awareness and appreciation, as well as to promote local tourism.
Likewise, the conservation program on the authenticity of the City is also being implemented.
The Vigan Heritage Conservation Program, anchored with community participation,
formulates legislative protective measures and undertakes doable projects/programs that
would preserve the city’s cultural heritage such as the ancestral buildings and the people’s
core values and traditions. Moreover, the strengthening of the Vigan Tourism Council,
implementation of beautification projects and the establishment of the Vigan Culture and
Trade Center contribute to the growing tourism industry of the City.
History. In pre-colonial times, Vigan was an island strategically located at the mouth of the
Great Abra River. Since Vigan lies along the nearest coast of China, it became a bustling port
of call of sailing merchants who brought exotic products from China, Indochina, India,
Indonesia, Thailand, Japan and Arabia. In exchange, products such as gold, beeswax and
animal skins which were brought down from the Cordillera Mountains were traded to the
merchants. Some of the seafaring traders, mostly Chinese, settled down in Vigan,
intermarried with the natives and started the multi-cultural bloodline of the Bigueños, the
natives of Vigan.
On May 20, 1572, Governor Guido de Lavezares sent Don Juan de Salcedo (a Mexican
Creole and grandson of Miguel Lopez de Legaspi) to determine the extent of the island of
Luzon and find a shorter route to Mexico for the Hispanic Galleon trade. On June 13, 1572,
Don Salcedo first landed in Vigan and claimed by force the said town. As a reward for his services, Don Juan de Salcedo was given the ancient province of Ylocos (which comprised
the present provinces of Ilocos Norte, Ilocos Sur, Abra, the northern part of La Union and the
sub-provinces of Bontoc and Lepanto encomienda). Two years later, he established a
Spanish settlement called Villa Fernandina (in honor of the young son of King Philip II of
Spain) consisting of a villa, a church and fortifications on the outskirts of Vigan, from where he
administered his huge encomienda. Eventually, Villa Fernandina and Vigan were merged
together as the capital of the old Ylocos province.
On December 14, 1762, Diego Silang, a native of Caba, La Union, led the “Caillanes” uprising
because of the abuses of the Spaniards such as the payment of tributes and forced labor. In
May 1763, the traitors Miguel Vicos and Pedro Becbec assassinated Silang. The brave and
faithful wife of Silang, Gabriela, assumed leadership of the uprising but was later captured by
the Spanish authorities. On September 20, 1763, Gabriela was hanged in Vigan, leaving a
priceless legacy as the first woman to revolt in the Philippines.
Vigan got its name from an anecdote carried by the tongue of generations which tells of a
Spaniard walking along the banks of the Mestizo River. There, he met a native of the place
and stopped to ask: “Como se llama usted de esta lugar?” Not understanding a word in
Spanish, the native scratched his head and upon seeing that the Spaniard was pointing to a
plant, exclaimed in Iloco: “Bigaa Apo”. Bigaa (Alcasia Macroniza) is a giant taro plant
belonging to the gabi family which used to thrive at the bank of the Mestizo River. Vigan
derived its name from the plant Bigaa.
Vigan was converted to a city on December 28, 2000 through
Republic Act No. 8988, otherwise known as “An Act Validating and
Recognizing the Creation of the City of Vigan by the Royal Decree
of September 7, 1757 issued by Fernando VI, King of Spain”. The
Bigueños unanimously ratified the creation of Vigan City during the
January 22, 2001 plebiscite conducted in Ilocos Sur.
Geography. Situated along the western coast of Northern Luzon, Vigan lies in the
northwestern part of the province. It is bounded on the north by the Municipality of Bantay, on
the east by the Municipality of Santa, on the south by the Municipality of Caoayan, on the west
by the Municipality of Sta. Catalina, and on the southwest by China Sea. It is 408 kilometers
north of the City of Manila, 80 kilometers from Laoag City and 139 kilometers from San
Fernando City, La Union, the government center of Region I. Its tributaries flow into the
Pangada River in Sta. Catalina, Caoayan River in Caoayan, Boquing River in Bantay and the
Bantaoay River in San Vicente.
The City has an approximate land area of 25.1 square kilometers, which represents 1.1
percent of Ilocos Sur’s total land area, divided among thirty nine (39) barangays. Most of the
barangays in the City are classified as rural areas. Unlike other municipalities with towering
mountains, Vigan is mostly plains with gently rising hills on the southern portion.
Demography. Vigan City recorded a total population of 45,143 in 2000 with a population
density of around 1,797 persons per sq. km. Ilocano was the predominant ethnicity comprising
about 96.5 percent of its household population in 2000. Likewise, Ilocano is the most spoken
dialect in the city. About 95.2 percent of the people in Vigan City were Roman Catholics
based from the 2000 Census of Population. As of 2002, all of the barangays in the city had
power/electric supply. About 57.7 percent of the total households in the urban areas had
access to potable water thru the Metro Vigan Water District.
Socio-economic Activities. Agriculture is the major industry in Vigan City with about 36.0
percent of its total land area used for farming. Its major crops are rice, corn, onion, eggplant
and tomato. Majority (95.4 percent) of the agricultural lands are irrigated.
The pottery-making industry is also prominent in the city. Its products
include banga (cooking pots), karamba (water vessels),
dalikan/pagugingan (firewood and charcoal fed cooking stoves),
bakka paso (water and animal feeding basins) and masetera (plant
pots). Burnay (jar)-making is also well-known in the city. Burnay is
used as a garden ornament in ancestral and modern houses.
“Abel” loom-weaving also contributes to the economy of the city. Majority
of the loom-weavers are women. Abel Iloko products include blankets
and bed covers, pillow cases, bath towels and robes, place mats and
table napkins, runners and others. Traditional colors and designs which
have similarities with the Cordillera design are used in the products.
The place is also known for its food-making/meat processing
industries such as the manufacturing of empanada (similar to the
Mexican taco), Vigan longganisa (native sausage), and Royal
bibingka (rice cake).
The City is the center of trade and commerce in the province of Ilocos
Sur. Merchants from other towns come to the city to sell their wares.
As of 2002, 869 establishments were registered in the Office of the
Mayor. Majority of these establishments were stall holders of the newly
established city mall.
Facilities. Vigan City, being one of the major tourist destinations in the North, has 17
hotels/inns/lodging houses/resorts that could accommodate at least 250 guests/tourists.
The City has a total of eighteen (18) public elementary schools, three (3) public secondary
schools and one (1) state university as of SY 2002-2003. These were complemented by
fourteen (14) private schools which included four (4) elementary schools, three (3) high
schools, one (1) elementary/high school/college, three (3) colleges and three (3) vocational
schools.
The health services in the City are delivered by one (1) government hospital, ten (10) privateowned
hospitals, one (1) City Health Office and eleven (11) barangay health stations. As of
2002, all of the 39 barangays had their own day care centers.
Sur, was inscribed in the prestigious UNESCO’s World Heritage
List of Sites and Monuments of 630 cultural and natural properties
of exceptional universal value. UNESCO described the city as “a
best preserved example of a planned Spanish colonial town in Asia
with its architecture reflecting the coming together of cultural
elements from elsewhere in the Philippines and from China with
those of Europe to create a unique culture and townscape without
parallel anywhere in East and Southeast Asia.”
Vigan’s antiquity reveals an inventory of 187 massive-structured
ancestral houses. Most of these houses are inhabited by descendants of
its original builders and are used for original purposes, i.e. as religious
and administrative buildings. The historical landmarks and museums,
such as the Father Burgos Museum, Plaza Salcedo, Crisologo Museum,
Plaza Burgos, the Provincial Jail where President
Elpidio Quirino was born, St. Paul’s Cathedral,
Arzobispado, Simbaan a Bassit (small church),
Filipino-Spanish Friendship Park and many more, are
also part of the city’s cultural heritage.
In addition, the age-old industries like the burnay (jar)-making
and the “abel” loom-weaving continue to fuel the city’s
economy. Moreover, the city observes religious and cultural
traditions like the Semana Santa and Tres de Mayo.
Being the only surviving colonial city in the entire Philippines, Vigan is being
developed as a primary tourist destination in Region 1. Annual festive
cultural events, such as the Vigan City Fiesta, Viva Vigan Festival of the Arts
and World Heritage Cities Solidarity Day, are celebrated to strengthen
cultural awareness and appreciation, as well as to promote local tourism.
Likewise, the conservation program on the authenticity of the City is also being implemented.
The Vigan Heritage Conservation Program, anchored with community participation,
formulates legislative protective measures and undertakes doable projects/programs that
would preserve the city’s cultural heritage such as the ancestral buildings and the people’s
core values and traditions. Moreover, the strengthening of the Vigan Tourism Council,
implementation of beautification projects and the establishment of the Vigan Culture and
Trade Center contribute to the growing tourism industry of the City.
History. In pre-colonial times, Vigan was an island strategically located at the mouth of the
Great Abra River. Since Vigan lies along the nearest coast of China, it became a bustling port
of call of sailing merchants who brought exotic products from China, Indochina, India,
Indonesia, Thailand, Japan and Arabia. In exchange, products such as gold, beeswax and
animal skins which were brought down from the Cordillera Mountains were traded to the
merchants. Some of the seafaring traders, mostly Chinese, settled down in Vigan,
intermarried with the natives and started the multi-cultural bloodline of the Bigueños, the
natives of Vigan.
