“Yes, if I like you.”If that’s the

“Yes, if I like you.”

If that’s the case, then he absolutely needed to be favored.
Or else, nothing will change.

His life was just terrible here. A world devoid of sunlight, where scraps serve as meals. Having their blood being sap as the ordinary, as though day after day there exist no future.

Here as it is, the will of these kids will wither away.
Yuu-chan keeps saying that one day he’ll beat up the vampires…and the children believe in him now…but that is impossible.

Sooner or later everyone will know it’s impractical. Their hearts will fall into the darkest despair and hopelessness. Before something like that happens, he must give them even just a little something akin to hope…


With the brightest face Mika could muster up, he said,
“Then what should I do to get you to like me, Lord Ferid?”

“Mm~hm yes. You might say I already taking a shine to you a bit. Those blue eyes of yours. Then that beautiful golden hair. I wonder is it natural?

"Oh, yes. I’m pretty sure it is since I never dyed it.”

“Where were you born?”

“Japan.”

“Then you’re Japanese?”

“No.”

“Well any type is fine. Do you mind if I ask your name?”

“I’m called Mikaela. Hyakuya Mikaela.”

Upon hearing that, Ferid laughed.
“Hmm, Mikaela. Mika-chan then? It’s a good name.”

“…Is it?”

It was then Mika suddenly recalled his mother’s face, when she called out his name.

“You’re special. You’re a chosen child. And you carry the name Michaela, no matter what.”

She said to him, as she pushed him out of the car on the highway. In the end, the chosen child became livestock.

“Still, I’m not very fond of my name.”

“Really? That’s disappointing.”
Ferid replied as he came closer.

Mika looked up at the vampire noble when Ferid suddenly mentioned,
“As a matter of fact, in the past my master called me ‘Michaela’.

"Huh? What in the…”
What is going on?

He couldn’t have heard that right.
He felt Ferid’s hand on his shoulder. Remaining as he was a claw traces his neck.

“I’ll take a sip.”

“Oh, um, about the reward…”

“The goods of this dwelling, help yourself to them. Surely in there should be something you want. Well, is that all?

”…Y-yes. Please go-“

But before he finished his sentence, his neck was already being bit. He felt fangs tearing the skin apart and piercing through his neck. This was practically the first time he had blood sucked from his neck. He could feel it coming out, siip, siiiip, siiiiiip.

It felt different from when the machine extracted it. A hint of pain mixed with immoral pleasure. What he held dear was slowly being overpowered against his own will by this strange pleasure, it was humiliating.

”…Ugh.“
He grew weak.

"Ugh. Hn, hn, ah, ahhh.”
Strength quickly left his body. He might die at this rate, or so he thought.

“Alright, I’m do~ne. That was close. I sucked too much and almost killed you!”
He said as he released him. Mika put his hands on the ground, unable to stand up.

“Haa, haa, haa, haa.”
His whole body was sluggish. Heavy. It was difficult to breath.

No. There’s no way he’s bringing Yuu-chan and the rest of the children here. He can’t allow them to do such a thing, such a shameful thing.

Then right in front his eyes, a small orange bud began to bloom. On that flower was a single speck, it seems beads of water were falling…no. They were tears. He was crying.

From above he heard,
“In the dining room there’s a meal prepared for you. Eat, then return for today. It was nice meeting you. Hyakuya Mikaela-kun. I look forward to seeing you again after this.”
Ferid said.

Mika wipe away his tears and put on a smile,
“I, I will! Thank you!”

He answers looking up but Ferid was no longer there.

It seems as though it was approved he could visit here.
Touching his neck, he felt blood seep onto his hand. He rubs it a lot.

Now he understands why that boy while ago seem embarrassed, hiding his neck where blood was drank. It’s because he felt humiliated to have felt that kind of pleasure.

The complete bliss of being feast on, as a livestock.
That’s living with no worth.

“ ……………..”
Mika went back in to the mansion. Looking around through several rooms, picking up toys. The kids would surely be delighted.

