― Save the women who cannot be save

― Save the women who cannot be saved in my place.
After leaving behind the word “Sorry”, the man who dreamt of a happy future with his family passed away. Without even listening to my replies.
As if he already spoke everything he wanted to say. Like a real statue this time. The dreams he had imagined in the sky just beyond the window. Without ever being able to see the happy family he had hoped for.
He was willful. He forced me on an abnormal path, a dangerous path. And to preach such a happy dream to me.
It all felt abrupt.
So that’s why. That was why I shouted at the dragon that was letting out its last roar.
― I will achieve your dreams. At any cost.
… Yes, there was a day like that. The day I howled at the grief of losing my father. The oath I shouted back then. I never once felt my actions were wrong since then. Thus, after chasing the mystery, here I was.
To walk towards the end of the path and prove that there was nobody who cannot be saved.
It was a childish dream. It wasn’t realistic and there was no feasible chance of reaching the end of the path. It was more faint than looking for a slightest outline of a figure in thick morning fog. But I wanted to achieve that dream. It was a dream that I wanted to achieve.
Science and magic. Regardless of the discipline, the wisdom that is said to lie at the end after solving the laws of nature: the Akashic Records.
Past, present, future and the astral plane as well. The record which contains everything. If a happy future for those who could not be saved was written down, then they could be saved. The leader’s philosophy to pursue happiness for all. If someone could find the record, it would validate that the path those two had trodden on was not pointless.
The oath like confession now was a vow.
“.... Father, the words you left behind might have been a curse binding my future. But I am your son and a magician. I want to see what you chased after. So ―”
Just like you, I will go to save those who could not be saved. I will save them no matter what. In this world as well as that world.
I closed my eyes and slowly chewed on my oath. Never forget. I steeled my resolve once again. I will save her. I will save that girl crying from the misfortune she has to carry with her.
When I opened my eyes, a disgusting desert filled my sight. Just glancing at those creatures filled with evil and malice was enough to make me feel disgusted. They were swarming like maggots on a piece of rotten carcass.
It was a funny situation. I made all that ruckus back in the castle because I didn’t want to run into something like this. Now here they were. What a cruel irony.
“Hmph.”
I blew away any sense of self-deprecation with that snort. I remembered what Rajas said to Lefille and glanced left and right furiously. They were probably that thing’s subordinates. How many of them were there? Thousand? Ten Thousand? It was no use thinking about it now, but I didn’t like how many of them there were.
________________________________________

Suimei took a step forward towards the sea of monstrosities.
They probably noticed his movement as the mazokus rushed to attack. Creatures that were touched by the breath from the god of death which preys on this world from outer realm. They were minions befitting it. Possessing neither mana, nor qi, nor astral body, they were abnormal and irregular creatures that possessed black aura-like power.
“Ha…”
It was annoying. What was a mazoku? They were creatures principally opposite to human in fantasy setting like a game or a novel. Why do I, a modern magician, need to fight something that comes out in a fairy tale? It was annoying. The philosophy of the Association. The dream father chased after. Why am I fighting a Demon King hell bent on destroying the world instead of chasing after my small dream―.
That’s right. My other deep inside self came to a realization and looked at me with its cold eyes. Ahh… I was sick of it. Sick of it all.
