“My Plan is to Fly This Mosquito…Ba

“My Plan is to Fly This Mosquito…Back to Where it was Born All Those Years Ago”

It now calls a big shed in Drury home and waits expectantly, gathered in minutely catalogued sections of wood, metal fittings and dozens of plans. The airframe, fuselage and wing sections are taking shape on its painstaking way home. It’s a rare warbird, Mosquito NZ2308, born in Bankstown, Australia as FB MK40, A52-20, then converted toT43 status as A52-1054. It was one of four purchased by the RNZAF in June 1947 and flown across the Tasman in four hours by decorated WWII flying ace Wing Commander Johnny Checketts. Most of RNZAF’s Mosquitos subsequently ended up reduced to a pile of ashes, but this one miraculously survived and is being nursed back to life, thanks to 76 year old Glyn Powell, a man with a vision - and a huge amount of patience.

The Mosquito played a pivotal role in the air battles of WWII, flying the allies toward victory as the fastest, most manoeverable twin engine aircraft in the skies from 1940. Sometimes termed the “wooden wonder,” they were made from balsa wood, 3 ply “and a pot of glue.” The Mosquito almost never made it to production, bogged down by negatives in the British airforce hierarchy. Designer de Havilland had a lot of experience building wooden planes and knew that the Mosquito would be useful, so he went ahead anyway to build three prototypes.

“Once they saw them perform, they couldn’t get enough of them and between 20 and 30 a week were churned out of carpenters’ shops in England, Canada and Australia,” says Glyn. “It’s quite an aircraft. When it first flew, mouths dropped open.”

The Mosquito had excellent long range capability, up to 9 hours for the later recon. marks, they flew all over Europe at 35000 ft completely unarmed. It was ideal for reconnaissance and its performance was outstanding. It was faster than a Spitfire, with over 400mph top speed, too fast for enemy pilots to catch. Until then, if planes lost an engine, they were had it. The Mosquito had two Rolls Royce Merlin motors, with just two bolts and two nuts holding them in position. The plane stood up to all sorts of punishment, far more than a metal aircraft would. The bombers dropped 1000s of tons of bombs on Berlin and had the lowest loss rate in Bomber Command.” No fewer than twenty-seven different versions of the Mosquito went into service during the war years, and some of the most spectacular operations of the air war stood to its credit. The Mosquito carried phenomenal loads over extremely long distances, performing feats out of all proportion to the specification originally envisaged by its designers. The Mosquito proved to be an outstanding warplane on every count.

Glyn started his formidable project to restore a flying Mosquito 20 years ago. A semi-retired electrical contractor with experience as a builder and in working with wood, when the project was first suggested, he thought: “It can’t be that hard. It’s wood. Now I know what’s involved!” The vision was there, but realising it turned out to be harder than Glyn first thought. “I was told by people who knew about these things that it was impossible to build one. They were nearly right. It certainly wasn’t easy. The fuselage of the Mosquito is built in two halves on wooden or concrete moulds – the only way to get the double curvature in the ply. The moulds had all been scrapped after production ceased in 1950, so I was faced with the problem of building them.

“I had to start from the original lofting data and with the help of Chris McMullen, a top boat builder, I lofted it out and built the moulds. They weren’t the problem, it was the totally accurate positioning of the bulkheads and numerous other parts, including the main wing pickup fittings in slots in the mould. I had to position them ‘in space’ and build the mould around them. The wooden mould made a difference to measurements from day to day, depending on atmospheric conditions. That’s why the Canadians first used concrete moulds. It took me most of 5 years on my own to build the two moulds, it was an enormous job. The main wing assy jig took six months to make and involved some very accurate engineering, especially with the drill plates for drilling the spars for the engine and undercarriage brackets, which must be absolutely precise. Together, the jigs took five years to make.”

Assembling the wooden airframe on Glyn’s Mosquito has taken three years so far and involves “mind boggling” accuracy, detail and tolerances. Glyn has studied thousands of drawings and other publications, reviving the whole construction system. The original glue used in the plane’s manufacture has been replaced by much stronger, waterproof epoxy glue, but all else follows original specifications. The wooden framework is made from Canadian spruce and European birch plywood. The whole wooden airframe is covered in a synthetic poly fibre ‘linen’ to protect the ply. “It’s an expensive project,” says Glyn.

Glyn keeps reminding himself “it’s all been done before.” Perhaps, but the Mosquitos made for the war effort had a big workforce behind them, each worker concentrating on their special area of expertise. Glyn got as far as he could on the restoration alone, but now has quite a team of paid and voluntary helpers. “One of the tasks involved included making the tank doors. After building up the main wing structure in the jig we tried a tank door from an original Australian built mosquito – it fitted perfectly in the wing.” Then there’s preparing thousands of metal parts. Glyn has to make those he can’t find, as well as making the tooling for the task. He has six containers full of metal parts, gathered over the years from all around the world.

