appears to be increased during WBV,

appears to be increased during WBV, indicative of a ‘luxury’
perfusion for the acutely working muscle (Rittweger et al.,
2010). As one possibility it has been suggested that this effect is
driven by endothelial shear stress (Rittweger et al., 2010). The
latter is quite likely to increase when the vibration is in line with
the vessel axis (Yue et al., 2007).
Very little, however, is known regarding the long-term
effects of vibration upon vascular adaptive processes. In a
bed-rest setting, Bleeker et al. (2005b) found that WBV in
combination with conventional resistive exercise maintained
the diameter in the leg conduit arteries of the exercise group
and thus attenuated the decrease that was observed in a
control group during 56 days of bed rest. However, there was
no group that performed WBV only, or resistive exercise only,
and it was therefore impossible to determine the specific
effects of vibration. That question was addressed in a followup
study that included an additional 3rd group that performed
resistive exercise without vibration (Belavy et al., 2010). It
was found that vibration did indeed have a beneficial effect
upon the conduit arteries above that was not achieved by
resistive exercise alone (van Duijnhoven et al., 2010).
The question arising from these studies is, however,
whether vibration would have a specific effect upon long-term
vascular adaption in people who are not subjected to bed
rest. As, to the best of our knowledge, there is yet no study
available that addressed this question, and based upon the
theoretical framework outlined earlier, we hypothesized that
superposition of vibration upon conventional resistive exercise
would enhance the increase in diameter and in vascular
dilation capacity within the setting of a training study.
The aim of the present study was, therefore, to examine the
effects of 6 weeks of resistive exercise training with and without
WBV exposure upon structure and function of the human vasculature,
as well as the time course of any such effect. As a tertiary
study aim, we sought to determine the retention of traininginduced
changes in vascular structure and function following
70 days after cessation of the training programme. Given the
training regime involved the leg musculature, the focus of our
attention was the superficial femoral artery (SFA). The brachial
artery (BA) and the carotid artery (CA) were additionally studied
to assess any systemic effects of the training regime.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จะเพิ่มขึ้นระหว่าง WBV ส่อ 'หรู'กำซาบสำหรับทำงานดูแลกล้ามเนื้อ (Rittweger et al.,2010) . เป็นไปได้หนึ่งที่จะได้รับการแนะนำว่า ผลนี้ขับเคลื่อน โดยความเครียดเฉือนพัฒนาการ (Rittweger et al. 2010) การหลังจะมีแนวโน้มที่จะเพิ่มเมื่อมีการสั่นสะเทือนเรือแกน (หยู et al. 2007)น้อยมาก อย่างไรก็ตาม เป็นที่รู้จักกันเกี่ยวกับระยะยาวผลกระทบของการสั่นสะเทือนเมื่อกระบวนการปรับตัวของหลอดเลือด ในการการตั้งค่าเหลือเตียง Bleeker et al. (2005b) พบ WBV นั้นในร่วมกับการออกกำลังกายทานทั่วไปรักษาเส้นผ่าศูนย์กลางในท่อขาหลอดเลือดแดงของกลุ่มออกกำลังกายและจึง attenuated ลดที่ถูกตรวจสอบในการกลุ่มควบคุมในช่วง 56 วันของนอนพักผ่อน อย่างไรก็ตาม มีไม่มีกลุ่มที่ทำ WBV เท่านั้น หรือออกกำลังกายทานเท่านั้นและดังนั้นจึงไม่สามารถกำหนดเฉพาะผลกระทบของการสั่นสะเทือน คำถามที่ได้รับการแก้ไขในการติดตามศึกษาที่รวมกลุ่ม 3 มีเพิ่มเติมที่ดำเนินการการออกกำลังกายต้านทานไม่ มีการสั่นสะเทือน (Belavy et al. 2010) มันพบว่า การสั่นสะเทือนได้มีผลประโยชน์แน่นอนเมื่อหลอดเลือดแดงท่อข้างต้นที่ไม่เกิดจากการต้านทานการออกกำลังกายเพียงอย่างเดียว (van Duijnhoven et al. 2010)คำถามที่เกิดขึ้นจากการศึกษาเหล่านี้คือ อย่างไรก็ตามว่าการสั่นสะเทือนจะมีผลเฉพาะเมื่อระยะยาวปรับตัวกับหลอดเลือดในคนที่ไม่ต้องนอนการหยุดพัก เป็น ที่ดีที่สุดของความรู้ของเรา มี แต่ไม่มีการศึกษาที่ส่งคำถามนี้ และตามกรอบทฤษฎีที่ระบุไว้ก่อนหน้านี้ เราตั้งสมมติฐานที่superposition ของการสั่นสะเทือนเมื่อออกกำลังกายทานธรรมดาจะเพิ่มเพิ่มเส้นผ่านศูนย์กลาง และ ในหลอดเลือดความสามารถยืดออกในการตั้งค่าของการศึกษาการฝึกอบรมจุดมุ่งหมายของการศึกษาปัจจุบันเป็น ดังนั้น การตรวจสอบการผลของ 6 สัปดาห์ของการฝึกออกกำลังกายทานมี และไม่มีแสง WBV ตามโครงสร้างและหน้าที่ของ vasculature มนุษย์รวมทั้งหลักสูตรเวลาของผลกระทบดังกล่าว เป็นตติยศึกษาจุดมุ่งหมาย เราต้องการตรวจสอบการเก็บรักษาของ traininginducedการเปลี่ยนแปลงในโครงสร้างของหลอดเลือดและฟังก์ชันต่อไปนี้70 วันหลังจากการหยุดชะงักของโปรแกรมการฝึกอบรม ได้รับการระบอบการปกครองการฝึกอบรมที่เกี่ยวข้องกับกล้ามเนื้อขา โฟกัสของเราความสนใจถูกหลอดเอาผิวเผิน (SFA) แขนหลอดเลือดแดง (BA) และหลอดเลือดแดง carotid (CA) ได้นอกจากนี้ศึกษาการประเมินผลระบบของระบอบการปกครองการฝึกอบรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ดูเหมือนจะเพิ่มขึ้นในช่วง WBV บ่งบอกของ 'หรู'
ปะสำหรับกล้ามเนื้ออย่างรุนแรงการทำงาน (Rittweger et al.,
2010) เป็นหนึ่งในความเป็นไปได้ที่จะได้รับการแนะนำว่าผลกระทบนี้จะ
ผลักดันโดยการขจัดความเครียด endothelial (Rittweger et al., 2010)
หลังค่อนข้างมีแนวโน้มที่จะเพิ่มขึ้นเมื่อการสั่นสะเทือนอยู่ในสายกับ
แกนเรือ (Yue et al., 2007).