Mazokus bared their claws and charged at Suimei even as he closed my eyes and sighed. They simply rushed forward like a charging boar, as if they knew nothing about fighting.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

―บันทึกผู้หญิงที่ไม่สามารถบันทึกในสถานที่ของฉัน หลังจากทิ้งคำว่า "ขออภัย" คนที่ฝันของอนาคตมีความสุขกับครอบครัวของเขาถึงแก่กรรม โดยไม่ฟังแม้แต่การตอบกลับ เช่นถ้าเขาพูดทุกอย่างแล้ว เขาอยากจะพูดว่า เช่นรูปปั้นจริงเวลานี้ ความฝันของเขาที่คิดบนท้องฟ้านอกหน้าต่างเพียง ไม่เคยได้ไปดูครอบครัวมีความสุข เขามีหวังสำหรับ เขาก็ดื้อรั้น เขาบังคับให้ฉันบนเส้นทางปกติ เส้นทางอันตราย และ เพื่อประกาศความฝันมีความสุขกับผมมันรู้สึกทันทีทันใด เพื่อ ที่ว่าทำไม นั่นคือเหตุผลที่ตะโกนบอกที่มังกรที่ถูกให้ออกเสียงคำรามเป็นครั้งสุดท้าย ―ที่จะทำให้ฝันของคุณ ค่าใช้จ่ายใด ๆ… ใช่ ได้วันต้องการ วันผมเห่าหอนที่ความเศร้าโศกของการสูญเสียพ่อ คำสาบานที่ตะโกนบอกกลับมาแล้ว ผมเคยรู้สึกว่า การกระทำของฉันมีความผิดตั้งแต่นั้น ดังนั้น หลังจากไล่ความลึกลับ ที่นี่ได้การเดินในตอนท้ายของเส้นทาง และพิสูจน์ว่า มันมีไม่มีใครที่ไม่สามารถบันทึก มันเป็นความฝันที่หน่อมแน้ม มันไม่ได้จริง และมีโอกาสเป็นไปได้ของถึงจุดสิ้นสุดของเส้นทาง มันเป็นจาง ๆ ยิ่งกว่าสำหรับเค้าร่างการน้อยที่สุดของตัวเลขในหมอกหนา แต่ผมต้องการให้บรรลุความฝัน มันเป็นความฝันที่อยากจะประสบความสำเร็จ วิทยาศาสตร์และเวทมนตร์ โดยไม่คำนึงถึงระเบียบวินัย ภูมิปัญญาที่มีกล่าวถึงอยู่ในตอนท้ายหลังจากแก้ไขกฎของธรรมชาติ: Akashic ระเบียน อดีต ปัจจุบัน อนาคต และเครื่องบิน astral เป็นอย่างดี ระเบียนที่ประกอบด้วยทุกอย่าง ถ้าในอนาคตมีความสุขสำหรับผู้ที่ไม่สามารถบันทึกถูกเขียนลง แล้วพวกเขาสามารถบันทึก ปรัชญาของผู้นำจะไล่ตามความสุขทั้งหมด ถ้ามีคนสามารถค้นหาระเบียน มันจะตรวจสอบว่า เส้นทางทั้งสองมี trodden บนไม่อวกาศ คำสาบานเหมือนสารภาพตอนนี้ ญาณ “.... พ่อ คำที่คุณทิ้งไปอาจมีการสาปแช่งที่ผูกอนาคตของฉัน แต่ลูกชายของคุณและเล่น ผมอยากเห็นสิ่งที่คุณไล่ล่าหลัง ―ดังนั้น"เช่นเดียวกับคุณ ฉันจะไปบันทึกที่ไม่สามารถบันทึก ฉันจะช่วยพวกเขาไม่ว่าอะไร ในโลกนี้เป็นโลกที่ ผมหลับตา และค่อย ๆ เคี้ยวบนฉันสาบาน ไม่มีวันลืม ผม steeled แก้ไขของฉันอีกครั้ง ฉันจะช่วยเธอ ฉันจะบันทึกสาวที่ร้องไห้จากโชคร้ายที่เธอมีเพื่อดำเนินการกับเธอ เมื่อเปิดตาของฉัน ทะเลทรายน่าขยะแขยงเต็มไปด้วยสายตาของฉัน เพียงดูที่สิ่งมีชีวิตเหล่านั้นเต็มไป ด้วยความชั่วร้าย และเจ็บแค้นก็เพียงพอที่จะทำให้ฉันรู้สึกเบื่อหน่าย พวกเขาถูกจับกลุ่มเช่นหนอนบนซากเน่ามันเป็นสถานการณ์ที่ตลก ผมทำสับสนวุ่นวายทั้งหมดที่ในปราสาทกลับ เพราะไม่อยากทำงานเป็นดังนี้ ตอนนี้ ที่นี่ก็ โหดร้ายประชด"Hmph"ผมเป่าออกไปความรู้สึกใด ๆ ของ deprecation เองด้วย snort ที่ ผมจำได้ว่า Rajas กล่าวถึง Lefille และ glanced ด้านซ้าย และขวาอย่างดุเดือด พวกเขาอาจจะเป็นสิ่งที่ผู้ใต้บังคับบัญชา จำนวนของพวกเขาอยู่ที่นั่น พัน หมื่น มันไม่ใช้ความคิดเกี่ยวกับมันตอนนี้ แต่ฉันไม่ชอบจำนวนของพวกเขามี ________________________________________Suimei ก้าวไปข้างหน้าไปทางทะเล monstrosities พวกเขาอาจสังเกตเห็นการเคลื่อนไหวของเขาเป็น mazokus วิ่งไปโจมตี สิ่งมีชีวิตที่ได้สัมผัส โดยลมหายใจจากพระเจ้าแห่งความตายซึ่งเป็นในโลกนี้จากดินแดนภายนอก พวกเขาเป็นสมุนที่ใบหน้ามัน ครอบครองไม่มา นา หรือฉี หรือร่างกาย astral พวกเขาเป็นสิ่งมีชีวิตผิดปกติ และผิดปกติที่ครอบครองอำนาจเหมือนออร่าสีดำ "ฮา..."มันก็น่ารำคาญ Mazoku ไหน พวกเขาเป็นสิ่งมีชีวิตหลักตรงข้ามกับมนุษย์ในจินตนาการเช่นเกมหรือนวนิยาย ทำไม นักเล่นกลที่ทันสมัย ต้องต่อสู้กับสิ่งที่ออกมาในเทพนิยาย มันก็น่ารำคาญ ปรัชญาของสมาคม พ่อฝันไล่หลัง ทำไม:ฉันต่อสู้กับราชาปีศาจนรกตั้งใจทำลายโลกแทนไล่หลัง dream― เล็กของฉันถูกต้อง กายอื่น ๆ ภายในตัวเองมาจากการรับรู้ และมองฉัน ด้วยสายตาของมันเย็น ปรบมือ... ป่วยของมันได้ ป่วยของมันทั้งหมด Mazokus bared เล็บของพวกเขา และคิดค่า Suimei แม้ในขณะที่เขาหลับตา และถอนหายใจ พวกเขาเพียงแค่วิ่งไปข้างหน้าเช่นหมูป่าที่ชาร์จ ว่าพวกเขารู้อะไรเกี่ยวกับการต่อสู้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

- บันทึกผู้หญิงที่ไม่สามารถถูกบันทึกไว้ในสถานที่ของฉัน.
หลังจากออกจากที่อยู่เบื้องหลังคำว่า "ขอโทษ" คนที่ฝันถึงอนาคตที่มีความสุขกับครอบครัวของเขาผ่านไป โดยไม่ได้ฟังการตอบกลับของฉัน.
เช่นถ้าเขาแล้วพูดทุกอย่างที่เขาอยากจะบอกว่า เช่นเดียวกับรูปปั้นในครั้งนี้จริง ความฝันที่เขาได้คิดในท้องฟ้าเหนือหน้าต่าง โดยที่ไม่เคยได้เห็นความสุขของครอบครัวเขามีหวัง.
เขาจงใจ เขาบังคับให้ฉันอยู่บนเส้นทางที่ผิดปกติซึ่งเป็นเส้นทางที่อันตราย และเพื่อให้ประกาศดังกล่าวเป็นความฝันมีความสุขกับผม.
มันทั้งหมดรู้สึกทันทีทันใด.
เพื่อที่ว่าทำไม นั่นคือเหตุผลที่ผมตะโกนใส่มังกรที่ถูกปล่อยออกมาแผดเสียงสุดท้าย.
- ฉันจะบรรลุความฝันของคุณ ค่าใช้จ่ายใด.
... ใช่มีเป็นวันเช่นนั้น วันที่ฉัน howled ในความเศร้าโศกของการสูญเสียพ่อของฉัน สาบานฉันตะโกนกลับมาแล้ว ผมไม่เคยรู้สึกว่าการกระทำของฉันถูกผิดตั้งแต่นั้นมา ดังนั้นหลังจากไล่ลึกลับที่นี่ฉันเป็น.
เดินไปทางท้ายของเส้นทางและพิสูจน์ว่ามีใครที่ไม่สามารถบันทึก.
มันเป็นความฝันของเด็ก ๆ มันไม่ได้มีเหตุผลและไม่มีโอกาสเป็นไปได้ของการถึงจุดสิ้นสุดของเส้นทาง มันเป็นลมมากกว่ามองหาร่างน้อยที่สุดของตัวเลขในหมอกในตอนเช้าหนา แต่ผมต้องการที่จะบรรลุความฝันว่า มันเป็นความฝันที่ฉันต้องการที่จะบรรลุก.