“There are thousands and thousands of ‘bits.’ An original wing tip was found under a house in Sydney, there’s an original instrument panel and a seat. The original radio equipment weighs about a ton. We will be using modern radio equipment. Just overhauling the original plugs means thousands of hours of work. For an aircraft built ‘entirely of wood,’ you wouldn’t believe how many metal parts there are and we are still looking for any Mosquito parts – engine cowlings, spinners, radiators and lots of smaller items. Each one has to be cleaned up, inspected and NDT’d, repaired where necessary, the paper work written up and a serviceable tag attached. The reject rate is high, but most of these parts will be original and will form a large percentage of the completed aircraft.”

It may be a huge restoration, but it’s not impossible. Glyn has already sent his first fuselage off the moulds to the Mosquito Bomber Group in Windsor, Ontario, who are building a static Mosquito bom

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"แผนของฉันจะบินยุงนี้... กลับไปที่มันเกิดทั้งหมดที่ปีผ่านมา"ก็ตอนนี้เป็นบิ๊กโรงในร้านบ้านและรอ expectantly รวบรวมใน minutely เรียก catalogued ส่วนไม้ โลหะอุปกรณ์และของแผนการ ส่วนของลำตัวนอก fuselage และปีกจะมีรูปร่างในความรอบคอบทางบ้าน มันเป็นการยาก warbird ยุง NZ2308 เกิดในแบงค์ ออสเตรเลีย FB MK40, A52-20 จากนั้นแปลงเป็นสถานะ toT43 เป็น A52-1054 มันเป็นหนึ่งในสี่ โดย RNZAF ที่ซื้อในเดือนมิถุนายน และบินข้ามทาสมานในสี่ชั่วโมง โดยตกแต่ง WWII บินเอนาวาอากาศโทจอห์นนี่ Checketts ส่วนใหญ่ของ RNZAF กลางสิ้นสุดในเวลาต่อมาลดลงเป็นกองขี้เถ้า แต่นี้รอดชีวิตอย่างน่าอัศจรรย์ และเป็นการ nursed ไปชีวิต ด้วยพาวเวล Glyn อายุ 76 ปี เป็นคนที่ มีวิสัยทัศน์ - และเป็นจำนวนมากของความอดทนยุงเล่น pivotal role ในการต่อสู้อากาศของ WWII บินพันธมิตรต่อชัยชนะเป็นเร็วที่สุด มากที่สุด manoeverable คู่เครื่องยนต์เครื่องบินในท้องฟ้าจาก ๒๔๘๓ บางครั้งเรียกว่า "พบไม้" พวกเขาทำจากไม้ balsa ชั้น 3 "และหม้อของกาว" ยุงแทบไม่เคยทำการผลิต bogged ลง โดยค่าลบในลำดับชั้นของอากาศที่อังกฤษ ออกเดอฮาวิลแลนด์มีประสบการณ์ในการสร้างเครื่องบินไม้ และรู้ว่า ยุงจะมีประโยชน์ เพื่อให้เขาไปข้างหน้าหรือสร้างต้นแบบ 3"เมื่อพวกเขาเห็นพวกเขาทำ พวกเขาไม่สามารถรับเพียงพอของพวกเขา และระหว่าง 20 และ 30 สัปดาห์มี churned ออกร้านเดอะคาร์เพนเทอส์ในอังกฤษ แคนาดา และ ออสเตรเลีย กล่าวว่า Glyn "มันเป็นเครื่องบินค่อนข้าง เมื่อก่อนในอดีต ปากหลุดเปิด"ยุงมีความสามารถยอดเยี่ยมนาน ขึ้นจะกระทบต่อ 9 ชั่วโมง เครื่องหมาย พวกเขาบินทั่วยุโรปที่ 35000 ฟุตอาวุธทั้งหมด ก็เหมาะสำหรับการมารวมกัน และผลการดำเนินงานโดดเด่น เร็วกว่าการป้องกันยิง มีกว่า 400 ความเร็วความเร็วสูงสุด เร็วเกินไปสำหรับนักบินข้าศึกจับได้ จนแล้ว เครื่องยนต์ การสูญเสียเครื่องบินขึ้นมาก็ ยุงมีสองเมอร์รอยซ์ม้วนมอเตอร์ สลักเกลียวสองประการและถั่วสองกดค้างไว้ในตำแหน่ง เครื่องบินขึ้นยืนกับทุกประเภทของการลงโทษ ไกลกว่าเครื่องบินโลหะจะ ระเบิดพลีชีพที่ลดลงหลัก 1000 ตันของระเบิดในเบอร์ลิน และมีอัตราสูญเสียต่ำในการสั่งเครื่องบินทิ้งระเบิด" ไม่น้อยกว่ายี่สิบเจ็ดรุ่นต่าง ๆ ของยุงไปเข้าบริการในช่วงสงครามปี และบางส่วนของการดำเนินงานที่งดงามที่สุดของสงครามอากาศยืนให้สินเชื่อของ ยุงทำโหลดปรากฏการณ์ระยะไกลมาก ทำ feats out of all proportion to สเปคแรก envisaged โดยนักออกแบบของ ยุงพิสูจน์ให้ warplane โดดเด่นบนทุกจำนวนGlyn เริ่มต้นโครงการของเขาน่ากลัวคืน 20 ยุงบินปีที่ผ่านมา วาระกึ่งไฟฟ้าผู้รับเหมา มีประสบการณ์ เป็นตัวสร้าง และทำด้วยไม้ เมื่อก่อนแนะนำโครงการ เขาคิดว่า: "มันไม่ได้ยากที่ เรื่องของไม้ ตอนนี้ ฉันรู้สิ่งที่เกี่ยวข้องกับ" วิสัยทัศน์ไม่มี แต่เหยื่อจะกลายเป็นหนักกว่า Glyn คิดก่อน "สุเทพคนที่รู้เกี่ยวกับสิ่งเหล่านี้ก็ไม่สามารถสร้างหนึ่ง การ พวกขวาเกือบ มันแน่นอนไม่ได้ง่าย Fuselage ของยุงอยู่ในสองซีกบนไม้ หรือคอนกรีตแม่พิมพ์ – วิธีเดียวที่จะได้รับขนาดสองชั้น แม่พิมพ์ที่มีทั้งหมดเศษซากหลังจากที่ได้หยุดผลิตในปี 1950 ดังนั้นฉันได้ประสบกับปัญหาของอาคารนั้น"ผมจะเริ่ม จากข้อมูล lofting เดิม และ ด้วยความช่วยเหลือของ Chris McMullen สร้างเรือบน ฉัน lofted ออก และสร้างแบบแม่พิมพ์ แน่นอนปัญหา มันเป็นการวางตำแหน่งที่ถูกต้องทั้งหมดของ bulkheads และหลายส่วนอื่น ๆ รวมทั้งอุปกรณ์เบิกปีกหลักในช่องในแม่พิมพ์ ผมจะวางพวกเขา 'ในพื้นที่' และสร้างแม่พิมพ์ทั่วไป แม่พิมพ์ไม้ได้ผลต่างการประเมินวันต่อวัน ขึ้นอยู่กับสภาพอากาศ ที่ว่าทำไมชาวแคนาดาที่ใช้แม่พิมพ์คอนกรีตก่อนการ มันเอาฉันมากที่สุด 5 ปีด้วยตัวเอง ในการสร้างแม่พิมพ์สอง ก็เป็นงานขนาดใหญ่ ฉลุขาปีกหลักเอาหกเดือนให้ และเกี่ยวข้องกับวิศวกรรมบางถูกมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับแผ่นสว่านสำหรับเจาะ spars สำหรับเครื่องยนต์และ undercarriage วงเล็บ ซึ่งต้องชัดเจนแน่นอน กัน jigs ใช้เวลา 5 ปีเพื่อให้"ประกอบของลำตัวนอกไม้บน Glyn ของยุงได้มาสามปีจน และเกี่ยวข้องกับ "จิตใจที่เชื่อได้" ความถูกต้อง รายละเอียด และยอมรับ Glyn ได้ศึกษาภาพวาดและสิ่งพิมพ์อื่น ๆ ฟื้นฟูกล้ามก่อสร้างทั้งระบบ กาวเดิมที่ใช้ในการผลิตของเครื่องบินได้ถูกแทนที่ ด้วยกาวอีพ๊อกซี่แกร่ง กันน้ำ แต่ทั้งหมดเป็นไปตามข้อกำหนดเดิม กรอบไม้ทำจากไม้อัดเบิร์ชแค่ และยุโรปแคนาดา ของลำตัวนอกไม้ทั้งหมดครอบคลุมในเส้นใยโพลีสังเคราะห์ 'ผ้า' ชั้นจะปกป้อง "เป็นโครงการที่มีราคาแพง กล่าวว่า GlynGlyn ช่วยเตือนตัวเอง "มันทั้งหมดได้แล้วก่อน" อาจจะ แต่ยุงที่ทำสำหรับความพยายามของสงครามมีบุคลากรใหญ่เบื้องหลัง concentrating บนพื้นที่พิเศษของพวกเขาของความเชี่ยวชาญของผู้ปฏิบัติงานแต่ละงาน Glyn ได้เท่าที่เขาได้ในคืนเดียว แต่ตอนนี้ มีทีมผู้ช่วยจ่าย และสมัครใจมาก "หนึ่งในงานที่เกี่ยวข้องรวมทำประตูถัง หลังจากการสร้างโครงสร้างปีกหลักในฉลุเราพยายามประตูถังจากออสเตรเลียเดิมมียุง – มันติดตั้งสมบูรณ์ในปีกที่สร้าง" แล้วกำลังมีหลักพันของชิ้นส่วนโลหะ Glyn มีการทำให้เขาไม่สามารถค้นหา และทำเครื่องมือสำหรับงาน เขามี 6 ภาชนะที่เต็มไปด้วยชิ้นส่วนโลหะ รวบรวมหลายปีจากทั่วโลก"มีเป็นพัน ๆ 'บิต' แนะนำปีกเดิมพบใต้บ้านในซิดนีย์ มีแผงหน้าปัดเดิมและนั่ง อุปกรณ์วิทยุเดิมน้ำหนักเกี่ยวกับตัน เราจะใช้อุปกรณ์วิทยุที่ทันสมัย เพียง overhauling ปลั๊กเดิมหมายถึง หลายพันชั่วโมงของการทำงาน สำหรับเครื่องบินที่สร้าง 'ทั้งหมดของไม้ คุณจะไม่เชื่อว่าจำนวนชิ้นส่วนโลหะมีอยู่ และเรายังคงมองหาส่วนใด ๆ ยุงเครื่องยนต์ cowlings สปินเนอร์ radiators จำนวนมากขนาดเล็กสินค้า แต่ละคนมีต้องล้างข้อมูล ตรวจสอบ และผู้ ซ่อมแซมที่จำเป็น งานเอกสารที่เขียนขึ้น และแท็กกล้าแนบ ปฏิเสธจะสูง แต่ส่วนใหญ่ของชิ้นส่วนเหล่านี้จะเป็นต้นฉบับ และจะฟอร์มเปอร์เซ็นต์ขนาดใหญ่ของเครื่องบินแล้ว"อาจคืนใหญ่ แต่ก็ไม่ได้ Glyn แล้วส่ง fuselage แรกของเขาออกจากแม่พิมพ์ที่กลุ่มเครื่องบินทิ้งระเบิดยุงในวินด์เซอร์ ออนตาริโอ ที่กำลังสร้าง bom ยุงคง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"แผนของฉันคือการบินยุงนี้ ... กลับไปอยู่ที่ไหนมันก็เกิดทุกปีที่ผ่านมา" ตอนนี้มันเรียกเพิงใหญ่ใน Drury บ้านและรอลุ้นรวมตัวกันในส่วนรายชื่อพิถีพิถันจากไม้อุปกรณ์โลหะและนับสิบของแผน เฟรมลำตัวและส่วนปีกจะเป็นรูปเป็นร่างในทางกลับบ้านเพียรของตน มันเป็น Warbird หายากยุง NZ2308 เกิดในแบงก์ส, ออสเตรเลียเป็น FB MK40, A52-20 แล้วแปลงสภาพเป็น toT43 A52-1054 มันเป็นหนึ่งในสี่ซื้อโดย RNZAF ในเดือนมิถุนายนปี 1947 และบินข้ามทะเลแทสมันในสี่ชั่วโมงโดยการตกแต่งสงครามโลกครั้งที่สองเอซนาวาอากาศโทจอห์นนี่ Checketts ส่วนใหญ่ของยุง RNZAF ของต่อมาจบลงด้วยการที่ลดลงไปกองขี้เถ้า แต่คนนี้น่าอัศจรรย์รอดชีวิตและจะถูกอนุบาลกลับไปที่ชีวิตต้องขอบคุณ 76 ปีเก่ากลีนพาวเวลคนที่มีวิสัยทัศน์ -. และเป็นจำนวนมากของความอดทนยุง มีบทบาทสำคัญในการต่อสู้ทางอากาศของสงครามโลกครั้งที่สองการบินพันธมิตรที่มีต่อชัยชนะที่เร็วที่สุดส่วนใหญ่ manoeverable เครื่องบินเครื่องยนต์คู่ในท้องฟ้าจากปี 1940 บางครั้งเรียกว่า "น่าแปลกใจไม้" ที่พวกเขากำลังทำจากไม้บัลซาร์ 3 ชั้น "และ หม้อกาว. "ยุงแทบจะไม่เคยทำให้มันไปผลิตจมลงโดยเชิงลบในลำดับชั้นของกองทัพอากาศอังกฤษ ดีไซน์เนอร์เดอฮาวิลแลนด์มีจำนวนมากประสบการณ์การสร้างเครื่องบินที่ทำจากไม้และรู้ว่ายุงจะเป็นประโยชน์เพื่อให้เขาเดินไปข้างหน้าต่อไปเพื่อสร้างสามต้นแบบ. "เมื่อพวกเขาเห็นพวกเขาดำเนินการที่พวกเขาไม่สามารถรับเพียงพอของพวกเขาและระหว่างวันที่ 20 และ 30 สัปดาห์ที่ถูกปั่นออกจากร้านค้าช่างไม้ในอังกฤษแคนาดาและออสเตรเลีย "กลีนกล่าวว่า "มันค่อนข้างเครื่องบิน เมื่อครั้งแรกที่บินปากลดลงเปิด. " ยุงมีความสามารถที่ยอดเยี่ยมระยะยาวได้ถึง 9 ชั่วโมงสำหรับการลาดตระเวนในภายหลัง เครื่องหมายที่พวกเขาบินทั่วยุโรปที่ 35,000 ฟุตอาวุธอย่างสมบูรณ์ มันเป็นที่ที่เหมาะสำหรับการสำรวจและประสิทธิภาพการทำงานที่โดดเด่นคือ มันก็ต้องเปิดเร็วกว่าด้วยความเร็วสูงสุดมากกว่า 400mph เร็วเกินไปสำหรับนักบินศัตรูที่จะจับ จนแล้วถ้าเครื่องบินที่หายไปของเครื่องมือที่พวกเขามีมัน ยุงมีสองมอเตอร์โรลสรอยซ์เมอร์ลินมีเพียงสองสลักเกลียวและถั่วสองที่พวกเขาถืออยู่ในตำแหน่ง เครื่องบินลุกขึ้นยืนเพื่อทุกประเภทของการลงโทษไกลกว่าเครื่องบินโลหะจะ เครื่องบินทิ้งระเบิดลดลง 1000s ตันของระเบิดในกรุงเบอร์ลินและมีอัตราการสูญเสียต่ำสุดในคำสั่งทิ้งระเบิด. "ไม่น้อยกว่ายี่สิบเจ็ดรุ่นต่างๆของยุงเข้าไปบริการในช่วงสงครามปีและบางส่วนของการดำเนินงานที่น่าตื่นเต้นที่สุดของอากาศ สงครามยืนเครดิตของ ยุงดำเนินการโหลดปรากฎการณ์ในระยะทางไกลมากเกินเหตุดำเนินการออกจากสัดส่วนทั้งหมดข้อกำหนดวาดภาพสร้างสรรค์โดยนักออกแบบของ ยุงพิสูจน์แล้วว่าเป็น Warplane ที่โดดเด่นนับทุก. กลีนเริ่มโครงการที่น่ากลัวของเขาที่จะเรียกคืนบินยุง 20 ปีที่ผ่านมา ผู้รับเหมางานไฟฟ้ากึ่งเกษียณที่มีประสบการณ์เป็นผู้สร้างและในการทำงานกับไม้เมื่อโครงการได้รับการแนะนำครั้งแรกเขาคิดว่า: "มันไม่สามารถเป็นที่ยาก มันเป็นไม้ ตอนนี้ฉันรู้ว่าสิ่งที่เกี่ยวข้องกับ "การมองเห็นอยู่ที่นั่น แต่ทราบว่ามันจะกลายเป็นหนักกว่ากลีนความคิดแรก "ผมได้รับการบอกเล่าจากคนที่รู้เกี่ยวกับสิ่งเหล่านี้ว่ามันเป็นไปไม่ได้ในการสร้างหนึ่ง พวกเขามีสิทธิ์เกือบ แน่นอนมันไม่ใช่เรื่องง่าย ลำตัวของยุงถูกสร้างขึ้นในสองส่วนแม่พิมพ์ไม้หรือคอนกรีต - วิธีเดียวที่จะได้รับความโค้งคู่ในชั้น แม่พิมพ์ก็ถูกทิ้งหลังจากที่หยุดการผลิตในปี 1950 ดังนั้นผมต้องเจอกับปัญหาของการสร้างพวกเขา. "ฉันต้องเริ่มต้นจากข้อมูล lofting เดิมและด้วยความช่วยเหลือของคริส McMullen, สร้างเรือด้านบนผม lofted มันออกมา และสร้างแม่พิมพ์ พวกเขาไม่ได้มีปัญหามันเป็นตำแหน่งที่ถูกต้องทั้งหมดของกั้นและชิ้นส่วนอื่น ๆ อีกมากมายรวมทั้งอุปกรณ์รถกระบะปีกหลักในช่องในแม่พิมพ์ ผมต้องวางตำแหน่งพวกเขาในพื้นที่และสร้างแม่พิมพ์รอบตัวพวกเขา แม่พิมพ์ไม้สร้างความแตกต่างให้กับวัดในแต่ละวันขึ้นอยู่กับสภาพบรรยากาศ นั่นเป็นเหตุผลที่แคนาดาครั้งแรกที่ใช้แม่พิมพ์คอนกรีต ผมใช้เวลาส่วนใหญ่ของ 5 ปีที่ผ่านมาของตัวเองในการสร้างแม่พิมพ์สองมันเป็นงานขนาดใหญ่ จิ๊ก Assy ปีกหลักใช้เวลาหกเดือนที่จะทำให้บางส่วนและมีส่วนร่วมทางวิศวกรรมที่ถูกต้องมากโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่มีแผ่นเจาะสำหรับงานเจาะเสากระโดงเรือเครื่องยนต์ช่วงล่างและวงเล็บซึ่งจะต้องมีความแม่นยำอย่างแน่นอน ร่วมกันอุปกรณ์จับยึดเอาห้าปีที่จะทำให้. " ประกอบเฟรมไม้บนยุงกลีนได้นำมาสามปีเพื่อให้ห่างไกลและเกี่ยวข้องกับ "เชื่อได้ใจ" ความถูกต้องของรายละเอียดและความคลาดเคลื่อน กลีนได้ศึกษาหลายพันภาพวาดและสิ่งพิมพ์อื่น ๆ ฟื้นฟูระบบการก่อสร้างทั้งหมด กาวเดิมที่ใช้ในการผลิตเครื่องบินที่ได้รับการแทนที่ด้วยความเข้มแข็งมากขึ้นกาวอีพ็อกซี่กันน้ำ แต่สิ่งอื่นใดดังต่อไปนี้ข้อกำหนดเดิม กรอบไม้ที่ทำจากต้นสนแคนาดาและไม้อัดไม้เรียวยุโรป เฟรมไม้ทั้งหมดจะถูกปกคลุมไปด้วยเส้นใยสังเคราะห์โพลี 'ผ้าลินิน' เพื่อปกป้องชั้น "มันเป็นโครงการที่มีราคาแพง" กลีน. กล่าวว่ากลีนเตือนให้ตัวเองว่า "มันคือทั้งหมดที่เคยทำมาก่อน." บางที แต่ยุงทำสงครามมีแรงงานใหญ่ที่อยู่เบื้องหลังพวกเขาแต่ละคนงานมุ่งเน้นที่พื้นที่พิเศษที่มีความเชี่ยวชาญ กลีนได้เท่าที่เขาสามารถทำได้ในการบูรณะเพียงอย่างเดียว แต่ตอนนี้มีค่อนข้างทีมงานของผู้ช่วยเหลือที่ชำระเงินและความสมัครใจ "หนึ่งในงานที่เกี่ยวข้องรวมถึงการทำประตูรถถัง หลังจากสร้างโครงสร้างปีกหลักในจิ๊กเราพยายามที่ประตูรถถังจากเดิมสร้างออสเตรเลียยุง - มันพอดีอย่างสมบูรณ์แบบในปีก "จากนั้นก็มีการเตรียมความพร้อมหลายพันชิ้นส่วนโลหะ. กลีนมีให้คนที่เขาไม่สามารถหาเช่นเดียวกับการทำเครื่องมือสำหรับงาน เขามีหกภาชนะที่เต็มรูปแบบของชิ้นส่วนโลหะรวมตัวกันในช่วงหลายปีจากทั่วโลก. "มีหลายพันและหลายพันเป็น 'บิต. ปลายปีกเดิมถูกพบใต้บ้านในซิดนีย์มีแผงหน้าปัดและที่นั่งเดิม อุปกรณ์วิทยุเดิมน้ำหนักประมาณตัน เราจะใช้อุปกรณ์วิทยุที่ทันสมัย เพียงแค่รื้อปลั๊กเดิมหมายถึงหลายพันชั่วโมงของการทำงาน สำหรับเครื่องบินที่สร้างขึ้น 'ไม้ทั้งหมด' คุณจะไม่เชื่อว่าวิธีการหลายชิ้นส่วนโลหะที่มีและเรายังคงมองหาชิ้นส่วนใด ๆ ยุง - cowlings เครื่องยนต์เหยื่อหม้อน้ำและจำนวนมากของรายการที่มีขนาดเล็ก แต่ละคนจะต้องมีการทำความสะอาด, การตรวจสอบและ NDT'd ซ่อมแซมในกรณีที่จำเป็นงานกระดาษที่เขียนขึ้นและแท็กใช้สอยที่แนบมา อัตราการปฏิเสธอยู่ในระดับสูง แต่ส่วนมากของชิ้นส่วนเหล่านี้จะเป็นต้นฉบับและจะฟอร์มใหญ่ร้อยละของเครื่องบินเสร็จสมบูรณ์. " มันอาจจะเป็นการฟื้นฟูมาก แต่ก็ไม่ได้เป็นไปไม่ได้ กลีนได้ส่งแล้วลำตัวครั้งแรกของเขาออกจากแม่พิมพ์กับกลุ่มเครื่องบินทิ้งระเบิดยุงในวินด์เซอร์, ออนที่กำลังสร้าง BOM ยุงแบบคงที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" แผนของฉันคือบินยุง . . . . . . . กลับไปที่ๆมันเกิด เมื่อหลายปีก่อน "

