Working part-time as a cashier at t

Working part-time as a cashier at the Piggly Wiggly has given me a great opportunity to observe human behavior. Sometimes I think of the shoppers as white rats in a lab experiment, and the aisles as a maze designed by a psychologist. Most of the rats--customers, I mean--follow a routine pattern, strolling up and down the aisles, checking through my chute, and then escaping through the exit hatch. But not everyone is so dependable. My research has revealed three distinct types of abnormal customer: the amnesiac, the super shopper, and the dawdler.

The amnesiac stops his car in the loading zone, leaves the engine running with the keys locked inside, and tries to enter the store by crashing into the exit door. After dusting himself off and slipping through the entrance, he grabs a cart and begins hurtling down the aisles against the normal flow of traffic. "Peaches or potatoes?" he mutters to himself. "Doughnuts or Ding Dongs?" He has, of course, left his shopping list at home. When he finally makes it to my register and starts unloading the cart, he suddenly remembers the jug of milk or the loaf of bread that brought him here in the first place. He then resumes his race around the store while the customers waiting in line begin to grumble, tap their feet, and rattle the rack of Stars and National Enquirers. Inevitably, of course, when it comes time to pay for the goods, the amnesiac discovers that he has left his wallet at home. Without saying a word, I void his receipt and lend him a coat hanger.

The super shopper has been planning her assault for days. She enters the store with a pocketbook on her arm, a coupon purse around her neck, a calculator in her pocket, and in her hand a shopping list that makes the Dewey Decimal System look downright chaotic. With military-like efficiency, she trundles her cart from one sale item to another, carefully organizing them in her basket by size, weight, and shape. Rarely, however, does she make it through the store without a breakdown: either the Charmin has been moved to a different shelf or else some poor stock clerk has forgotten to replenish a supply of Cool Ranch Doritos. Usually the manager has to be called in to settle her down and set her back on course. Then, when she reaches my lane, she begins barking orders: "Double bag the Creamsicles! Twelve-cents off on Jell-O! Don't put the grapes in with the Nutty Ho Hos!" In the meantime, she glares at the prices blinking on the register, just waiting to pounce on me for making an error. If my total doesn't match the one on her calculator, she insists on a complete recount. Sometimes I make up the difference myself just to get her out of the store.

The dawdler wanders in as if he had been looking for the library and arrived here by mistake. He tours the aisles slowly, pausing often to read a box of Froot Loops, squeeze a dinner roll, or sniff one of those lemon-scented rubber blobs of room freshener. However, he seldom ends up buying many of the things he picks up. When he finally strolls up to the checkout, the dawdler likes to settle in for a chat--about my hair style, his bunions, or that nice Yanni tune tinkling out of the ceiling speakers. Although the people waiting behind him in line are fuming, I try to be friendly, knowing that this must be the major social event of the dawdler's week.

