Osmotic dehydration (OD) is the pro

Osmotic dehydration (OD) is the process of water removal by immersion of water containing cellular solids (fruits/vegetables) in a concentrated aqueous solution of sugar and salt. This results in intermediate moisture product with lower water activity. At low water activity, most of the chemical reactions which deteriorate the food, the growth and toxins production by microorganisms are ceased. Besides, it improves the colour, flavour and texture and is less energy intensive process compared air or vacuum drying process as no phase change takes place during the moisture removal from the substrate (Islam and Flink, 1982; Karthanos et al., 1995; Ertekin et al., 1996; Pokharkar, 2001). In OD process, the rate of water loss is initially high, but significantly decreases after 60 to 120 minutes. However, it can take days for the process to reach equilibrium. A typical processing time to reduce the weight of the food by 50% is from 4 to 6 hours. The initial concentration of solutes in the solution can affect the rate of water loss. Sugar concentrations in the range of 40 to 70% are normally used in OD of various plant produce. However, a higher concentration may be achieved by solid gain, which can affect the taste of the product by making it too sweet (Brennan, 2003). Solute choice and concentration depend on several factors, namely the effect on organoleptic properties, solute solubilities and cell membrane permeabilities, which establish effect and cost. The two most common kinds of solutes in osmotic treatments are sugars (mainly with fruits) and salts (with vegetables, meat and cheese), with a predominance of the use of sucrose and sodium chloride, which show advantages already described by several authors (Lenart & Flink, 1984; Collignan & Raoult-Wack, 1994; Sacchetti, Gianotti, & Dalla, 2001). Antonio (2006) report that the optimized condition for maximum water loss and minimum solids gain was 40°C, 50% (w/w) sucrose and 5% (w/w) salt for the osmotic dehydration of sweet potato.