If the data comes from a distributi

If the data comes from a distribution function which has a closed form, then

it is quite natural to estimate the unknown parameters by fitting a straight line to

the theoretical points obtained from the distribution function and the sample

percentile points. This method was originally explored by Kao (1958, 1959) and it

has been used quite successfully for Weibull distribution, the generalized

exponential distribution, exponentiated gamma distribution and the exponentiated

Pareto distribution [see, Murthy et al. (2004), Gupta and Kundu (2001), Shawky

and Abu-Zinadah (2009) and Shawky and Bakoban (2012)].

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ถ้าข้อมูลมาจากฟังก์ชันการแจกแจงซึ่งมีฟอร์มปิด แล้วมันเป็นธรรมชาติค่อนข้างการประมาณพารามิเตอร์ที่ไม่รู้จักโดยเส้นตรงจะจุดทางทฤษฎีที่ได้จากฟังก์ชันการแจกแจงและตัวอย่างเปอร์เซ็นต์จุด วิธีนี้ถูกสำรวจ โดยเก่าเดิม (1958, 1959) และมีการใช้ค่อนข้างเรียบร้อยสำหรับการกระจายแบบเวย์บูล การทั่วไปเนนการกระจาย การแจกแจงแกมมา exponentiated และ exponentiatedPareto กระจาย [ดู Murthy et al. (2004), คุปตะและประตูน้ำ (2001), Shawkyอัล-Zinadah (2009) และ Shawky และ Bakoban (2012)]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หากข้อมูลที่มาจากฟังก์ชั่นการจัดจำหน่ายซึ่งมีรูปแบบปิดแล้วมันเป็นธรรมชาติมากในการประมาณค่าพารามิเตอร์ที่ไม่รู้จักโดยการปรับเป็นเส้นตรงไปยังจุดทฤษฎีที่ได้จากฟังก์ชั่นการจัดจำหน่ายและตัวอย่างจุดเปอร์เซ็นต์ วิธีการนี้มีการสำรวจครั้งแรกโดยเขา (1958, 1959) และจะถูกนำมาใช้ค่อนข้างประสบความสำเร็จในการจัดจำหน่ายแบบ Weibull ที่ทั่วไปกระจายชี้แจงแจกแจงแกมมา exponentiated และ exponentiated กระจาย Pareto [ดู Murthy et al, (2004) แคนด์และ Kundu (2001), Shawky และอาบู Zinadah (2009) และ Shawky และ Bakoban (2012)]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ถ้าข้อมูลมาจากการกระจายฟังก์ชันซึ่งมีรูปแบบปิด จากนั้นมันค่อนข้างธรรมชาติประมาณพารามิเตอร์ที่ไม่รู้จักโดยการปรับตรงเส้นคะแนนที่ได้จากฟังก์ชันการแจกแจงทางทฤษฎีและตัวอย่างคะแนนเปอร์เซ็นต์ . วิธีนี้เคยสำรวจเก่า ( 1958 , 1959 ) และมีการใช้ค่อนข้างเรียบร้อยแล้วสำหรับแบบไวบูลล์ , ทั่วไปการแจกแจงแบบเลขชี้กำลัง แจกจ่าย exponentiated และ exponentiated แกมมาการแจกแจงพาเรโต [ ดูเมอร์ที่ et al . ( 2004 ) , Gupta และได้รับ shawky ( 2001 ) ,และอาบู zinadah ( 2009 ) และ shawky และ bakoban ( 2012 ) ]