diamonds from the GIA collections t

diamonds from the GIA collections that had category
2 fluorescence spectra (again, see table 1). All
UV-Vis-NIR spectra showed the H3-related ZPL at
~504 nm. This peak was only observed in diamonds
showing the category 2 fluorescence spectra.
FTIR spectra of these diamonds along with an
additional treated diamond showed they were type
Ia, generally with both A and B aggregates in variable
amounts.
Category 3: Fluorescence Spectra with a Dominant
Peak at ~550 nm. Figure 8 shows a compilation of
the category 3 fluorescence spectra, excited by 350
nm UV radiation, obtained from orange, violet,
gray-green (including chameleon), and the type Ia
diamonds in the blue-gray group.
One violet diamond along with three diamonds in
the blue-gray group had fluorescence spectra with
weak-to-moderate intensity at 525–530 nm. In a related
study, 93% of the 67 gray-to-blue diamonds tested
did not show measurable fluorescence, but showed
phosphorescence spectra that proved to be distinctive
of type IIb diamonds (Eaton-Magaña et al., 2008).
Most of the gray-green (including chameleon) diamonds
indicated weak fluorescence at ~450 nm and
moderate-to-strong fluorescence extending from
~450 to ~650 nm, with the center of the band ranging
from 535 to 558 nm. Data obtained for a graygreen
diamond using a spectrofluorometer at excitation
wavelengths from 220 to 400 nm showed many
interesting features (figure 9, left). The fluorescence
intensity was quite low when excited at short UV
wavelengths. However, as the excitation wavelength
increased, the fluorescence intensity increased, with
contributions from peaks centered at 495 and ~545
nm. The intensity reached a maximum when excited
by UV radiation at 340–345 nm and then
decreased as the wavelength of the excitation intensity
increased further. At the higher excitation wave-

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เพชรจากคอลเลกชันของเกียที่มีประเภทแรมสเป็คตรา fluorescence 2 (อีก ดูตาราง 1) ทั้งหมดZPL H3 ที่เกี่ยวข้องที่แสดงให้เห็นว่ารังสียูวีวิ-NIR แรมสเป็คตรา~ 504 nm ช่วงนี้ถูกพบในเพชรเท่านั้นแสดงประเภท 2 fluorescence แรมสเป็คตราFTIR แรมสเป็คตราเพชรเหล่านี้มีการเพชรบำบัดเพิ่มเติมแสดงให้เห็นว่า พวกเขาชนิดIa โดยทั่วไป มีทั้ง A และ B รวมในตัวแปรยอดประเภทที่ 3: แรมสเป็คตรา Fluorescence ด้วยเป็นหลักสูงสุดที่ ~ 550 nm รูปที่ 8 แสดงการรวบรวมประเภท 3 fluorescence แรมสเป็คตรา ตื่นเต้น โดย 350รังสี nm UV รับจากส้ม ม่วงสีเทาเขียว (รวม chameleon), และชนิด Iaเพชรในกลุ่มสีน้ำเงินเทาเพชรอมม่วงหนึ่งกับเพชรสามในกลุ่มสีน้ำเงินเทามีแรมสเป็คตรา fluorescence ด้วยความอ่อนแอปานกลางที่ 525-530 nm ในการที่เกี่ยวข้องศึกษา 93% ของเพชรสีเทาบลู 67 ทดสอบไม่ได้ไม่ดูวัด fluorescence แต่พบแรมสเป็คตรา phosphorescence ที่พิสูจน์ให้โดดเด่นชนิด IIb เพชร (เอตัน Magaña et al., 2008)ส่วนใหญ่ของเพชรสีเทาเขียว (รวม chameleon)ระบุ fluorescence อ่อนแอที่ ~ 450 nm และขยายจาก fluorescence ปานกลางไปแข็งแรง~ 450 เพื่อ ~ 650 nm กับศูนย์กลางของวงตั้งแต่จาก 535 การ 558 nm ข้อมูลได้ graygreenเพชรที่ใช้เป็น spectrofluorometer ที่ในการกระตุ้นความยาวคลื่นจาก 220 กับ 400 nm พบมากสนใจคุณลักษณะ (ตัวเลข 9 ซ้าย) Fluorescence ที่ความเข้มอยู่ในระดับต่ำมากเมื่อตื่นเต้นที่ UV สั้นความยาวคลื่น อย่างไรก็ตาม เป็นความยาวคลื่นในการกระตุ้นเพิ่มขึ้น ความเข้ม fluorescence เพิ่มขึ้นด้วยผลงานจากยอด 495 และ ~ 545นิวตันเมตร ความเข้มถึงราคาสูงสุดเมื่อตื่นเต้นโดยรังสีที่ 340 – 345 nm แล้วลดลงเป็นความยาวคลื่นของความรุนแรงในการกระตุ้นเพิ่มเติม ในสูงในการกระตุ้นคลื่น-