ตอนนี้เรียกใหญ่หลั่งใน Drury และเฝ้าคอย หวังรวบรวมรายงานการประชุมจัดเก็บส่วนของไม้ อุปกรณ์โลหะและหลายสิบนัด เฟรม , ลำตัวและส่วนปีกจะมีรูปร่างของบ้านอย่างอดทน หายากนัก ปรับอากาศ ยุง nz2308 , เกิดในแบงก์สออสเตรเลียเป็น mk40 FB ,a52-20 แล้วแปลงสภาพเป็น tot43 a52-1054 . มันเป็นหนึ่งในสี่ของที่ซื้อโดย RNZAF ในมิถุนายน 1947 และบินข้ามแทสมัน ใน 4 ชั่วโมง โดยตกแต่งสงครามโลกครั้งที่สองเอซ นาวาอากาศโท จอห์นนี่ เชคเคทบิน ที่สุดของ RNZAF ของยุงต่อมาก็เหลือขี้เถ้ากองเดียว แต่อันนี้โชคดี รอดมาได้ และการรักษาให้กลับมาขอบคุณ 76 ปี กลิน พาวเวลล์ผู้ชายที่มีวิสัยทัศน์และจํานวนมากของความอดทน

ยุงเล่น pivotal role ในอากาศสงครามสงครามโลกครั้งที่สองการบินพันธมิตรต่อชัยชนะที่เร็วที่สุด , มากที่สุด manoeverable แฝดเครื่องยนต์อากาศยานในท้องฟ้า จากปี บางครั้งเรียกว่า " สงสัยไม้ " เขาถูกสร้างขึ้นมาจากไม้ balsa 3 ply " และหม้อของกาว " ยุงแทบไม่เคยทำให้การผลิตจมลงโดยลบในลำดับชั้นกองทัพอากาศอังกฤษ ดีไซเนอร์ เดอ วิลแลนด์มีการสร้างเครื่องบินไม้ ประสบการณ์และทราบว่ายุงจะเป็นประโยชน์ ดังนั้น เขาเดินไปข้างหน้าต่อไปเพื่อสร้างสามต้นแบบ

