Due to the lack of information on e

Due to the lack of information on explants to use for regeneration in local tomato cultivars, different parts (cotyledon, hypocotyl and radicle) of tomato seedlings were used as explants in shoot regeneration media (SRM) without exogenous growth hormones to determine the most suitable to these local cultivars. Both roots and cotyledons of young seedlings actively produce PGRs involved in the control of organogenesis (Hicks, 1994). Pozueta-Romero, Houlne, Canas, Schantz, and Chamarro (2001) reported the successful regeneration of tomato and bell peppers on medium without exogenous growth hormones from decapitated explants with radicle, hypocotyl and with or without cotyledon explants.
4.1 Direct Shoot Regeneration
Various researchers have reported the successful use of different explants; hypocotyl (Davis, Breiland, Frear & Secor, 1994; Venkatachalam, Geetha, Priya, Rajaseger, & Jayabalan, 2000); cotyledon (Costa, Nogueira, Otoni & Brommonschenkel, 2000; Sun, Uchii, Watanabe, & Ezura, 2006); radicle, hypocotyls and cotyledon (Pozueta-Romero et al., 2001). The results of this study did not however support the literature as only hypocotyl explants of IbL and JM cultivars responded in SRM without growth hormones and the response of the three different explants of IbL to the medium were significantly different at P > 0.05. Average shoots/explant from hypocotyls explants in IbL and JM94/46 in SRM were 2.17 and 2.89 respectively. Only few of the surviving explants produced shoots. These results are comparable to that reported by Pozueta-Romero et al. (2001) of 2.8 shoots per explant in tomato cultivar Rutgers in similar medium with no exogenous growth hormones. JM94/46 hypocotyl explants therefore had the best response in SRM followed by IbL. Cotyledon and radicle explants showed poor response in the medium. Plastira and Perdikaris (1997) reported differential regeneration frequency of various explants in the order hypocotyls > cotyledon > leaf. Gunnay and Rao (1980) also demonstrated preferential regeneration from hypocotyls plants than cotyledon explants; which supports the results of these experiments. Hypocotyl explants from the three cultivars responded at varying degrees in SRM. The superiority of hypocotyls explant derived callus in terms of plantlet regeneration corroborates the findings of Locky (1983).
4.2 Root Induction
Rooting medium according to Sun et al. (2006) with no exogenous plant growth hormone (PGH) was adopted, which is in line with report by Mensuali-Sodi et al. (1995) that tomato does not usually require any (PGR) for rooting. The cultures however did not produce roots after three weeks in the rooting medium. The modification of the rooting medium by the addition of 0.1 mg L-1 of NAA (auxin) as reported by Davis et al. (1994) resulted in the development of roots which was observed after 8-10 days. Compton and Veilleux (1991) also reported the use of NAA at concentrations of 0.02 mg L-1 to induce rooting from leaf and hypocotyl explants.