DISCUSSIONThe color and size of the

DISCUSSION
The color and size of the crab eggs may well indicate its ‘age’ or maturity. Generally there were three obvious colors of the crab eggs which is yellowish-orange, brown and black. The color of the eggs will change as the embryos develop. At the early stage of newly laid eggs, crab eggs present yellowish to orange in color. The changes continues to brown and from brown to black as the egg yolk was used up. According to Batoy et al. (1987), the eggs swell as they develop and nearly double their newly laid volume by the time they are ready to hatch. Through previous study, result of mean diameter of the egg support this observation which is the older eggs are significantly larger than the newly laid eggs. From this study, mean diameter of the eggs at stage 1 was much smaller which is 0.307 mm compare to stage 2 and stage 3 which was 0.386 and 0.396 mm, respectively. P. pelagicus eggs were translucent and spherical in shape. The shape of P. pelagicus eggs were the same as other Portunid crab such as Callinectes sapidus (Johnson, 1980) and Scylla serrata (Robertson and Kruger, 1994). The results of the present study also shows that there was a significant relationship between the number of the eggs produced and CW. The number of eggs per female increased with increasing CW.
Fecundity refers to reproductive output which indicates the number of eggs produced in every batch. In previous studies by Kumar (2000), P. pelagicus produces more than one batch of egg in one season. Egg production is directly related to BW and growth of individual. The fecundity of P. pelagicus varied from 43, 100 to 183, 100 at the CW range from 9.74 to 13.32 mm and 75-235 g BW. While the mean number of eggs was 105443. 333±35448. 075 for a female with an mean CW of 11.288±0.901 mm and 132±41 g. Previous studies byKumar (2000) showed that the fecundity of P. pelagicus varied between 651, 505 (> 95-105 mm CW and 0.169 kg BW) to 761, 432 (>125 mm CW and 0.421 kg BW). This difference may be attributing to the loss of eggs during incubation period or during handling as the crab were obtained from the commercial landing.
The number of eggs produced per ovulation in the previous study was large and varies with the size of the crab and between females. Previous study showed that larger female with larger CW produce more eggs than smaller ones with smaller CW (Hamasaki et al., 2006). Other researchers such as De Lestang et al. (2003a) and Arshad et al. (2006) also described about this trend of studies. Furthermore, Kumar et al. (2003) has revealed that fecundity will increased 83.9% with an increase of CW from 10.5 to 12.5 cm. The present study also showed that fecundity of female P. pelagicus initially increased with CW, reaches the maximum point and decreased thereafter. Through this study, it has been found that the number of eggs increased linearly with the increase of CW, BW and weight of eggs oviposition. These positive significant correlations between fecundity and CW and BW were the same as the result by Kumar (2000) on P. pelagicus. The variation in fecundity is very common in Portunid crab and has been reported by other researchers such as De Lestang et al. (2003a) and Johnson et al. (2010).
Rasheed and Mustaquim (2010) described that the size of the berried females varied from 63 to 130 mm CW. Minimum fecundity (272,000) was found in a crab having 63 mm CW whereas the maximum fecundity total 1,395,000 was found in crab having CW of 120 mm. The mean fecundity was 663,000±283,000 for berried female crabs with a mean of CW of 90±15 mm. While the study from west coast of Australia, these data, together with the batch fecundities of different size crabs, indicate that the estimated number of eggs produced by P. pelagicusduring the spawning season ranges from about 78,000 in small crabs which was had a 80 mm of CW to about 1,000,000 in large crabs had CW 180 mm. This study showed that the number of first zoeas of Portunidae increased with female body size and the relationship between these two variables was described using a power function.
In Australia, the total fecundity of the year in this species is dependent on batch fecundity, number of ovipositions during an intermolt period, growth rate at molt and number of molts per year. According to De Lestang et al. (2003a), the number of batches estimated in the field during the breeding season correlated with female body size in P. pelagicus. Nakaoka (2003) explained that the females invest the same amount of energy in the reproductive output throughout the breeding season, so that they increase egg number with decreasing of egg size dependent on the trade-off between egg size and the number. Study on cancrid crab, Cancer setosus by Brante et al. (2003) along the Chilean coast showed that the egg number and size was no significant difference with the latitudinal (temperature) gradient, but egg size and reproductive output decreased in Northern Chile (high temperature).
The ovarian development classified based on external characteristics correlated closely with the oocyte diameter and ovarian histology. The general histological features regarding information of oogenesis and ovarian development stages of S. paramamosain are similar to those ofS. serrata, S. olivacea and other brachyuran crabs such as P. pelagicus (De Lestang et al., 2003a). Cheng et al. (2002) stated that the major phases of oogenesis in crabs were the previtellogenic phase which contains primary oocytes and the vitellogenic phase where size oocytes increased as yolk was developed into the cytoplasm. Through, Robertson and Kruger (1994) studies, six stages were identified in ovarian development of S. serrata based on external and histological features of the ovary excluding the spent stage.
The developing oocytes and the follicle cells are the major cell types within the ovarian lobes of Scylla sp. Johnson (1980) described the follicle cells are larger and more obvious in immature gonads which is similar to the blue crab. The follicle cells surround each oocytes will flattened when the maturation occurs. The follicle cells also will form the chorionic membrane of the mature ovum (Ryan, 1967). Vacuolated globules were noticed in the cytoplasm of oocytes before initiation of vitellogenesis which were shown to be oil globules in other crustaceans. Oil globules are functioning to supply protein in prawns and crabs. A general feature of crustacean maturation is the production of yolk-laden eggs. The yolk serves as the source of nutrition for the developing embryo because of the yolks contains proteins, lipids, sugars and some steroid hormones (Couch and Hagino, 1983; Adiyodi, 1985). In several mud crab species such as S. serrata and S. olivacea, the color of the immature ovaries is translucent to yellowish and becomes darker yellow to dark orange in mature ovaries due to accumulation of yolk in the oocytes (Quinitio and Parado-Estepa, 2003). In the present study, the color of the ovaries were just the same with the previous studies of the ovaries development in S. serrata and S. olivacea, but differ with one species of mud crab which is S. paramamosain. The phenomena of changing coloration in ovaries due to accumulation of yolk in the oocytes which was used for the developing of the embryo.
