Fishmeal replacement with GW had a

Fishmeal replacement with GW had a significant (P < .05) positive effect
on DO, nitrite, and TAN (Table 2). Overall, NO2-N and TAN concentrations
increased and DO decreased over time (Figure 1). Treatment × time
interaction was significant on all measured water-quality parameters except
pH (Ahsan et al. 2013; Siddik et al. 2014). Dissolved oxygen, pH, nitrite-
N, and TAN varied over the experimental period between 5.2–6 mg l−1,
7.6–8.2 mg l−1, 0.02–2.5 mg l−1, and 0.01–1.2 mg l−1, respectively. All of these
water-quality parameters were within the suitable range for tilapia growth
(Boyd 1998; Rahman, Verdegem, Wahab, Hossain, et al. 2008, Rahman,
Nagelkerke, et al. 2008).
Replacing fishmeal with different levels of GW in fish diets had no effect
on daily feed consumption, FCR and PER. Final body weight, weight gain,
specific growth rate, and total feed intake were not affected by increasing
GW up to 20% but deteriorated slightly thereafter (Table 3). Survival was
high in all treatments.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แทนที่ fishmeal กับ GW มีความสำคัญ (P < .05) ผลบวกในการทำ ไนไตรต์ ทางตัน (ตารางที่ 2) โดยรวม ความเข้มข้นของ NO2-N และตาลเพิ่มขึ้น และลดเวลา (รูปที่ 1) เวลาในการรักษาโต้ตอบได้อย่างมีนัยสำคัญในพารามิเตอร์คุณภาพน้ำวัดทั้งหมดยกเว้นpH (Ahsan et al. 2013 Siddik et al. 2014) ปริมาณออกซิเจนละลาย pH ไนไตรต์-N และตาลที่แตกต่างกันที่ระยะเวลาทดลองระหว่าง 5.2-6 mg l−17.6 – 8.2 มิลลิกรัม l−1, 0.02 – 2.5 mg l−1 และ 0.01 – 1.2 มิลลิกรัม l−1 ตามลำดับ ทั้งหมดนี้คุณภาพน้ำพารามิเตอร์ได้ภายในช่วงเหมาะสมสำหรับการเจริญเติบโตของปลานิล(Boyd 1998 Rahman, Verdegem, Wahab, Hossain, et al. 2008, RahmanNagelkerke, et al. 2008)แทน fishmeal GW ระดับต่าง ๆ ในอาหารปลาก็ไม่มีผลในการบริโภคอาหารประจำวัน FCR และเปอร์เซ็นต์สุดท้ายร่างกายน้ำหนัก น้ำหนักอัตราการเติบโตเฉพาะ และการบริโภคอาหารรวมไม่ถูกกระทบ โดยการเพิ่มGW ถึง 20% แต่รูปหลังจากนั้นเล็กน้อย (ตาราง 3) อยู่รอดได้สูงในการรักษาทั้งหมด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทดแทนปลาป่นกับ GW มีนัยสำคัญ (P <0.05)
ผลบวกในDO, ไนไตรท์และ TAN (ตารางที่ 2) โดยรวม, NO2-N
และความเข้มข้นตันเพิ่มขึ้นและลดลงDO เมื่อเวลาผ่านไป (รูปที่ 1) การรักษา×เวลาการทำงานร่วมกันอย่างมีนัยสำคัญในทุกวัดพารามิเตอร์น้ำที่มีคุณภาพยกเว้นค่าpH (Ahsan et al, 2013;. Siddik et al, 2014). ปริมาณออกซิเจนละลายน้ำมีค่า pH, nitrite- N, TAN และแตกต่างกันในช่วงระยะเวลาการทดลองระหว่าง 5.2-6 มิลลิกรัม l-1, 7.6-8.2 มิลลิกรัม l-1, 0.02-2.5 mg l-1, และ 0.01-1.2 mg l-1, ตามลำดับ ทั้งหมดเหล่านี้พารามิเตอร์น้ำที่มีคุณภาพอยู่ในช่วงที่เหมาะสมสำหรับการเจริญเติบโตของปลานิล(บอยด์ 1998; เราะห์มาน Verdegem, Wahab, Hossain, et al 2008 เราะห์มาน. Nagelkerke, et al 2008).. เปลี่ยนปลาป่นที่มีระดับที่แตกต่างกันของการศึกษาใน อาหารปลาไม่มีผลในการบริโภคอาหารประจำวันและFCR ต่อ น้ำหนักตัวสุดท้ายน้ำหนัก, อัตราการเจริญเติบโตที่เฉพาะเจาะจงและปริมาณอาหารที่กินรวมไม่ได้รับผลกระทบจากการเพิ่มGW ได้ถึง 20% แต่หลังจากนั้นแย่ลงเล็กน้อย (ตารางที่ 3) การอยู่รอดเป็นที่สูงในการรักษาทั้งหมด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปลาป่นทดแทนกับ GW ได้อย่างมีนัยสำคัญ ( p < . 05 ) มีผลบวก
บนทำ ไนไตรท์ และ ตัน ( ตารางที่ 2 ) รวม no2-n และความเข้มข้น tan
เพิ่มขึ้นและทำลดลงตลอดเวลา ( รูปที่ 1 ) การรักษา×เวลา
ปฏิสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติในทุกวัดคุณภาพน้ำพารามิเตอร์ ยกเว้น
( pH Ahsan et al . 2013 ; siddik et al . 2014 ) ออกซิเจนละลาย pH , ไนไตรท์ -
nและน้ำตาลที่หลากหลายในช่วงทดลองระหว่าง 5.2 – 6 mg L − 1 , − l
7.6 – 8.2 มิลลิกรัม 1 – 2.5 มิลลิกรัมต่อลิตร , 0.02 และ 0.01 ( − 1 , − 1 1.2 มิลลิกรัมต่อลิตร ตามลำดับ ทั้งหมดของตัวแปรคุณภาพน้ำเหล่านี้อยู่ในช่วงที่เหมาะสมสำหรับ

การเจริญเติบโตปลานิล ( บอยด์ 1998 ; ราห์มาน วะห์ฮาบ verdegem , , Hossain et al . 2008 , ราห์มาน
nagelkerke et al . 2008 ) .
แทนที่ปลาป่นในอาหารที่มีระดับที่แตกต่างกันของ GW ปลาไม่มีผล
การบริโภคอาหารทุกวัน และใช้ต่อ . สุดท้าย ร่างกายน้ำหนัก เพิ่มน้ำหนัก
อัตราการเจริญเติบโตจำเพาะ และปริมาณอาหารที่กินทั้งหมด ไม่ได้รับผลกระทบจากการเพิ่ม
GW ถึง 20% แต่ชำรุดเล็กน้อยหลังจากนั้น ( ตารางที่ 3 ) การอยู่รอดคือ
สูงในการรักษา