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เนื่องจากขาดข้อมูลใน explants เพื่อใช้สำหรับการฟื้นฟูในพันธุ์มะเขือเทศท้องถิ่น ส่วนต่าง ๆ (ต่อ hypocotyl และ radicle) ของกล้าไม้มะเขือเทศถูกใช้เป็น explants ยิงฟื้นฟูสื่อ (SRM) โดยฮอร์โมนเจริญเติบโตบ่อยเพื่อกำหนดที่เหมาะสมที่สุดกับพันธุ์ท้องถิ่นเหล่านี้ รากและ cotyledons ของกล้าไม้หนุ่มกำลังผลิต PGRs เกี่ยวข้องในการควบคุมการเกิดของอวัยวะ (Hicks, 1994) Romero Pozueta, Houlne, Canas, Schantz และ Chamarro (2001) รายงานการฟื้นฟูประสบความสำเร็จของมะเขือเทศและพริกในกลางไม่มีฮอร์โมนการเจริญเติบโตบ่อยจาก explants decapitated มี radicle, hypocotyl และมี หรือไม่ มี explants ต่อ4.1 ยิงตรงฟื้นฟูVarious researchers have reported the successful use of different explants; hypocotyl (Davis, Breiland, Frear & Secor, 1994; Venkatachalam, Geetha, Priya, Rajaseger, & Jayabalan, 2000); cotyledon (Costa, Nogueira, Otoni & Brommonschenkel, 2000; Sun, Uchii, Watanabe, & Ezura, 2006); radicle, hypocotyls and cotyledon (Pozueta-Romero et al., 2001). The results of this study did not however support the literature as only hypocotyl explants of IbL and JM cultivars responded in SRM without growth hormones and the response of the three different explants of IbL to the medium were significantly different at P > 0.05. Average shoots/explant from hypocotyls explants in IbL and JM94/46 in SRM were 2.17 and 2.89 respectively. Only few of the surviving explants produced shoots. These results are comparable to that reported by Pozueta-Romero et al. (2001) of 2.8 shoots per explant in tomato cultivar Rutgers in similar medium with no exogenous growth hormones. JM94/46 hypocotyl explants therefore had the best response in SRM followed by IbL. Cotyledon and radicle explants showed poor response in the medium. Plastira and Perdikaris (1997) reported differential regeneration frequency of various explants in the order hypocotyls > cotyledon > leaf. Gunnay and Rao (1980) also demonstrated preferential regeneration from hypocotyls plants than cotyledon explants; which supports the results of these experiments. Hypocotyl explants from the three cultivars responded at varying degrees in SRM. The superiority of hypocotyls explant derived callus in terms of plantlet regeneration corroborates the findings of Locky (1983).4.2 หลักการเหนี่ยวนำRooting กลางตามซัน et al. (2006) กับฮอร์โมนไม่เจริญเติบโตพืชบ่อย (PGH) ถูกนำมาใช้ ซึ่งตามรายงานโดย Mensuali Sodi et al. (1995) ที่มะเขือเทศไม่ได้มักจะต้องการใด ๆ (PGR) สำหรับ rooting วัฒนธรรมแต่ไม่ได้สร้างรากหลังจากสามสัปดาห์ในการ rooting ผลการปรับเปลี่ยนสื่อ rooting ด้านนอก 0.1 mg L-1 ของ NAA (ออกซิน) เป็นรายงานโดย Davis et al. (1994) ในการพัฒนาของรากที่ถูกพบหลังจาก 8-10 วัน คอมป์ตันและ Veilleux (1991) ได้รายงานการใช้ NAA ในความเข้มข้นของ 0.02 mg L-1 ชวน rooting จากใบไม้ และ hypocotyl explants

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เนื่องจากขาดข้อมูลเกี่ยวกับชิ้นส่วนที่จะใช้สำหรับการฟื้นฟูพันธุ์มะเขือเทศท้องถิ่นชิ้นส่วนที่แตกต่างกัน (ใบเลี้ยง, hypocotyl และ radicle) ของต้นกล้ามะเขือเทศถูกนำมาใช้เป็นชิ้นส่วนในการถ่ายทำสื่อการฟื้นฟู (SRM) โดยฮอร์โมนการเจริญเติบโตจากภายนอกเพื่อตรวจสอบที่เหมาะสมที่สุดที่จะ เหล่านี้สายพันธุ์ท้องถิ่น รากและใบเลี้ยงของต้นกล้าหนุ่มแข็งขันผลิต PGRs มีส่วนร่วมในการควบคุมของอวัยวะ (ที่ฮิกส์ 1994) Pozueta-โรเมโร Houlne, คานาส, Schantz และ Chamarro (2001) รายงานการฟื้นฟูที่ประสบความสำเร็จของพริกมะเขือเทศและระฆังในสื่อโดยไม่ต้องฮอร์โมนการเจริญเติบโตจากภายนอกจากชิ้นส่วนหัวกับ radicle, hypocotyl และมีหรือไม่มีชิ้นใบเลี้ยง.