From the previous study by Quinitio and Parado-Estepa (2003) of ovarian development of S. serrata as the benchmark for this present study. Oocyte diameter for stage 1 of was from 45-100 μm. For stage 2, stage 3 and stage 4 was 80-150, 120-200 and 150-250 μm, respectively. Oocyte diameter of female of P. pelagicus was much bigger compare to oocyte of the S. serrata. This difference may be due to the diet intake of the crab, habitat and the different of the species. The result of the present study showed that ovarian maturation cannot be determined precisely by morphological observation of the abdomen. However, the initiation of vitellogenesis could be determined through the external observation of the ovary without examining ovarian stage histologically. Therefore, external observation of the ovarian and gonad color would enables crab growers, aquaculturist, fishermen and fisheries managers to reduce time and cost for determining whether female P. pelagicus reaches ovarian maturity.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สนทนา
สีและขนาดของไข่ปูอาจดีบ่งชี้ 'อายุ' หรือวันครบกำหนดของการ โดยทั่วไปมีสามสีที่ชัดเจนของไข่ปูที่มีสี ส้มเหลือง สีน้ำตาล และสีดำ สีของไข่จะเปลี่ยนเป็นโคลนพัฒนา ในระยะแรก ๆ ของใหม่วางไข่ ปูไข่นำเหลืองกับส้มสี การเปลี่ยนแปลงยังคง เป็นน้ำตาล และ จากน้ำตาลดำเป็นไข่แดงถูกใช้หมด ตาม Batoy et al. (1987), ไข่บวมพวกเขาพัฒนา และเกือบคู่เสียงของพวกเขาใหม่ทันตามเวลาที่พวกเขาพร้อมที่จะฟัก โดยก่อนหน้านี้ศึกษา ผลของเส้นผ่าศูนย์กลางเฉลี่ยของไข่สนับสนุนนี้สังเกตซึ่งเป็นเก่าไข่มีขนาดใหญ่มากกว่าไข่ที่วางใหม่ จากการศึกษานี้ เส้นผ่าศูนย์กลางเฉลี่ยของไข่ในระยะที่ 1 ได้ขนาดเล็กซึ่งเป็นการเปรียบเทียบ 0.307 มม.ระยะ 2 และระยะ 3 ซึ่ง 0.386 และ 0.396 mm ตามลำดับ ไข่ P. pelagicus โปร่งแสง และรูปทรงกลม รูปร่างของไข่ P. pelagicus ได้เหมือนปู Portunid อื่น ๆ เช่น Callinectes sapidus (Johnson, 1980) การปู (โรเบิร์ตสันและเกอร์ 1994) ผลของการศึกษาปัจจุบันแสดงว่า มีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญระหว่างจำนวนไข่ที่ผลิตตามน้ำหนักจริง จำนวนไข่ต่อเพศหญิงเพิ่มขึ้น ด้วยการเพิ่ม CW.
Fecundity หมายถึงผลสืบพันธุ์ซึ่งบ่งชี้ว่า จำนวนไข่ที่ผลิตในแต่ละชุด ในการศึกษาก่อนหน้านี้โดย Kumar (2000), P. pelagicus ผลิตไข่มากกว่าหนึ่งชุดในฤดูกาลหนึ่ง ผลิตไข่โดยตรงที่เกี่ยวข้องกับ BW และเจริญเติบโตของแต่ละบุคคล Fecundity ของ P. pelagicus ที่แตกต่างกันจาก 43, 100-183, 100 ในช่วงตามน้ำหนักจริงจาก 9.74 ไป BW 13.32 มม.และ 75-235 g ขณะที่จำนวนไข่เฉลี่ยอยู่ 105443 333±35448 075 สำหรับเพศหญิงด้วยการตามน้ำหนักจริงเฉลี่ยของ 11.288±0.901 mm และ 132±41 ByKumar การศึกษาก่อนหน้านี้ (2000) พบว่า fecundity ของ P. pelagicus ที่แตกต่างกันระหว่าง 651 505 (> 95-105 มม.น้ำหนักจริงและ 0.169 kg BW) กับ 761, 432 (> 125 มม.น้ำหนักจริงและ 0.421 kg BW) ความแตกต่างนี้อาจจะ attributing สูญหายของไข่ในระหว่างการฟักตัวระยะเวลา หรือใน ระหว่างการจัดการกับปูได้รับจากการค้าเชื่อมโยงไปถึงการ
จำนวนไข่ที่ผลิตต่อการตกไข่ในการศึกษาก่อนหน้านี้ที่มีขนาดใหญ่ และขนาด ของปู และหญิงแตกต่างกันไปได้ การศึกษาก่อนหน้านี้พบว่าหญิงใหญ่พร้อมผลิตตามน้ำหนักจริงใหญ่ขึ้นไข่กว่าคนเล็กกับเล็กตามน้ำหนักจริง (Hamasaki et al., 2006) นักวิจัยอื่น ๆ เช่น De Lestang et al. (2003a) และ Arshad et al. (2006) นอกจากนี้ยัง อธิบายเกี่ยวกับแนวโน้มของการศึกษานี้ นอกจากนี้ Kumar et al. (2003) ได้เปิดเผยว่า จะ fecundity 83.9% ที่เพิ่มขึ้นกับการเพิ่มขึ้นของน้ำหนักจริงจาก 10.5 12.5 ซม. การศึกษาปัจจุบันยังพบว่า fecundity pelagicus P. หญิงครั้งแรกขึ้นกับน้ำหนักจริง ถึงจุดสูงสุด และลดลงหลังจากนั้น โดยการศึกษานี้ จะพบว่า จำนวนของไข่เพิ่มขึ้นเชิงเส้นกับการเพิ่มขึ้นของน้ำหนักจริง BW และน้ำหนักของไข่ oviposition ความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญเหล่านี้บวกระหว่าง fecundity ตามน้ำหนักจริง และ BW ได้เหมือนกันเป็นผลโดย Kumar (2000) ใน P. pelagicus ความผันแปรใน fecundity เป็นกันมากใน Portunid ปู และมีการรายงาน โดยนักวิจัยอื่น ๆ เช่น De Lestang et al. (2003a) และ al. และ Johnson (2010) .