On May 20, 1572, Governor Guido de Lavezares sent Don Juan de Salcedo (a Mexican
Creole and grandson of Miguel Lopez de Legaspi) to determine the extent of the island of
Luzon and find a shorter route to Mexico for the Hispanic Galleon trade. On June 13, 1572,
Don Salcedo first landed in Vigan and claimed by force the said town. As a reward for his services, Don Juan de Salcedo was given the ancient province of Ylocos (which comprised
the present provinces of Ilocos Norte, Ilocos Sur, Abra, the northern part of La Union and the
sub-provinces of Bontoc and Lepanto encomienda). Two years later, he established a
Spanish settlement called Villa Fernandina (in honor of the young son of King Philip II of
Spain) consisting of a villa, a church and fortifications on the outskirts of Vigan, from where he
administered his huge encomienda. Eventually, Villa Fernandina and Vigan were merged
together as the capital of the old Ylocos province.
On December 14, 1762, Diego Silang, a native of Caba, La Union, led the “Caillanes” uprising
because of the abuses of the Spaniards such as the payment of tributes and forced labor. In
May 1763, the traitors Miguel Vicos and Pedro Becbec assassinated Silang. The brave and
faithful wife of Silang, Gabriela, assumed leadership of the uprising but was later captured by
the Spanish authorities. On September 20, 1763, Gabriela was hanged in Vigan, leaving a
priceless legacy as the first woman to revolt in the Philippines.
Vigan got its name from an anecdote carried by the tongue of generations which tells of a
Spaniard walking along the banks of the Mestizo River. There, he met a native of the place
and stopped to ask: “Como se llama usted de esta lugar?” Not understanding a word in
Spanish, the native scratched his head and upon seeing that the Spaniard was pointing to a
plant, exclaimed in Iloco: “Bigaa Apo”. Bigaa (Alcasia Macroniza) is a giant taro plant
belonging to the gabi family which used to thrive at the bank of the Mestizo River. Vigan
derived its name from the plant Bigaa.
Vigan was converted to a city on December 28, 2000 through
Republic Act No. 8988, otherwise known as “An Act Validating and
Recognizing the Creation of the City of Vigan by the Royal Decree
of September 7, 1757 issued by Fernando VI, King of Spain”. The
Bigueños unanimously ratified the creation of Vigan City during the
January 22, 2001 plebiscite conducted in Ilocos Sur.
Geography. Situated along the western coast of Northern Luzon, Vigan lies in the
northwestern part of the province. It is bounded on the north by the Municipality of Bantay, on
the east by the Municipality of Santa, on the south by the Municipality of Caoayan, on the west
by the Municipality of Sta. Catalina, and on the southwest by China Sea. It is 408 kilometers
north of the City of Manila, 80 kilometers from Laoag City and 139 kilometers from San
Fernando City, La Union, the government center of Region I. Its tributaries flow into the
Pangada River in Sta. Catalina, Caoayan River in Caoayan, Boquing River in Bantay and the
Bantaoay River in San Vicente.
The City has an approximate land area of 25.1 square kilometers, which represents 1.1
percent of Ilocos Sur’s total land area, divided among thirty nine (39) barangays. Most of the
barangays in the City are classified as rural areas. Unlike other municipalities with towering
mountains, Vigan is mostly plains with gently rising hills on the southern portion.
Demography. Vigan City recorded a total population of 45,143 in 2000 with a population
density of around 1,797 persons per sq. km. Ilocano was the predominant ethnicity comprising
about 96.5 percent of its household population in 2000. Likewise, Ilocano is the most spoken
dialect in the city. About 95.2 percent of the people in Vigan City were Roman Catholics
based from the 2000 Census of Population. As of 2002, all of the barangays in the city had
power/electric supply. About 57.7 percent of the total households in the urban areas had
access to potable water thru the Metro Vigan Water District.
Socio-economic Activities. Agriculture is the major industry in Vigan City with about 36.0
percent of its total land area used for farming. Its major crops are rice, corn, onion, eggplant
and tomato. Majority (95.4 percent) of the agricultural lands are irrigated.
The pottery-making industry is also prominent in the city. Its products
include banga (cooking pots), karamba (water vessels),
dalikan/pagugingan (firewood and charcoal fed cooking stoves),
bakka paso (water and animal feeding basins) and masetera (plant
pots). Burnay (jar)-making is also well-known in the city. Burnay is
used as a garden ornament in ancestral and modern houses.
“Abel” loom-weaving also contributes to the economy of the city. Majority
of the loom-weavers are women. Abel Iloko products include blankets
and bed covers, pillow cases, bath towels and robes, place mats and
table napkins, runners and others. Traditional colors and designs which
have similarities with the Cordillera design are used in the products.
The place is also known for its food-making/meat processing
industries such as the manufacturing of empanada (similar to the
Mexican taco), Vigan longganisa (native sausage), and Royal
bibingka (rice cake).
The City is the center of trade and commerce in the province of Ilocos
Sur. Merchants from other towns come to the city to sell their wares.
As of 2002, 869 establishments were registered in the Office of the
Mayor. Majority of these establishments were stall holders of the newly
established city mall.
Facilities. Vigan City, being one of the major tourist destinations in the North, has 17
hotels/inns/lodging houses/resorts that could accommodate at least 250 guests/tourists.
The City has a total of eighteen (18) public elementary schools, three (3) public secondary
schools and one (1) state university as of SY 2002-2003. These were complemented by
fourteen (14) private schools which included four (4) elementary schools, three (3) high
schools, one (1) elementary/high school/college, three (3) colleges and three (3) vocational
schools.
The health services in the City are delivered by one (1) government hospital, ten (10) privateowned
hospitals, one (1) City Health Office and eleven (11) barangay health stations. As of
2002, all of the 39 barangays had their own day care centers.
0/5000
