Thermoregulatory responses to cold

Thermoregulatory responses to cold start with a process called “Vascular Shunt” which starts in the posterior hypothalamus, cold receptors sense the environmental temperature which the skin is exposed to and relays the input back. In response to the cold the blood is displaced from the skin to the core by vasoconstriction of the cutaneous circulation by the sympathetic nervous system, this reduces heat loss to the environment through radiation. The reduction in skin temperature reduces the temperature gradient between the skin and the environment and thus reduces the largest loss of heat to the environment. Excessive heat loss may be experienced in extremely cold temperatures as vasodilatation of blood vessels in the skin is delayed, which alternates with intense vasoconstriction in cycles of 15-30min. This mechanism has been described as the “hunting response” by sir Thomas Lewis in 1930 for the up and down pattern of seeking a stable temperature (Lewis., 1930). This phenomenon has been observed in different parts of the body (Fox and Wyatt., 1962) and is thought to be a protective function to minimise risk of injury and maintain manual function in the cold as the skin temperature can rise up to 10°C during the re-warming bursts. Smooth muscles in the peripheral blood vessels are paralyzed at 10°C causing the muscles to relax and no longer responsive to vasoconstriction signal causing blood flow to return through the vessels and completing the cycle (Tissandier O., 1875). The effectiveness of this vasoconstriction in reducing heat loss is influenced by the amount of adipose tissue under the skin, the fat and skin insulate the body when the blood vessels are tightly constricted (Haymes., 1986) however this relationship only exists if the constriction is maximal as blood vessels pass through the fat and at maximal constriction the flow of blood is below the fat.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตอบ thermoregulatory จะเริ่มต้นกระบวนการเรียกว่า "หลอดเลือด Shunt" ซึ่งเริ่มต้นใน hypothalamus หลังเย็น ตัวเย็นรู้สึกอุณหภูมิสิ่งแวดล้อมที่ผิวสัมผัสและรีเลย์กลับเข้า ในเย็นเลือดเป็นพลัดถิ่นจากผิวการ โดย vasoconstriction ไหลเวียนผิวหนังจากระบบประสาท ยังลดการสูญเสียความร้อนกับสิ่งแวดล้อมผ่านรังสี ลดอุณหภูมิผิวลดการไล่ระดับของอุณหภูมิระหว่างผิวและสภาพแวดล้อม และช่วย ลดการสูญเสียความร้อนที่ใหญ่ที่สุดสิ่งแวดล้อม สูญเสียความร้อนมากเกินไปอาจจะพบในอุณหภูมิหนาวเย็นมากเป็น vasodilatation ของหลอดเลือดผิวหนังมีความล่าช้า ซึ่งสลับกับ vasoconstriction รุนแรงในรอบ 15-30 นาที กลไกนี้ได้ถูกอธิบายว่า "การล่าสัตว์การตอบสนอง" โดยเซอร์ Thomas Lewis ใน 1930 สำหรับขึ้น และ ลงรูปแบบของอุณหภูมิมีเสถียรภาพ (Lewis. 1930) ปรากฏการณ์นี้ได้ถูกตรวจสอบในส่วนต่าง ๆ ของร่างกาย (จิ้งจอกและ Wyatt, 1962) และคิดว่า จะ ทำงานป้องกันเพื่อลดความเสี่ยงของการบาดเจ็บ และรักษาฟังก์ชันด้วยตนเองในความเย็นอุณหภูมิผิวหนังสามารถเพิ่มขึ้นถึง 10° C ในระหว่างการระเบิดใหม่ร้อน กล้ามเนื้อเรียบในหลอดเลือดอุปกรณ์ต่อพ่วงเป็นอัมพาตที่ 10° C ทำให้กล้ามเนื้อผ่อนคลาย และไม่ตอบสนองต่อสัญญาณ vasoconstriction ทำให้เลือดไหลกลับผ่านเรือ และจบรอบ (o. Tissandier, 1875) ประสิทธิภาพของ vasoconstriction นี้ในการลดการสูญเสียความร้อนได้รับอิทธิพลจากจำนวนของเนื้อเยื่อไขมันใต้ผิวหนัง ไขมันและผิวหนังร้อนร่างกายเมื่อเลือดเรือมีแน่นไป (Haymes. 