Scholars are hesitant to make unqua

Scholars are hesitant to make unqualified claims about the historical facts of the Buddha's life. Most accept that he lived, taught and founded a monastic order during the Mahajanapada era during the reign of Bimbisara, the ruler of the Magadha empire, and died during the early years of the reign of Ajasattu, who was the successor of Bimbisara, thus making him a younger contemporary of Mahavira, the Jain tirthankara.[7] Apart from the Vedic Brahmins, the Buddha's lifetime coincided with the flourishing of other influential śramaṇa schools of thoughts like Ājīvika, Cārvāka, Jainism, and Ajñana. It was also the age of influential thinkers like Mahavira, Pūraṇa Kassapa, Makkhali Gosāla, Ajita Kesakambalī, Pakudha Kaccāyana, and Sañjaya Belaṭṭhaputta, whose viewpoints the Buddha most certainly must have been acquainted with and influenced by.[8][9][note 6] Indeed, Sariputta and Moggallāna, two of the foremost disciples of the Buddha, were formerly the foremost disciples of Sañjaya Belaṭṭhaputta, the skeptic.[10] There is also evidence to suggest that the two masters, Alara Kalama and Uddaka Ramaputta, were indeed historical figures and they most probably taught Buddha two different forms of meditative techniques.[11] While the general sequence of "birth, maturity, renunciation, search, awakening and liberation, teaching, death" is widely accepted,[12] there is less consensus on the veracity of many details contained in traditional biographies.[13][14]

The times of Gautama's birth and death are uncertain. Most historians in the early 20th century dated his lifetime as circa 563 BCE to 483 BCE.[1][15] More recently his death is dated later, between 411 and 400 BCE, while at a symposium on this question held in 1988,[16][17][18] the majority of those who presented definite opinions gave dates within 20 years either side of 400 BCE for the Buddha's death.[1][19][note 4] These alternative chronologies, however, have not yet been accepted by all historians.[24][25][note 7]

The evidence of the early texts suggests that Siddhārtha Gautama was born into the Shakya clan, a community that was on the periphery, both geographically and culturally, of the northeastern Indian subcontinent in the 5th century BCE.[27] It was either a small republic, in which case his father was an elected chieftain, or an oligarchy, in which case his father was an oligarch.[27] According to the Buddhist tradition, Gautama was born in Lumbini, nowadays in modern-day Nepal, and raised in the Shakya capital of Kapilvastu, which may have been in either present day Tilaurakot, Nepal or Piprahwa, India.[note 1] He obtained his enlightenment in Bodh Gaya, gave his first sermon in Sarnath, and died in Kushinagar.

No written records about Gautama have been found from his lifetime or some centuries thereafter. One Edict of Asoka, who reigned from circa 269 BCE to 232 BCE, commemorates the Emperor's pilgrimage to the Buddha's birthplace in Lumbini. Another one of his edicts mentions several Dhamma texts, establishing the existence of a written Buddhist tradition at least by the time of the Maurya era and which may be the precursors of the Pāli Canon.[41][note 8] The oldest surviving Buddhist manuscripts are the Gandhāran Buddhist texts, reported to have been found in or around Haḍḍa near Jalalabad in eastern Afghanistan and now preserved in the British Library. They are written in the Gāndhārī language using the Kharosthi script on twenty-seven birch bark manuscripts and date from the first century BCE to the third century CE