บน 2 ธันวาคม 1999 การเมืองของวีแกน เมืองหลวงของอิโลคอสเซอ ถูกจารึกในมรดกโลกของยูเนสโกอันทรงเกียรติรายการของไซต์และอนุสาวรีย์ของ 630 คุณสมบัติทางวัฒนธรรม และธรรมชาติของค่าสากลยอดเยี่ยม เมืองเป็น "การอธิบายของยูเนสโกส่วนรักษาอย่างแผนเมืองอาณานิคมสเปนในเอเชียด้วยสถาปัตยกรรมสะท้อนให้เห็นถึงการมาร่วมกันของวัฒนธรรมองค์ประกอบจากอื่น ๆ ในฟิลิปปินส์ และจีนด้วยของยุโรปเพื่อสร้างวัฒนธรรมและ townscape โดยขนานใด ๆ ในตะวันออกและเอเชียตะวันออกเฉียงใต้"โบราณของวีแกนเผยบัญชี 187 ขนาดใหญ่โครงสร้างบ้านโบราณ บ้านเหล่านี้ส่วนใหญ่อาศัยอยู่ โดยลูกหลานของของผู้สร้างและจะใช้เพื่อวัตถุประสงค์เดิม เช่นศาสนาเป็นและอาคารบริหาร สถานที่ทางประวัติศาสตร์และพิพิธภัณฑ์พิพิธภัณฑ์ Crisologo พิพิธภัณฑ์พ่อเบอร์กอส ซัลซ่าเบอร์กอสพลาซ่า คุกจังหวัดซึ่งประธานElpidio Quirino เกิด มหาวิหาร St. PaulArzobispado, Simbaan Bassit (โบสถ์ขนาดเล็ก),สวนมิตรภาพฟิลิปปินส์สเปนและมากขึ้น มีนอกจากนี้ส่วนหนึ่งของมรดกทางวัฒนธรรมของเมือง นอกจากนี้ อุตสาหกรรมโปรดลองอีกเช่น burnay (กระปุก) -ทำ"เอ" และหูกทอผ้าต่อไปเชื้อเพลิงแห่งเศรษฐกิจ นอกจากนี้ เมืองคำนึงถึงศาสนา และวัฒนธรรมประเพณีเช่นซานตาออกและ Tres de Mayo เป็นเพียงเมืองโคโลเนียลรอดตายในฟิลิปปินส์ทั้งหมด วีแกนพัฒนาเป็นแหล่งท่องเที่ยวหลักในภูมิภาค 1 เทศกาลประจำปีกิจกรรมทางวัฒนธรรม เช่นเฟียสตาซิตี้วีแกน วีวีแกนเทศกาลศิลปะและโลกมรดกเมืองสมานฉันท์วัน มีการเฉลิมฉลองเพื่อเสริมสร้างความรู้ทางวัฒนธรรมและเพิ่มค่า รวมทั้งเป็นการส่งเสริมการท่องเที่ยวท้องถิ่นในทำนองเดียวกัน รายการอนุรักษ์บนความถูกต้องของเมืองจะยังถูกดำเนินการโปรแกรมอนุรักษ์มรดกวีแกน ยึดกับการมีส่วนร่วมของชุมชนformulates สภาป้องกัน และรับ doable โครงการ/โปรแกรมที่จะรักษามรดกทางวัฒนธรรมของเมืองเช่นอาคารโบราณและประชาชนค่านิยมหลักและประเพณี นอกจากนี้ แข็งแกร่งของสภาท่องเที่ยววีแกนโครงการเพื่อความสวยงามและการจัดตั้งวัฒนธรรมวีแกน และศูนย์การค้าร่วมกับอุตสาหกรรมท่องเที่ยวเติบโตของเมืองประวัติศาสตร์ ในยุคก่อนอาณานิคม วีแกนมีเกาะอยู่ในปากของการแม่น้ำ Abra ที่ดี เนื่องจากวีแกนตั้งอยู่บริเวณชายฝั่งที่ใกล้ที่สุดของจีน มันกลายเป็นท่าเรือที่คึกคักการเรียกของร้านค้าที่นำสินค้าแปลกใหม่จากประเทศจีน อินโดจีน อินเดีย ล่องเรืออินโดนีเซีย ไทย ญี่ปุ่น และซาอุดิอาระเบีย ในผลิตภัณฑ์เช่นทอง ขี้ แลกเปลี่ยน และหนังสัตว์ที่ถูกนำลงจากเทือกเขา Cordillera โยนกเพื่อร้านค้า ของผู้ค้าชาว ส่วนใหญ่ภาษาจีน ปักในวีแกนintermarried กับชาวพื้นเมือง และเริ่ม bloodline วัฒนธรรมที่หลากหลายของ Bigueños การชาวพื้นเมืองของวีแกน20 พฤษภาคม ค.ศ. 1572 จน ผู้ว่ากวีโดดาเด Lavezares ส่ง Don Juan de ซัล (เม็กซิกันเฮติและหลานของ Miguel Lopez de โคลด์) เพื่อกำหนดขอบเขตของการเกาะของลูซอนและค้นหาเส้นสั้นกับเม็กซิโกค้าแกล Hispanic บน 13 มิถุนายน ค.ศ. 1572 จนซัลดอนที่ดินในวีแกนแรก และอ้าง โดยกองทัพเมืองดังกล่าว เป็นรางวัลสำหรับ Don Juan de ซัลให้โบราณจังหวัดของ Ylocos (ซึ่งประกอบด้วยจังหวัดปัจจุบันอิโลคอสเหนือ อิเซอ Abra ตอนเหนือของลายูเนียนและต่างจังหวัดย่อยของ encomienda Bontoc และ Lepanto) สองปีต่อมา ที่เขาก่อตั้งเป็นการชำระภาษาสเปนเรียกว่าวิ Fernandina (ในเกียรติของกษัตริย์ฟิลิป II ของบุตรสาวสเปน) ประกอบด้วยวิลล่า โบสถ์ และระบบป้อมปราการของวีแกน ที่เขาจัดการ encomienda เขาใหญ่ ในที่สุด วิ Fernandina และวีแกนถูกผสานกันเป็นเมืองหลวงของจังหวัด Ylocos เก่าบน 14 ธันวาคม 1762, Diego Silang คนพื้นเมือง Caba ลายูเนียน led สู้ "Caillanes"เนื่องจากการละเมิดสิทธิมนุษยชนของชาวสเปนเข้าเช่นการชำระเงินของ tributes และบังคับใช้แรงงาน ใน1763 พฤษภาคม ทรยศ Miguel Vicos และ Pedro Becbec ถูกลอบปลงพระชนม์ Silang กล้า และภรรยาที่ซื่อสัตย์ของ Silang กาเบรียลา ถือว่าเป็นผู้นำของเทียบ แต่ภายหลังถูกจับโดยเจ้าหน้าที่สเปน บน 20 กันยายน 1763 กาเบรียลาถูกแขวนคอในวีแกน ออกแบบมรดกล้ำค่าเป็นผู้หญิงคนแรกกบฏในฟิลิปปินส์วีแกนได้ชื่อจากเรื่องขำขันที่ดำเนินการ โดยลิ้นของรุ่นที่บอกของเดินเลียบแม่น้ำ Mestizo Spaniard มี เขาได้พบเจ้าของและหยุดถาม: "โคโมเซ llama อย่างไร usted เด esta lugar " ไม่เข้าใจคำในสเปน พื้นเมืองมีรอยขีดข่วนศีรษะและ เมื่อเห็นว่า Spaniard จะถูกชี้ไปโรงงาน ทางหลุดรอดใน Iloco: "อะโป Bigaa" Bigaa (Alcasia Macroniza) เป็นพืชเผือกยักษ์ของครอบครัว gabi ที่ใช้ในการเจริญเติบโตที่เวอร์ Mestizo วีแกนได้ชื่อมาจากโรงงาน Bigaaวีแกนถูกแปลงเป็นเมืองบน 28 ธันวาคม 2000 ผ่านสาธารณรัฐบัญญัติหมายเลข 8988 หรือที่เรียกว่า " Validating การกระทำ และจดจำการสร้างเมืองวีแกนโดยพระราชกฤษฎีกาของเดือน 7 กันยายน 1757 ออก โดย Fernando วี กษัตริย์สเปน" ที่Bigueños มีมติเป็นเอกฉันท์สำคัญสร้างเมืองวีแกนในระหว่าง22 มกราคม 2001 ประชามติดำเนินในอิ Sur.ภูมิศาสตร์ ตั้งอยู่ตามแบบตะวันตกชายฝั่งของภาคเหนือลูซอน วีแกนอยู่ในส่วนตะวันตกเฉียงเหนือของจังหวัด มันล้อมรอบทางทิศเหนือ โดยเทศบาลเรียก ในโดยเทศบาลของซานตา ใต้โดยเทศบาลของ Caoayan ทางตะวันออกโดยเทศบาล ของ sta.แรมเดล และตะวันตกเฉียงใต้จากทะเลจีน เป็น 408 กิโลเมตรnorth of the City of Manila, 80 kilometers from Laoag City and 139 kilometers from SanFernando City, La Union, the government center of Region I. Its tributaries flow into thePangada River in Sta. Catalina, Caoayan River in Caoayan, Boquing River in Bantay and theBantaoay River in San Vicente.The City has an approximate land area of 25.1 square kilometers, which represents 1.1percent of Ilocos Sur’s total land area, divided among thirty nine (39) barangays. Most of thebarangays in the City are classified as rural areas. Unlike other municipalities with toweringmountains, Vigan is mostly plains with gently rising hills on the southern portion.Demography. Vigan City recorded a total population of 45,143 in 2000 with a populationdensity of around 1,797 persons per sq. km. Ilocano was the predominant ethnicity comprisingabout 96.5 percent of its household population in 2000. Likewise, Ilocano is the most spokendialect in the city. About 95.2 percent of the people in Vigan City were Roman Catholicsbased from the 2000 Census of Population. As of 2002, all of the barangays in the city hadpower/electric supply. About 57.7 percent of the total households in the urban areas hadaccess to potable water thru the Metro Vigan Water District.Socio-economic Activities. Agriculture is the major industry in Vigan City with about 36.0percent of its total land area used for farming. Its major crops are rice, corn, onion, eggplantand tomato. Majority (95.4 percent) of the agricultural lands are irrigated. The pottery-making industry is also prominent in the city. Its productsinclude banga (cooking pots), karamba (water vessels),dalikan/pagugingan (firewood and charcoal fed cooking stoves),bakka paso (water and animal feeding basins) and masetera (plantpots). Burnay (jar)-making is also well-known in the city. Burnay isused as a garden ornament in ancestral and modern houses.“Abel” loom-weaving also contributes to the economy of the city. Majorityof the loom-weavers are women. Abel Iloko products include blanketsand bed covers, pillow cases, bath towels and robes, place mats andtable napkins, runners and others. Traditional colors and designs whichhave similarities with the Cordillera design are used in the products.The place is also known for its food-making/meat processingindustries such as the manufacturing of empanada (similar to theMexican taco), Vigan longganisa (native sausage), and Royalbibingka (rice cake).The City is the center of trade and commerce in the province of IlocosSur. Merchants from other towns come to the city to sell their wares.As of 2002, 869 establishments were registered in the Office of theMayor. Majority of these establishments were stall holders of the newlyestablished city mall.Facilities. Vigan City, being one of the major tourist destinations in the North, has 17hotels/inns/lodging houses/resorts that could accommodate at least 250 guests/tourists.The City has a total of eighteen (18) public elementary schools, three (3) public secondaryschools and one (1) state university as of SY 2002-2003. These were complemented byfourteen (14) private schools which included four (4) elementary schools, three (3) highschools, one (1) elementary/high school/college, three (3) colleges and three (3) vocationalschools.The health services in the City are delivered by one (1) government hospital, ten (10) privateownedhospitals, one (1) City Health Office and eleven (11) barangay health stations. As of2002, all of the 39 barangays had their own day care centers.
การแปล กรุณารอสักครู่..