วิทยาศาสตร์และเวทมนตร์ โดยไม่คำนึงถึงวินัยภูมิปัญญาที่มีการกล่าวถึงอยู่ในตอนท้ายหลังจากที่การแก้กฎหมายของธรรมชาติ:. ประวัติ Akashic
อดีตปัจจุบันอนาคตและดาวเครื่องบินเช่นกัน บันทึกที่มีทุกอย่าง หากในอนาคตมีความสุขสำหรับผู้ที่ไม่สามารถบันทึกถูกเขียนลงแล้วพวกเขาก็จะถูกบันทึกไว้ ปรัชญาของผู้นำที่จะไล่ตามความสุขสำหรับทุก ถ้ามีคนพบบันทึกก็จะตรวจสอบว่าเส้นทางทั้งสองได้เหยียบย่ำบนไม่ได้ไม่มีจุดหมาย.
คำสาบานเหมือนสารภาพตอนนี้ก็ปฏิญาณ.
" .... พ่อ, คำที่คุณทิ้งไว้ข้างหลังอาจได้รับการสาปแช่งผูกพันของฉัน อนาคต. แต่ผมลูกชายและนักมายากลของคุณ ผมต้องการที่จะเห็นสิ่งที่คุณไล่ตาม ดังนั้น - "
เช่นเดียวกับคุณผมจะไปบันทึกผู้ที่ไม่สามารถบันทึกได้ เราจะช่วยเขาไม่ว่าอะไร ในโลกนี้เช่นเดียวกับโลกว่า.
ฉันปิดตาของฉันและเคี้ยวช้า ๆ ในคำปฏิญาณของเรา ไม่เคยลืม. ฉัน steeled แก้ไขของฉันอีกครั้ง ฉันจะช่วยเธอ เราจะช่วยผู้หญิงคนนั้นร้องไห้จากความโชคร้ายที่เธอมีการดำเนินการกับเธอ.
เมื่อฉันลืมตาขึ้นทะเลทรายที่น่าขยะแขยงที่เต็มไปด้วยสายตาของเรา เพียงแค่ glancing ที่สิ่งมีชีวิตเหล่านั้นเต็มไปด้วยความชั่วร้ายและความอาฆาตพยาบาทก็เพียงพอที่จะทำให้ฉันรู้สึกเบื่อหน่าย พวกเขาได้รับการจับกลุ่มเช่นหนอนบนชิ้นส่วนของซากเน่า.
มันเป็นสถานการณ์ที่ตลก ฉันทำทุกสิ่งที่สับสนวุ่นวายกลับมาอยู่ในปราสาทเพราะผมไม่ได้ต้องการที่จะทำงานในบางสิ่งบางอย่างเช่นนี้ ตอนนี้ที่นี่พวกเขาอยู่ สิ่งที่โหดร้ายประชด.
"ฮึ่ม."
ฉันพัดออกไปรู้สึกของตัวเองคัดค้านใด ๆ กับการดื่มอย่างรวดเร็วว่า ผมจำได้ว่าสิ่งที่บอกว่าจะ Rajas Lefille และชำเลืองมองซ้ายและขวาคึก พวกเขาอาจจะเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาของสิ่งที่ จำนวนของพวกเขาอยู่ที่นั่น? พัน? หนึ่งหมื่น? มันก็ใช้ไม่ได้คิดเกี่ยวกับมันตอนนี้ แต่ผมไม่ชอบวิธีการมากของพวกเขามี.