อับและ Mustaquim (2010) อธิบายไว้ว่า ขนาดของฉัน berried ที่แตกต่างกันจาก 63 มม. 130 fecundity ขั้นต่ำ CW. (272,000) พบในปูมี 63 มม.น้ำหนักจริงในขณะที่ fecundity สูงสุดรวม 1,395,000 พบในปูที่มีน้ำหนักจริง 120 มม. Fecundity หมายถึง 663, 000±283, 000 สำหรับปู berried เพศหญิงมีค่าเฉลี่ยของน้ำหนักจริงของ 90±15 ได้ ในขณะที่การศึกษาจากฝั่งตะวันตกของออสเตรเลีย ข้อมูลเหล่านี้ กับ fecundities ชุดของขนาดต่าง ๆ ปู บ่งชี้ว่า จำนวนไข่ที่ผลิต โดย pelagicusduring P. ช่วงฤดู spawning จากประมาณ 78,000 ในปูขนาดเล็กซึ่งมี 80 มม.ของน้ำหนักจริงจะประมาณ 1000000 ปูขนาดใหญ่ที่ประเมินได้ตามน้ำหนักจริง 180 มม. การศึกษานี้พบว่า จำนวน zoeas แรกของ Portunidae ที่เพิ่มขึ้นกับขนาดร่างกายหญิง และความสัมพันธ์ระหว่างตัวแปรสองเหล่านี้ถูกอธิบายโดยใช้ฟังก์ชันพลังงาน
ในออสเตรเลีย fecundity รวมปีในชนิดนี้จะขึ้นอยู่กับชุด fecundity, ovipositions ระหว่างระยะ intermolt อัตราการเติบโตที่ molt จำนวนและหมายเลข molts ต่อปี ตาม De Lestang et al. (2003a), หมายเลขชุดงานในฟิลด์ในระหว่างฤดูผสมพันธุ์ประเมิน correlated กับขนาดร่างกายหญิง P. pelagicus นะกะ (2003) อธิบายว่า หญิงที่ลงทุนจำนวนพลังงานในผลผลิตตลอดฤดูผสมพันธุ์ สืบพันธุ์เดียวกัน เพื่อที่จะเพิ่มหมายเลขลดลงขึ้นอยู่กับ trade-off ระหว่างขนาดไข่และจำนวนไข่ขนาดไข่ ศึกษา cancrid ปู มะเร็ง setosus โดย Brante et al. (2003) ริมฝั่งทะเล Chilean แสดงให้เห็นว่า จำนวนไข่และขนาดไม่แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ ด้วยการไล่ระดับ latitudinal (อุณหภูมิ) แต่ขนาดไข่และผลผลิตการสืบพันธุ์ลดลงเหนือประเทศชิลี (อุณหภูมิสูง) .
correlated อย่างใกล้ชิดกับเส้นผ่าศูนย์กลาง oocyte และลักษณะทางเนื้อเยื่อรังไข่ภายนอกตามลักษณะประเภทการพัฒนารังไข่ ลักษณะสรีรวิทยาทั่วไปเกี่ยวกับข้อมูลของการสร้างไข่และขั้นตอนการพัฒนารังไข่ของ S. paramamosain คล้ายกับ ofs ที่บ่งเหล่านั้นได้ ตาเทอร์เรซ S. olivacea และปูอื่น ๆ brachyuran เช่น P. pelagicus (De Lestang et al., 2003a) เฉิง et al. (2002) กล่าวว่า ขั้นตอนสำคัญของการสร้างไข่ในปูได้ระยะ previtellogenic ที่ประกอบด้วยการแช่สารละลายหลักและขั้นตอนการ vitellogenic ที่แช่สารละลายขนาดเพิ่มเป็นแดงได้รับการพัฒนาไปในไซโทพลาซึม ผ่าน โรเบิร์ตสันและเกอร์ (1994) ศึกษา ขั้นที่ 6 ระบุในตาเทอร์เรซ S. ตามคุณลักษณะภายนอก และสรีรวิทยาของรังไข่ที่ไม่รวมการใช้จ่ายระยะการพัฒนารังไข่
เซลล์ follicle และแช่สารละลายพัฒนาเป็นเซลล์สำคัญชนิดภายในกลีบรังไข่ของ Scylla sp. Johnson (1980) อธิบายเซลล์ follicle จะมีขนาดใหญ่ และชัดเจนมากขึ้นในต่อมบ่งเพศ immature ซึ่งคล้ายกับปูม้า รอบทิศทางเซลล์ follicle จะแช่สารละลายแต่ละ flattened เมื่อพ่อแม่ที่เกิดขึ้น เซลล์ follicle ยังจะสร้างเยื่อ chorionic ของ ovum สุก (Ryan, 1967) Vacuolated globules ถูกพบในไซโทพลาซึมของแช่สารละลายก่อนการเริ่มต้นของ vitellogenesis ซึ่งได้แสดงให้ น้ำมัน globules ในพบอื่น ๆ Globules น้ำมันจะทำงานเพื่อจัดหาโปรตีนในกุ้งและปู คุณลักษณะทั่วไปของพ่อแม่ครัสเตเชียนเป็นการผลิตไข่แดงรับภาระ แดงทำหน้าที่เป็นแหล่งของสารอาหารสำหรับตัวอ่อนที่กำลังพัฒนาเนื่องจากแดงประกอบด้วยโปรตีน โครงการ น้ำตาล และฮอร์โมนสเตอรอยด์บาง (โซฟาและ Hagino, 1983 Adiyodi, 1985) ในโคลนพันธุ์ปูเช่นตาเทอร์เรซ S. และ S. olivacea สีของรังไข่ immature เป็นโปร่งแสงจะเหลือง และกลายเป็น สีเหลืองเข้มถึงส้มเข้มในรังไข่สุกเนื่องจากสะสมของแดงในการแช่สารละลาย (Quinitio และ Parado Estepa, 2003) ในการศึกษาปัจจุบัน สีของรังไข่ได้เพียงที่เดียวกับการศึกษาก่อนหน้านี้ของการพัฒนารังไข่ในตาเทอร์เรซ S. S. olivacea แต่แตกต่างกับพันธุ์ปูที่ S. paramamosain หนึ่ง ปรากฏการณ์ของการย้อมสีในรังไข่เนื่องจากการสะสมของแดงในการแช่สารละลายที่ใช้สำหรับการพัฒนาของตัวอ่อน เปลี่ยน