เมื่อวันที่ 2 ธันวาคม 1999 เมือง Vigan
เมืองหลวงของโลคอสซูได้รับการจารึกไว้ในที่มีชื่อเสียงยูเนสโกมรดกโลกรายชื่อสถานที่และอนุสาวรีย์
630
คุณสมบัติทางวัฒนธรรมและธรรมชาติของคุณค่าสากลที่โดดเด่น ยูเนสโกอธิบายเมืองเป็น "ตัวอย่างเช่นรักษาที่ดีที่สุดของเมืองโคโลเนียลที่วางแผนไว้สเปนในเอเชียที่มีสถาปัตยกรรมที่สะท้อนให้เห็นถึงมาร่วมกันของวัฒนธรรมองค์ประกอบจากที่อื่นในประเทศฟิลิปปินส์และจากประเทศจีนกับบรรดาของยุโรปในการสร้างวัฒนธรรมที่เป็นเอกลักษณ์และภูมิทัศน์โดยไม่ต้องขนานใดก็ได้ในเอเชียตะวันออกและเอเชียตะวันออกเฉียงใต้. "สมัยโบราณVigan เผยสินค้าคงคลังของ 187 ขนาดใหญ่ที่มีโครงสร้างเรือนบรรพบุรุษ ส่วนใหญ่ของบ้านเหล่านี้จะอาศัยอยู่โดยลูกหลานของผู้สร้างเดิมและจะใช้เพื่อวัตถุประสงค์เดิมคือเป็นศาสนาอาคารและการบริหารจัดการ สถานที่สำคัญทางประวัติศาสตร์และพิพิธภัณฑ์เช่นพิพิธภัณฑ์พ่อกอสพลาซ่า Salcedo, Crisologo พิพิธภัณฑ์พลาซ่ากอสจังหวัดคุกที่ประธานElpidio กีรีเกิดวิหารเซนต์ปอล, Arzobispado, Simbaan Bassit (คริสตจักรเล็ก), ฟิลิปปินส์สเปน สวนมิตรภาพและอื่น ๆ อีกมากมายเป็นส่วนหนึ่งของมรดกทางวัฒนธรรมของเมือง. นอกจากนี้อุตสาหกรรมที่อายุเก่าเช่น Burnay นี้ (ขวด) -making และ "อาเบล" ทอผ้าทอยังคงเป็นเชื้อเพลิงในเมืองเศรษฐกิจ นอกจากนี้เมืองสังเกตทางศาสนาและวัฒนธรรมประเพณีเช่น Semana ซานตาและ Tres de Mayo. เป็นเมืองเดียวที่หลงเหลืออยู่ในอาณานิคมทั้งฟิลิปปินส์ Vigan จะถูกพัฒนาเป็นสถานที่ท่องเที่ยวหลักในภาค1 ประจำปีเทศกาลกิจกรรมทางวัฒนธรรมเช่นVigan เมืองเฟียสต้า, Viva Vigan เทศกาลศิลปะและมรดกโลกเมืองเป็นปึกแผ่นวันมีการเฉลิมฉลองในการเสริมสร้างการรับรู้ทางวัฒนธรรมและชื่นชมเช่นเดียวกับการส่งเสริมการท่องเที่ยวในท้องถิ่น. ในทำนองเดียวกันโครงการอนุรักษ์ในความถูกต้องของเมืองยังถูกนำมาใช้Vigan มรดกโครงการอนุรักษ์ทอดสมอที่มีส่วนร่วมของชุมชนกำหนดมาตรการป้องกันด้านกฎหมายและดำเนินไปได้โครงการ/ โปรแกรมที่จะรักษามรดกทางวัฒนธรรมของเมืองเช่นอาคารบรรพบุรุษและผู้คนของค่านิยมหลักและประเพณี นอกจากนี้ยังเสริมสร้างความเข้มแข็งของ Vigan สภาอุตสาหกรรมท่องเที่ยว, การดำเนินงานของโครงการและการตกแต่งสถานประกอบการของวัฒนธรรม Vigan และศูนย์การค้ามีส่วนร่วมในการเจริญเติบโตของอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวของเมือง. ประวัติความเป็นมา ในครั้งก่อนอาณานิคม Vigan เป็นเกาะกลยุทธ์ตั้งอยู่ที่ปากของผู้ยิ่งใหญ่Abra แม่น้ำ ตั้งแต่ Vigan อยู่ตามแนวชายฝั่งที่ใกล้ที่สุดของประเทศจีนก็กลายเป็นท่าเรือที่คึกคักของการโทรของร้านค้าการแล่นเรือใบที่นำผลิตภัณฑ์ที่แปลกใหม่จากประเทศจีน, อินโดจีน, อินเดีย, อินโดนีเซีย, ไทย, ญี่ปุ่นและอารเบีย ในการแลกเปลี่ยนสินค้าเช่นทองขี้ผึ้งและหนังสัตว์ที่ถูกนำลงมาจากเทือกเขาเทือกเขามีการซื้อขายกับร้านค้า บางส่วนของผู้ประกอบการค้าการเดินเรือจีนส่วนใหญ่ตัดสินลงใน Vigan, แต่งงานกับชาวบ้านและเริ่มสายเลือดความหลากหลายทางวัฒนธรรมของBigueñosที่ชาวพื้นเมืองของ Vigan. เมื่อวันที่ 20 พฤษภาคม 1572 ผู้ว่าราชการเดอกุย Lavezares ส่ง Don Juan de Salcedo ( เม็กซิกันครีโอลและหลานชายของมิเกลโลเปซเดอLegaspi) เพื่อกำหนดขอบเขตของเกาะของเกาะลูซอนและหาเส้นทางที่สั้นไปยังเม็กซิโกเพื่อการค้าGalleon สเปนและโปรตุเกส เมื่อวันที่ 13 มิถุนายน 1572, ดอน Salcedo แรกที่ดินใน Vigan และอ้างโดยแรงเมืองกล่าวว่า เป็นรางวัลสำหรับการให้บริการของเขา Don Juan de Salcedo ได้รับจังหวัดโบราณของ Ylocos (ซึ่งประกอบด้วยจังหวัดปัจจุบันของโลคอสนอร์เต, โลคอสซู, Abra ทางตอนเหนือของ La Union และจังหวัดย่อยของBontoc และเล encomienda) . สองปีต่อมาเขาได้จัดตั้งนิคมสเปนเรียกว่าดินาวิลล่า(ในเกียรติของบุตรสาวของกษัตริย์ฟิลิปที่สองของสเปน) ประกอบด้วยวิลล่าโบสถ์และป้อมปราการในเขตชานเมืองของ Vigan จากที่เขาบริหารงานencomienda ของเขาใหญ่ ในที่สุดวิลล่าเฟอร์นันดิและ Vigan รวมกันเป็นเมืองหลวงของจังหวัดYlocos เก่า. เมื่อวันที่ 14 ธันวาคม 1762, ดิเอโก Silang ชาว Caba ลากันนำ "Caillanes" จลาจลเพราะละเมิดสิทธิมนุษยชนของชาวสเปนเช่นการชำระเงินของบรรณาการและการบังคับใช้แรงงาน ในพฤษภาคม 1763 ที่ทรยศมิเกลและเปโดร Vicos Becbec ลอบสังหาร Silang กล้าหาญและภรรยาที่ซื่อสัตย์ของ Silang, เกเบรียลสันนิษฐานว่าเป็นผู้นำของการลุกฮือขึ้นต่อต้าน แต่ถูกจับได้ในภายหลังโดยเจ้าหน้าที่ของสเปน เมื่อวันที่ 20 กันยายน 1763, เกเบรียลถูกแขวนคอใน Vigan ทิ้งมรดกล้ำค่าเป็นผู้หญิงคนแรกที่ก่อจลาจลในฟิลิปปินส์. Vigan ได้ชื่อมาจากเรื่องเล็ก ๆ น้อยที่ดำเนินการโดยลิ้นของคนรุ่นที่บอกว่าเดินชาวสเปนพร้อมธนาคารของลูกครึ่งแม่น้ำ ที่นั่นเขาได้พบกับชนพื้นเมืองของสถานที่และหยุดที่จะถาม: "โคโมเสลา usted เด esta Lugar" ไม่เข้าใจคำในภาษาสเปนพื้นเมืองรอยขีดข่วนหัวของเขาและเมื่อเห็นว่าชาวสเปนได้รับการชี้ไปที่โรงงานอุทานในIloco "Bigaa Apo" Bigaa (Alcasia Macroniza) เป็นพืชเผือกยักษ์เป็นของครอบครัวบี้ที่ใช้ในการเจริญเติบโตที่ธนาคารของแม่น้ำลูกครึ่ง Vigan มาจากชื่อของพืช Bigaa. Vigan ถูกดัดแปลงเป็นเมืองใน 28 ธันวาคม 2000 ผ่านสาธารณรัฐพระราชบัญญัติฉบับที่8988 หรือที่เรียกว่า "การกระทำ Validating และตระหนักถึงการสร้างเมืองVigan โดยพระราชกฤษฎีกาวันที่7 กันยายน , 1757 ที่ออกโดยเฟอร์นันโดวีกษัตริย์แห่งสเปน " Bigueñosเอกฉันท์ยอมรับการสร้าง Vigan เมืองในช่วง22 มกราคม 2001 ประชามติดำเนินการในโลคอสซู. ภูมิศาสตร์ ตั้งอยู่บนชายฝั่งตะวันตกทางตอนเหนือของเกาะลูซอน Vigan อยู่ในส่วนตะวันตกเฉียงเหนือของจังหวัด มันอยู่ทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือโดยเทศบาล Bantay บนทางทิศตะวันออกโดยเทศบาลเมืองซานตาในภาคใต้โดยเทศบาลCaoayan ที่อยู่ทางทิศตะวันตกโดยเทศบาลSta Catalina และทิศตะวันตกเฉียงใต้ของจีนโดยทะเล มันเป็น 408 กิโลเมตรทางตอนเหนือของเมืองมะนิลา80 กิโลเมตรจากเมือง Laoag และ 139 กิโลเมตรจากซานเฟอร์นันโดเมืองลากันที่ศูนย์ราชการภาคI. ไหลเชี่ยวกรากของมันลงไปในแม่น้ำPangada ใน Sta Catalina แม่น้ำ Caoayan ใน Caoayan แม่น้ำ Boquing ใน Bantay และแม่น้ำBantaoay ใน San Vicente. เมืองมีพื้นที่ประมาณ 25.1 ตารางกิโลเมตรซึ่งหมายถึง 1.1 เปอร์เซ็นต์ของพื้นที่ทั้งหมดโลคอสซูของแบ่งออกเป็นสามหมื่นเก้า (39) เกส์ . ส่วนใหญ่ของเกส์ในเมืองจะจัดเป็นพื้นที่ชนบท ซึ่งแตกต่างจากเทศบาลอื่น ๆ ที่มีสูงตระหง่านภูเขาVigan เป็นที่ราบเนินเขาส่วนใหญ่ที่เพิ่มขึ้นเบา ๆ บนส่วนภาคใต้. ประชากรศาสตร์ เมือง Vigan บันทึกประชากรทั้งหมดของ 45,143 ในปี 2000 มีประชากรหนาแน่นประมาณ1,797 คนต่อตารางกิโลเมตร. Ilocano เป็นเชื้อชาติที่โดดเด่นประกอบไปด้วยประมาณร้อยละ96.5 ของประชากรที่ใช้ในครัวเรือนในปี 2000 ในทำนองเดียวกัน Ilocano เป็นส่วนใหญ่พูดภาษาถิ่นในเมือง เกี่ยวกับร้อยละ 95.2 ของผู้คนในเมือง Vigan เป็นโรมันคาทอลิกตามจากปี2000 การสำรวจสำมะโนประชากรของประชากร ในฐานะของปี 2002 ทั้งหมดของเกส์ในเมืองที่มีอำนาจ/ อุปทานไฟฟ้า เกี่ยวกับร้อยละ 57.7 ของผู้ประกอบการโดยรวมในพื้นที่เขตเมืองมีการเข้าถึงน้ำดื่มผ่านเมโทรVigan ตำบลน้ำ. กิจกรรมทางเศรษฐกิจและสังคม เกษตรกรรมเป็นอุตสาหกรรมที่สำคัญใน Vigan เมืองที่มีประมาณ 36.0 เปอร์เซ็นต์ของพื้นที่ทั้งหมดที่ใช้สำหรับการทำฟาร์ม พืชที่สำคัญ ได้แก่ ข้าว, ข้าวโพด, หอมมะเขือและมะเขือเทศ ส่วนใหญ่ (ร้อยละ 95.4) ของพื้นที่การเกษตรชลประทาน. เครื่องปั้นดินเผาการทำอุตสาหกรรมยังเป็นที่โดดเด่นในเมือง ผลิตภัณฑ์ของ บริษัทรวมถึง Banga (หม้อ) Karamba (เรือน้ำ) dalikan / pagugingan (ฟืนและถ่านเตาทำอาหารเลี้ยง) bakka paso (น้ำและอ่างอาหารสัตว์) และ masetera (พืชกระถาง) Burnay (ขวด) -making ยังเป็นที่รู้จักกันดีในเมือง Burnay ถูกนำมาใช้เป็นเครื่องประดับสวนในบ้านของบรรพบุรุษและทันสมัย. "อาเบล" กี่ทอผ้ายังก่อให้เกิดระบบเศรษฐกิจของเมือง ส่วนใหญ่ของกี่ทอผ้า-เป็นผู้หญิง อาเบลรวมถึงผลิตภัณฑ์ Iloko ผ้าห่มและครอบคลุมเตียง, ปลอกหมอน, ผ้าขนหนูอาบน้ำและเสื้อคลุม, เสื่อสถานที่และผ้าเช็ดปากตารางวิ่งและอื่นๆ สีแบบดั้งเดิมและการออกแบบที่มีความคล้ายคลึงกันกับการออกแบบเทือกเขาที่ใช้ในผลิตภัณฑ์. สถานที่ที่เป็นที่รู้จักกันสำหรับอาหารทำ / แปรรูปเนื้อสัตว์ของอุตสาหกรรมเช่นการผลิตของEmpanada (คล้ายกับทาโก้เม็กซิกัน) Vigan longganisa (ไส้กรอกพื้นเมือง ) และ Royal bibingka (เค้กข้าว). เมืองเป็นศูนย์กลางของการค้าและการพาณิชย์ในจังหวัดโลคอสซู พ่อค้าจากเมืองอื่น ๆ มาถึงเมืองที่จะขายสินค้าของพวกเขา. ในฐานะของปี 2002 869 สถานประกอบการได้รับการจดทะเบียนในสำนักงานของนายกเทศมนตรี ส่วนใหญ่ของสถานประกอบการเหล่านี้เป็นผู้ถือคอกใหม่ของห้างสรรพสินค้าเมืองที่จัดตั้งขึ้น. สิ่งอำนวยความสะดวก Vigan ซิตี้เป็นหนึ่งในสถานที่ท่องเที่ยวที่สำคัญในภาคเหนือมี 17 โรงแรม / โรงแรมขนาดเล็ก / บ้านที่พัก / รีสอร์ทที่สามารถรองรับอย่างน้อย 250 ท่าน / นักท่องเที่ยว. เมืองมีทั้งหมดสิบแปด (18) โรงเรียนประถมสาม ( 3) มัธยมโรงเรียนและหนึ่ง(1) มหาวิทยาลัยของรัฐเป็นของ SY 2002-2003 เหล่านี้ได้ถูกเติมเต็มด้วยสิบสี่ (14) โรงเรียนเอกชนซึ่งรวมถึงสี่ (4) โรงเรียนประถมสาม (3) สูงโรงเรียน, หนึ่ง (1) ระดับประถมศึกษา / มัธยมศึกษา / วิทยาลัยสาม (3) วิทยาลัยและสาม (3) อาชีวศึกษาโรงเรียนบริการด้านสุขภาพในเมืองจะถูกส่งโดยหนึ่ง (1) โรงพยาบาลของรัฐบาลสิบ (10) privateowned โรงพยาบาลหนึ่ง (1) สำนักงานสาธารณสุขเมืองสิบเอ็ด (11) รังเกย์สถานีอนามัย ในฐานะของปี 2002 ทั้งหมด 39 เกส์มีศูนย์ดูแลวันของตัวเอง
เมืองหลวงของโลคอสซูได้รับการจารึกไว้ในที่มีชื่อเสียงยูเนสโกมรดกโลกรายชื่อสถานที่และอนุสาวรีย์
630