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นักวิชาการจะลังเลที่จะทำให้เรียกร้องเงื่อนไขเกี่ยวกับข้อเท็จจริงทางประวัติศาสตร์ของชีวิตของพระพุทธเจ้า ส่วนใหญ่ยอมรับว่า เขาอาศัยอยู่ สอนสั่งสงฆ์ก่อตั้งในช่วงยุค Mahajanapada ในรัชสมัยของพระเจ้าพิมพิสาร เจ้าจักรวรรดิแคว้นมคธ และเสียชีวิตในช่วงปีแรก ๆ ของรัชกาลที่ Ajasattu ที่สืบของพระเจ้าพิมพิสาร จึง ทำให้เขาร่วมสมัยอายุของพระมหาวีระ tirthankara เจน [7] เหนืออยู่จากพวกเราพระเวท อายุการใช้งานของพระพุทธเจ้าร่วมกับการเฟื่องฟูของโรงเรียนอื่น ๆ śramaṇa มีอิทธิพลของความคิด เช่น Ājīvika, Cārvāka ศาสนาเชน Ajñana นอกจากนี้ยังมีอายุ thinkers มีอิทธิพล เช่นพระมหาวีระ Pūraṇa Kassapa, Makkhali Gosāla, Ajita Kesakambalī, Pakudha Kaccāyana, Sañjaya Belaṭṭhaputta มุมมองที่มีพระพุทธเจ้าอย่างแน่นอนต้องได้รู้จักมักคุ้น และรับอิทธิพลจาก [8] [9] [หมายเหตุที่ 6] จริง ๆ Sariputta และ Moggallāna สองสาวกสำคัญ พระสาวกเดิมสำคัญของ Sañjaya Belaṭṭhaputta, skeptic [10] มีหลักฐานแนะนำว่า สองแบบ Alara Kalama และ Uddaka Ramaputta มีภาพประวัติศาสตร์ที่แท้จริง และพวกเขาที่สอนพุทธสองในรูปแบบต่าง ๆ เทคนิคการเข้าฌาน [11] ในขณะที่ลำดับทั่วไป "เกิด วันครบกำหนด renunciation ค้นหา ตื่น และปลดปล่อย สอน ความตาย" เป็นที่ยอมรับกันอย่างแพร่หลาย มติน้อยบน veracity หลายรายละเอียดประกอบด้วยในชีวประวัติแบบดั้งเดิมไม่มี [12] [13] [14]เวลาเกิดและตายของโคดมไม่แน่ใจ นักประวัติศาสตร์ส่วนใหญ่ในศตวรรษที่ 20 ต้นลงชีวิตเป็นเซอร์กา 563 ปีก่อนคริสต์ศักราชถึงคริสตศักราช 483 [1] [15] ขึ้นเพิ่งตายลงวันหลัง ระหว่าง 411 และ 400 ปีก่อนคริสต์ศักราช ขณะที่วิชาการคำถามนี้ขึ้นในปี 1988, [16] [17] [18] ส่วนใหญ่ของผู้ที่แสดงความคิดเห็นที่แน่นอนให้อยู่ภายใน 20 ปีของคริสตศักราช 400 การตายของพระพุทธเจ้า [1] [19] [หมายเหตุที่ 4] ประกอบทางเลือกเหล่านี้ อย่างไรก็ตาม มีไม่ยังยอมรับ โดยนักประวัติศาสตร์ทั้งหมด [24] [25] [หมายเหตุที่ 7]หลักฐานข้อความแรก ๆ แนะนำว่า โคดม Siddhārtha เกิดในตระกูล Shakya ชุมชนที่มีบนยสปริง กันทางภูมิศาสตร์ และ วัฒนธรรม อนุทวีปอินเดียตะวันออกเฉียงเหนือในศตวรรษ 5 ปีก่อนคริสต์ศักราช [27] เป็นการเป็นสาธารณรัฐขนาดเล็ก ที่ พ่อของเขาเป็นหัวหน้าเผ่าได้รับเลือก หรือเป็นคณาธิปไตย ในกรณี ที่บิดาถูก oligarch การ [27] ตามประเพณีพุทธ โคดมได้เกิดในลัมบินี ปัจจุบันในสมัย และยกระดับ Shakya Kapilvastu ซึ่งอาจได้รับในวันใดปัจจุบัน Tilaurakot เนปาลหรือ Piprahwa อินเดีย [หมายเหตุ 1] เขาได้รับพระธรรมในพุทธคยา ให้คำเทศนาของเขาครั้งแรกในสารนาถ และตายในกุสินาราพบระเบียนไม่เขียนเกี่ยวกับโคดมจากชีวิตหรือศตวรรษหลังจากนั้น หนึ่งพระบรมราชโองการของอโศกมหาราช ที่ reigned จากเซอร์กา 269 ปีก่อนคริสต์ศักราชถึงคริสตศักราช 232, commemorates แสวงบุญของจักรพรรดิไปสถานที่เกิดของพระพุทธเจ้าในลัมบินี อีกหนึ่งบทของเขากล่าวถึงข้อธรรมต่าง ๆ สร้างการดำรงอยู่ของประเพณีพุทธเขียน โดยเวลาของยุคมอร์ยาน้อย และซึ่งอาจ precursors ของแคนนอน Pāli [41] [หมายเหตุที่ 8] เป็นพุทธรอดตายเก่าแก่ที่สุดมีข้อความพุทธ Gandhāran รายงานการพบใน หรือ รอบ ๆ Haḍḍa ใกล้ลาลาบาดในอัฟกานิสถานตะวันออก และขณะนี้ เก็บรักษาไว้ในไลบรารีของอังกฤษ จะเขียนด้วยภาษา Gāndhārī โดยใช้สคริปต์อักษรขโรษฐีบนเป็นเปลือกเบิร์ชยี่สิบเจ็ดวันจากศตวรรษแรกปีก่อนคริสต์ศักราชศตวรรษสาม CE