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คายน้ำการออสโมติก (OD) เป็นกระบวนการกำจัดน้ำโดยการแช่น้ำที่ประกอบด้วยของแข็งมือถือ (ผักผลไม้) ในละลายเข้มข้นของน้ำตาลและเกลือ ซึ่งผลในผลิตภัณฑ์ความชื้นระดับกลางกับล่างน้ำกิจกรรม ที่กิจกรรมน้ำต่ำ มีเพิ่มส่วนใหญ่ปฏิกิริยาเคมีที่เสื่อมสภาพผลิตอาหาร การเจริญเติบโต และสารพิษจากจุลินทรีย์ นอกจาก เพิ่มสี กลิ่น และเนื้อสัมผัส และน้อยกว่าพลังงานเร่งรัดกระบวนการเปรียบเทียบอากาศหรือการอบแห้งกระบวนการเกิดขึ้นไม่เปลี่ยนแปลงระยะระหว่างเอาความชื้นจากพื้นผิว (อิสลามและ Flink, 1982 Karthanos และ al., 1995 Ertekin et al., 1996 Pokharkar, 2001) ในกระบวนการ OD อัตราการสูญเสียน้ำเริ่มสูง ได้ลดลงอย่างมีนัยสำคัญหลังจาก 60-120 นาที อย่างไรก็ตาม มันสามารถใช้วันการถึงสมดุล เวลาประมวลผลทั่วไปเพื่อลดน้ำหนักของอาหาร โดย 50% คือจาก 4 6 ชั่วโมง ความเข้มข้นเริ่มต้นของ solutes ในโซลูชันอาจส่งผลต่ออัตราการสูญเสียน้ำ ความเข้มข้นของน้ำตาลในช่วง 40-70% โดยปกติใช้ใน OD ต่าง ๆ โรงงานผลิต อย่างไรก็ตาม ความเข้มข้นสูงอาจทำ โดยกำไรแข็ง ซึ่งสามารถมีผลต่อรสชาติของผลิตภัณฑ์ โดยการทำให้หวานเกินไป (Brennan, 2003) ตัวเลือกและความเข้มข้นขึ้นอยู่กับปัจจัยหลายอย่าง คือผลคุณสมบัติ organoleptic ตัว solubilities และ permeabilities เซลล์เมมเบรน ที่สร้างต้นทุนและผล มีสองชนิดที่พบมากที่สุดของ solutes ในรักษาการออสโมติกน้ำตาล (ส่วนใหญ่ใช้กับผลไม้) และเกลือ (มีผัก เนื้อสัตว์ และชี), กับความเด่นของการใช้ซูโครสและโซเดียมคลอไรด์ ซึ่งแสดงข้อได้เปรียบที่อธิบายไว้แล้ว โดยผู้เขียนหลาย (Lenart & Flink, 1984 Collignan และ Raoult-แขน 1994 Sacchetti, Gianotti และ Dalla, 2001) Antonio (2006) รายงานว่าได้รับเงื่อนไขให้เหมาะสำหรับการสูญเสียน้ำสูงสุดและต่ำสุดของแข็งได้ 40° C, 50% (w/w) ซูโครส และเกลือ 5% (w/w) คายน้ำการออสโมติกของเทศ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การคายน้ำออสโมติก (OD) เป็นกระบวนการของการกำจัดน้ำโดยการแช่น้ำที่มีของแข็งโทรศัพท์มือถือ (ผลไม้ / ผัก) ในสารละลายที่มีความเข้มข้นของน้ำตาลและเกลือ ซึ่งส่งผลให้ความชื้นในผลิตภัณฑ์ระดับกลางที่มีปริมาณน้ำลดลง กิจกรรมในน้ำต่ำที่สุดของการเกิดปฏิกิริยาทางเคมีที่เสื่อมสภาพอาหาร, การเจริญเติบโตและการผลิตสารพิษจากจุลินทรีย์จะหยุด นอกจากนี้ยังช่วยเพิ่มสีกลิ่นรสและเนื้อสัมผัสและใช้พลังงานน้อยลงขั้นตอนที่เข้มข้นในอากาศเมื่อเทียบหรือสูญญากาศกระบวนการอบแห้งเป็นช่วงเปลี่ยนไม่เกิดขึ้นในช่วงการกำจัดความชื้นจากพื้นผิว (อิสลามและ Flink 1982; Karthanos, et al, 1995;. Ertekin et al, 1996;. Pokharkar, 2001) ในกระบวนการ OD อัตราการสูญเสียน้ำที่สูง แต่แรก แต่ลดลงอย่างมีนัยสำคัญหลังจาก 60 ถึง 120 นาที แต่ก็สามารถใช้เวลาวันสำหรับขั้นตอนในการเข้าถึงสมดุล เวลาการประมวลผลทั่วไปเพื่อลดน้ำหนักของอาหารโดย 50% เป็น 4-6 ชั่วโมง ความเข้มข้นเริ่มต้นของตัวถูกละลายในการแก้ปัญหาจะมีผลต่ออัตราการสูญเสียน้ำ ความเข้มข้นของน้ำตาลในช่วง 40-70% ปกติจะใช้ใน OD โรงงานผลิตต่างๆ แต่มีความเข้มข้นสูงขึ้นอาจทำได้โดยกำไรที่มั่นคงซึ่งจะมีผลต่อรสชาติของผลิตภัณฑ์โดยการทำให้มันหวานเกินไป (เบรนแนน, 