คุณสมบัติทางวัฒนธรรมและธรรมชาติของคุณค่าสากลที่โดดเด่น ยูเนสโกอธิบายเมืองเป็น "ตัวอย่างเช่นรักษาที่ดีที่สุดของเมืองโคโลเนียลที่วางแผนไว้สเปนในเอเชียที่มีสถาปัตยกรรมที่สะท้อนให้เห็นถึงมาร่วมกันของวัฒนธรรมองค์ประกอบจากที่อื่นในประเทศฟิลิปปินส์และจากประเทศจีนกับบรรดาของยุโรปในการสร้างวัฒนธรรมที่เป็นเอกลักษณ์และภูมิทัศน์โดยไม่ต้องขนานใดก็ได้ในเอเชียตะวันออกและเอเชียตะวันออกเฉียงใต้. "สมัยโบราณVigan เผยสินค้าคงคลังของ 187 ขนาดใหญ่ที่มีโครงสร้างเรือนบรรพบุรุษ ส่วนใหญ่ของบ้านเหล่านี้จะอาศัยอยู่โดยลูกหลานของผู้สร้างเดิมและจะใช้เพื่อวัตถุประสงค์เดิมคือเป็นศาสนาอาคารและการบริหารจัดการ สถานที่สำคัญทางประวัติศาสตร์และพิพิธภัณฑ์เช่นพิพิธภัณฑ์พ่อกอสพลาซ่า Salcedo, Crisologo พิพิธภัณฑ์พลาซ่ากอสจังหวัดคุกที่ประธานElpidio กีรีเกิดวิหารเซนต์ปอล, Arzobispado, Simbaan Bassit (คริสตจักรเล็ก), ฟิลิปปินส์สเปน สวนมิตรภาพและอื่น ๆ อีกมากมายเป็นส่วนหนึ่งของมรดกทางวัฒนธรรมของเมือง. นอกจากนี้อุตสาหกรรมที่อายุเก่าเช่น Burnay นี้ (ขวด) -making และ "อาเบล" ทอผ้าทอยังคงเป็นเชื้อเพลิงในเมืองเศรษฐกิจ นอกจากนี้เมืองสังเกตทางศาสนาและวัฒนธรรมประเพณีเช่น Semana ซานตาและ Tres de Mayo. เป็นเมืองเดียวที่หลงเหลืออยู่ในอาณานิคมทั้งฟิลิปปินส์ Vigan จะถูกพัฒนาเป็นสถานที่ท่องเที่ยวหลักในภาค1 ประจำปีเทศกาลกิจกรรมทางวัฒนธรรมเช่นVigan เมืองเฟียสต้า, Viva Vigan เทศกาลศิลปะและมรดกโลกเมืองเป็นปึกแผ่นวันมีการเฉลิมฉลองในการเสริมสร้างการรับรู้ทางวัฒนธรรมและชื่นชมเช่นเดียวกับการส่งเสริมการท่องเที่ยวในท้องถิ่น. ในทำนองเดียวกันโครงการอนุรักษ์ในความถูกต้องของเมืองยังถูกนำมาใช้Vigan มรดกโครงการอนุรักษ์ทอดสมอที่มีส่วนร่วมของชุมชนกำหนดมาตรการป้องกันด้านกฎหมายและดำเนินไปได้โครงการ/ โปรแกรมที่จะรักษามรดกทางวัฒนธรรมของเมืองเช่นอาคารบรรพบุรุษและผู้คนของค่านิยมหลักและประเพณี นอกจากนี้ยังเสริมสร้างความเข้มแข็งของ Vigan สภาอุตสาหกรรมท่องเที่ยว, การดำเนินงานของโครงการและการตกแต่งสถานประกอบการของวัฒนธรรม Vigan และศูนย์การค้ามีส่วนร่วมในการเจริญเติบโตของอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวของเมือง. ประวัติความเป็นมา ในครั้งก่อนอาณานิคม Vigan เป็นเกาะกลยุทธ์ตั้งอยู่ที่ปากของผู้ยิ่งใหญ่Abra แม่น้ำ ตั้งแต่ Vigan อยู่ตามแนวชายฝั่งที่ใกล้ที่สุดของประเทศจีนก็กลายเป็นท่าเรือที่คึกคักของการโทรของร้านค้าการแล่นเรือใบที่นำผลิตภัณฑ์ที่แปลกใหม่จากประเทศจีน, อินโดจีน, อินเดีย, อินโดนีเซีย, ไทย, ญี่ปุ่นและอารเบีย ในการแลกเปลี่ยนสินค้าเช่นทองขี้ผึ้งและหนังสัตว์ที่ถูกนำลงมาจากเทือกเขาเทือกเขามีการซื้อขายกับร้านค้า บางส่วนของผู้ประกอบการค้าการเดินเรือจีนส่วนใหญ่ตัดสินลงใน Vigan, แต่งงานกับชาวบ้านและเริ่มสายเลือดความหลากหลายทางวัฒนธรรมของBigueñosที่ชาวพื้นเมืองของ Vigan. เมื่อวันที่ 20 พฤษภาคม 1572 ผู้ว่าราชการเดอกุย Lavezares ส่ง Don Juan de Salcedo ( เม็กซิกันครีโอลและหลานชายของมิเกลโลเปซเดอLegaspi) เพื่อกำหนดขอบเขตของเกาะของเกาะลูซอนและหาเส้นทางที่สั้นไปยังเม็กซิโกเพื่อการค้าGalleon สเปนและโปรตุเกส เมื่อวันที่ 13 มิถุนายน 1572, ดอน Salcedo แรกที่ดินใน Vigan และอ้างโดยแรงเมืองกล่าวว่า เป็นรางวัลสำหรับการให้บริการของเขา Don Juan de Salcedo ได้รับจังหวัดโบราณของ Ylocos (ซึ่งประกอบด้วยจังหวัดปัจจุบันของโลคอสนอร์เต, โลคอสซู, Abra ทางตอนเหนือของ La Union และจังหวัดย่อยของBontoc และเล encomienda) . สองปีต่อมาเขาได้จัดตั้งนิคมสเปนเรียกว่าดินาวิลล่า(ในเกียรติของบุตรสาวของกษัตริย์ฟิลิปที่สองของสเปน) ประกอบด้วยวิลล่าโบสถ์และป้อมปราการในเขตชานเมืองของ Vigan จากที่เขาบริหารงานencomienda ของเขาใหญ่ ในที่สุดวิลล่าเฟอร์นันดิและ Vigan รวมกันเป็นเมืองหลวงของจังหวัดYlocos เก่า. เมื่อวันที่ 14 ธันวาคม 1762, ดิเอโก Silang ชาว Caba ลากันนำ "Caillanes" จลาจลเพราะละเมิดสิทธิมนุษยชนของชาวสเปนเช่นการชำระเงินของบรรณาการและการบังคับใช้แรงงาน ในพฤษภาคม 1763 ที่ทรยศมิเกลและเปโดร Vicos Becbec ลอบสังหาร Silang กล้าหาญและภรรยาที่ซื่อสัตย์ของ Silang, เกเบรียลสันนิษฐานว่าเป็นผู้นำของการลุกฮือขึ้นต่อต้าน แต่ถูกจับได้ในภายหลังโดยเจ้าหน้าที่ของสเปน เมื่อวันที่ 20 กันยายน 1763, เกเบรียลถูกแขวนคอใน Vigan ทิ้งมรดกล้ำค่าเป็นผู้หญิงคนแรกที่ก่อจลาจลในฟิลิปปินส์. Vigan ได้ชื่อมาจากเรื่องเล็ก ๆ น้อยที่ดำเนินการโดยลิ้นของคนรุ่นที่บอกว่าเดินชาวสเปนพร้อมธนาคารของลูกครึ่งแม่น้ำ ที่นั่นเขาได้พบกับชนพื้นเมืองของสถานที่และหยุดที่จะถาม: "โคโมเสลา usted เด esta Lugar" ไม่เข้าใจคำในภาษาสเปนพื้นเมืองรอยขีดข่วนหัวของเขาและเมื่อเห็นว่าชาวสเปนได้รับการชี้ไปที่โรงงานอุทานในIloco "Bigaa Apo" Bigaa (Alcasia Macroniza) เป็นพืชเผือกยักษ์เป็นของครอบครัวบี้ที่ใช้ในการเจริญเติบโตที่ธนาคารของแม่น้ำลูกครึ่ง Vigan มาจากชื่อของพืช Bigaa. Vigan ถูกดัดแปลงเป็นเมืองใน 28 ธันวาคม 2000 ผ่านสาธารณรัฐพระราชบัญญัติฉบับที่8988 หรือที่เรียกว่า "การกระทำ Validating และตระหนักถึงการสร้างเมืองVigan โดยพระราชกฤษฎีกาวันที่7 กันยายน , 1757 ที่ออกโดยเฟอร์นันโดวีกษัตริย์แห่งสเปน " Bigueñosเอกฉันท์ยอมรับการสร้าง Vigan เมืองในช่วง22 มกราคม 2001 ประชามติดำเนินการในโลคอสซู. ภูมิศาสตร์ ตั้งอยู่บนชายฝั่งตะวันตกทางตอนเหนือของเกาะลูซอน Vigan อยู่ในส่วนตะวันตกเฉียงเหนือของจังหวัด มันอยู่ทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือโดยเทศบาล Bantay บนทางทิศตะวันออกโดยเทศบาลเมืองซานตาในภาคใต้โดยเทศบาลCaoayan ที่อยู่ทางทิศตะวันตกโดยเทศบาลSta Catalina และทิศตะวันตกเฉียงใต้ของจีนโดยทะเล มันเป็น 408 กิโลเมตรทางตอนเหนือของเมืองมะนิลา80 กิโลเมตรจากเมือง Laoag และ 139 กิโลเมตรจากซานเฟอร์นันโดเมืองลากันที่ศูนย์ราชการภาคI. ไหลเชี่ยวกรากของมันลงไปในแม่น้ำPangada ใน Sta Catalina แม่น้ำ Caoayan ใน Caoayan แม่น้ำ Boquing ใน Bantay และแม่น้ำBantaoay ใน San