จากการศึกษาก่อนหน้านี้โดย Quinitio และ Parado-Estepa (2003) ของการพัฒนารังไข่ของตาเทอร์เรซ S. เป็นเกณฑ์ในการศึกษานี้นำเสนอ เส้นผ่าศูนย์กลาง oocyte ขั้น 1 ของถูกจาก 45-100 μm ขั้นที่ 2 ระยะ 3 และระยะที่ 4 ได้ 80-150, 120-200 และ 150-250 μm ตามลำดับ Oocyte เส้นผ่าศูนย์กลางของเพศหญิงของ P. pelagicus ถูกมากเปรียบเทียบใหญ่กับ oocyte ของตาเทอร์เรซ S. ความแตกต่างนี้อาจเป็นผลจากการบริโภคอาหารของปู อยู่อาศัย และแตกต่างของสายพันธุ์ ผลของการศึกษาปัจจุบันพบว่า พ่อแม่รังไข่ไม่สามารถกำหนดได้อย่างแม่นยำ โดยสังเกตสัณฐานของช่องท้อง อย่างไรก็ตาม สามารถกำหนดผ่านการสังเกตการณ์ภายนอกของรังไข่เริ่มต้นของ vitellogenesis โดยไม่ต้องตรวจสอบระยะของรังไข่ histologically สังเกตดูอาการภายนอกของรังไข่และ gonad สีจะช่วยให้เกษตรกรปู ดังนั้น ผู้จัดการ aquaculturist ประมง และประมงเพื่อลดเวลาและต้นทุนในการกำหนดว่า P. pelagicus หญิงถึงครบกำหนดที่รังไข่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อภิปราย
สีและขนาดของไข่ปูดีอาจบ่งบอกถึงอายุ 'หรือครบกำหนด โดยทั่วไปมีสามสีที่เห็นได้ชัดของไข่ปูที่ซึ่งเป็นสีเหลืองส้ม, สีน้ำตาลและสีดำ สีของไข่จะเปลี่ยนเป็นตัวอ่อนพัฒนา ในขั้นตอนแรกของการวางไข่ใหม่ไข่ปูนำเสนอสีเหลืองสีส้มสี การเปลี่ยนแปลงที่ยังคงสีน้ำตาลและสีจากสีน้ำตาลดำเป็นไข่แดงถูกใช้ขึ้น ตาม Batoy และคณะ (1987), ไข่บวมเช่นที่พวกเขาพัฒนาและเกือบสองเท่าปริมาณการวางใหม่ของพวกเขาตามเวลาที่พวกเขาพร้อมที่จะฟัก ผ่านการศึกษาก่อนหน้านี้เป็นผลมาจากขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางเฉลี่ยของการสนับสนุนการสังเกตไข่ซึ่งเป็นไข่ที่มีอายุมากกว่าอย่างมีนัยสำคัญมีขนาดใหญ่กว่าไข่วางใหม่นี้ จากการศึกษาครั้งนี้หมายถึงเส้นผ่าศูนย์กลางของไข่ในขั้นตอนที่ 1 มีขนาดเล็กมากซึ่งเป็น 0.307 มมเปรียบเทียบกับเวทีที่ 2 และระยะที่ 3 ซึ่งเป็น 0.386 และ 0.396 มิลลิเมตรตามลำดับ ไข่ P. pelagicus เป็นโปร่งแสงและรูปทรงกลม รูปร่างของ P. pelagicus ไข่เป็นเช่นเดียวกับปูอื่น ๆ Portunid เช่น Callinectes ปรุงรส (จอห์นสัน, 1980) และ Scylla serrata (โรเบิร์ตและครูเกอร์, 1994) ผลที่ได้จากการศึกษาครั้งนี้ยังแสดงให้เห็นว่ามีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญระหว่างจำนวนของไข่ที่ผลิตและ CW จำนวนไข่ต่อเพศเมียที่เพิ่มขึ้นด้วยการเพิ่ม CW
ดกของไข่หมายถึงการส่งออกของระบบสืบพันธุ์ซึ่งแสดงให้เห็นจำนวนของไข่ที่ผลิตในทุกชุด ในการศึกษาก่อนหน้าโดยมาร์ (2000) P. pelagicus ผลิตมากกว่าหนึ่งชุดของไข่ในหนึ่งฤดูกาล การผลิตไข่จะเกี่ยวข้องโดยตรงกับ BW และการเจริญเติบโตของแต่ละบุคคล ดกของไข่ของพี pelagicus ที่แตกต่างกันจาก 43, 100-183, 100 ในช่วง CW 9.74-13.32 มมและ 75-235 กรัม BW ในขณะที่ค่าเฉลี่ยของไข่เป็น 105443. 333 ± 35448 075 สำหรับผู้หญิงที่ค่าเฉลี่ยของ CW 11.288 ± 0.901 มิลลิเมตรและ 132 ± 41 กรัม การศึกษาก่อนหน้า byKumar (2000) พบว่าดกของไข่ของพี pelagicus ที่แตกต่างกันระหว่าง 651, 505 (> 95-105 มิลลิเมตร CW และ 0.169 กก) ที่ 761, 432 (> 125 มิลลิเมตร CW และ 0.421 กก) ความแตกต่างนี้อาจจะมีเจตนารมณ์ที่จะสูญเสียของไข่ในช่วงระยะฟักตัวหรือในระหว่างการจัดการเป็นปูที่ได้รับจากการเชื่อมโยงในเชิงพาณิชย์