In the dining hall; he saw what he has never seen since he came underground, an abundance of delicious looking meat and bread that couldn’t be eaten alone was laid out. In that moment, he knew he was swallowing hard.

But I will bring it back, so everyone can have their shares. For Yuu-chan, Akane, and all the kids.

“I wonder if they’ll all be pleased…”
Imagining the children’s smiles, a tiny one appears on Mika’s tired face.

I have to keep this in the dark from Yuu-chan for awhile. If I told him, then he’ll suggest we come here together.

Yet if he does come here, I don’t want to see Yuu-chan have his blood sucked by a vampire. I won’t let Yuu-chan have such an experience.

I want Yuu-chan to always be smiling strongly, and saying dumb things like he’ll beat up those vampires.

If he doesn’t,
If Yuu-chan doesn’t re

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"ใช่ ถ้าชอบคุณ"ถ้าเป็นกรณีนี้ แล้วเขาจริง ๆ จำจะชื่นชอบหรือ อื่น ๆ ไม่มีอะไรจะเปลี่ยนแปลงชีวิตของเขาเป็นเพียงกลัวที่นี่ โลกที่ไร้แสงแดด ซึ่งเศษเป็นอาหาร มีเลือดของพวกเขาถูก sap เป็นธรรมดา ราวกับว่าทุก ๆ วันมีอนาคตไม่มีนี่มันเป็น ของเด็กเหล่านี้จะเหี่ยวแห้งไปด้วย Yuu จังจะบอกว่า วันหนึ่งเขาจะเอาชนะค่าแวมไพร์... และเด็กเชื่อในพระองค์ตอนนี้...แต่ที่เป็นไปไม่ได้ช้าทุกคนจะรู้ว่า มันทำไม่ หัวใจของพวกเขาจะตกอยู่ในความสิ้นหวังและความสิ้นหวังมืดที่สุด ก่อนที่บางอย่างเช่นที่เกิดขึ้น ต้องให้พวกเขาแม้เพียงแค่เล็กน้อยบางสิ่งบางอย่างคล้ายกับความหวัง... ใบหน้าสว่างมิอาจรวบรวม เขากล่าว"แล้วฉันให้คุณชอบฉัน Ferid เจ้า""มม. ~ ใช่ hm คุณอาจพูดว่า ฉันอยู่แล้วการขัดที่คุณเล็ก ผู้ตาสีฟ้าของคุณ แล้วที่สวยงามผมสีทอง ผมสงสัยว่า มันธรรมชาติ"โอ้ ใช่ "ฉันลำยองแน่ใจว่า มันเป็น เพราะผมไม่เคยย้อมสี""ที่ได้คุณเกิด"ญี่ปุ่น""แล้วคุณทำญี่ปุ่น""หมายเลข""ดีทุกชนิดได้ดี คุณคิดถ้าฉันถามชื่อของคุณ""ฉันเรียก Mikaela Hyakuya Mikaela"เมื่อได้ยินที่ Ferid หัวเราะ"อืมม Mikaela มิจังแล้ว มันเป็นชื่อดี"“… คือมันแล้วมิเรียกใบหน้าแม่ของเขา ก็เมื่อเธอเรียกชื่อของเขาได้"คุณเป็นพิเศษ คุณเด็กใน และชื่อมิ ไม่ว่าสิ่งที่คุณดำเนินการ"เธอกล่าวกับเขา ว่าเธอผลักเขาออกจากรถบนทางหลวง ในสุด ในเด็กเป็น ปศุสัตว์"ยังคง ฉันไม่รักชื่อของฉัน""จริง ๆ ที่อยู่ผิดหวัง"Ferid ตอบขณะที่เขามาใกล้ชิดมิมองขึ้นที่โนเบิลแวมไพร์เมื่อ Ferid ก็กล่าว"ที่แท้ที่จริง ในอดีต หลักของฉันเรียกฉัน 'มิ'"ฮะ อะไรในการ... "มีอะไรเกิดขึ้นเขาไม่เคยได้ยินว่าขวาเขารู้สึกว่ามือของ Ferid บนไหล่ของเขา ที่เหลือเขาเป็นกรงเล็บเป็นร่องรอยคอ"ฉันจะใช้จิบ""โอ้ um เกี่ยวกับรางวัล...""