2003) ทางเลือกที่ถูกละลายและความเข้มข้นขึ้นอยู่กับปัจจัยหลายประการ ได้แก่ ผลกระทบต่อคุณสมบัติทางประสาทสัมผัส, ละลายตัวละลายและเซลล์เมมเบรน permeabilities ซึ่งสร้างผลกระทบและค่าใช้จ่าย ทั้งสองชนิดที่พบมากที่สุดของตัวถูกละลายในการรักษาออสโมติกเป็นน้ำตาล (ส่วนใหญ่กับผลไม้) และเกลือ (กับผักเนื้อและชีส) ที่มีความเด่นของการใช้น้ำตาลซูโครสและโซเดียมคลอไรด์ซึ่งข้อได้เปรียบที่แสดงอธิบายไว้แล้วโดยนักเขียนหลายคน (Lenart Flink & 1984; & Collignan Raoult เลว-1994; Sacchetti, Gianotti และ Dalla, 2001) อันโตนิโอ (2006) รายงานว่าสภาพที่เหมาะสำหรับการสูญเสียน้ำสูงสุดและได้รับของแข็งขั้นต่ำ 40 ° C, 50% (w / w) ซูโครสและ 5% (w / w) เกลือสำหรับการคายน้ำออสโมติกของมันเทศ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การออสโมซิส ( OD ) เป็นกระบวนการของการกำจัดน้ำ โดยการแช่ในน้ำที่มีตะกอนเซลล์ ( ผลไม้ / ผัก ) ในสารละลายเข้มข้นของน้ำตาลและเกลือ ผลนี้ในผลิตภัณฑ์ที่ความชื้นปานกลาง มีกิจกรรมทางน้ำลดลง ในกิจกรรมน้ำต่ำที่สุดของปฏิกิริยาทางเคมีซึ่งเสื่อมสภาพอาหารการเจริญเติบโตและสารพิษที่ผลิตโดยเชื้อจุลินทรีย์จะหยุดนอกจากนี้ยังช่วยเพิ่มสี รสชาติ และเนื้อ และพลังงานน้อยลง เมื่อเทียบกับอากาศ หรือเร่งรัดกระบวนการกระบวนการอบแห้งสูญญากาศเป็นขั้นตอนเปลี่ยนแปลงที่จะเกิดขึ้นในช่วงลดความชื้นจากพื้นผิว ( อิสลามและฟลิงก์ , 1982 ; karthanos et al . , 1995 ; ertekin et al . , 1996 ; pokharkar , 2001 ) ในกระบวนการ OD , อัตราการสูญเสียของน้ำจะสูงในตอนแรกแต่อย่างมากลดลงหลังจาก 60 ถึง 120 นาที อย่างไรก็ตาม มันสามารถใช้เวลาวันสำหรับกระบวนการเข้าสู่ภาวะสมดุล เวลาการประมวลผลโดยทั่วไปเพื่อลดน้ำหนัก อาหาร 50% จาก 4 ถึง 6 ชั่วโมง ความเข้มข้นเริ่มต้นของสารละลาย ในโซลูชั่นที่สามารถส่งผลกระทบต่ออัตราการสูญเสียน้ำ ความเข้มข้นของน้ำตาลในช่วง 40 ถึง 70 % โดยปกติจะใช้ในโครงการผลิตพืชต่าง ๆ อย่างไรก็ตามความเข้มข้นที่สูงขึ้นอาจทำได้โดยของแข็งที่เพิ่มขึ้น ซึ่งจะมีผลต่อรสชาติของผลิตภัณฑ์โดยการทำให้มันหวานเกินไป ( เบรน , 2003 ) การเลือกตัวทำละลายและความเข้มข้นขึ้นอยู่กับปัจจัยหลายประการ ได้แก่ ผลกระทบต่อคุณสมบัติทางประสาทสัมผัสสูง , และภาวะเยื่อเซลล์ permeabilities ซึ่งสร้างผลกระทบและต้นทุนสองชนิดที่พบมากที่สุดของการรักษาคือ สารละลายออสโมซิส ( ส่วนใหญ่กับน้ำตาลและเกลือ ( ผลไม้ ) กับผัก เนื้อสัตว์และชีส ) กับความเด่นของการใช้ซูโครสและโซเดียมคลอไรด์ ซึ่งแสดงโดยผู้เขียนหลายข้อได้เปรียบที่อธิบายไว้แล้ว ( เลนาท&ฟลิงก์ , 1984 ; collignan &ราอุลต์ wack , 1994 ; ถุง , gianotti &ดัลลา , 2001 )อันโตนิโอ ( 2549 ) รายงานว่า สภาวะที่เหมาะสมสำหรับการสูญเสียของน้ำสูงสุดและต่ำสุด 40 ° C ของแข็งได้ 50 % ( w / w ) ซูโครสและ 5% ( w / w ) เกลือสำหรับแช่อิ่มของมันฝรั่งหวาน