น้อยมาก แต่เป็นที่รู้จักกันเกี่ยวกับระยะยาว
ผลกระทบของการสั่นสะเทือนตามกระบวนการปรับตัวของหลอดเลือด ใน
การตั้งค่าเตียงส่วนที่เหลือ Bleeker, et al (2005b) พบว่า WBV ใน
การรวมกันกับการออกกำลังกายทานธรรมดาบำรุงรักษา
เส้นผ่าศูนย์กลางท่อหลอดเลือดแดงที่ขาของกลุ่มออกกำลังกาย
และทำให้จางลดลงที่ถูกตั้งข้อสังเกตใน
กลุ่มควบคุมในช่วง 56 วันของการนอนพักผ่อน แต่มี
กลุ่มที่ไม่ดำเนินการ WBV เท่านั้นหรือการออกกำลังกายทานเท่านั้น
และมันก็เป็นไปไม่ได้ดังนั้นการตรวจสอบเฉพาะ
ผลกระทบจากการสั่นสะเทือน คำถามที่ได้รับการแก้ไขในการติดตามผล
การศึกษาที่รวมกลุ่มที่ 3 เพิ่มเติมที่ดำเนินการ
ออกกำลังกายทานไม่มีการสั่นสะเทือน (Belavy et al., 2010) มัน
ก็พบว่าการสั่นสะเทือนไม่แน่นอนมีผลประโยชน์
เมื่อหลอดเลือดแดงท่อดังกล่าวข้างต้นที่ไม่ได้ประสบความสำเร็จโดย
การออกกำลังกายทานคนเดียว (รถตู้ Duijnhoven et al., 2010).
คำถามที่เกิดขึ้นจากการศึกษาเหล่านี้คืออย่างไร
ว่าการสั่นสะเทือนจะมีที่เฉพาะเจาะจง ผลต่อระยะยาว
หลอดเลือดดับเพลิงที่เหมาะสมในคนที่ไม่ได้อยู่ภายใต้เตียง
ส่วนที่เหลือ ในฐานะที่เป็นเพื่อที่ดีที่สุดของความรู้ของเรายังมีไม่มีการศึกษา
ที่สามารถใช้ได้ที่ส่งคำถามนี้และตาม
กรอบทฤษฎีที่ระบุไว้ก่อนหน้านี้เราตั้งสมมติฐานว่า
การทับซ้อนของการสั่นสะเทือนเมื่อออกกำลังกายทานธรรมดา
จะเพิ่มเพิ่มขึ้นในเส้นผ่าศูนย์กลางและในหลอดเลือด
กำลังการผลิตขยายตัว ภายในการตั้งค่าของการศึกษาการฝึกอบรมการให้.
จุดมุ่งหมายของการศึกษานี้คือดังนั้นเพื่อตรวจสอบ
ผลกระทบของ 6 สัปดาห์ของการฝึกอบรมการออกกำลังกายทานที่มีและไม่มี
การสัมผัส WBV เมื่อโครงสร้างและหน้าที่ของเส้นเลือดของมนุษย์
เช่นเดียวกับเวลาที่แน่นอนของ ผลกระทบดังกล่าว ในฐานะที่เป็นระดับอุดมศึกษา
จุดมุ่งหมายของการศึกษาเราพยายามที่จะตรวจสอบการเก็บรักษา traininginduced
การเปลี่ยนแปลงในโครงสร้างของหลอดเลือดและฟังก์ชั่นดังต่อไปนี้
70 วันหลังจากการหยุดชะงักของโปรแกรมการฝึกอบรม ที่กำหนด
ระบอบการฝึกอบรมที่เกี่ยวข้องกับกล้ามเนื้อขา, โฟกัสของเรา
ให้ความสนใจเป็นเส้นเลือดแดงตื้น (SFA) brachial
หลอดเลือดแดง (BA) และหลอดเลือดแดง carotid (CA) นอกจากนี้ยังมีการศึกษา
เพื่อประเมินผลต่อระบบใด ๆ ของระบอบการปกครองการฝึกอบรม