" เมื่อพวกเขาเห็นพวกเขา แสดง พวกเขาไม่สามารถรับเพียงพอของพวกเขา และระหว่าง 20 และ 30 สัปดาห์ปั่นออกจากร้านช่างไม้ ' ในอังกฤษ , แคนาดา และออสเตรเลีย" บอกว่า กลิน . " มันค่อนข้างเป็นอากาศยาน ตอนบิน ปากหลุดเปิด "

ยุงมีความสามารถยอดเยี่ยมช่วงนานถึง 9 ชั่วโมง สำหรับการตรวจสอบในภายหลัง เครื่องหมาย พวกเขาบินทั่วยุโรปอยู่ที่ 35 , 000 ฟุต สมบูรณ์ ไม่มีอาวุธ มันเหมาะสำหรับการลาดตระเวนและประสิทธิภาพอันโดดเด่น มันเร็วกว่า Spitfire กับ 400mph ความเร็วสูงสุด เร็วเกินไปสำหรับนักบินศัตรูจับจนกว่าจะถึงตอนนั้น ถ้าเครื่องบินสูญเสียเครื่องยนต์ พวกเขามี ยุงมี 2 Rolls Royce เมอร์ลิน มอเตอร์ ที่มีเพียงสอง bolts และถั่วไว้ในตำแหน่ง เครื่องบินที่ยืนหยัดกับทุกประเภทของการลงโทษที่มากกว่าเครื่องบินที่เป็นโลหะจะ ระเบิดทิ้ง 1000s ของตันของระเบิดในเบอร์ลิน และมีอัตราการสูญเสียน้อยที่สุดในเครื่องบินทิ้งระเบิดออกคำสั่ง" ไม่น้อยกว่า 27 รุ่นต่างกันยุงเข้าไปบริการในช่วงสงครามปีและบางส่วนของงานที่งดงามที่สุดของสงครามอากาศยืนเครดิตของ ยุงหามโหลดมหัศจรรย์เหนือระยะทางยาวมาก , การแสดงความสามารถจากทุกสัดส่วน สเปคเดิม envisaged โดยนักออกแบบยุงพิสูจน์ว่าเป็นเครื่องบินรบที่โดดเด่นนับทุก

กลินเริ่มต้นโครงการที่น่ากลัวที่จะเรียกคืนยุง เมื่อ 20 ปีก่อน กึ่งเกษียณแล้วไฟฟ้าผู้รับเหมาที่มีประสบการณ์ เช่น การสร้างและทำงานกับไม้ เมื่อโครงการที่เสนอ เขาคิดว่า " มันคงไม่ยาก มันเป็นไม้ ตอนนี้ฉันรู้แล้วว่าอะไรที่เกี่ยวข้อง " วิสัยทัศน์ก็มีแต่ตัวมันกลายเป็นยากกว่ากลินคิดแรก " ฉันว่าคนที่รู้เรื่องพวกนี้ว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่จะสร้างหนึ่ง พวกเขาเกือบถูก แน่นอนมันไม่ง่าย ลำตัวของยุงที่ถูกสร้างขึ้นในส่วนแม่พิมพ์ไม้หรือคอนกรีต–วิธีเดียวที่จะได้รับโค้งคู่ในใช้แม่พิมพ์ทั้งหมดถูกยกเลิกหลังจากการผลิตหยุดในปี 1950 ดังนั้นผมจึงต้องเผชิญกับปัญหาในการสร้างพวกเขา .