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นักวิชาการจะลังเลที่จะทำให้การเรียกร้องอย่างไม่มีเงื่อนไขเกี่ยวกับข้อเท็จจริงทางประวัติศาสตร์ของชีวิตของพระพุทธเจ้า ส่วนใหญ่ยอมรับว่าเขาอาศัยอยู่สอนและก่อตั้งวัดเพื่อในช่วงยุค Mahajanapada ช่วงรัชสมัยของ Bimbisara ผู้ปกครองของจักรวรรดิกาดล้าและเสียชีวิตในช่วงปีแรกของการครองราชย์ของ Ajasattu ซึ่งเป็นตัวตายตัวแทนของ Bimbisara จึงทำให้ เขาน้องร่วมสมัยของ Mahavira ที่. เชน Tirthankara [7] นอกเหนือจากเวทเศรษฐีอายุการใช้งานของพระพุทธเจ้าใกล้เคียงกับเฟื่องฟูของโรงเรียน Sramana มีอิทธิพลอื่น ๆ ของความคิดเช่นĀjīvika, จารวากเชนและAjñana มันก็เป็นยุคของนักคิดที่มีอิทธิพลเช่น Mahavira ที่ปุรณะบุดดา, Makkhali Gosāla, Ajita Kesakambalī, Pakudha Kaccāyanaและ Sanjaya Belaṭṭhaputtaที่มีมุมมองที่พระพุทธเจ้าแน่นอนที่สุดต้องได้รับการทำความคุ้นเคยกับและได้รับอิทธิพลจาก. [8] [9] [หมายเหตุ 6] แท้จริง Sariputta และ Moggallana สองสาวกสำคัญของพระพุทธรูปที่เป็นอดีตสาวกสำคัญของ Sanjaya Belaṭṭhaputta, ขี้สงสัย. [10] นอกจากนี้ยังมีหลักฐานที่จะชี้ให้เห็นว่าทั้งสองโท Alara กาลามะและ Uddaka Ramaputta เป็น ตัวเลขทางประวัติศาสตร์จริงและพวกเขาส่วนใหญ่อาจจะสอนพระพุทธรูปสองรูปแบบที่แตกต่างกันของเทคนิคการเข้าฌาน. [11] ในขณะที่ลำดับการทั่วไปของ "เกิดครบกําหนดการสละค้นหาตื่นและปลดปล่อย, การสอน, ความตาย" ได้รับการยอมรับอย่างกว้างขวาง [12] มี ฉันทามติน้อยลงในความจริงของรายละเอียดมากที่มีอยู่ในชีวประวัติแบบดั้งเดิม. [13] [14] ครั้งที่เกิดของพระพุทธเจ้าและตายมีความไม่แน่นอน นักประวัติศาสตร์ส่วนใหญ่ในช่วงต้นศตวรรษที่ 20 ลงวันที่ชีวิตของเขาเป็นประมาณ 563 คริสตศักราช 483 คริสตศักราช. [1] [15] เมื่อเร็ว ๆ นี้การตายของเขาคือวันต่อมาระหว่าง 411 และ 400 คริสตศักราชในขณะที่ในการประชุมสัมมนากับคำถามนี้จัดขึ้นในปี 1988 [ 16] [17] [18] ส่วนใหญ่ของผู้ที่นำเสนอความคิดเห็นที่ชัดเจนให้วันภายใน 20 ปีทั้งสองข้าง 400 คริสตศักราชสำหรับการตายของพระพุทธเจ้า. [1] [19] [หมายเหตุ 4] เหล่านี้ลำดับเหตุการณ์ทางเลือก แต่ยังไม่ได้ ได้รับการยอมรับจากนักประวัติศาสตร์ทั้งหมด. [24] [25] [หมายเหตุ 7] หลักฐานตำราต้นแสดงให้เห็นว่าพระพุทธเจ้าพระพุทธเจ้าเกิดมาในตระกูล Shakya ชุมชนที่อยู่บนขอบทั้งทางภูมิศาสตร์และวัฒนธรรมของอินเดียภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ทวีปในศตวรรษที่ 5 คริสตศักราช. [27] มันเป็นทั้งสาธารณรัฐขนาดเล็กซึ่งในกรณีที่พ่อของเขาเป็นหัวหน้าได้รับการเลือกตั้งหรือคณาธิปไตยซึ่งในกรณีที่พ่อของเขาเป็นผู้มีอำนาจ. [27] ตามประเพณีทางพุทธศาสนาพุทธ เกิดในลุมพินีในปัจจุบันในวันที่ทันสมัยเนปาลและเติบโตในเมืองหลวงของ Shakya กบิลพัสดุ์ซึ่งอาจจะได้รับทั้งในปัจจุบัน Tilaurakot เนปาลหรือ Piprahwa อินเดีย. [หมายเหตุ 1] เขาได้รับการตรัสรู้ของเขาในพุทธคยาให้ พระธรรมเทศนาครั้งแรกของเขาในสารนาถและเสียชีวิตในกุสินารา. ไม่มีการเขียนบันทึกเกี่ยวกับพุทธมีการตรวจพบจากชีวิตของเขาหรือศตวรรษหลังจากนั้น หนึ่งในคำสั่งของอโศกผู้ปกครองจากประมาณ 269 คริสตศักราช 232 คริสตศักราชเอกราชแสวงบุญของจักรพรรดิไปยังบ้านเกิดของพระพุทธเจ้าในลุมพินี อีกหนึ่งสิตเขากล่าวถึงหลายตำราธรรมะสร้างการดำรงอยู่ของพุทธประเพณีที่เขียนอย่างน้อยตามเวลาของยุคเมาและซึ่งอาจจะเป็นสารตั้งต้นของPāliแคนนอน. [41] [หมายเหตุ 8] ที่เก่าแก่ที่สุดที่หลงเหลืออยู่ในต้นฉบับพุทธ เป็นวัจนะ Gandharan รายงานที่ได้รับพบว่าในหรือรอบ ๆ Hadda ใกล้จาลาลาบัดในภาคตะวันออกของอัฟกานิสถานและเก็บรักษาไว้ในขณะนี้ในหอสมุดแห่งชาติอังกฤษ พวกเขาจะเขียนในภาษา Gandhari ใช้สคริปต์ Kharosthi ในยี่สิบเจ็ดต้นฉบับเปลือกไม้เบิร์ชและวันที่จากศตวรรษแรกคริสตศักราชซีอีศตวรรษที่สาม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นักวิชาการจะลังเลที่จะทำให้การเรียกร้องที่เกี่ยวกับข้อเท็จจริงทางประวัติศาสตร์ของชีวิตของพระพุทธเจ้า . ส่วนใหญ่ยอมรับว่าเขาเคยสอนและก่อตั้งเป็นคณะนักบวชอารามิกใน mahajanapada ยุคสมัยพระเจ้าพิมพิสาร ผู้ปกครองของแคว้นมคธจักรวรรดิ และเสียชีวิตในช่วงปีแรกของรัชสมัยของ ajasattu , ผู้ที่เป็นทายาทของพระเจ้าพิมพิสาร จึงทำให้เขาเป็นน้องของมหาวีระร่วมสมัย ,Jain tirthankara [ 7 ] นอกเหนือจากพราหมณ์เวท , พุทธกาลประจวบเหมาะกับความรุ่งเรืองของย้ายที่มีอิทธิพลอื่น ๆพระรามṇเป็นโรงเรียนของความคิด เช่น Ā J īไวก้า , C อุบาสกอุบาสก รถบ้านค่ะ ศาสนาเชน และ AJ เมืองอานา มันเป็นอายุของนักคิดผู้มีอิทธิพล เช่น มหาวีระ พียู ราṇเป็น kassapa makkhali อุบาสก , โก ลา ajita kesakambal ī pakudha kacc Yana , อุบาสก และ ซาเบล่าṭṭ haputta เมืองจายา ,ที่มีมุมมองที่พระพุทธเจ้าจะได้รับคุ้นเคยกับและได้รับอิทธิพลจาก [ 8 ] [ 9 ] [ 6 ] แน่นอน พระสารีบุตร moggall อุบาสกและนา สองสาวกชั้นดีของพระพุทธเจ้า เดิมเป็นสาวกชั้นดีของซาเมืองจายา เบลาṭṭ haputta , ความสงสัย [ 10 ] นอกจากนี้ยังมี หลักฐานที่ยืนยันว่า สอง โทร่า และ uddaka ramaputta kalama ,มีจริงในประวัติศาสตร์ตัวเลขและพวกเขาส่วนใหญ่อาจสอนพระพุทธเจ้าสองรูปแบบที่แตกต่างกันของเทคนิคการทำสมาธิ . [ 11 ] ในขณะที่ลำดับทั่วไปของ " เกิด , อายุ , การสละ , การค้นหาและกระตุ้นการปลดปล่อย , การสอน , ความตาย " เป็นที่ยอมรับกันอย่างกว้างขวาง [ 12 ] มีน้อยเอกฉันท์ในความเป็นจริงของรายละเอียดมากมายที่มีอยู่ในชีวประวัติแบบดั้งเดิม [ 13 ] [ 14 ]