________________________________________ Suimei ก้าวไปข้างหน้าสู่ทะเลของ monstrosities ได้. พวกเขาอาจสังเกตเห็นการเคลื่อนไหวของเขาในฐานะ mazokus รีบวิ่งไปโจมตี สิ่งมีชีวิตที่ได้รับการสัมผัสจากลมหายใจจากเทพเจ้าแห่งความตายซึ่ง preys บนโลกใบนี้จากนอกราชอาณาจักร พวกเขาถูกสมุนของมันเหมาะสม ถือมานะไม่และไม่ฉีหรือร่างพวกเขาสิ่งมีชีวิตที่ผิดปกติและผิดปกติที่ครอบครองอำนาจกลิ่นอายเหมือนสีดำ. "ฮะ ... " มันเป็นที่น่ารำคาญ สิ่งที่เป็น mazoku? พวกเขาเป็นสิ่งมีชีวิตโดยเฉพาะอย่างยิ่งตรงข้ามกับมนุษย์ในจินตนาการการตั้งค่าเช่นเกมหรือนวนิยาย ทำไมฉันเป็นนักมายากลที่ทันสมัยจำเป็นต้องต่อสู้บางสิ่งบางอย่างที่ออกมาอยู่ในเทพนิยาย? มันเป็นที่น่ารำคาญ ปรัชญาของสมาคม พ่อฝันไล่ตาม ทำไมฉันต่อสู้นรกราชาปีศาจทำลายโลกแทนการวิ่งไล่ตามฝันเล็ก ๆ ของฉัน. ที่เหมาะสม อื่น ๆ ด้วยตนเองภายในของฉันลึกมาตระหนักและมองที่ผมด้วยสายตาเย็นชาของมัน อ่า ... ฉันป่วยของมัน ป่วยของมันทั้งหมด. Mazokus แยกเขี้ยวกรงเล็บของพวกเขาและคิดค่าบริการ Suimei แม้ในขณะที่เขาปิดตาของฉันและถอนหายใจ พวกเขาก็รีบวิ่งไปข้างหน้าเช่นหมูป่าชาร์จราวกับว่าพวกเขาไม่รู้อะไรเกี่ยวกับการต่อสู้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผมอยากช่วยผู้หญิงที่ไม่ได้ถูกบันทึกไว้ในสถานที่ของฉันหลังจากทิ้งคำ " ขอโทษ " คนที่ฝันถึงอนาคตมีความสุขกับครอบครัวของเขาเสียชีวิต โดยไม่ต้องฟังตอบกลับของฉันถ้าเขาพูดทุกอย่างที่เขาต้องการจะบอก เป็นรูปปั้นที่แท้จริงในครั้งนี้ ความฝันที่เขาคิดไว้ในท้องฟ้าเหนือหน้าต่าง โดยไม่เคยได้เห็นครอบครัวมีความสุข เขาหวังสำหรับเขาจงใจ . เขาบังคับให้ฉันบนเส้นทางที่ผิดปกติ , เส้นทางอันตราย และประกาศเป็นฝันที่มีความสุขนะมันรู้สึกได้ทันทีทันใดทำไมเป็นงั้น นั่นคือทำไมฉันถึงตะโกนใส่มังกรที่ถูกปล่อย ออกมาคำรามครั้งสุดท้ายผมอยากจะให้บรรลุความฝันของคุณ ที่ค่าใช้จ่ายใด ๆ .. . . . . . . ครับ มีวันแบบนี้ วันที่ฉันหอนเศร้าโศกที่สูญเสียพ่อ คำสาบานที่ฉันตะโกนกลับไป ผมเคยรู้สึกว่าตัวเองคิดผิดแล้ว ดังนั้น หลังจากไล่ลึกลับ ที่นี่ฉันเดินไปยังจุดสิ้นสุดของเส้นทาง และพิสูจน์ว่า ไม่มีใครที่ไม่ได้ถูกบันทึกไว้มันเป็นความฝันของเด็กๆ มันไม่ได้มีเหตุผล และไม่มีโอกาสที่จะเป็นไปได้ของการเข้าถึงจุดสิ้นสุดของเส้นทาง มันเป็นลมมากกว่ามองหาแม้แต่น้อย ร่างของรูปหมอกตอนเช้าหนา แต่ฉันต้องการเพื่อให้บรรลุความฝันนั้น มันคือความฝันที่ฉันต้องการเพื่อให้บรรลุวิทยาศาสตร์และเวทมนตร์ โดยไม่คำนึงถึงวินัย ปัญญาที่กล่าวโกหกในตอนท้ายหลังจากแก้กฎหมายของธรรมชาติ : ประวัติ Akashic .