1986) อย่างไรก็ ตามความสัมพันธ์นี้มีอยู่ถ้าการก่อสร้างสูงสุดเป็นหลอดเลือดผ่านไขมัน และที่ก่อสร้างสูงสุด การไหลของเลือดต่ำกว่าไขมัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การตอบสนองการควบคุมอุณหภูมิจะเริ่มเย็นที่มีกระบวนการที่เรียกว่า "หลอดเลือด Shunt" ซึ่งจะเริ่มต้นในมลรัฐหลังผู้รับเย็นรู้สึกอุณหภูมิสิ่งแวดล้อมที่ผิวสัมผัสกับการป้อนข้อมูลและการถ่ายทอดข้อมูลกลับ เพื่อตอบสนองต่อความหนาวเย็นเลือดจะย้ายออกจากผิวไปยังแกนโดย vasoconstriction ของการไหลเวียนของผิวหนังโดยระบบประสาทนี้จะช่วยลดการสูญเสียความร้อนไปยังสภาพแวดล้อมที่ผ่านการฉายรังสี การลดลงของอุณหภูมิผิวช่วยลดอุณหภูมิลาดระหว่างผิวและสภาพแวดล้อมและทำให้ช่วยลดการสูญเสียที่ใหญ่ที่สุดของความร้อนที่มีต่อสิ่งแวดล้อม การสูญเสียความร้อนมากเกินไปอาจจะมีประสบการณ์ในอุณหภูมิที่เย็นมากเป็นภาวะหลอดเลือดขยายตัวของหลอดเลือดในผิวหนังมีความล่าช้าซึ่งสลับกับ vasoconstriction ที่รุนแรงในรอบของ 15-30min กลไกนี้ได้รับการอธิบายว่า "การตอบสนองต่อการล่าสัตว์" โดยเซอร์โทมัสลูอิสในปี 1930 สำหรับรูปแบบการขึ้นและลงของการแสวงหาอุณหภูมิที่มีเสถียรภาพ (ลูอิส., 1930) ปรากฏการณ์นี้ได้รับการปฏิบัติในส่วนต่าง ๆ ของร่างกาย (ฟ็อกซ์และไวแอตต์., 1962) และคิดว่าจะเป็นฟังก์ชั่นที่ใช้ป้องกันเพื่อลดความเสี่ยงของการบาดเจ็บและรักษาการทำงานของตนเองในความหนาวเย็นอุณหภูมิผิวอาจเพิ่มขึ้นถึง 10 องศาเซลเซียส ในระหว่างการระเบิดอีกครั้งร้อน กล้ามเนื้อเรียบในหลอดเลือดต่อพ่วงเป็นอัมพาตอยู่ที่ 10 องศาเซลเซียสทำให้เกิดกล้ามเนื้อจะผ่อนคลายและไม่ตอบสนองต่อสัญญาณ vasoconstriction ก่อให้เกิดการไหลเวียนของเลือดที่จะกลับผ่านทางเรือและเสร็จสิ้นวงจร (Tissandier ทุม 1875) ประสิทธิผลของ vasoconstriction นี้ในการลดการสูญเสียความร้อนได้รับอิทธิพลจากปริมาณของเนื้อเยื่อไขมันใต้ผิวหนังไขมันและผิวหนังป้องกันร่างกายเมื่อหลอดเลือดมีการตีบแน่น (เฮมส์., 1986) อย่างไรก็ตามความสัมพันธ์นี้มีอยู่เพียงถ้ารัดคือ สูงสุดเป็นเส้นเลือดผ่านไขมันและหดตัวสูงสุดไหลเวียนของเลือดต่ำกว่าไขมัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การตอบสนอง thermoregulatory เย็นเริ่มต้นด้วยกระบวนการที่เรียกว่า " หลอดเลือดหลอดเลือด " ซึ่งเริ่มต้นใน hypothalamus ด้านหลัง ตัวรับความรู้สึกเย็น สิ่งแวดล้อม อุณหภูมิที่ผิวสัมผัสและถ่ายทอดการป้อนกลับ ในการตอบสนองต่อความเย็นเลือดจะถูกไล่ออกจากผิวหลักโดยการขาดการไหลเวียนของผิวหนังโดยระบบประสาท ลดการสูญเสียความร้อนในสภาพแวดล้อมที่ผ่านการฉายรังสี การลดอุณหภูมิในผิวช่วยลดอุณหภูมิลาดระหว่างผิวและสภาพแวดล้อมที่ใหญ่ที่สุดและดังนั้นจึงช่วยลดการสูญเสียความร้อนสู่สิ่งแวดล้อม การสูญเสียความร้อนมากเกินไปอาจจะมีประสบการณ์ในอุณหภูมิเย็นมาก เช่น หลอดเลือดของหลอดเลือดในผิวหนังมีความล่าช้า ซึ่งสลับกับรุนแรง ผิวหนังแห้ง ในรอบ 15-30min กลไกนี้ได้รับการอธิบายว่าเป็น " การล่า " โดยเซอร์โทมัสลูอิสใน 1930 สำหรับขึ้นและลงรูปแบบของการหาอุณหภูมิคงที่ ( ลูอิส 1930 ) ปรากฏการณ์นี้ถูกพบในส่วนต่างๆของร่างกาย ( สุนัขจิ้งจอกและ Wyatt , 1962 ) และคิดว่าเป็นฟังก์ชันป้องกันเพื่อลดความเสี่ยงของการบาดเจ็บและการรักษาฟังก์ชั่นคู่มือในเย็นที่อุณหภูมิผิวหนังสามารถเพิ่มขึ้นได้ถึง 10 ° C ในช่วงกำลังร้อนระเบิด กล้ามเนื้อเรียบในเส้นเลือดส่วนปลายเป็นอัมพาต 10 ° C ทำให้กล้ามเนื้อผ่อนคลายและไม่ตอบสนองการขาดสัญญาณ ทำให้เลือดไหลกลับไปทางเรือและเสร็จสิ้นการวงจร ( tissandier . 1875 ) ประสิทธิผลของการขาดนี้ในการลดการสูญเสียความร้อนขึ้นอยู่กับปริมาณเนื้อเยื่อไขมันใต้ผิวหนัง ไขมันและผิวหนังป้องกันร่างกายเมื่อเส้นเลือดตีบแน่น ( haymes . , 1986 ) อย่างไรก็ตามความสัมพันธ์นี้อยู่ ถ้าเป็นเส้นเลือดตีบเป็นสูงสุดผ่านไขมันและการไหลสูงสุด เลือดมันต่ำกว่าไขมัน