ครั้งที่ 1 ของการเกิดและการตายจะไม่แน่นอน นักประวัติศาสตร์ส่วนใหญ่ในช่วงต้นศตวรรษที่ 20 วันที่ชีวิตของเขาเป็นประมาณ 563 BCE ถึง 483 BCE . [ 1 ] [ 15 ] ขึ้นเมื่อเร็วๆนี้การสิ้นพระชนม์ลงวันที่ภายหลัง ระหว่างเธอและ 400 ปี ในขณะที่เพื่อคำถามนี้จัดขึ้นในปี 1988[ 16 ] [ 17 ] [ 18 ] ส่วนใหญ่ของผู้ที่เสนอความคิดเห็นให้วันที่ที่แน่นอนภายใน 20 ปีข้าง 400 ปี พระพุทธเจ้าตาย [ 1 ] [ 19 ] [ 4 ] เหล่านี้ทางเลือกตามลำดับเวลา อย่างไรก็ตาม ยังไม่ได้รับการยอมรับโดยนักประวัติศาสตร์ [ 24 ] [ 25 ] [ 7 ]

หลักฐานต้นข้อความบ่งบอกว่า siddh อุบาสก rtha โคตมพุทธเจ้า เกิดในตระกูล ศากยะ ชุมชนที่อยู่ในชายทั้งทางภูมิศาสตร์และทางภาคตะวันออกเฉียงเหนือของคาบสมุทรอินเดียในศตวรรษที่ 5 ปี [ 27 ] มันเป็นประเทศขนาดเล็ก ซึ่งในกรณีที่พ่อของเขาได้รับการเลือกตั้งหัวหน้าเผ่า หรือ คณาธิปไตย ซึ่งกรณีบิดาเป็นผู้มีอำนาจ [ 27 ] ตามพุทธประเพณี ท่านเกิดในสลัมบินี , ทุกวันนี้ในประเทศเนปาลปัจจุบัน และเติบโตในเมืองหลวงของ kapilvastu ศากยะ ,ซึ่งอาจได้รับในวันปัจจุบันติเลารโกฏิ เนปาล หรือ ปิปราหวะ อินเดีย . [ 1 ] เขาได้ตรัสรู้ในพุทธคยาได้เทศนาครั้งแรกของเขาใน สารนาถ และตายใน Kushinagar

ไม่เขียนบันทึกเกี่ยวกับท่านได้พบจากชีวิตของเขาหรือศตวรรษหลังจากนั้น หนึ่งกฎของอโศก ที่ครอบครองจากประมาณ 269 ECB เพื่อ 232 ECB ,รำลึกของจักรพรรดิแสวงบุญไหว้พระบ้านเกิดของในลุมพินี . อีกหนึ่งของเขาต้องกล่าวถึงข้อความธรรมะหลาย การมีอยู่ของเขียนเป็นพุทธประเพณี อย่างน้อยโดยเวลาของเมารยะและยุคซึ่งอาจเป็นบรรพบุรุษของภาษามารี Canon [ 41 ] [ 8 ] ที่เก่าแก่ที่สุดที่รอดตายต้นฉบับเป็นพุทธอุบาสก รัน gandh พุทธข้อความรายงานว่ามีการพบในหรือรอบ ๆฮาḍḍใกล้ Jalalabad ในภาคตะวันออกของอัฟกานิสถานและเก็บรักษาไว้ใน ห้องสมุดอังกฤษ พวกเขาจะเขียนใน G R īอุบาสกอุบาสก ndh ภาษาโดยใช้ขาโรษฐิสคริปต์บน 27 ไม้เรียวเปลือกไม้ต้นฉบับและวันที่จากศตวรรษที่แรก BCE กับสามศตวรรษ CE