To be truthful, most of the people who pass through my checkout are quietly efficient and polite--and a little boring. Though the abnormal ones may try my patience, they also help to make a dull job more interesting. So, for your own amusement keep an eye out for these characters the next time you pull into the parking lot of the Piggly Wiggly: a fellow trying to unlock his car with a coat hanger, a woman fussing at the bag boy for squashing a grape, and a sweet old man who may try to tell you about the arthritis in his knees or the expiration date on his buttermilk.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทำงานพาร์ทไทม์เป็นพนักงานเก็บเงินที่ Piggly หรือเส้นเป็นลอนได้ให้ฉันเพื่อสังเกตพฤติกรรมมนุษย์ บางครั้งผมคิดว่า ของที่เป็นหนูขาวทดลองห้องปฏิบัติการ และที่เก็บที่เป็นเขาวงกต โดยจิตวิทยากับการออกแบบ ส่วนใหญ่หนู - ลูกค้า ผมหมายถึง - ตามรูปแบบประจำ เดินขึ้นลงในที่เก็บ ตรวจสอบผ่านช่องของฉัน และจากนั้น หลบหนีผ่านขณะออก แต่ไม่ทุกคนจะเชื่อถือได้ดังนั้น งานวิจัยของฉันได้เปิดเผยสามประเภทของลูกค้าปกติ: ที่ amnesiac นักช้อปซุปเปอร์ และ dawdler ที่หยุด amnesiac รถในโซนโหลด ปล่อยให้เครื่องยนต์ทำงาน ด้วยปุ่มล็อกภายใน และพยายามที่จะใส่เก็บ โดยการกระแทกประตูทางออก หลังจาก dusting เองปิด และลื่นไถลผ่านทางเข้า เขา grabs รถเข็น และเริ่ม hurtling ลงเก็บกับขั้นตอนปกติของการจราจร "ลูกพีชหรือมันฝรั่ง" เขา mutters ตนเอง "โดนัทหรือ Dongs ดิง" เขา แน่นอน จากรายการซื้อสินค้าที่บ้าน เมื่อเขาทำการลงทะเบียนของฉัน และเริ่มต้นการโหลดรถเข็น เขาก็จดจำเหยือกนมหรือก้อนขนมปังที่นำเขานี่แรก เขาแล้วเริ่มแข่งขันรอบร้านค้าของเขาในขณะที่ลูกค้ารอในบรรทัดเริ่มต้น grumble เคาะเท้าของพวกเขา และสั่นชั้นของดาวและ Enquirers แห่งชาติ ย่อม แน่นอน เมื่อมันมาเวลาชำระสินค้า amnesiac ที่ตรวจพบว่า เขาได้ทิ้งกระเป๋าสตางค์ของเขาที่บ้าน ไม่พูดคำ ฉันยกเลิกการรับสินค้าของเขา และยืมเขาแถมเสื้อนักช้อปซุปเปอร์มีการวางแผนโจมตีเธอวัน เธอเข้าร้าน pocketbook ที่บนแขน ใส่คูปองรอบคอของเธอ เครื่องคิดเลข ในกระเป๋าของเธอ และ ในรายการช็อปปิ้งที่ระบบทศนิยม Dewey ที่ดูวุ่นวายจริงจังมือของเธอ มีประสิทธิภาพเช่นทหาร เธอวิ่งรถเธอจากหนึ่งขายสินค้าอื่น ระมัดระวังจัดระเบียบไว้ในตะกร้าของเธอตามขนาด