4.1
ตรงยิงฟื้นฟูนักวิจัยต่างๆมีรายงานว่ามีการใช้งานที่ประสบความสำเร็จของชิ้นส่วนที่แตกต่างกัน hypocotyl (เดวิส Breiland, Frear Secor & 1994; Venkatachalam, Geetha, Priya, Rajaseger และ Jayabalan, 2000); ใบเลี้ยง (คอสตา Nogueira, Otoni Brommonschenkel & 2000; Sun, Uchii, วาตานาเบะและ Ezura, 2006); radicle, hypocotyls และใบเลี้ยง (Pozueta-โรเมโร et al., 2001) ผลการศึกษานี้ไม่ได้ แต่สนับสนุนวรรณกรรมเป็นเพียงชิ้นส่วน hypocotyl พันธุ์ IBL และ JM ตอบใน SRM โดยไม่ต้องฮอร์โมนการเจริญเติบโตและการตอบสนองของทั้งสามชิ้นที่แตกต่างกันของ IBL ไปยังสื่อที่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญที่พี> 0.05 ยอดเฉลี่ย / ชิ้นจากชิ้น hypocotyls ใน IBL และ JM94 / 46 ใน SRM เป็น 2.17 และ 2.89 ตามลำดับ เพียงไม่กี่ชิ้นที่รอดตายที่ผลิตหน่อ ผลลัพธ์เหล่านี้จะเปรียบกับที่รายงานโดย Pozueta-et al, โรเมโร (2001) 2.8 ยอดต่อชิ้นในมะเขือเทศพันธุ์รัตเกอร์สในกลางคล้ายกับฮอร์โมนการเจริญเติบโตไม่มีภายนอก JM94 / 46 hypocotyl ชิ้นจึงมีการตอบสนองที่ดีที่สุดใน SRM ตามด้วย IBL ใบเลี้ยงและ radicle ชิ้นแสดงให้เห็นว่าการตอบสนองที่ยากจนในระดับปานกลาง Plastira และ Perdikaris (1997) รายงานการฟื้นฟูความถี่แตกต่างกันของชิ้นส่วนต่าง ๆ ในการสั่งซื้อ hypocotyls> ใบเลี้ยง> ใบ Gunnay และราว (1980) แสดงให้เห็นถึงการฟื้นฟูพิเศษจากพืชใบเลี้ยง hypocotyls กว่าชิ้น; ที่สนับสนุนผลการทดลองเหล่านี้ hypocotyl ชิ้นจากสามสายพันธุ์ที่ตอบสนององศาที่แตกต่างใน SRM เหนือกว่าของชิ้น hypocotyls มาแคลลัสในแง่ของการฟื้นฟูต้นยืนยันผลการวิจัยของ Locky (1983).
4.2
รากเหนี่ยวนำขนาดกลางรากตามดวงอาทิตย์et al, (2006) ที่มีฮอร์โมนการเจริญเติบโตของพืชไม่มีภายนอก (PGH) ถูกนำมาใช้ซึ่งสอดคล้องกับรายงานจาก Mensuali Sodi-et al, (1995) มะเขือเทศที่ไม่ได้มักจะต้องใช้ใด ๆ (PGR) สำหรับการขจัด วัฒนธรรม แต่ไม่ได้ผลิตรากหลังจากสามสัปดาห์ในการขจัดสื่อ การปรับเปลี่ยนของกลางรากโดยนอกเหนือจาก 0.1 มก. L-1 ของ NAA (ออกซิน) ตามการรายงานของเดวิสและอัล (1994) ผลในการพัฒนาของรากซึ่งได้รับการตั้งข้อสังเกตหลังจาก 8-10 วัน คอมป์ตันและ Veilleux (1991) ยังมีรายงานการใช้ NAA ที่ระดับความเข้มข้น 0.02 มก. L-1 ที่จะทำให้เกิดการทำลายจากใบและ hypocotyl ชิ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เนื่องจากการขาดข้อมูลเกี่ยวกับอาหารที่ใช้สำหรับการปลูกมะเขือเทศในท้องถิ่นต่างๆ ( เมื่อระบบราก , และ ) ต้นกล้ามะเขือเทศที่ใช้เป็นอาหารในการยิงสื่อ ( SRM ) โดยฮอร์โมนการเติบโตจากภายนอกเพื่อตรวจสอบที่เหมาะสมที่สุดเพื่อพันธุ์ท้องถิ่นเหล่านี้ทั้งรากและการแสดงออกของเยาวชนต้นกล้างานผลิตของที่เกี่ยวข้องในการควบคุมของแกโนเจเนซีส ( ฮิกส์ , 1994 ) pozueta Romero , houlne กานา แชนซ์ , , , และ chamarro ( 2001 ) รายงานความสำเร็จการงอกของมะเขือเทศและพริกในอาหารที่ไม่เติมสารฮอร์โมนการเจริญเติบโตจากภายนอกด้วยระบบรากถูกตัดหัว , และ มี หรือ ไม่มีเนื้อเยื่อใบเลี้ยง .