จำนวนไข่ที่ผลิตต่อการตกไข่ในการศึกษาก่อนหน้ามีขนาดใหญ่และแตกต่างกันไปตามขนาดของปูและระหว่างเพศหญิง . ศึกษาก่อนหน้านี้แสดงให้เห็นว่าหญิงขนาดใหญ่ที่มีขนาดใหญ่ CW ผลิตไข่มากกว่าคนขนาดเล็กที่มีขนาดเล็ก CW (ฮามาซากิ et al., 2006) นักวิจัยอื่น ๆ เช่น De Lestang และคณะ (2003A) และ Arshad และคณะ (2006) นอกจากนี้ยังอธิบายเกี่ยวกับแนวโน้มของการศึกษานี้ นอกจากนี้มาร์และคณะ (2003) ได้เปิดเผยว่าดกของไข่จะเพิ่มขึ้น 83.9% กับการเพิ่มขึ้นของ CW 10.5-12.5 เซนติเมตร การศึกษาครั้งนี้ยังพบว่าดกของไข่ของ pelagicus P. หญิงเพิ่มขึ้นครั้งแรกกับ CW, ถึงจุดสูงสุดและลดลงหลังจากนั้น ผ่านการศึกษาครั้งนี้จะได้รับพบว่าจำนวนของไข่ที่เพิ่มขึ้นเป็นเส้นตรงกับการเพิ่มขึ้นของ CW, BW และน้ำหนักของไข่วางไข่ เหล่านี้มีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญทางบวกระหว่างดกของไข่และ CW และ BW เป็นเช่นเดียวกับผลโดยมาร์ (2000) เมื่อวันที่ P. pelagicus การเปลี่ยนแปลงในดกของไข่เป็นเรื่องธรรมดามากใน Portunid ปูและได้รับรายงานจากนักวิจัยอื่น ๆ เช่น De Lestang และคณะ (2003A) และจอห์นสันและคณะ (2010)
และ Mustaquim ราชีด (2010) อธิบายไว้ว่าขนาดของหญิง berried แตกต่างกัน 63-130 มิลลิเมตร CW ดกของไข่ต่ำสุด (272,000) ถูกพบในปูมี 63 มม CW ในขณะที่ดกของไข่รวมสูงสุด 1,395,000 ถูกพบในปูที่มี CW 120 มม ดกของไข่เฉลี่ยอยู่ที่ 663,000 ± 283,000 สำหรับปูหญิง berried ที่มีค่าเฉลี่ยของ CW 90 ± 15 มิลลิเมตร ในขณะที่การศึกษาจากชายฝั่งตะวันตกของออสเตรเลียข้อมูลเหล่านี้ร่วมกับ fecundities ชุดของปูขนาดแตกต่างกันระบุว่าจำนวนประมาณของไข่ที่ผลิตโดยพี pelagicusduring ช่วงฤดูวางไข่ประมาณ 78,000 ในปูขนาดเล็กซึ่งมี 80 มิลลิเมตร ของ CW ประมาณ 1,000,000 ในปูขนาดใหญ่ที่มี CW 180 มิลลิเมตร การศึกษาครั้งนี้แสดงให้เห็นว่าจำนวนของ zoeas แรกของ Portunidae เพิ่มขึ้นกับขนาดร่างกายผู้หญิงและความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองตัวแปรได้รับการอธิบายโดยใช้ฟังก์ชั่นการใช้พลังงาน
ในประเทศออสเตรเลียดกของไข่ทั้งหมดของปีในสายพันธุ์นี้จะขึ้นอยู่กับดกของไข่ชุดจำนวน ovipositions ในช่วงระยะเวลาการลอกคราบอัตราการเจริญเติบโตที่ลอกคราบและจำนวน molts ต่อปี ตามที่ De Lestang และคณะ (2003A) จำนวนของกระบวนการที่คาดกันในสนามในช่วงฤดูผสมพันธุ์มีความสัมพันธ์กับขนาดของร่างกายหญิงใน P. pelagicus Nakaoka (2003) อธิบายว่าหญิงลงทุนจำนวนเดียวกันของพลังงานในการส่งออกสืบพันธุ์ตลอดฤดูผสมพันธุ์เพื่อให้พวกเขาเพิ่มจำนวนไข่ที่มีการลดขนาดของไข่ขึ้นอยู่กับการค้าระหว่างไข่ขนาดและจำนวน การศึกษาปู cancrid, setosus มะเร็งโดย Brante และคณะ (2003) ตามแนวชายฝั่งชิลีพบว่าจำนวนไข่และขนาดไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญกับขนลุกขนพอง (อุณหภูมิ) ลาด แต่ขนาดไข่และผลผลิตเจริญพันธุ์ลดลงในภาคเหนือของชิลี (อุณหภูมิสูง)
การพัฒนารังไข่จำแนกตามลักษณะภายนอกที่มีความสัมพันธ์ อย่างใกล้ชิดกับขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางของเซลล์และเนื้อเยื่อรังไข่ เนื้อเยื่อที่มีลักษณะทั่วไปเกี่ยวกับข้อมูลของ oogenesis และการพัฒนาของรังไข่ขั้นตอนของ S. paramamosain มีความคล้ายคลึงกับ OFS ที่ serrata, S. olivacea และปู brachyuran อื่น ๆ เช่น P. pelagicus (De Lestang et al., 2003A) เฉิงและคณะ (2002) ระบุว่าขั้นตอนที่สำคัญของการ oogenesis ในปูเป็นขั้นตอน previtellogenic ซึ่งมีโอโอไซต์หลักและขั้นตอนการ vitellogenic ที่เซลล์ไข่ขนาดเพิ่มขึ้นเป็นไข่แดงได้รับการพัฒนาเป็นเซลล์ ผ่าน, โรเบิร์ตและครูเกอร์ (1994) การศึกษาหกขั้นตอนที่ระบุในการพัฒนารังไข่ของปูชนิดตามลักษณะภายนอกและเนื้อเยื่อของรังไข่ไม่รวมขั้นตอนที่ใช้เวลา