" ฉันต้องเริ่มจากเดิม lofting ข้อมูลและด้วยความช่วยเหลือของคริสเมิ่กมัลเลิ่น , สร้างเรือชั้น lofted ออกและสร้างแม่พิมพ์ พวกเขาไม่ใช่ปัญหา มันเป็นตำแหน่งที่ถูกต้องทั้งหมดของกำแพง และส่วนอื่น ๆ มากมายรวมทั้งปีกหลักเบิกอุปกรณ์ในช่องในแม่พิมพ์ ฉันได้ตำแหน่งนั้น ' ' และสร้างแม่พิมพ์ในพื้นที่รอบ ๆพวกเขา แม่พิมพ์ไม้สร้างความแตกต่างให้วัดจากวัน ขึ้นอยู่กับสภาพอากาศ นั่นคือเหตุผลที่แคนาดาก่อนใช้ แม่พิมพ์คอนกรีต ฉันใช้เวลาส่วนใหญ่ของ 5 ปีของตัวเองเพื่อสร้างสองแม่พิมพ์ มันเป็นงานที่ใหญ่มากปีกหลักอะไหล่จิ๊กเอาหกเดือนเพื่อให้และที่เกี่ยวข้องบางส่วนที่ถูกต้องมาก วิศวกรรม โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับเจาะแผ่นสำหรับการเจาะสปาร์สำหรับเครื่องยนต์และช่วงล่างวงเล็บ ซึ่งต้องชัดเจนแน่นอน ด้วยกัน จิ๊กใช้เวลา 5 ปีเพื่อให้ "

ประกอบเฟรมไม้กลินยุงได้เอาสามปีเพื่อให้ห่างไกลและเกี่ยวข้องกับ " จิตใจ boggling " ความถูกต้องรายละเอียดและเกณฑ์ความคลาดเคลื่อน กลินได้ศึกษาพัน ภาพวาด และสิ่งพิมพ์อื่น ๆ ฟื้นฟูระบบการก่อสร้างทั้งหมด กาวเดิมที่ใช้ในการผลิตของเครื่องบินได้ถูกแทนที่โดยแข็งแกร่งมาก , กาวอีพ็อกซี่กันน้ำ แต่ทุกอย่างตามสเปคเดิม กรอบทำจากไม้ Spruce และไม้อัดไม้เรียวยุโรปแคนาดาเฟรมไม้เต็มไปด้วยใยสังเคราะห์โพลีลินิน ' ' เพื่อป้องกันการใช้ " มันเป็นโครงการที่แพง " บอกว่า กลิน .

กลินคอยเตือนตัวเองว่า " เรียบร้อยแล้ว ก่อนที่ " บางที แต่ยุงสำหรับความพยายามทำสงคราม มีแรงงานใหญ่อยู่เบื้องหลัง แต่ละคนมุ่งเน้นพื้นที่พิเศษของพวกเขาของความเชี่ยวชาญ กลินได้เท่าที่เขาสามารถในการฟื้นฟูคนเดียวแต่ตอนนี้ มีทีมที่จ่ายและผู้ช่วยอาสาสมัคร " หนึ่งในงานที่เกี่ยวข้อง ได้แก่ การทำถังประตู หลังจากสร้างโครงสร้างปีกหลักในปริมาณมาก เราพยายามถังประตู จากเดิมออสเตรเลียสร้างยุงซึ่งติดตั้งอย่างสมบูรณ์ในปีก " ก็เตรียมนับพันของชิ้นส่วนโลหะ กลินได้ ทำให้เขาไม่สามารถหารวมทั้งการทำแม่พิมพ์สำหรับงาน เขามีหกเต็มคอนเทนเนอร์ของชิ้นส่วนโลหะที่รวบรวมกว่าปีจากทั่วโลก

" มีหลายพันและหลายพันของ ' บิต ' เป็นปีกปลายเดิมพบได้ตามบ้านในซิดนีย์ มีแผงเดิมและที่นั่ง อุปกรณ์วิทยุเดิม หนักประมาณ 1 ตัน เราจะใช้อุปกรณ์วิทยุที่ทันสมัยเพิ่งรื้อปลั๊กเดิมหมายถึงหลายพันชั่วโมงของการทำงาน สำหรับเครื่องบิน ' ทั้งหมดที่สร้างขึ้นจากไม้ , คุณจะไม่เชื่อว่าหลายชิ้นส่วนโลหะมี และเรายังคงมองหาชิ้นส่วนใด ๆยุง–เครื่องยนต์ cowlings , ปั่นด้าย , หม้อน้ำและจำนวนมากของรายการที่มีขนาดเล็ก แต่ละคนได้ถูกทำความสะอาด ตรวจสอบ และ NDT จะ ซ่อมแซมที่จำเป็นงานกระดาษที่เขียนขึ้นและเป็นประโยชน์แท็กที่แนบมา การปฏิเสธอัตราสูง แต่ส่วนใหญ่ของชิ้นส่วนเหล่านี้จะเป็นต้นฉบับและจะฟอร์มร้อยละขนาดใหญ่ของเครื่องบินเสร็จ "

อาจจะฟูมาก แต่มันก็ไม่ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้ กลินก็ส่งเครื่องบินได้ครั้งแรกของเขาออกจากแม่พิมพ์ในยุงกลุ่มเครื่องบินทิ้งระเบิดใน Windsor Ontario , ที่อาคารบอมยุงแบบคงที่