ของนี้ที่อยู่อาศัย ช่วยตัวเองให้ ย่อม มีควรจะสิ่งที่คุณต้องการ ดี เป็นที่ทั้งหมด”… Y ได้ กรุณาไปที่-"แต่ก่อนจบประโยคของเขา เขาคอถูกถูกบิต เขารู้สึกว่าเขี้ยวฉีกผิวหนังแตก และเจาะผ่านลำคอของเขา นี้เป็นจริงเป็นครั้งแรกที่เขาได้ดูดเลือดจากคอของเขา เขาสามารถรู้สึกว่ามันมาถึง siip, siiiip, siiiiiipมันรู้สึกแตกต่างจากเมื่อเครื่องสกัด คำแนะนำของความเจ็บปวดผสมกับความสุขศีลธรรม สิ่งที่เขาจัดรักถูกช้ากำลังสู้กับพระองค์เอง โดยสุขนี้แปลก มันเป็นกระแส”… เดลิ"เขาเติบโตอ่อน"เดลิ Hn, hn, ah, ahhh "ความแข็งแรงรวดเร็วออกจากร่างกายของเขา เขาอาจตายในอัตราที่นี้ หรือจึง" Alright :ฉัน ~ ne ที่ถูกปิด ผมดูดมากเกินไป และเกือบจะฆ่าคุณ"เขากล่าวว่า เขาปล่อยเขา กาใส่มือของเขาบนพื้นดิน ไม่สามารถยืนขึ้น"ฮา ฮา ฮา ฮา"ร่างกายของเขาซบเซาได้ หนัก มันเป็นเรื่องยากที่จะหายใจ555 ไม่มีทางเขามาสู่ Yuu-จันทน์และส่วนเหลือของเด็กที่นี่ เขาไม่อนุญาตให้ทำสิ่งนั้น สิ่งที่น่าอับอายดังกล่าวแล้ว ที่หน้าตา เล็กสีส้มดอกตูมเริ่มบาน ดอกไม้ที่ถูกสเป๊คเดียว ดูเหมือนเม็ดน้ำตกลงมา...ไม่ พวกเขามีน้ำตา เขาร้องไห้จาก ข้างต้นที่เขาได้ยิน"ในห้องอาหาร มีอาหารเตรียมไว้สำหรับคุณ กิน แล้วกลับมาวันนี้ ประชุมคุณดีมาก Hyakuya Mikaela-คุน ฉันหวังจะได้เห็นคุณอีกครั้งหลังจากนี้"Ferid กล่าวMika เช็ดน้ำตาของเขา และวางบนรอยยิ้ม"ฉัน ฉันจะ ขอบคุณ!"เขาตอบมอง แต่ Ferid ก็ไม่มีดูเหมือนว่าได้อนุมัติเขาสามารถไปที่นี่สัมผัสคอเขา เขารู้สึกเลือดซึมลงบนมือของเขา เขาลูบมันมากตอนนี้เขาเข้าใจว่าทำไมเด็กนั้นในขณะที่ผ่านมาดูเหมือนคอของเขาที่ได้ดื่มเลือดซ่อน อาย มันเป็น เพราะเขารู้สึกแปลกประหลาดได้รู้สึกของความสุขเหน็ดความ งานเลี้ยง เป็นการปศุสัตว์ที่อาศัยอยู่ โดยไม่มีมูลค่า“ ……………..”มิกลับไปในคฤหาสน์ มองไปรอบ ๆ ผ่านหลายห้อง หยิบของเล่น เด็กก็จะยินดีในห้องอาหาร เขาเห็นว่าเขาไม่เคยเห็นตั้งแต่ใต้ดินเขามา อันดับมายอร่อยดูเนื้อขนมปังที่ไม่สามารถรับประทานเพียงอย่างเดียว ในช่วงเวลานั้น เขารู้ว่า เขาถูกกลืนยากแต่ผมจะนำกลับ เพื่อให้ทุกคนมีหุ้น สำหรับ Yuu จัง อากาเนะ และเด็กทั้งหมด"ผมสงสัยว่า ถ้า พวกเขาทั้งหมดจะยินดี..."จินตนาการของเด็ก ๆ ยิ้ม จิ๋วหนึ่งปรากฏบนมิเบื่อหน้าฉันต้องเก็บไว้ในมืดจาก Yuu จังสำหรับสักครู่ ถ้าผมบอกเขา แล้วเขาจะแนะนำเรามาที่นี่กันแต่ หากเขามาที่นี่ ฉันไม่ต้องการเห็นมีเลือดของเขาดูด โดยแวมไพร์จัง Yuu ฉันจะไม่ให้ Yuu จังมีประสบการณ์เช่นอยากจัง Yuu เสมอยิ้มอย่างยิ่ง และบอกใบ้สิ่งต่าง ๆ เช่นเขาจะเอาชนะค่าแวมไพร์เหล่านั้นไม่ถ้า Yuu จังไม่ re