พัฒนาเซลล์ไข่และเซลล์รูขุมขนที่มีเซลล์ชนิดที่สำคัญภายในรังไข่ สมองของกิลลา SP จอห์นสัน (1980) อธิบายเซลล์รูขุมขนมีขนาดใหญ่และชัดเจนมากขึ้นในอวัยวะเพศที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะซึ่งคล้ายกับปูสีฟ้า เซลล์รูขุมขนล้อมรอบแต่ละเซลล์ไข่จะแบนเมื่อสุกจะเกิดขึ้น เซลล์รูขุมขนก็จะเป็นเมมเบรน chorionic ของไข่สุก (ไรอัน 1967) ข้นแวคิวโอถูกพบในเซลล์ของเซลล์ไข่ก่อนที่จะเริ่มต้นของการ vitellogenesis ซึ่งได้แสดงให้เห็นว่าน้ำมันข้นในกุ้งอื่น ๆ ข้นน้ำมันมีการทำงานในการจัดหาโปรตีนในกุ้งและปู คุณลักษณะทั่วไปของการเจริญเติบโตกุ้งคือการผลิตของไข่ไข่แดงหนัก ไข่แดงที่ทำหน้าที่เป็นแหล่งที่มาของสารอาหารสำหรับตัวอ่อนที่กำลังพัฒนาเพราะไข่แดงมีโปรตีน, ไขมัน, น้ำตาลและบางรอยด์ฮอร์โมน (โซฟาและ Hagino 1983; Adiyodi, 1985) ในหลายปูทะเลชนิดเช่นปูและ S. olivacea สีของรังไข่ที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะเป็นโปร่งแสงสีเหลืองและจะกลายเป็นสีเหลืองเข้มเป็นสีส้มเข้มในรังไข่ผู้ใหญ่เนื่องจากการสะสมของไข่แดงในเซลล์ไข่ (Quinitio และ Parado-Estepa, 2003) ในการศึกษาครั้งนี้สีของรังไข่เป็นเพียงเช่นเดียวกับการศึกษาก่อนหน้าของการพัฒนารังไข่ใน S. serrata และ S. olivacea แต่แตกต่างกับสปีชีส์หนึ่งของปูทะเลซึ่งเป็น S. paramamosain ปรากฏการณ์ของการเปลี่ยนสีในรังไข่เนื่องจากการสะสมของไข่แดงในเซลล์ไข่ซึ่งใช้สำหรับการพัฒนาของตัวอ่อน
จากการศึกษาก่อนหน้าโดย Quinitio และ Parado-Estepa (2003) ของการพัฒนารังไข่ของปูชนิดนี้เป็นมาตรฐานสำหรับการนี้ การศึกษาในปัจจุบัน เส้นผ่าศูนย์กลางเซลล์สำหรับระยะที่ 1 ของการเป็น 45-100 ไมโครเมตร สำหรับขั้นตอนที่ 2 ขั้นตอนที่ 3 และ 4 ขั้นตอนคือ 80-150, 120-200 และ 150-250 ไมโครเมตรตามลำดับ เส้นผ่าศูนย์กลางไข่ของหญิงของพี pelagicus เป็นขนาดใหญ่มากเมื่อเทียบกับเซลล์ของ S. serrata ความแตกต่างนี้อาจเกิดจากการบริโภคอาหารของปูที่อยู่อาศัยและที่แตกต่างกันของสายพันธุ์ ผลจากการศึกษาครั้งนี้แสดงให้เห็นว่าการพัฒนารังไข่ไม่สามารถกำหนดได้อย่างแม่นยำโดยการสังเกตลักษณะทางสัณฐานวิทยาของช่องท้อง แต่การเริ่มต้นของ vitellogenesis สามารถพิจารณาผ่านการสังเกตภายนอกของรังไข่โดยไม่ต้องตรวจสอบการตรวจชิ้นเนื้อขั้นตอนที่เกี่ยวกับรังไข่ ดังนั้นการสังเกตภายนอกของสีรังไข่และรังไข่จะช่วยให้ผู้ปลูกปู aquaculturist ชาวประมงและผู้จัดการประมงเพื่อลดเวลาและค่าใช้จ่ายสำหรับการกำหนดว่า pelagicus P. หญิงถึงวุฒิภาวะรังไข่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ถก

สีและขนาดของปูไข่ อาจบ่งชี้ถึงอายุหรือวุฒิภาวะ โดยทั่วไปมี 3 สีที่ชัดเจนของปูไข่ ซึ่งเป็นสีเหลือง สีส้ม สีน้ำตาล และสีดำ สีของไข่จะเปลี่ยนเป็นตัวอ่อนพัฒนา ในระยะแรกที่เพิ่งวางไข่ปู , ไข่ของขวัญสีเหลืองสีส้ม .การเปลี่ยนแปลงเป็นสีน้ำตาล และ สีน้ำตาลดำ เป็นไข่แดงถูกใช้ขึ้น ตาม batoy et al . ( 1987 ) , ไข่บวมที่พวกเขาพัฒนาและเกือบสองเท่าของปริมาณที่เพิ่งวาง โดยเวลาที่พวกเขาจะพร้อมที่จะฟัก ผ่านการศึกษา การสนับสนุนนี้สังเกตซึ่งเป็นไข่เก่าจะมีขนาดใหญ่กว่าไข่ใหม่ " หมายถึงเส้นผ่านศูนย์กลางของไข่จากการศึกษานี้หมายถึงเส้นผ่านศูนย์กลางของไข่ระยะที่ 1 มีขนาดเล็กมากซึ่งเป็น 0.307 มม. เทียบกับระยะที่ 2 และระยะที่ 3 ซึ่ง 0.386 และที่ 0.396 มิลลิเมตร ตามลำดับ พื้นที่หน้าไข่โปร่งแสงและลักษณะรูปร่าง รูปร่างของหน้าพื้นที่ไข่เหมือนปู portunid อื่นๆ เช่น callinectes sapidus Johnson ( 1980 ) และง่อก๊ก ( โรเบิร์ต และ ครูเกอร์ , 1994 )ผลการศึกษายังแสดงให้เห็นว่ามีความสัมพันธ์ระหว่างจำนวนของไข่ที่ผลิตและ CW จำนวนไข่ต่อหญิงเพิ่มขึ้น CW .