41 การยิง
ต่างๆโดยตรง นักวิจัยได้รายงานการใช้ที่ประสบความสำเร็จของอาหารที่แตกต่างกัน ระบบ ( เดวิส breiland เฟรีย , &เซเคอร์ , 1994 ; venkatachalam geetha , ปรียา rajaseger & jayabalan , 2000 ) ; ใบเลี้ยง ( Costa Nogueira , otoni & brommonschenkel , 2000 ; Sun , ยูชิอิ วาตานาเบะ & ezura , 2549 . ) ; รากใบเลี้ยง ( สาร , และ pozueta Romero et al . , 2001 )ผลการศึกษานี้ไม่ได้ แต่สนับสนุนวรรณกรรมเป็นเพียงชิ้นส่วนของระบบและการตอบสนองใน SRM IBL JM พันธุ์โดยไม่ต้องฮอร์โมนการเจริญเติบโตและการตอบสนองของชิ้นส่วนที่แตกต่างกันของเพื่อสาม IBL ขนาดกลางแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ p < 0.05 มียอด / ชิ้นส่วนพืชจากสารอาหารและใน jm94 IBL / 46 ใน SRM เป็น 2.89 และ 2.17 ตามลำดับเพียงไม่กี่ของการเพาะเลี้ยงที่ยอด ผลลัพธ์เหล่านี้จะเทียบเท่ากับที่รายงานโดย pozueta Romero et al . ( 2001 ) 2.8 ยอดต่อต่อพันธุ์มะเขือเทศขนาดกลางที่คล้ายกันรัทไม่มีฮอร์โมนการเติบโตจากภายนอก . jm94 / 46 ระบบเนื้อเยื่อจึงมีการตอบสนองที่ดีที่สุดใน SRM ตาม IBL . และเนื้อเยื่อใบเลี้ยงรากมีการตอบสนองที่ไม่ดีในสื่อและ plastira perdikaris ( 1997 ) รายงานค่าความถี่ของชิ้นส่วนต่าง ๆในการสั่งสาร > ใบ > ใบ gunnay Rao ( 1980 ) และยังแสดงให้เห็นถึงการสารพิเศษจากพืชกว่าใบเลี้ยง เลี้ยง ซึ่งสนับสนุนผลการทดลองเหล่านี้ ย้ายเนื้อเยื่อจากสามพันธุ์ตอบที่แตกต่างกันองศาใน SRM .ที่เหนือกว่าและสารต่อแคลลัสในแง่ของการฟื้นฟูใหม่ HUB ผล locky ( 1983 )
3
) ให้เกิดราก รากตามดวงอาทิตย์ et al . ( 2006 ) กับภายนอกพืชฮอร์โมนการเจริญเติบโต ( PGH ) เป็นลูกบุญธรรม ซึ่งสอดคล้องกับรายงานโดย mensuali โซเดียมคาร์บอเนต et al . ( 2538 ) ว่า มะเขือเทศไม่มักจะต้องใด ๆ ( pgr ) สำหรับเชียร์วัฒนธรรม แต่ไม่ผลิตรากหลังจากสามสัปดาห์ในการขจัดกลาง การปรับเปลี่ยนของการขจัดสื่อที่นอกเหนือจาก NAA 0.1 มก. L-1 ( ออกัส ) รายงานโดย Davis et al . ( 1994 ) ส่งผลให้เกิดการพัฒนาของรากซึ่งสังเกตได้หลังจาก 8-10 วัน คอมป์ตัน และ veilleux ( 1991 ) รายงานการใช้ NAA ที่ระดับความเข้มข้น 002 L-1 มิลลิกรัม จะทำให้รากจากเนื้อเยื่อใบและระบบ .