And so the discourse of recognition

And so the discourse of recognition has become familiar to us, on two levels: First, in the intimate sphere, where we understand the formation of identity and the self as taking place in a continuing dialogue and struggle with significant others. And then in the public sphere, where a politics of equal recognition has come to play a bigger and bigger role. Certain feminist theories have tried to show the links between the two spheres.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

และเพื่อ ให้วาทกรรมของการกลายเป็นคุ้นเคยกับเรา ในระดับที่สอง: ครั้งแรก เรื่องใกล้ชิด ที่เราเข้าใจการก่อตัวของตัวตนและตนเองเป็นขึ้นพูดคุยกันอย่างต่อเนื่อง และต่อสู้อย่างมีนัยสำคัญอื่น ๆ แล้วในสาธารณะทรงกลม ที่มาการเมืองรู้เท่าบทบาทใหญ่ และขนาดใหญ่ บางทฤษฎี feminist ได้พยายามที่จะแสดงการเชื่อมโยงระหว่างท้องถิ่นสอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

และดังนั้นวาทกรรมของการรับรู้ได้กลายเป็นที่คุ้นเคยกับเราในสองระดับแรกในวงที่ใกล้ชิดที่เราเข้าใจการก่อตัวของตัวตนและเป็นตัวเองที่เกิดขึ้นในการเจรจาอย่างต่อเนื่องและการต่อสู้กับผู้อื่นอย่างมีนัยสำคัญ จากนั้นในพื้นที่สาธารณะที่การเมืองของการรับรู้เท่ากับที่ได้มามีบทบาทใหญ่และขนาดใหญ่ บางทฤษฎีสตรีได้พยายามที่จะแสดงให้เห็นการเชื่อมโยงระหว่างทั้งสองทรงกลม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

และวาทกรรมของการรับรู้ได้กลายเป็นที่คุ้นเคยกับเรา สองระดับ ระดับแรกเป็นในทรงกลมที่ใกล้ชิด ซึ่งเราเข้าใจการสร้างเอกลักษณ์ของตนเองและเป็นสถานที่ถ่ายในการสนทนาและการต่อสู้กับอย่างอื่น และในพื้นที่สาธารณะ ที่การเมืองของการยอมรับเท่ากับได้เข้ามามีบทบาทใหญ่และขนาดใหญ่ทฤษฎีสตรีนิยมบางพยายามแสดงการเชื่อมโยงระหว่างสองทรงกลม