อุดมสมบูรณ์หมายถึงอวัยวะสืบพันธุ์ออกซึ่งบ่งชี้ว่า จำนวนไข่ที่ผลิตทุกชุด ในการศึกษาก่อนหน้านี้ โดย คูมาร์ ( 2543 ) , หน้าพื้นที่ผลิตชุดมากกว่าหนึ่งไข่ ในหนึ่งฤดูกาลการผลิตไข่จะเกี่ยวข้องโดยตรงกับน้ำหนักตัวและการเจริญเติบโตของแต่ละบุคคล มีการเปลี่ยนแปลงจากพื้นที่ของหน้า 43 , 100 ถึง 183 , 100 ในช่วง CW จาก 9.74 เพื่อ 13.32 มิลลิเมตร และน้ำหนักตัว 75-235 กรัม ในขณะที่ค่าเฉลี่ยของจำนวนไข่ก็ 105443 . 333 ± 35448 . 075 สำหรับหญิงที่มีหมายถึง CW ของ 11.288 ± 0.901 มม. และ 132 ± 41 กรัม การศึกษาก่อนหน้านี้ bykumar ( 2000 ) พบว่า การเปลี่ยนแปลงของพื้นที่ระหว่าง 651 หน้า ,505 ( > 95-105 มม. CW และ 0.169 กก. ) 761 432 , ( > 125 มม. CW และ 0.421 กิโลกรัม ) ความแตกต่างนี้อาจและการสูญเสียของไข่ในช่วงระยะฟักตัว หรือระหว่างการขนย้ายเป็นปู ได้จากท่าเรือพาณิชย์
จำนวนไข่ที่ผลิตต่อการตกไข่ในการศึกษาขนาดใหญ่และแตกต่างกันกับขนาดของปู และระหว่างเพศการศึกษาก่อนหน้านี้พบว่า ผู้หญิงที่มีขนาดใหญ่กับ CW ขนาดใหญ่ผลิตไข่มากกว่าคนเล็กกับ CW ขนาดเล็ก ( ฮามาซากิ et al . , 2006 ) นักวิจัยอื่น ๆ เช่น เดอ lestang et al . ( 2003a ) และ arshad et al . ( 2006 ) ยังอธิบายเกี่ยวกับแนวโน้มของการศึกษา นอกจากนี้ Kumar et al . ( 2003 ) ได้เปิดเผยว่า การจะเพิ่ม 83.9 % กับการเพิ่มขึ้นของ CW จาก 10.5% 12.5 ซม.การศึกษาครั้งนี้ยังพบว่า การเพิ่มขึ้นของหญิงหน้าพื้นที่เริ่มต้นกับ CW ถึงจุดสูงสุด และลดลงหลังจากนั้น จากการศึกษา พบว่า จำนวนของไข่เพิ่มขึ้นตามการเพิ่มขึ้นของ CW , BW และน้ำหนักของไข่วางไข่ .เหล่านี้บวกด้านระหว่างการ CW และ BW เป็นเหมือนผล โดย คูมาร์ ( 2000 ) ในหน้าพื้นที่ . การเปลี่ยนแปลงในการปู portunid มากทั่วไปและได้รับการรายงานโดยนักวิจัยอื่น ๆ เช่น เดอ lestang et al . ( 2003a ) และจอห์นสัน et al .
( 2010 )ราส์ชีด และ mustaquim ( 2010 ) อธิบายว่า ขนาดของ berried เพศหญิงหลากหลายจาก 63 ใน CW 130 มิลลิเมตร การขั้นต่ำ ( 272000 ) ถูกพบในปูมี cw 63 มม. ในขณะที่การรวม 1395000 สูงสุดพบในปูมี CW ของ 120 มม. หมายถึงการเป็น 663000 ± 283 , 000 สำหรับ berried ปูตัวเมียที่มีค่าเฉลี่ยของ CW 90 ± 15 มิลลิเมตร ในขณะที่การศึกษาจากชายฝั่งตะวันตกของออสเตรเลียข้อมูลเหล่านี้ ร่วมกับชุด fecundities ปูขนาดแตกต่างกัน พบว่า การประมาณจำนวนไข่ที่ผลิตโดย pelagicusduring ช่วงฤดูวางไข่ช่วงจากประมาณ 78 , 000 ในปูขนาดเล็กซึ่งมี 80 มม. ของ CW ประมาณ 1000000 ในปูขนาดใหญ่ CW 180 มม.การศึกษานี้พบว่า จำนวน zoeas แรกของวงศ์ปูว่ายน้ำเพิ่มขึ้นขนาดร่างกายหญิงและความสัมพันธ์ระหว่างสองตัวแปรที่อธิบายการใช้อำนาจหน้าที่
ในออสเตรเลีย รวมอุดมสมบูรณ์ของปีชนิดนี้จะขึ้นอยู่กับชุดการ จำนวน ovipositions ในระหว่าง intermolt ระยะเวลาการเจริญเติบโตที่ลอกคราบ และจำนวน หลายต่อปีตาม เดอ lestang et al . ( 2003a ) , จำนวนของชุดประมาณในฟิลด์ในช่วงฤดูผสมพันธุ์ มีความสัมพันธ์กับขนาดของร่างกายหญิงในหน้าพื้นที่ . นากาโอกะ ( 2003 ) อธิบายว่าผู้หญิงลงทุนจำนวนเดียวกันของพลังงานในผลผลิตอวัยวะสืบพันธุ์ตลอดฤดูการผสมพันธุ์เพื่อให้พวกเขาเพิ่มจำนวนไข่ลดลง ขนาดของไข่ขึ้นอยู่กับขนาดของไข่และการแลกเปลี่ยนระหว่างตัวเลข การศึกษา cancrid ปู , มะเร็ง setosus โดย brante et al . ( 2003 ) ตามแนวชายฝั่งชิลี พบว่าปริมาณไข่และขนาดไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญกับประเทศไนเจอร์ ( อุณหภูมิ ) ลาด ,แต่ไข่ขนาดเจริญพันธุ์ลดลงและผลผลิตในภาคเหนือของชิลี ( อุณหภูมิสูง ) .