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"ใช่ถ้าผมชอบคุณ." หากเป็นกรณีที่แล้วเขาจำเป็นอย่างยิ่งที่จะได้รับการสนับสนุน. หรืออื่น ๆ ที่ไม่มีอะไรจะเปลี่ยน. ชีวิตของเขาน่ากลัวแค่ที่นี่ โลกไร้แสงแดดที่ทำหน้าที่เป็นเศษอาหาร มีความเป็นอยู่ของ SAP ในเลือดของพวกเขาเป็นสามัญราวกับว่าวันหลังจากวันที่มีอยู่ไม่มีอนาคต. นี่มันเป็นความประสงค์ของเด็กเหล่านี้จะสลายไป. Yuu จังคงบอกว่าวันหนึ่งเขาจะตีขึ้นแวมไพร์ ... และ เด็กเชื่อในตัวเขาตอนนี้ ... แต่ที่เป็นไปไม่ได้. ไม่ช้าก็เร็วทุกคนจะรู้ว่ามันทำไม่ได้ หัวใจของพวกเขาจะตกอยู่ในสิ้นหวังและความสิ้นหวังมืดมนที่สุด ก่อนที่สิ่งที่ต้องการที่เกิดขึ้นเขาจะต้องให้พวกเขาแม้เพียงแค่บางสิ่งบางอย่างเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่คล้ายกับหวังว่า ... ด้วยใบหน้าสว่าง Mika สามารถรวบรวมขึ้นเขากล่าวว่า"แล้วสิ่งที่ฉันควรจะทำอย่างไรที่จะได้รับคุณจะชอบฉันพระเจ้า Ferid?" "อืม ~ HM ใช่ คุณอาจจะบอกว่าฉันแล้วการส่องแสงไปคุณนิด ผู้ที่ดวงตาสีฟ้าของเธอ ผมสีทองแล้วที่สวยงาม ผมสงสัยว่ามันเป็นธรรมชาติ? "โอ้ใช่. ผมค่อนข้างมั่นใจว่ามันเป็นเพราะผมไม่เคยย้อมมัน." "ที่คุณเกิด?" "ญี่ปุ่น." "แล้วคุณญี่ปุ่น?" "ไม่" "ดี ประเภทใด ๆ ที่เป็นดี. คุณคิดว่าฉันถามชื่อของคุณ? " " ฉันเรียกว่า Mikaela. Hyakuya Mikaela. " เมื่อได้ยินว่า Ferid หัวเราะ. " อืม Mikaela. มิกะจังแล้วมันเป็นชื่อที่ดี. " " ... มันคืออะไร? " แล้วมันเป็นมิกะจู่ ๆ ก็จำได้ว่าใบหน้าของแม่ของเขาเมื่อตอนที่เธอเรียกว่าออกชื่อของเขา. " คุณพิเศษ. คุณเป็นเด็กที่ได้รับการแต่งตั้ง. และคุณดำเนินการชื่อ Michaela ไม่ว่าสิ่งที่. " เธอกล่าวว่าการ เขาขณะที่เธอผลักเขาออกจากรถบนทางหลวง. ในท้ายที่สุดเด็กที่ได้รับการแต่งตั้งกลายปศุสัตว์. "ยังคงฉันไม่ได้รักมากชื่อของฉัน." "จริงเหรอ? นั่นเป็นที่น่าผิดหวัง." Ferid ตอบที่เขามา ใกล้ชิด. มิกะเงยหน้าขึ้นมองแวมไพร์ Noble เมื่อ Ferid กล่าวถึงอย่างกระทันหัน"เป็นเรื่องของความเป็นจริงในอดีตเจ้านายของฉันเรียกฉันว่า 