น้ำหนัก และรูปร่าง ไม่ค่อย อย่างไรก็ตาม ไม่เธอให้ผ่านร้านค้าโดยแบ่งเป็น: ทั้ง Charmin มีการย้ายไปชั้นอื่นหรือ อื่น ๆ พนักงานหุ้นบางจนลืมเติมอุปทานของเย็น Doritos ไร่ โดยปกติแล้วผู้จัดการมีจะเรียกใน การปักเธอไว้เธอกลับหลักสูตร จากนั้น เมื่อเธอถึงเลนของฉัน เธอเริ่มเก้งสั่ง: "สองถุง Creamsicles สิบสองเซนต์ปิดบน Jell-O ไม่ใส่องุ่น ด้วย Hos โฮจิมินห์หลงใหล" ในขณะเดียวกัน เธอ glares ราคากะพริบบนการลงทะเบียน กำลังรอโฉบฉันทำผิด ถ้าผลรวมของฉันไม่ตรงกับหนึ่งในเครื่องคิดเลขของเธอ เธอรมย์ในสมบูรณ์เล่า บางครั้งฉันได้ค่าส่วนต่างเองเพียงเพื่อให้เธอออกจากร้านDawdler ที่ wanders ในขณะที่ถ้าเขาถูกค้นหาในไลบรารี และมาถึงที่นี่โดยไม่ได้ตั้งใจ เขาทัวร์เก็บตัวช้า หยุดบ่อยครั้งเพื่ออ่านกล่อง Froot ลูป บีบม้วนเย็น หรือสูดดม blobs สีของแมลงคลานยางหอมมะนาวเหล่านั้นอย่างใดอย่างหนึ่ง อย่างไรก็ตาม เขาแทบสิ้นสุดค่าซื้อในสิ่งที่เขาหยิบขึ้นมากมาย เมื่อเขาสุดท้าย strolls ถึงเช็คเอาท์ dawdler ที่ชอบจะชำระในสำหรับสนทนา - เกี่ยวกับลักษณะผมของฉัน เขา bunions หรือที่ตดิดีปรับ tinkling จากลำโพงติดเพดาน แม้ว่าคนที่รออยู่เบื้องหลังเขาในบรรทัดบริษัทฟูมิ่ง พยายามได้ดี รู้ว่า นี้ต้องเป็นเหตุการณ์ทางสังคมสำคัญสัปดาห์ของ dawdlerจะสุจริตใจ คนที่ผ่านการเช็คเอาท์ของฉันส่วนใหญ่จะมีประสิทธิภาพอย่างเงียบ ๆ และ สุภาพ - และน่าเบื่อเล็กน้อย แต่ผิดปกติอาจลองความอดทนของฉัน พวกเขายังช่วยในการทำงานน่าเบื่อน่าสนใจมากขึ้น ดังนั้น สำหรับให้สนุกคุณตาออกสำหรับเหล่าตัวละครในครั้งต่อไป คุณดึงเข้าจอดรถของ Piggly หรือเส้นเป็นลอน: เพื่อนพยายามปลดล็อครถ ด้วยแถมเสื้อ สาว fussing ที่เด็กกระเป๋าสำหรับ squashing เป็นองุ่น และชายแก่หวานที่อาจพยายามที่จะบอกคุณเกี่ยวกับโรคไขข้อเข่าลงหรือหมดอายุการ วัน buttermilk ของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การทำงานนอกเวลาเป็นแคชเชียร์ที่ Piggly Wiggly ยังทำให้ฉันมีโอกาสที่ดีในการสังเกตพฤติกรรมของมนุษย์ บางครั้งผมคิดว่าผู้ซื้อเป็นหนูขาวในการทดลองในห้องปฏิบัติการและทางเดินเป็นเขาวงกตที่ออกแบบโดยนักจิตวิทยา ส่วนใหญ่ของหนู - ลูกค้าผมหมายถึง - ตามรูปแบบประจำเดินเล่นขึ้นและลงเดินตรวจสอบผ่านทางรางของฉันแล้วหลบหนีผ่านฟักออก แต่ทุกคนไม่ได้เป็นที่เชื่อถือได้ดังนั้น