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เพชรจาก GIA คอลเลกชันที่มีหมวดหมู่
2 สเปกตรัมแสง (อีกครั้งดูตารางที่ 1) ทั้งหมด
UV-Vis-NIR สเปกตรัมแสดงให้เห็น ZPL H3 ที่เกี่ยวข้องกับที่
~ 504 นาโนเมตร ยอดเขานี้ถูกเพียงข้อสังเกตเพชรแสดงหมวดหมู่ 2 สเปกตรัมเรืองแสง. สเปกตรัม FTIR ของเพชรเหล่านี้พร้อมกับเพชรได้รับการรักษาที่เพิ่มขึ้นแสดงให้เห็นว่าพวกเขาเป็นชนิดIa โดยทั่วไปมีทั้ง A และมวล B ในตัวแปรจำนวน. ประเภทที่ 3: Spectra เรืองแสงที่มีความโดดเด่นสูงสุดที่ 550 นาโนเมตร ~ รูปที่ 8 แสดงให้เห็นถึงการสะสมของหมวดหมู่3 สเปกตรัมแสงที่ตื่นเต้น 350 รังสียูวีนาโนเมตรที่ได้รับจากสีส้ม, สีม่วง, สีเทาสีเขียว (รวมถึงกิ้งก่า) และชนิด Ia เพชรในกลุ่มสีฟ้าสีเทา. เพชรสีม่วงหนึ่งพร้อมกับ สามเพชรในกลุ่มสีฟ้าเทามีสเปกตรัมแสงที่มีความเข้มอ่อนถึงปานกลางที่525-530 นาโนเมตร ในการที่เกี่ยวข้องกับการศึกษา 93% ของ 67 เพชรสีเทาไปสีฟ้าทดสอบไม่ได้แสดงการเรืองแสงที่วัดได้แต่แสดงให้เห็นสเปกตรัมฟอสฟอรัสที่พิสูจน์แล้วว่าเป็นที่โดดเด่นของเพชรชนิด IIb (อีตัน-Magaña et al., 2008). การส่วนใหญ่ สีเทาสีเขียว (รวมถึงกิ้งก่า) เพชรชี้ให้เห็นการเรืองแสงที่อ่อนแอ~ 450 นาโนเมตรและเรืองแสงปานกลางถึงที่แข็งแกร่งจากการขยาย~ 450 ~ 650 นาโนเมตรกับศูนย์กลางของวงตั้งแต่535-558 นาโนเมตร ข้อมูลที่ได้รับสำหรับ graygreen เพชร spectrofluorometer ใช้ในการกระตุ้นความยาวคลื่น220-400 นาโนเมตรแสดงให้เห็นหลายคุณสมบัติที่น่าสนใจ(รูปที่ 9 จากซ้าย) เรืองแสงความเข้มต่ำมากเมื่อตื่นเต้นที่รังสียูวีสั้นความยาวคลื่น อย่างไรก็ตามในขณะที่ความยาวคลื่นกระตุ้นเพิ่มขึ้นความเข้มแสงเพิ่มขึ้นด้วยผลงานจากยอดเขาที่มีศูนย์กลางอยู่ที่495 และ 545 ~ นาโนเมตร ความรุนแรงถึงสูงสุดเมื่อตื่นเต้นโดยรังสียูวีที่ 340-345 นาโนเมตรและจากนั้นลดลงตามความยาวคลื่นของความเข้มของการกระตุ้นที่เพิ่มขึ้นอีก ในการกระตุ้นสูง wave-

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เพชรจาก GIA คอลเลกชันที่มีการเปลี่ยนแปลงประเภท
2 ( อีก ดูจากตารางที่ 1 ) UV VIS NIR spectra ทั้งหมด
1 H3
~ ที่เกี่ยวข้องกับ zpl 504 nm . ยอดเขานี้เป็นเพียงสังเกตเพชร
แสดงประเภท 2 โดย FTIR spectra spectra .
ของเพชรเหล่านี้พร้อมกับ
เพิ่มเติมถือว่าเพชร พบจำนวนชนิด
IA โดยทั่วไปกับทั้ง A และ B ในตัวแปร
มวลรวมจํานวน .
3 หมวด : การเปลี่ยนแปลงกับจุดสูงสุดที่เด่น
~ 550 นาโนเมตร รูปที่ 8 แสดงรวบรวม
ประเภท 3 สเปกตรัมฟลูออเรสเซนซ์ , ตื่นเต้น 350
นาโนเมตรรังสี UV ได้มาจาก ส้ม ม่วง เขียว เทา
( รวมทั้งกิ้งก่า ) และประเภท IA
เพชรในกลุ่มสีเทา สีน้ำเงิน สีม่วง เพชร
หนึ่งพร้อมกับสามเพชรในกลุ่มสีเทาสีฟ้าเรืองแสง
มีสเปกตรัม กับ
อ่อนแอเพื่อความเข้มปานกลางที่ 525 – 530 nm . ในส่วนที่เกี่ยวข้องกับ
สภาพ 93% ของ 67 สีเทากับสีฟ้าเพชรทดสอบ
ไม่ได้แสดงการวัดการเรืองแสง แต่พบ
เรืองแสงสเปกตรัม ที่พิสูจน์แล้วว่าเป็นชนิดที่โดดเด่นของเพชรด้วย
( Eaton เมกา 15 คน et al . , 2008 ) .
ที่สุดของสีเทาเขียว ( รวมทั้งกิ้งก่า )
( เพชรเรือง อ่อนแอ ~ 450 nm และ
ให้แข็งแรง การขยายจาก
~ 450 ~ 650 nm ปานกลาง กับศูนย์กลางของวงตั้งแต่
จากแล้ว 610 nm . ข้อมูล สํา graygreen
เพชร ใช้ spectrofluorometer ที่กระตุ้น
ความยาวคลื่น 400 nm พบมากจาก 220
คุณลักษณะที่น่าสนใจ ( รูปที่ 9 , ซ้าย ) เรืองแสง
ความเข้มค่อนข้างต่ำเมื่อตื่นเต้นที่ความยาวคลื่นรังสียูวี
สั้น ซึ่งเป็นความยาวคลื่น
กระตุ้นเพิ่มขึ้น จากความเข้มเพิ่มขึ้น จากยอดบริจาคด้วย
~
และศูนย์กลางที่ 545 nm . ความเข้มถึงสูงสุดเมื่อตื่นเต้น
ด้วยรังสี UV ที่ 340 - 345 nm แล้ว
เมื่อความยาวคลื่นของการกระตุ้นความรุนแรง
เพิ่มขึ้นต่อไป ที่สูงกว่าการกระตุ้นคลื่น --