การพัฒนารังไข่จำแนกตามลักษณะภายนอกมีความสัมพันธ์อย่างใกล้ชิดกับไข่เส้นผ่าศูนย์กลางและเนื้อเยื่อรังไข่ การศึกษาคุณสมบัติทั่วไปเกี่ยวกับข้อมูลและขั้นตอนการพัฒนาของรังไข่ของเมืองกรุง . paramamosain คล้ายกับ ofs เหล่านั้น ใน Sดำและปู brachyuran อื่นๆ เช่น หน้าพื้นที่ ( เดอ lestang et al . , 2003a ) เฉิง et al . ( 2002 ) ระบุว่า ขั้นตอนหลักของเมืองกรุงในปูเป็น previtellogenic เฟสซึ่งประกอบด้วยเซลล์ปฐมภูมิ และ vitellogenic ระยะที่เพิ่มขึ้น ขนาดไข่ไข่แดงถูกพัฒนาใน cytoplasm ผ่าน โรเบิร์ตสัน และ ครูเกอร์ ( 1994 ) การศึกษาหกขั้นตอนที่ระบุในการพัฒนารังไข่ของสหรัฐอเมริกาตามลักษณะภายนอก และในส่วนของรังไข่โดยการใช้เวที
การพัฒนาเซลล์และเซลล์ฟอลลิเคิลเป็นหลัก รูปแบบของเซลล์ภายในรังไข่กลีบของซิลล่า sp . จอห์นสัน ( 1980 ) อธิบายเซลล์รูขุมขนมีขนาดใหญ่และชัดเจนมากขึ้นในนักพัฒนาซึ่งเป็นคล้ายกับ ปูสีน้ำเงินเซลล์ฟอลลิเคิลล้อมรอบแต่ละตัวจะแบน เมื่อสุกเกิดขึ้น เซลล์รูขุมขนก็จะฟอร์มเมมเบรน chorionic ของผู้ใหญ่ไข่ ( ไรอัน , 1967 ) vacuolated เม็ดถูกสังเกตในไซโตพลาสซึมของไข่ก่อนการเริ่มต้นของ vitellogenesis ซึ่งแสดงเป็น น้ำมัน เม็ดในสัตว์อื่น ๆ น้ำมันเม็ดมีการทำงานเพื่อให้โปรตีนในกุ้งและปูคุณลักษณะทั่วไปของครัสเตเชียวุฒิภาวะคือการผลิตไข่แดงไข่ที่รับภาระ ไข่แดง เป็นแหล่งโภชนาการสำหรับการพัฒนาของตัวอ่อน เพราะไข่แดงมีโปรตีน ไขมัน น้ำตาล และฮอร์โมนสเตียรอยด์ ( โซฟาและ hagino , 1983 ; adiyodi , 1985 ) ใน หลาย ชนิด เช่น ปูดำและ S . ในสหรัฐอเมริกา ,สีของรังไข่อ่อนจนถึงเหลืองเข้มโปร่งแสงและกลายเป็นสีเหลือง สีส้มเข้ม ในผู้ใหญ่ รังไข่ เกิดจากการทับถมของไข่แดงในไข่ ( quinitio และ พราโด estepa , 2003 ) ในการศึกษาสีของรังไข่ก็เช่นเดียวกันกับการศึกษาของรังไข่พัฒนาในสหรัฐอเมริกาและดำในสหรัฐอเมริกา ,แต่ที่แตกต่างกับชนิดของปูซึ่งเป็นเอส paramamosain . ปรากฏการณ์การเปลี่ยนสีในรังไข่ เกิดจากการทับถมของไข่แดงในไข่ซึ่งถูกใช้สำหรับการพัฒนาของเอ็มบริโอ .
จากการศึกษาก่อนหน้าโดย quinitio และ พราโด estepa ( 2003 ) ของการพัฒนารังไข่ของ S เป็นบรรทัดฐานในการศึกษาปัจจุบัน ขนาดของไข่สำหรับระยะที่ 1 จาก 45-100 μม.สำหรับระยะที่ 2 ระยะที่ 3 และระยะที่ 4 120-200 80-150 150-250 , และμเมตร ตามลำดับ เส้นผ่านศูนย์กลางของไข่ของหญิงหน้าพื้นที่คือใหญ่มาก เทียบกับอัตราของสหรัฐอเมริกาใน . ความแตกต่างนี้อาจจะเกิดจากการบริโภคอาหารของปู ที่อยู่อาศัย และที่แตกต่างกันของชนิดผลของการศึกษาพบว่ารังไข่สมบูรณ์ไม่สามารถกำหนดได้อย่างแม่นยำ โดยการสังเกตลักษณะของท้อง อย่างไรก็ตาม การเริ่มต้นของ vitellogenesis สามารถกำหนดผ่านการสังเกตภายนอกของรังไข่รังไข่โดยไม่ตรวจสอบระยะภาพ . ดังนั้น การสังเกตภายนอกของรังไข่ และสี จะช่วยให้เกษตรกรทำการปูaquaculturist ชาวประมงและผู้จัดการประมง เพื่อลดเวลาและค่าใช้จ่ายในการกำหนดว่า หญิงหน้าพื้นที่ถึงวุฒิภาวะ
รังไข่