งานวิจัยของฉันได้เปิดเผยสามประเภทที่แตกต่างของลูกค้าที่ผิดปกติ. ความจำเสื่อม, ช้อปสุดและเกียจคร้านจำหยุดรถของเขาในเขตการโหลดใบเครื่องยนต์ทำงานด้วยปุ่มล็อคด้านในและพยายามที่จะเข้าไปในร้านโดย crashing เป็นประตูทางออก หลังจากปัดฝุ่นตัวเองออกและลื่นไถลผ่านทางเข้าที่เขาคว้าตะกร้าและเริ่มพุ่งลงทางเดินกับการไหลปกติของการจราจร "พีชหรือมันฝรั่ง?" เขาพึมพำกับตัวเอง "Doughnuts หรือ Ding Dongs?" เขามีแน่นอนซ้ายรายการช้อปปิ้งของเขาที่บ้าน ในที่สุดเมื่อเขาทำให้ง่ายต่อการลงทะเบียนของฉันและเริ่มขนถ่ายรถเข็นเขาก็จำได้ว่าเหยือกนมหรือขนมปังที่นำเขามาที่นี่ในสถานที่แรก จากนั้นเขาก็กลับเข้าสู่การแข่งขันรอบเก็บขณะที่ลูกค้ารอคอยในสายเริ่มที่จะบ่นแตะที่เท้าของพวกเขาและสั่นชั้นวางของดาวแห่งชาติและ enquirers หลีกเลี่ยงไม่ได้แน่นอนเมื่อมันถึงเวลาที่จะชำระเงินค่าสินค้า, ความจำเสื่อมได้ค้นพบว่าเขาได้ทิ้งกระเป๋าสตางค์ของเขาที่บ้าน โดยไม่พูดอะไรสักคำผมเป็นโมฆะใบเสร็จรับเงินและให้เขายืมไม้แขวนเสื้อของเขา. นักช้อปสุดได้รับการวางแผนการโจมตีของเธอสำหรับวัน เธอเข้ามาในร้านค้าที่มีเงินที่บนแขนของเธอ, กระเป๋าคูปองรอบคอของเธอ, เครื่องคิดเลขในกระเป๋าของเธอและในมือของเธอรายการช้อปปิ้งที่ทำให้ระบบทศนิยมดิวอี้ดูวุ่นวายอย่างจริงจัง ได้อย่างมีประสิทธิภาพทหารเหมือนเธอ trundles ตะกร้าของเธอจากรายการขายหนึ่งไปยังอีกอย่างรอบคอบจัดไว้ในตะกร้าของเธอโดยขนาดน้ำหนักและรูปร่าง ไม่ค่อย แต่เธอไม่ทำให้มันผ่านร้านโดยไม่ต้องเสียทั้ง Charmin ได้ถูกย้ายไปเก็บรักษาที่แตกต่างกันหรืออื่น ๆ บางเสมียนหุ้นที่น่าสงสารได้ลืมที่จะเติมเต็มอุปทานของเย็นไร่โดริโทส โดยปกติแล้วผู้จัดการจะต้องมีการเรียกว่าในการชำระเธอลงและการตั้งค่าของเธอกลับมาในสนาม จากนั้นเมื่อเธอมาถึงช่องทางของฉันเธอเริ่มคำสั่งเห่า "ถุงคู่ Creamsicles สิบสองเซ็นต์ปิดที่ Jell-O อย่าใส่องุ่นด้วย Nutty โฮเหลวแหลก!" ในขณะเดียวกันเธอจ้องในราคาที่กระพริบในการลงทะเบียนเพียงแค่รอที่จะโผเข้าหาฉันสำหรับการทำข้อผิดพลาด หากทั้งหมดของฉันไม่ตรงกับหนึ่งในเครื่องคิดเลขของเธอเธอยืนยันที่เล่าขานที่สมบูรณ์ บางครั้งฉันทำให้ความแตกต่างตัวเองเพียงเพื่อให้ได้เธอออกจากร้าน. เกียจคร้านเดินในราวกับว่าเขาได้รับการมองหาห้องสมุดและมาถึงที่นี่โดยไม่ได้ตั้งใจ เขาทัวร์เดินช้าหยุดมักจะอ่านกล่อง Froot Loops บีบม้วนอาหารค่ำหรือสูดอากาศหนึ่งในบรรดายางมะนาวหอมสดชื่น blobs ของห้องพัก แต่เขาไม่ค่อยจะจบลงด้วยการซื้อจำนวนมากของสิ่งที่เขาหยิบขึ้นมา