He saw the city far below him like

He saw the city far below him like a shining golden ocean, the streets tiny lines of light, the sky a purple hollow that went on forever. It wasn't the height; it was the distance - his huge, lonely distance from everyone who mattered, Ethan, Sarah .. he had gone too far, he would never, ever get back.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เขาเห็นทะเลเมืองไกลเขาเช่นการส่องแสงทอง เส้นเล็ก ๆ ถนนแสง ฟ้ากลวงสีม่วงที่ไปตลอด มันไม่ได้สูง มันเป็นระยะห่าง - ระยะห่างของเขาใหญ่ โดดเดี่ยวจากใคร mattered อีธาน ซาราห์... เขาเดินทางไกล เขาจะไม่เคย เคยได้รับกลับมา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เขาเห็นเมืองต่ำกว่าเขาเหมือนมหาสมุทรสีทองส่องถนนสายเล็ก ๆ ของแสงท้องฟ้าสีม่วงกลวงที่ไปอยู่กับคุณตลอด มันไม่ได้เป็นความสูง; มันเป็นระยะทาง - ขนาดใหญ่ของเขาระยะเหงาจากทุกคนที่สำคัญอีธาน, ซาร่าห์ .. เขาได้ไปไกลเกินไปเขาจะไม่เคยได้รับกลับมา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เขาเห็นเมืองไกลด้านล่างเขาเหมือนส่องแสงสีทองมหาสมุทร , ถนนสายเล็ก ๆของแสง ท้องฟ้าเป็นสีม่วงกลวงนั้นไปตลอดกาล ไม่ใช่ความสูง มันไกล - ขนาดใหญ่ของเขาโดดเดี่ยวห่างจากทุกคนที่สำคัญ อีธาน ซาร่า . . . . . . . เขาจากไป เขาไม่เคยกลับมา