Both depression and hopelessness ab

Both depression and hopelessness about the future, in particular, have been identified as robust psychological risk factors for suicidal ideation and behavior (see Haney et al., 2012 for review; National Institute of Mental Health [NIMH 2011]), and these factors are frequently targeted in prevention and treatment programs of suicidality (e.g., Drum & Burton Denmark, 2011; Jobes, 2006; Wenzel, Brown, & Beck, 2008).

However, from a prevention and treatment perspective, it is imperative to supplement the identification of risk factors with the examination of potential mechanisms underlying associations between known risk factors (e.g., depression and hopelessness) and suicidal ideation and behavior.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ภาวะซึมเศร้าและสิ้นหวังเกี่ยวกับอนาคต เฉพาะ มีระบุปัจจัยเสี่ยงจิตใจแข็งแกร่ง ideation อยากฆ่าตัวตายและลักษณะการทำงาน (ดู Haney et al., 2012 สำหรับการตรวจทาน แห่งชาติสถาบันสุขภาพจิต [NIMH 2011]), และปัจจัยเหล่านี้มักมีเป้าหมายในการป้องกันและรักษาโปรแกรมของ suicidality (เช่น กลองและเดนมาร์กเบอร์ตัน 2011 Jobes, 2006 Wenzel น้ำตาล และ เบ็ค 2008) อย่างไรก็ตาม ป้องกันและรักษามุมมอง มันเป็นความจำเป็นเสริมระบุปัจจัยเสี่ยงกับการตรวจสอบกลไกเป็นต้นความสัมพันธ์ระหว่างรู้จักปัจจัยเสี่ยง (เช่น ภาวะซึมเศร้าและสิ้นหวัง) ideation อยากฆ่าตัวตาย และลักษณะการทำงาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทั้งภาวะซึมเศร้าและความสิ้นหวังเกี่ยวกับอนาคตโดยเฉพาะอย่างยิ่งได้รับการระบุว่าเป็นปัจจัยเสี่ยงทางด้านจิตใจที่แข็งแกร่งสำหรับการคิดฆ่าตัวตายและพฤติกรรม (ดูฮาเน่ย์, et al, 2012 สำหรับการตรวจสอบ. สถาบันแห่งชาติของสุขภาพจิต [NIMH 2011]) และปัจจัยเหล่านี้เป็น กำหนดเป้าหมายบ่อยในการป้องกันและโปรแกรมการรักษาฆ่าตัวตาย (เช่นกลองและเบอร์ตันเดนมาร์ก, 2011; Jobes 2006; เวนเซล, น้ำตาล, และเบ็ค 2008). แต่จากมุมมองของการป้องกันและการรักษาก็มีความจำเป็นที่จะเสริมประจำตัวประชาชนของ ปัจจัยเสี่ยงที่มีการตรวจสอบของกลไกที่มีศักยภาพสมาคมพื้นฐานระหว่างปัจจัยเสี่ยงที่เป็นที่รู้จักกัน (เช่นภาวะซึมเศร้าและความสิ้นหวัง) และคิดฆ่าตัวตายและพฤติกรรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทั้งซึมเศร้าและสิ้นหวังเกี่ยวกับอนาคต โดยเฉพาะได้รับการระบุเป็นปัจจัยเสี่ยงที่มีจิตคิดฆ่าตัวตายและพฤติกรรม ( เห็นฮานี่ et al . , 2012 สำหรับความคิดเห็น ; สถาบันสุขภาพจิต [ NiMH 2011 ] ) และปัจจัยเหล่านี้มักเป็นเป้าหมายในการป้องกันและการรักษา โปรแกรมของ suicidality ( เช่น กลอง&เบอร์ตัน เดนมาร์ก , 2011 ; jobes , 2006 ; เวนเซล ,สีน้ำตาล , & Beck , 2008 )

แต่จากมุมมองของการป้องกันและการรักษา มันขวางเสริมการระบุปัจจัยเสี่ยงกับการสอบของกลไกที่มีศักยภาพภายใต้สมาคมระหว่างรู้จักปัจจัยความเสี่ยง ( เช่น ซึมเศร้าและสิ้นหวัง ) และคิดฆ่าตัวตายและพฤติกรรม .