Vicente. เมืองมีพื้นที่ประมาณ 25.1 ตารางกิโลเมตรซึ่งหมายถึง 1.1 เปอร์เซ็นต์ของพื้นที่ทั้งหมดโลคอสซูของแบ่งออกเป็นสามหมื่นเก้า (39) เกส์ . ส่วนใหญ่ของเกส์ในเมืองจะจัดเป็นพื้นที่ชนบท ซึ่งแตกต่างจากเทศบาลอื่น ๆ ที่มีสูงตระหง่านภูเขาVigan เป็นที่ราบเนินเขาส่วนใหญ่ที่เพิ่มขึ้นเบา ๆ บนส่วนภาคใต้. ประชากรศาสตร์ เมือง Vigan บันทึกประชากรทั้งหมดของ 45,143 ในปี 2000 มีประชากรหนาแน่นประมาณ1,797 คนต่อตารางกิโลเมตร. Ilocano เป็นเชื้อชาติที่โดดเด่นประกอบไปด้วยประมาณร้อยละ96.5 ของประชากรที่ใช้ในครัวเรือนในปี 2000 ในทำนองเดียวกัน Ilocano เป็นส่วนใหญ่พูดภาษาถิ่นในเมือง เกี่ยวกับร้อยละ 95.2 ของผู้คนในเมือง Vigan เป็นโรมันคาทอลิกตามจากปี2000 การสำรวจสำมะโนประชากรของประชากร ในฐานะของปี 2002 ทั้งหมดของเกส์ในเมืองที่มีอำนาจ/ อุปทานไฟฟ้า เกี่ยวกับร้อยละ 57.7 ของผู้ประกอบการโดยรวมในพื้นที่เขตเมืองมีการเข้าถึงน้ำดื่มผ่านเมโทรVigan ตำบลน้ำ. กิจกรรมทางเศรษฐกิจและสังคม เกษตรกรรมเป็นอุตสาหกรรมที่สำคัญใน Vigan เมืองที่มีประมาณ 36.0 เปอร์เซ็นต์ของพื้นที่ทั้งหมดที่ใช้สำหรับการทำฟาร์ม พืชที่สำคัญ ได้แก่ ข้าว, ข้าวโพด, หอมมะเขือและมะเขือเทศ ส่วนใหญ่ (ร้อยละ 95.4) ของพื้นที่การเกษตรชลประทาน. เครื่องปั้นดินเผาการทำอุตสาหกรรมยังเป็นที่โดดเด่นในเมือง ผลิตภัณฑ์ของ บริษัทรวมถึง Banga (หม้อ) Karamba (เรือน้ำ) dalikan / pagugingan (ฟืนและถ่านเตาทำอาหารเลี้ยง) bakka paso (น้ำและอ่างอาหารสัตว์) และ masetera (พืชกระถาง) Burnay (ขวด) -making ยังเป็นที่รู้จักกันดีในเมือง Burnay ถูกนำมาใช้เป็นเครื่องประดับสวนในบ้านของบรรพบุรุษและทันสมัย. "อาเบล" กี่ทอผ้ายังก่อให้เกิดระบบเศรษฐกิจของเมือง ส่วนใหญ่ของกี่ทอผ้า-เป็นผู้หญิง อาเบลรวมถึงผลิตภัณฑ์ Iloko ผ้าห่มและครอบคลุมเตียง, ปลอกหมอน, ผ้าขนหนูอาบน้ำและเสื้อคลุม, เสื่อสถานที่และผ้าเช็ดปากตารางวิ่งและอื่นๆ สีแบบดั้งเดิมและการออกแบบที่มีความคล้ายคลึงกันกับการออกแบบเทือกเขาที่ใช้ในผลิตภัณฑ์. สถานที่ที่เป็นที่รู้จักกันสำหรับอาหารทำ / แปรรูปเนื้อสัตว์ของอุตสาหกรรมเช่นการผลิตของEmpanada (คล้ายกับทาโก้เม็กซิกัน) Vigan longganisa (ไส้กรอกพื้นเมือง ) และ Royal bibingka (เค้กข้าว). เมืองเป็นศูนย์กลางของการค้าและการพาณิชย์ในจังหวัดโลคอสซู พ่อค้าจากเมืองอื่น ๆ มาถึงเมืองที่จะขายสินค้าของพวกเขา. ในฐานะของปี 2002 869 สถานประกอบการได้รับการจดทะเบียนในสำนักงานของนายกเทศมนตรี ส่วนใหญ่ของสถานประกอบการเหล่านี้เป็นผู้ถือคอกใหม่ของห้างสรรพสินค้าเมืองที่จัดตั้งขึ้น. สิ่งอำนวยความสะดวก Vigan ซิตี้เป็นหนึ่งในสถานที่ท่องเที่ยวที่สำคัญในภาคเหนือมี 17 โรงแรม / โรงแรมขนาดเล็ก / บ้านที่พัก / รีสอร์ทที่สามารถรองรับอย่างน้อย 250 ท่าน / นักท่องเที่ยว. เมืองมีทั้งหมดสิบแปด (18) โรงเรียนประถมสาม ( 3) มัธยมโรงเรียนและหนึ่ง(1) มหาวิทยาลัยของรัฐเป็นของ SY 2002-2003 เหล่านี้ได้ถูกเติมเต็มด้วยสิบสี่ (14) โรงเรียนเอกชนซึ่งรวมถึงสี่ (4) โรงเรียนประถมสาม (3) สูงโรงเรียน, หนึ่ง (1) ระดับประถมศึกษา / มัธยมศึกษา / วิทยาลัยสาม (3) วิทยาลัยและสาม (3) อาชีวศึกษาโรงเรียนบริการด้านสุขภาพในเมืองจะถูกส่งโดยหนึ่ง (1) โรงพยาบาลของรัฐบาลสิบ (10) privateowned โรงพยาบาลหนึ่ง (1) สำนักงานสาธารณสุขเมืองสิบเอ็ด (11) รังเกย์สถานีอนามัย ในฐานะของปี 2002 ทั้งหมด 39 เกส์มีศูนย์ดูแลวันของตัวเอง
การแปล กรุณารอสักครู่..
ในวันที่ 2 ธันวาคม ค.ศ. 1999 เมืองวีกัน เมืองหลวงของโลคอสซูร์
ถูก inscribed ในชื่อเสียงของยูเนสโกเป็นมรดกโลก
รายชื่อเว็บไซต์ และอนุสาวรีย์ทางวัฒนธรรมและธรรมชาติสมบัติ 630
คุณค่าสากลยอดเยี่ยม ยูเนสโกระบุเมืองเป็น "
ที่ดีที่สุดเก็บรักษาตัวอย่างของการวางแผนเมืองอาณานิคมของสเปนในเอเชีย
กับสถาปัตยกรรมที่สะท้อนมาด้วยกันวัฒนธรรม
องค์ประกอบจากที่อื่นในฟิลิปปินส์และจีนกับพวกยุโรป
เพื่อสร้างวัฒนธรรมที่เป็นเอกลักษณ์และภูมิทัศน์เมืองโดย
ขนานที่ใดก็ได้ในเอเชียตะวันออกและเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ "
วีกันของความเก่าพบสินค้าคงคลังของคุณใหญ่โครงสร้าง
มรดกบ้าน ส่วนใหญ่ของบ้านเหล่านี้จะอาศัยอยู่โดยลูกหลานของ
ผู้สร้างเดิมและมีการใช้เพื่อวัตถุประสงค์เดิม คือ เป็นศาสนา
และอาคารบริหาร สถานที่สำคัญทางประวัติศาสตร์และพิพิธภัณฑ์
เช่นพ่อ บูร์โกส พิพิธภัณฑ์ พลาซ่า ซัลเซโด พิพิธภัณฑ์ crisologo
พลาซ่าจังหวัดบูร์โกส , , คุกที่ท่านประธาน
elpidio Quirino เกิดนักบุญพอลโบสถ์
arzobispado simbaan , เป็น bassit ( โบสถ์ขนาดเล็ก ) ,
ฟิลิปปินส์สวนสาธารณะมิตรภาพสเปน และอีกมากมาย มี
ส่วนหนึ่งมรดกของเมือง วัฒนธรรม
นอกจากนี้โบราณ ผลิต เช่น burnay ( JAR ) -
และ " อาเบล " กี่ทอผ้าการทอผ้ายังคงเชื้อเพลิงของ
เมืองเศรษฐกิจ นอกจากนี้เมืองยังมี ศาสนาและวัฒนธรรมประเพณี เช่น เซมานา
ซานตาและ Tres de Mayo .
เป็นเพียงการเมืองอาณานิคมในฟิลิปปินส์ทั้ง วีแกน ถูกพัฒนาเป็นแหล่งท่องเที่ยว
ปฐมภูมิในเขต 1 ประจำปีเทศกาล
วัฒนธรรมเหตุการณ์เช่น วีกันเมือง Fiesta , วีวีแกนเทศกาลศิลปะ
และ เมืองมรดกโลกความเป็นปึกแผ่นวันมีการเฉลิมฉลองเพื่อเสริมสร้างความตระหนักทางวัฒนธรรม
และชื่นชม รวมทั้งเพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยวในท้องถิ่น .