อดีต ปัจจุบัน อนาคต และดาวเครื่องบินเช่นกัน บันทึกซึ่งมีทุกอย่าง ถ้าความสุขในอนาคตสำหรับผู้ที่ไม่สามารถบันทึกถูกเขียนลงไป แล้วพวกเขาจะถูกบันทึกไว้ ผู้นำของปรัชญาที่จะไล่ตามความสุขสำหรับทุกคน ถ้าใครสามารถหาข้อมูล มันจะตรวจสอบว่าเส้นทางที่ทั้งสองได้เหยียบย่ำบนไม่ไร้สาระคำสาบานเหมือนสารภาพตอนนี้แล้ว" . . . . . . . พ่อ คำพูดที่ทิ้งไว้ อาจถูกคำสาปผูกในอนาคตของฉัน แต่ผมเป็นลูกชายของคุณและเป็นนักมายากล ฉันต้องการที่จะเห็นสิ่งที่คุณไล่หลัง ดังนั้นผมอยาก "เหมือนกับคุณ ผมจะไปช่วยคนที่ไม่สามารถบันทึก ผมจะช่วยพวกเขาได้ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น โลกนี้เป็นโลกที่ฉันหลับตาและค่อยๆเคี้ยวในคำสาบาน ไม่มีวันลืม ผม steeled แก้ปัญหาของฉันอีกครั้ง ผมจะช่วยเธอได้ ผมจะช่วยผู้หญิงร้องไห้จากความโชคร้ายที่เธอได้พูดกับเธอเมื่อฉันลืมตา ทะเลทรายน่าขยะแขยงเต็มสายตา เพียงแค่ glancing ที่เหล่าสิ่งมีชีวิตที่เต็มไปด้วยความชั่วร้ายและความมุ่งร้ายก็เพียงพอที่จะทำให้ผมรู้สึกขยะแขยง พวกเขาชอบปีนป่ายหนอนบนแผ่นเน่าซากมันเป็นสถานการณ์ที่ตลก ฉันอุตส่าห์โวยวายกลับมา ในปราสาท เพราะผมไม่อยากที่จะเจออะไรแบบนี้ ตอนนี้ ที่นี่พวกเขาอยู่ สิ่งที่โหดร้าย" . . . "ผมระเบิดออกไปใด ๆความรู้สึกของตนเองคัดค้านกับเสียงนั่น ผมจำได้ว่า lefille ราจัสพูด และมองซ้ายและขวาอย่างร่าเริง พวกเขาอาจจะในสิ่งที่ผู้ใต้บังคับบัญชา วิธีการหลายของพวกเขามี พัน ? หมื่นนึง มันไม่ใช้คิดเกี่ยวกับมันตอนนี้ แต่ฉันไม่ชอบวิธีการมากของพวกเขาจะมี________________________________________suimei ก้าวต่อไปข้างหน้าสู่ทะเลของ monstrosities .พวกเขาอาจจะสังเกตเห็นการเคลื่อนไหวของเขาเป็น mazokus วิ่งเข้าโจมตี สิ่งมีชีวิตที่สัมผัสลมหายใจของเทพเจ้าแห่งความตาย ซึ่งเหยื่อบนโลกนี้จากนอกอาณาจักร พวกสมุนที่เหมาะสมกับมัน ครอบครองหรือมานะ หรือ ฉี หรือกายทิพย์ เขาผิดปกติและผิดปกติสิ่งมีชีวิตที่สิงดำ ร่า เช่น พลังงาน" ฮะ . . .มันน่ารำคาญนะ อะไรคือมาโซคุ ? พวกเขาเป็นสิ่งมีชีวิตหลักที่ตรงข้ามกับมนุษย์ในจินตนาการการตั้งค่าเช่นเกมหรือนิยาย ทำไมฉันเป็นผู้วิเศษที่ทันสมัย ต้องต่อสู้กับอะไรที่ออกมาจากเทพนิยาย ? มันน่ารำคาญนะ ปรัชญาของสมาคม ฝันพ่อไล่หลัง ทำไมฉันต้องต่อสู้กับจอมปีศาจนรกงอเกี่ยวกับการทำลายโลก แทนที่จะไล่ตามผมอยากความฝันเล็กๆของฉันใช่แล้ว ของฉันอื่น ๆข้างในตนเอง จึงนึกขึ้นมาได้ และมองฉันด้วยสายตาที่เย็นชา อ่า . . . ฉันก็เบื่อ ป่วยเลยmazokus เก็บกรงเล็บของพวกเขาและค่าใช้จ่ายใน suimei แม้ในขณะที่เขาหลับตาและถอนหายใจ . พวกเขาเพียงแค่วิ่งข้างหน้าเหมือนหมูป่าชาร์จ เช่น ถ้าพวกเขารู้อะไรเกี่ยวกับการต่อสู้