ในที่สุดเมื่อเขาเดินเล่นขึ้นอยู่กับการชำระเงิน, เกียจคร้านชอบที่จะชำระในการแชท - เกี่ยวกับทรงผมของฉัน bunions ของเขาหรือว่าปรับ Yanni ดีที่ทำให้เกิดเสียงติ้งออกมาจากลำโพงเพดาน แม้ว่าผู้คนที่รออยู่ข้างหลังเขาในสายให้เป็นควันผมพยายามที่จะเป็นมิตรรู้ว่านี้จะต้องเป็นกิจกรรมทางสังคมที่สำคัญของสัปดาห์เกียจคร้านของ. เพื่อเป็นความจริงส่วนใหญ่ของคนที่ผ่านการเช็คเอาต์ของฉันอย่างเงียบ ๆ ที่มีประสิทธิภาพและ polite- และอื่นที่น่าเบื่อเล็กน้อย แม้ว่าคนที่ผิดปกติอาจพยายามความอดทนของฉันพวกเขายังช่วยให้ได้งานที่น่าเบื่อน่าสนใจมากขึ้น ดังนั้นเพื่อความสนุกของคุณเองเก็บตาออกสำหรับตัวละครเหล่านี้ในครั้งต่อไปที่คุณจะดึงเข้ามาในลานจอดรถของ Piggly Wiggly: เพื่อนพยายามที่จะปลดล็อครถของเขาด้วยไม้แขวนเสื้อ, ผู้หญิงคนหนึ่งที่เด็กงอแงถุงสำหรับฉับองุ่น และเป็นคนที่หวานเก่าที่อาจพยายามที่จะบอกคุณเกี่ยวกับโรคข้ออักเสบที่หัวเข่าของเขาหรือวันหมดอายุบนบัตเตอร์ของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทำงานเป็นแคชเชียร์ที่ Piggly ซึ่งแกว่งไปแกว่งมามีให้ฉันโอกาสที่ดีในการสังเกตพฤติกรรมของมนุษย์ บางครั้งฉันคิดว่าผู้ซื้อเป็นหนูขาวในห้องทดลอง การทดลอง และทางเดินเป็นเขาวงกตที่ออกแบบโดยนักจิตวิทยา ที่สุดของหนู -- ลูกค้า ฉันหมายถึง . . ตามรูปแบบปกติ เดินเล่นขึ้นลงทางเดิน , การตรวจสอบผ่านรางของฉันและจากนั้นหลบหนีผ่านออกจากฟักแต่ไม่ใช่ทุกคนจะพึ่งพาได้จริงๆ งานวิจัยได้เปิดเผยสามชนิดที่แตกต่างกันของลูกค้าที่ผิดปกติ : ความจำเสื่อม , นักช้อปซุปเปอร์และชักช้าร่ำไร .

ความจำเสื่อมหยุดรถของเขาในโซนโหลดใบดับเครื่องด้วยกุญแจล็อค และพยายามจะเข้าร้านโดยกระแทกประตูทางออก หลังจากปัดฝุ่นตัวเองออกและลื่นไถลผ่านทางเข้าเขาคว้าตะกร้าและเริ่มพุ่งลงทางเดินกับกระแสปกติของการจราจร . ลูกพีช หรือมันฝรั่ง ? เขางึมงำกับตัวเอง โดนัท หรือ ดิงดอง ? เขาได้ แน่นอน ออกจากรายการสินค้าของเขาที่บ้าน เมื่อในที่สุดเขาก็ให้ลงทะเบียนและเริ่มขนรถ จู่ๆ เขาก็จำได้ เหยือกนม หรือ ขนมปัง ที่พาเขามาที่นี่ในสถานที่แรกจากนั้นเขาก็กลับมาแข่งของเขารอบ ๆ ร้าน ส่วนลูกค้ารอในบรรทัดที่เริ่มบ่น แตะที่เท้าของพวกเขาและด้วยชั้นของดาวและ enquirers แห่งชาติ หลีกเลี่ยงไม่ได้ , แน่นอน , เมื่อมันมาถึงเวลาที่จะจ่ายสำหรับสินค้า ความจำเสื่อมค้นพบว่าเขาได้ลืมกระเป๋าเงินไว้ที่บ้าน โดยไม่พูดอะไรสักคำ ผมยกเลิกใบเสร็จของเขาและให้เขายืมไม้แขวนเสื้อ .