'เช'. " หือ? อะไรใน ... " สิ่งที่เกิดขึ้น? เขาอาจจะไม่เคยได้ยินว่าถูกต้อง. เขารู้สึกว่ามือของ Ferid บนไหล่ของเขา ที่เหลือขณะที่เขาเป็นกรงเล็บร่องรอยคอของเขา. "ฉันจะจิบ." "โอ้หนอเกี่ยวกับรางวัล ... " "สินค้าของที่อยู่อาศัยนี้ช่วยตัวเองให้กับพวกเขา แน่นอนในควรจะมีสิ่งที่คุณต้องการ ดีก็คือว่าทั้งหมดหรือไม่" ... Y-ใช่ โปรดเวย์ " แต่ก่อนที่เขาเสร็จสิ้นประโยคของเขาคอของเขาถูกแล้วถูกบิต เขารู้สึกว่าเขี้ยวฉีกผิวออกจากกันและเจาะผ่านคอของเขา นี้เป็นจริงเป็นครั้งแรกที่เขาได้เลือดดูดมาจากลำคอของเขา เขาอาจจะรู้สึกว่ามันออกมา SIIP, siiiip, siiiiiip. มันให้ความรู้สึกที่แตกต่างจากเมื่อเครื่องสกัดมัน คำใบ้ของอาการปวดผสมกับความสุขที่ผิดศีลธรรม สิ่งที่เขาจัดขึ้นที่รักค่อย ๆ ถูกสู้กับความประสงค์ของตัวเองโดยมีความสุขที่แปลกประหลาดนี้มันเป็นความอัปยศอดสู. " ... ฮึ." เขาเติบโตที่อ่อนแอ. "ฮึ. HN, HN ah, ahhh ค." ความแรงได้อย่างรวดเร็วออกจากร่างของเขา. เขาอาจจะ ตายในอัตรานี้หรือเพื่อให้เขาคิดว่า. "เอาล่ะฉันทำ ~ NE. ที่อยู่ใกล้. ฉันดูดมากเกินไปและฆ่าคุณเกือบ!" เขากล่าวว่าในขณะที่เขาปล่อยให้เขา. Mika วางมือลงบนพื้นดินที่ไม่สามารถ ที่จะยืนขึ้น. "Haa, Haa, Haa, Haa." ทั้งร่างกายของเขาเป็นที่ซบเซา. หนัก. มันเป็นเรื่องยากในการหายใจ. ฉบับที่ไม่มีทางที่เขานำ Yuu จังและส่วนที่เหลือของเด็กที่นี่ไม่ได้. เขาไม่สามารถ ช่วยให้พวกเขาที่จะทำสิ่งนั้นนั้นเป็นสิ่งที่น่าอับอาย. นั้นอยู่ตรงหน้าดวงตาของเขาตาสีส้มขนาดเล็กเริ่มที่จะบานสะพรั่ง. ในดอกไม้ที่เป็นจุดเดียวก็ดูเหมือนว่าลูกปัดน้ำถูกล้ม ... ไม่. พวกเขาน้ำตา เขาก็ร้องไห้. จากข้างต้นเขาได้ยิน"ในห้องอาหารที่มีอาหารเตรียมไว้สำหรับคุณ. กินจากนั้นกลับมาในวันนี้. มันคือการประชุมที่ดีคุณ. Hyakuya Mikaela คุง. ฉันหวังว่าจะได้เห็นคุณอีกครั้งหลังจากนี้". Ferid กล่าว. Mika เช็ดน้ำตาของเขาและวางบนรอยยิ้ม"ฉันฉันจะ! ขอบคุณ! " เขาตอบมองขึ้นไป แต่ Ferid