I went out along the edge to leave

I went out along the edge to leave room for him. I wanted to close the door after he'd got out. There wasn't anything to hold on to, and I just hoped he'd come out quickly.
His mouth was open and his eyes, too, were wide open. He was hanging on the door as if he'd never let go, so l reached over past him and said, 'All right, Soldier. Just hang on. I've got to shut the door,' and he understood. At that moment he fell off.
I didn't look to see what happened to him. I just shut the door and jumped too.
The train must have been going about fifty klometres an hour, maybe fifty-five--too fast for an easy jump. I felt the wind, and then my mouth was full of wind and snow, and I was twisting over in the air and it felt icy and hard. I hit the ground and rolled over and over and felt a sharp pain in my knee. Then 1 was sitting between the railway lines, sick with the pain in my knee. I looked round and there was Soldier sitting between the lines, too. I turned to watch the train and saw it disappear round a ben. I stood up.Soldier started walking towards me.
There wasn't anything to see: empty land,grey sky,falling snow,while fields. That was quarter past twelve on Saturday, 24 December. We had just three hours of daylight left.
I said, 'There ought to be a road over on the right. I saw it when we went through a village a few kilometres back. We'd better get to the road and try to get a ride into town.'
It was pretty bad, the knee. It made me feel sick just to put any weight on it. But I knew I had to walk.
The snow was about a third of a metre deep, but the wind had blown so it was up to our arms in some places. We went in a couple of times, and some time during this soldier started to fall behind. I heard him when he started to cry and looked round and he was some way back, so I waited for him.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฉันออกไปตามแนวขอบจะออกจากห้องเขา อยากจะปิดประตูหลังจากที่เขามีได้ออก ไม่มีอะไรคงอยู่ และฉันเพียงหวังว่า เขาจะออกมาอย่างรวดเร็ว ปากของเขาถูกเปิด และตาของเขา เกินไป ถูกเปิดกว้าง เขาถูกแขวนที่ประตู ว่าเขาจะไม่ให้ไป l ถึงกว่าอดีตเขา และกล่าว ว่า, ',ทหารคนนั้น เพียงวางบน ฉันมีการปิดประตู และเขาเข้าใจ ขณะที่ เขาก้มปิด ผมไม่ได้ดูเพื่อดูว่าเกิดอะไรขึ้นกับเขา ฉันเพียงแค่ปิดประตู และไปเกินไป รถไฟต้องรับจะเกี่ยวกับ klometres 50 อันชั่วโมง บางทีห้าสิบห้าเร็วเกินไปสำหรับการกระโดดง่าย ฉันรู้สึกลม แล้ว ปากของฉันก็เต็มไป ด้วยลมและหิมะ และฉันถูกบิดไปในอากาศ และมันรู้สึกว่าเป็นน้ำแข็ง และหนัก ฉันตีพื้น และน่าสะสม และรู้สึกปวดคมข้อเข่าของฉัน แล้ว 1 นั่งระหว่างบรรทัดรถไฟ ป่วย มีอาการปวดข้อเข่าของฉัน ดูตลอด และมีมีทหารนั่งระหว่างบรรทัด เกินไป ฉันหันไปดูรถไฟ และเห็นมันหายไปรอบเบนเป็น ยืนขึ้นทหารเริ่มเดินต่อฉัน ไม่มีอะไรที่จะดู: ล้างแผ่นดิน สีเทาฟ้า หิมะตก ในขณะที่เขตข้อมูล ที่เป็นไตรมาสที่ผ่านมาสองบนเสาร์ 24 ธันวาคม มีตามฤดูกาลเพียงสามชั่วโมงไปด้านบน ฉันกล่าวว่า, ' มีควรจะเป็นถนนที่ผ่านด้านขวา ผมเห็นว่าเมื่อเราไปถึงหมู่บ้านกี่กิโลเมตรกลับ เราดีกว่าจะไปอยู่ และพยายามที่จะนั่งเข้าเมือง.'ก็สวยดี เข่า มันทำให้ฉันรู้สึกป่วยเพียงให้มีน้ำหนักบน แต่ผมรู้ว่า ผมจะเดิน หิมะมีประมาณหนึ่งในสามของเมตรความลึก แต่ลมก็พัดให้ก็ถึงแผ่นดินของเราในบางสถาน เราไปในสองครั้ง และบางเวลาในช่วงนี้ทหารเริ่มล้าหลังกว่า ผมได้ยินเขาเมื่อเขาเริ่มร้องไห้ และมองรอบและเขาเคยบางทางกลับ ฉันรอเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผมก็ออกไปตามขอบที่จะออกจากห้องพักสำหรับเขา ผมต้องการที่จะปิดประตูหลังจากที่เขาได้ออก ไม่ได้อยู่ที่นั่นอะไรที่จะยึดมั่นในและฉันก็หวังว่าเขาจะออกมาได้อย่างรวดเร็ว.
ปากของเขาก็เปิดและดวงตาของเขามากเกินไปก็เปิดกว้าง เขาถูกแขวนอยู่บนประตูราวกับว่าเขาไม่เคยปล่อยให้ไปดังนั้นลิตรถึงที่ผ่านมาเขาและพูดว่า 'สิทธิทั้งหมดทหาร เพียงแค่แขวนบน ผมได้มีการปิดประตู 'และเขาเข้าใจ ในขณะที่เขาหล่นลงไป.
ฉันไม่ได้มองไปเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นกับเขา ฉันเพียงแค่ปิดประตูและกระโดดเกินไป.