นักช้อปเปอร์ได้วางแผนโจมตีเธอหลายวันแล้ว เธอเข้ามาในร้านพร้อมกับกระเป๋าบนแขนของเธอ กระเป๋าคูปองรอบคอของเธอ , เครื่องคิดเลขในกระเป๋าของเธอ และในมือของเธอรายการช้อปปิ้งที่ทำให้ระบบทศนิยม ดิวอี้ ดูมันยุ่งเหยิง กับทหารอย่างประสิทธิภาพ เธอ trundles รถเข็นของเธอ จากหนึ่งขายสินค้าอื่น ๆที่จัดไว้ในตะกร้าของเธอ โดยขนาดน้ำหนักและรูปร่าง ไม่ แต่เธอทำให้มันผ่านร้านไม่มีรายละเอียด : ทั้งชาร์มได้ถูกย้ายไปยังชั้นต่าง ๆ หรืออื่น ๆบางจนหุ้นพนักงานลืมที่จะเติมเต็มอุปทานของเย็นไร่ Doritos . โดยปกติแล้วผู้จัดการต้องเรียกไปจัดการเธอซะ แล้วให้เธอกลับไปแน่นอน เมื่อเธอมาถึงเลนของผม เธอเริ่มเห่าคำสั่ง :" กระเป๋าคู่ creamsicles ! 12 เซนต์ ปิดที่เยลลี่ ! อย่าใส่องุ่นกับ HOS โฮบ๊อง ! " ในระหว่างนั้น เธอถลึงตาใส่ ราคาที่กะพริบบนลงทะเบียนรอตะครุบฉันทำให้ข้อผิดพลาด หากไม่ได้ทั้งหมดของแม่ตรงกับหนึ่งในเครื่องคิดเลข เธอยืนกรานให้เล่า บางครั้งผมจ่ายส่วนต่างเอง แค่พาเธอออกไปจากร้าน

ส่วนคนที่ชักช้าร่ำไรเดินในเป็นถ้าเขาได้รับการมองหาสำหรับห้องสมุดและมาถึงที่นี่ด้วยความผิดพลาด เขาทัวร์ทางเดินช้าๆ หยุดบ่อยอ่านกล่อง Froot Loops , บีบเย็นกลิ้ง หรือดมพวกมะนาวหอมสดชื่นยาง blobs ของห้อง แต่เขาไม่ค่อยสิ้นสุดขึ้นซื้อหลายสิ่งที่เขาจะรับ เมื่อในที่สุดเขาก็เดินไปขึ้นเพื่อเช็คเอาท์ส่วนคนที่ชักช้าร่ำไรชอบถอดใจในการสนทนา . . . เรื่องทรงผมของฉัน bunions ของเขา หรือปรับแต่งเสียงดี Yanni ออกจากเพดานลำโพง ถึงแม้ว่าคนที่อยู่ข้างหลังเขาในบรรทัดมีควันออกหูฉันพยายามที่จะเป็นมิตร รู้ว่านี่ต้องเป็นกิจกรรมสังคมหลักของสัปดาห์ของชักช้าร่ำไร

อันที่จริงส่วนใหญ่ของคนที่ผ่านการชำระเงินของฉันอยู่เงียบ ๆ อย่างมีประสิทธิภาพ และสุภาพ . . . น่าเบื่อ แต่คนที่ผิดปกติอาจจะทดสอบความอดทนของฉัน พวกเขายังช่วยให้งานที่น่าเบื่อและน่าสนใจมากขึ้น ดังนั้น สำหรับสวนสนุกของคุณเองเก็บตาออกสำหรับตัวอักษรเหล่านี้ในครั้งถัดไปที่คุณลงจอดในที่จอดรถของ Piggly ซึ่งแกว่งไปแกว่งมา : เพื่อนพยายามที่จะปลดล็อครถกับเสื้อที่แขวนผู้หญิงบ้าที่เด็กใส่ถุงสำหรับบี้องุ่นหวาน และชายชราที่อาจพยายามที่จะบอกคุณเกี่ยวกับโรคข้ออักเสบในหัวเข่าของเขาหรือวันหมดอายุใน buttermilk ของเขา