ก็ไม่ได้มี. ดูเหมือนกับว่ามันจะได้รับการอนุมัติที่เขาจะไปที่นี่. สัมผัสคอของเขาเขารู้สึกซึมเลือดลงบนมือของเขา เขาลูบมันมาก. ตอนนี้เขาเข้าใจว่าทำไมเด็กว่าในขณะที่ที่ผ่านมาดูเหมือนอายหลบซ่อนตัวอยู่ที่คอของเขาเลือดดื่ม มันเป็นเพราะเขารู้สึกละอายใจที่จะมีความรู้สึกของความสุขชนิดที่. สุขสมบูรณ์ของการเป็นงานฉลองในขณะที่ปศุสัตว์. นั่นเป็นอยู่อย่างไม่คุ้มค่า. " ............... .. " มิกะเดินกลับเข้าไปในคฤหาสน์ มองไปรอบ ๆ ผ่านหลายห้องหยิบของเล่น เด็กก็จะมีความยินดี. ในห้องอาหาร; เขาเห็นสิ่งที่เขาไม่เคยเห็นตั้งแต่เขามาใต้ดินความอุดมสมบูรณ์ของเนื้อมองอร่อยและขนมปังที่ไม่สามารถกินคนเดียวออกมาวาง ในขณะที่เขารู้ว่าเขากลืนกินยาก. แต่ผมจะนำมันกลับมาเพื่อให้ทุกคนสามารถมีหุ้นของพวกเขา สำหรับ Yuu จังอากาเนะและเด็กทุกคน. "ฉันสงสัยว่าพวกเขาทั้งหมดจะยินดี ... " นึกถึงรอยยิ้มของเด็กเล็ก ๆ คนหนึ่งปรากฏขึ้นบนใบหน้าเหนื่อยของมิกะ. ฉันต้องเก็บเรื่องนี้ไว้ในที่มืดจาก Yuu-จันทร์ เป็นเวลาหนึ่ง, ซักพัก. ถ้าฉันบอกเขาแล้วเขาจะแนะนำให้พวกเรามาที่นี่ด้วยกัน. แต่ถ้าเขาไม่มาที่นี่ผมไม่ต้องการที่จะเห็น Yuu จังได้ดูดเลือดของเขาโดยแวมไพร์ ฉันจะไม่ยอมให้ Yuu จังมีประสบการณ์เช่น. ฉันต้องการ Yuu จังอยู่เสมอที่จะยิ้มอย่างมากและพูดสิ่งที่เป็นใบ้เหมือนเขาจะตีขึ้นแวมไพร์เหล่านั้น. ถ้าเขาไม่ได้หาก Yuu จังไม่ได้ เรื่อง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ใช่ ถ้าฉันชอบคุณ "ถ้าเป็นอย่างนั้น เขาจริง ๆ เป็นสำคัญไม่งั้นจะไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงชีวิตของเขาก็น่ากลัวครับ โลกที่ปราศจากแสงแดด ที่สนใจใช้เป็นอาหาร มีสายเลือดของพวกเขาถูก SAP เป็นปกติเหมือนทุกวันนี้ไม่มีอนาคตที่นี่มันเป็น ความต้องการของเด็กเหล่านี้จะเหี่ยวเฉาไปยูจังบอกว่า วันหนึ่งเขาจะทำร้ายแวมไพร์ . . . . . . . และลูกเชื่อในตัวเขาตอนนี้ . . . . . . . แต่มันคงเป็นไปไม่ได้ไม่ช้าก็เร็วทุกคนจะรู้ว่ามันใช้งานไม่ได้ หัวใจของพวกเขาจะตกอยู่ในความมืดและความสิ้นหวัง . ก่อนที่จะเกิดเรื่องแบบนั้นขึ้น เขาจะต้องให้พวกเขาแม้เพียงเล็กน้อย อาจจะหวัง . . . . . .