รถไฟจะต้องได้รับไปประมาณห้าสิบ klometres ชั่วโมงอาจจะห้าสิบห้า - เร็วเกินไปสำหรับกระโดดง่าย ผมรู้สึกว่าลมและจากนั้นปากของฉันเต็มไปด้วยลมและหิมะและฉันถูกบิดไปในอากาศและมันให้ความรู้สึกเย็นฉ่ำและยาก ผมตีพื้นดินและเหล็กแผ่นรีดมากกว่าและเหนือและรู้สึกเจ็บปวดที่คมชัดในหัวเข่าของฉัน จากนั้น 1 กำลังนั่งอยู่ระหว่างทางรถไฟป่วยที่มีอาการปวดหัวเข่าของฉัน ผมมองรอบและมีทหารนั่งอยู่ระหว่างบรรทัดที่มากเกินไป ผมหันไปดูรถไฟและเห็นว่ามันหายไปรอบเบน ฉันยืนอยู่ up.Soldier เริ่มเดินมาหาผม.
ไม่ได้มีอะไรที่จะดู: ที่ดินว่างเปล่าบนท้องฟ้าสีเทา, หิมะตกในขณะที่สาขา นั่นคือ 00:15 เมื่อวันที่เสาร์ 24 ธันวาคม เราได้เพียงแค่สามชั่วโมงเป็นเวลากลางวันซ้าย.
ผมพูดว่า 'มีควรจะเป็นถนนกว่าด้านขวา ฉันเห็นมันเมื่อเราเดินผ่านหมู่บ้านไม่กี่กิโลเมตรกลับ เราควรที่จะได้รับไปยังถนนและพยายามที่จะได้นั่งรถเข้าเมือง. '
มันเป็นไม่ดีงามเข่า มันทำให้ฉันรู้สึกไม่สบายเพียงเพื่อวางน้ำหนักใด ๆ กับมัน แต่ผมรู้ว่าผมต้องเดิน.
หิมะเป็นประมาณหนึ่งในสามของเมตรลึก แต่ลมได้พัดดังนั้นมันก็ขึ้นอยู่กับแขนของเราในบางสถานที่ เราไปในสองสามครั้งและในช่วงเวลานี้ทหารบางคนเริ่มที่จะตกอยู่เบื้องหลัง ผมได้ยินเขาเมื่อเขาเริ่มที่จะร้องไห้และมองรอบและเขาก็กลับมาวิธีการบางอย่างเพื่อให้ฉันรอให้เขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันเดินออกมาตามขอบเพื่อให้ห้องพักสำหรับเขา ฉันกำลังจะปิดประตูหลังจากที่เขาออกไปแล้ว ไม่ได้มีอะไรที่จะรั้งไว้ และผมก็หวังว่าเขาจะออกมาเร็วๆ
ปากของเขาเปิดกว้างและตาของเขาก็ถูกเปิดออก เขาถูกแขวนไว้ที่ประตู ถ้าเขาไม่ปล่อย ดังนั้นฉันถึงผ่านเขาและพูดว่า ' เอาล่ะ ทหาร รอเดี๋ยวนะ ฉันต้องปิดประตู และเขาเข้าใจในตอนนั้น เขาตกลงมา
ผมไม่ได้ดูเพื่อดูว่าเกิดอะไรขึ้นกับเขา ฉันปิดประตูและเพิ่มขึ้นด้วย
รถไฟต้องไปประมาณห้าสิบ klometres ชั่วโมง บางที 55 -- เร็วกระโดดง่าย ผมรู้สึกว่าลม แล้วปากของฉันเต็มไปด้วยลมและหิมะ และก็บิดไปในอากาศและมันรู้สึกแข็งและหนักฉันกระแทกพื้นแล้วกลิ้งไปและรู้สึกเจ็บในหัวเข่าของฉัน แล้ว 1 นั่งอยู่ระหว่างรถไฟ ป่วยด้วยอาการเจ็บที่หัวเข่า ผมมองรอบๆ และมีทหารที่นั่งอยู่ระหว่างบรรทัดด้วย ผมหันไปดูรถไฟ เห็นหายไป รอบเบน ฉันลุกขึ้นยืน ทหารเริ่มเดินมาหาฉัน
ไม่มีอะไรจะเห็นที่ดินเปล่า , ฟ้า , สีเทาหิมะตก ,ในขณะที่เขตข้อมูล ที่ไตรมาสที่ผ่านมาสิบสองในวันเสาร์ที่ 24 ธันวาคม เรามีกลางวันเหลือแค่ 3 ชั่วโมง
ฉันบอกว่า ' ต้องมีถนนไปทางขวา ผมเห็นมันเมื่อเราผ่านหมู่บ้านไม่กี่กิโล กลับมา เราควรไปถนนและพยายามที่จะได้ขับเข้าไปในเมือง '
มันแย่มาก , เข่า มันทำให้ผมรู้สึกป่วย แค่วางน้ำหนักใด ๆเกี่ยวกับมัน แต่ผมรู้ว่าผมต้องเดิน
หิมะประมาณสามเมตรลึก แต่ลมก็พัดให้มันขึ้นที่แขนของเราในบางสถานที่ เราเข้าไปสองสามครั้ง และบางช่วงเวลาที่ทหารเริ่มล้าหลังกว่า ฉันได้ยินเขาเมื่อเขาเริ่มที่จะร้องไห้และมองรอบๆ และเขาคือบางวิธีกลับ ฉันรอเขา