อนึ่ง โครงการอนุรักษ์บนความถูกต้องของเมืองยังถูกนำมาใช้
วีกันอนุรักษ์มรดก โปรแกรม , ทอดสมอ กับการมีส่วนร่วมของชุมชน ,
มาตรการคุ้มครองทางกฎหมาย และ undertakes PayPal doable โครงการ / โปรแกรมที่
จะรักษามรดกทางวัฒนธรรมของเมือง เช่น อาคารที่บรรพบุรุษและประชาชน
ค่านิยมหลักและประเพณี นอกจากนี้ การสร้างความเข้มแข็งของวีกันการท่องเที่ยวสภา
โครงการปรับปรุง และสถานประกอบการของวัฒนธรรมและ
วีกันศูนย์ค้ามีส่วนร่วมในอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวเติบโตของเมือง
ประวัติ ก่อนยุคอาณานิคมครั้ง วีแกน เป็นเกาะตั้งอยู่ที่ปากของแม่น้ำ Abra
เยี่ยม ตั้งแต่วีกันอยู่ตามชายฝั่งที่ใกล้ที่สุดของประเทศจีนก็กลายเป็นคึกคักพอร์ต
เรียกว่าเรือพ่อค้าที่นำสินค้าจากประเทศจีนที่แปลกใหม่ , อินโดจีน , อินเดีย ,
อินโดนีเซีย , ไทย , ญี่ปุ่นและซาอุดิอาระเบีย ในการแลกเปลี่ยนผลิตภัณฑ์เช่นทอง , ขี้ผึ้งและ
หนังสัตว์ซึ่งนำมาลงจากแนวเขาภูเขา
ซื้อขายกับพ่อค้า บางส่วนของผู้ค้าเดินเรือชาวจีนส่วนใหญ่ ตัดสินลงในวีกัน
intermarried , กับชาวบ้านและเริ่มสายเลือดทางวัฒนธรรมของเมือง bigue OS , ชาวพื้นเมืองของวีกัน
.
เมื่อ 20 พฤษภาคมรบราชการ Guido de lavezares ส่ง ดอน ฮวน เดอ ซัลเซโด ( เม็กซิกัน
ภาษาครีโอลและหลานชายของ มิเกล โลเปซเดอเลกาสปี ) เพื่อกำหนดขอบเขตของเกาะลูซอนและหา
สั้นกว่าเส้นทางไปยังเม็กซิโกเพื่อการค้าเรือใบใหญ่สเปน เมื่อวันที่ 13 มิถุนายนรบ
ดอนซัลเซโดแรกที่ดินในวีกัน และอ้างว่า โดยบังคับว่าเมือง เป็นรางวัลสำหรับการบริการของเขา ดอน ฮวน เดอ ซัลเซโด คือ ให้จังหวัดโบราณของ ylocos ( ซึ่งประกอบด้วย
จังหวัดปัจจุบันของโลคอส นอร์เต้ ,
ถูก inscribed ในชื่อเสียงของยูเนสโกเป็นมรดกโลก
รายชื่อเว็บไซต์ และอนุสาวรีย์ทางวัฒนธรรมและธรรมชาติสมบัติ 630
คุณค่าสากลยอดเยี่ยม ยูเนสโกระบุเมืองเป็น "
ที่ดีที่สุดเก็บรักษาตัวอย่างของการวางแผนเมืองอาณานิคมของสเปนในเอเชีย
กับสถาปัตยกรรมที่สะท้อนมาด้วยกันวัฒนธรรม
องค์ประกอบจากที่อื่นในฟิลิปปินส์และจีนกับพวกยุโรป
เพื่อสร้างวัฒนธรรมที่เป็นเอกลักษณ์และภูมิทัศน์เมืองโดย
ขนานที่ใดก็ได้ในเอเชียตะวันออกและเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ "
วีกันของความเก่าพบสินค้าคงคลังของคุณใหญ่โครงสร้าง
มรดกบ้าน ส่วนใหญ่ของบ้านเหล่านี้จะอาศัยอยู่โดยลูกหลานของ
ผู้สร้างเดิมและมีการใช้เพื่อวัตถุประสงค์เดิม คือ เป็นศาสนา
และอาคารบริหาร สถานที่สำคัญทางประวัติศาสตร์และพิพิธภัณฑ์
เช่นพ่อ บูร์โกส พิพิธภัณฑ์ พลาซ่า ซัลเซโด พิพิธภัณฑ์ crisologo
พลาซ่าจังหวัดบูร์โกส , , คุกที่ท่านประธาน
elpidio Quirino เกิดนักบุญพอลโบสถ์
arzobispado simbaan , เป็น bassit ( โบสถ์ขนาดเล็ก ) ,
ฟิลิปปินส์สวนสาธารณะมิตรภาพสเปน และอีกมากมาย มี
ส่วนหนึ่งมรดกของเมือง วัฒนธรรม
นอกจากนี้โบราณ ผลิต เช่น burnay ( JAR ) -
และ " อาเบล " กี่ทอผ้าการทอผ้ายังคงเชื้อเพลิงของ
เมืองเศรษฐกิจ นอกจากนี้เมืองยังมี ศาสนาและวัฒนธรรมประเพณี เช่น เซมานา
ซานตาและ Tres de Mayo .
เป็นเพียงการเมืองอาณานิคมในฟิลิปปินส์ทั้ง วีแกน ถูกพัฒนาเป็นแหล่งท่องเที่ยว
ปฐมภูมิในเขต 1 ประจำปีเทศกาล
วัฒนธรรมเหตุการณ์เช่น วีกันเมือง Fiesta , วีวีแกนเทศกาลศิลปะ
และ เมืองมรดกโลกความเป็นปึกแผ่นวันมีการเฉลิมฉลองเพื่อเสริมสร้างความตระหนักทางวัฒนธรรม
และชื่นชม รวมทั้งเพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยวในท้องถิ่น .
อนึ่ง โครงการอนุรักษ์บนความถูกต้องของเมืองยังถูกนำมาใช้
วีกันอนุรักษ์มรดก โปรแกรม , ทอดสมอ กับการมีส่วนร่วมของชุมชน ,
มาตรการคุ้มครองทางกฎหมาย และ undertakes PayPal doable โครงการ / โปรแกรมที่
จะรักษามรดกทางวัฒนธรรมของเมือง เช่น อาคารที่บรรพบุรุษและประชาชน
ค่านิยมหลักและประเพณี นอกจากนี้ การสร้างความเข้มแข็งของวีกันการท่องเที่ยวสภา
โครงการปรับปรุง และสถานประกอบการของวัฒนธรรมและ
วีกันศูนย์ค้ามีส่วนร่วมในอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวเติบโตของเมือง
ประวัติ ก่อนยุคอาณานิคมครั้ง วีแกน เป็นเกาะตั้งอยู่ที่ปากของแม่น้ำ Abra
เยี่ยม ตั้งแต่วีกันอยู่ตามชายฝั่งที่ใกล้ที่สุดของประเทศจีนก็กลายเป็นคึกคักพอร์ต
เรียกว่าเรือพ่อค้าที่นำสินค้าจากประเทศจีนที่แปลกใหม่ , อินโดจีน , อินเดีย ,
อินโดนีเซีย , ไทย , ญี่ปุ่นและซาอุดิอาระเบีย ในการแลกเปลี่ยนผลิตภัณฑ์เช่นทอง , ขี้ผึ้งและ
หนังสัตว์ซึ่งนำมาลงจากแนวเขาภูเขา
ซื้อขายกับพ่อค้า บางส่วนของผู้ค้าเดินเรือชาวจีนส่วนใหญ่ ตัดสินลงในวีกัน
intermarried , กับชาวบ้านและเริ่มสายเลือดทางวัฒนธรรมของเมือง bigue OS , ชาวพื้นเมืองของวีกัน
.
เมื่อ 20 พฤษภาคมรบราชการ Guido de lavezares ส่ง ดอน ฮวน เดอ ซัลเซโด ( เม็กซิกัน
ภาษาครีโอลและหลานชายของ มิเกล โลเปซเดอเลกาสปี ) เพื่อกำหนดขอบเขตของเกาะลูซอนและหา
สั้นกว่าเส้นทางไปยังเม็กซิโกเพื่อการค้าเรือใบใหญ่สเปน เมื่อวันที่ 13 มิถุนายนรบ
ดอนซัลเซโดแรกที่ดินในวีกัน และอ้างว่า โดยบังคับว่าเมือง เป็นรางวัลสำหรับการบริการของเขา ดอน ฮวน เดอ ซัลเซโด คือ ให้จังหวัดโบราณของ ylocos ( ซึ่งประกอบด้วย
จังหวัดปัจจุบันของโลคอส นอร์เต้ ,
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- I would like inform about Dead stock as
- to be inform
- I would like inform about Dead stock as
- ขัดไม้
- some harder ones
- Results showed a delay in natural microf
- We may be soul mates from a previous lif
- คิมบอกให้ทุกคนแชร์รูปภาพและทรัพยากรลงใน
- 解決方案
- ローラー自体大丈夫な為、中のベアリング（添付ご確認願います）だけ購入 する事は可
- To work with companies that want to lay
- ฉันจะเข้าไปรับสินค้าในวันที่ 13/10/2015
- สถานีรถไฟ
- เราต้องคุยกันหน่อยแล้ว
- ไม่พบเอกสารฉบับจริงในแฟ้ม
- ทะเบียนทรัพย์สิน
- I had a really intense dream
- วิธีถ่ายทำหนังโป๊ฝรั่ง
- กั้นแบ่งพื้นที่ได้
- วันนี้ฉันไปวัดทำบุญ ตักบาตร เอาบุญมาฝากท
- Salvage mission
- unreal
- ฉันไม่เห็นด้วย เพราะที่นี่เป็นที่พักผ่อน
- some harder ones