กับบันทึกหน้ามิกะได้รวบรวมขึ้น เขากล่าวว่า" แล้วจะให้ฉันทำอะไรให้คุณชอบฉัน พระเจ้า ferid ? "" อืมมมม ~ ครับ คุณอาจจะบอกว่าผมจะท้าให้คุณนิดหน่อย ที่ดวงตาสีฟ้าของเธอ ที่งดงามสีทองของผม ผมสงสัยว่ามันคือธรรมชาติ" อ้อ ใช่ ฉันมั่นใจว่า มันเป็นเพราะผมไม่เคยย้อม " ." คุณเกิดที่ไหน ? "" ญี่ปุ่น " ." แล้วคุณเป็นคนญี่ปุ่นเหรอคะ ? "" ไม่ "" อืม ประเภทใดก็ได้ คุณใจถ้าฉันขอให้ชื่อของคุณ ? "" ฉันชื่อ มิเคล่า " hyakuya มิเคล่าเมื่อได้ยินอย่างนั้น ferid หัวเราะ" อืม มิเคล่า มิกะจังแล้ว มันเป็นชื่อที่ดี " ." งั้นเหรอ . . . . "ก็มิกะก็นึกถึงหน้าแม่ของเขา เมื่อเธอเรียกชื่อของเขา" คุณเป็นคนพิเศษ คุณเลือกเด็ก และคุณพกชื่อมิเชลล่า ไม่ว่าอะไรก็ตามเธอพูดกับเขา เธอผลักเขาออกของรถยนต์บนทางหลวง ในที่สุด เด็กที่ถูกเลือกเป็นปศุสัตว์" ผมยังไม่ค่อยรักชื่อของฉัน " ." จริงเหรอ ? นั่นมันน่าผิดหวังจริงๆ "ferid ตอบกลับเขามาใกล้ๆมิกะมองแวมไพร์ชั้นสูง เมื่อ ferid ก็กล่าวถึง" เป็นเรื่องของความเป็นจริงในอดีตอาจารย์ของฉันเรียกฉันว่า " มิเชลล่า "" หือ ? อะไร . . . . . . "เกิดอะไรขึ้น ?เขาไม่ได้ยินเลยเขารู้สึก ferid วางมือบนไหล่ของเขา ที่เหลือเป็นเขาเป็นกรงเล็บ รอยคอ" ผมจะจิบ "" อืม เรื่องรางวัล . . . . . . . "" สินค้าของที่อยู่อาศัยนี้ ช่วยเหลือตัวเองได้ แน่นอนว่าในนั้นควรเป็นสิ่งที่คุณต้องการ เอาละ , นั่นคือทั้งหมด ?" . . . . . . . ครับ โปรดเถอะ - "แต่ ก่อนที่เขาจะพูดจบประโยค คอของเขาก็ถูกหน่อย เขารู้สึกว่าเขี้ยวฉีกผิวแยก และทะลุผ่านลำคอของเขา นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้เลือดดูดเลือดจากคอของเขา เขาอาจจะรู้สึกว่ามันออกมา siip siiiip siiiiiip , , .มันรู้สึกแตกต่างจากเมื่อเครื่องสกัด . คำใบ้ของความเจ็บปวดผสมกับไร้ความสุข แล้วเขาก็ค่อยๆถูกจัดขึ้นที่รักจะสู้กับเขาเอง โดยความสุขประหลาด มันเป็นความอัปยศ" . . . . . . . . . . "เขาเติบโตที่อ่อนแอ" เฮ้อ HN , HN , อ๊ะ อ๊าาาาาาา "แรงเร็วออกจากร่างของเขา เขาอาจจะตาย หรือสิ่งที่เขาคิด" ก็ได้ๆ ฉันทำนะ . เกือบไปแล้ว ผมดูดมากเกินไปและเกือบจะฆ่าคุณ ! "เขาบอกว่า เขาปล่อยตัวเขา มิกะใส่มือของเขาบนพื้นดิน ไม่สามารถยืน" ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า , , , "ร่างของเขาซบเซา หนัก มันก็ยากที่จะหายใจไม่ ไม่มีทางที่เขาจะนำชานยูและส่วนที่เหลือของเด็กที่นี่ เขาไม่อนุญาตให้ทำสิ่งนั้น สิ่งนี้น่าอดสูแล้วต่อหน้าตา เพื่อนส้มเล็กๆเริ่มบาน ดอกไม้ที่เป็นจุดเดียว ดูเหมือนลูกปัดน้ำตก . . . . . . . ไม่ มันคือน้ำตา เขากำลังร้องไห้จากข้างบน เขาได้ยิน" ในห้องอาหารนั้นเป็นอาหารที่เตรียมไว้ให้คุณ กินแล้วกลับวันนี้ ดีใจที่ได้พบคุณ hyakuya มิเกลล่าคุง ฉันหวังที่จะเห็นคุณอีกครั้งหลังนี้ " .ferid กล่าวมิกะ เช็ดน้ำตา และยิ้มไว้" ฉัน ฉันก็จะทำ ขอบคุณครับ "เขาตอบ มองแต่ ferid ก็ไม่มีดูเหมือนว่ามันได้รับการอนุมัติท่านสามารถเยี่ยมชมที่นี่จับคอของเขา เขารู้สึกว่าเลือดซึมลงบนมือของเขา เขารู้สึกมันมากตอนนี้เขาเข้าใจแล้วว่า ที่ผ่านมาดูเหมือนเด็กอาย ซ่อนลำคอที่เลือดดื่ม เพราะเขารู้สึกอับอาย รู้สึกว่าชนิดของความสุขความสุขที่สมบูรณ์ของการลิ้มลองเป็นปศุสัตว์ที่อาศัยอยู่กับมูลค่าไม่" ................. "มิกะกลับเข้าไปในคฤหาสน์ มองไปรอบ ๆผ่านหลายห้อง รับของเล่น เด็กๆคงดีใจมากที่ห้องอาหาร เขาเห็นสิ่งที่เขาไม่เคยเห็นตั้งแต่เขามาอยู่ใต้ดิน ความอุดมสมบูรณ์ ของอร่อย ดูเนื้อและขนมปังที่ไม่สามารถรับประทานคนเดียว ถูกไล่ออก ในตอนนั้น เขารู้ว่าเขากำลังกลืนยากแต่ผมจะนำมันกลับมา ดังนั้นทุกคนสามารถมีหุ้นของพวกเขา สำหรับยูชาน อากาเนะ และเด็กทั้งหมด" ฉันสงสัยว่าถ้าพวกเขาทั้งหมดจะยินดี . . . . . . . "นึกถึงรอยยิ้มของเด็กเล็ก ๆที่ปรากฏบนใบหน้าอ่อนล้าของมิกะฉันต้องเก็บในที่มืดจากยูจังนะ ถ้าฉันบอกเค้า แล้วเค้าจะแนะนำให้เราได้มาที่นี่ด้วยกันแต่ถ้าเขามาที่นี่ ฉันไม่อยากเห็นยูจังมีเลือดของแวมไพร์สาวของเขาดูดโดย