If you’re in Dale Kingdom… We’re al

If you’re in Dale Kingdom… We’re also in Dale Kingdom right now. Nekan Castle is only a day away.”

“Yoo Jung, what’s your level?”

“Swordsman, 237. Sora, here, is an Enchanter. She’s 144.”

“I-is that so?”

Ju Eun Hee and Hong Sun Ye’s discontented expressions were obvious.

It was because the Swordsman’s level was too low, and Enchanters weren’t very useful in dungeons.

Perhaps because she sensed their discomfort, Min Sora asked.

“Is it really okay to be in the same group as us?”
“Yeah. Well, it’ll be okay. But you know…”

Hong Sun Ye asked while blushing slightly.

“Why isn’t Lee Hyun oppa here? Isn’t Lee Hyun oppa in your group?”

“Oppa doesn’t participate in the meetings.”
“Why?”

“He said he’s busy. And ‘cause he’s a sculptor, we don’t need him for the exploration.”

“….”

“You two. You really decided to join our group, right?”
“You’re, you’re right.”

Somehow, they had gotten into a situation where they couldn’t refuse and ended up joining. However, once they learned the levels and professions of the other players, everyone could feel their reluctance.

‘This is the worst…’
‘For me to be in a group like this…’
‘I messed up.’
‘I’ll retake it later.’

***

At lunchtime, Lee Hyun went to the grass plaza to eat his packed lunch.

‘It’s here today as well.’

A girl’s red lunch box.

Since about ten days ago, there was a red lunch box at the place where Lee Hyun regularly ate. Of course he did not touch the lunch box.

‘It’s someone else’s lunch.’

He thought that the owner might come looking for it, so he didn’t open the lunch box.

The next day, the lunch box was placed in the same position. However, this time, there was a yellow lunch box was wrapped in a white handkerchief. There was even a note left on top.


- Please eat me.

Sophisticated and beautiful handwriting.

Lee Hyun muttered while looking at the lunch box.

‘I don’t know who it’s for, but I envy them.’

The lunch box can be called the flower of love!

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ถ้าคุณอยู่ในราชอาณาจักรหุบเขา... เรายังเดลอาณาจักรขณะนี้ Nekan ปราสาทเป็นเฉพาะวันไป""อยู่ Jung ระดับของคุณคืออะไร""ดาบ 237 Sora ที่นี่ ที่วิเศษได้ เธอคือ 144""ฉัน-เป็นที่เพื่อ? "จู Eun สังและ Hong ซันเยของนิพจน์ discontented ชัดเจนขึ้นเพราะดาบในระดับต่ำเกินไป และ Enchanters ไม่มีประโยชน์มากในดันเจี้ยนได้อาจ เพราะเธอทรงสบายของพวกเขา Sora นาทีถาม"ใจมันจริง ๆ อยู่ในกลุ่มเดียวกันเป็นเรา" "ใช่ ดี มันจะเป็นไร แต่คุณรู้..."Hong ซันเยถามขณะ blushing เล็กน้อย"ทำไม oppa Lee Hyun ที่นี่ ไม่ oppa Lee Hyun ในกลุ่มของคุณหรือไม่""Oppa ไม่เข้าร่วมประชุม" "ทำไม""เขากล่าวว่า เขาไม่ว่าง และ 'cause เขาเป็นประติมากร เราไม่จำเป็นเขาที่สำรวจ"“….”"คุณสอง คุณจริง ๆ ตัดสินใจที่จะเข้าร่วมกลุ่มของเรา ขวา" "คุณ คุณขวา"อย่างใด จะมีอากาศเข้าไปในสถานการณ์ที่พวกเขาไม่สามารถปฏิเสธ และสิ้นสุดการเข้าร่วม อย่างไรก็ตาม เมื่อพวกเขาเรียนรู้ระดับและอาชีพของผู้เล่นอื่น ๆ ทุกคนสามารถรู้สึกไม่เต็มใจนัก'นี่คือร้าย...' 'สำหรับฉันที่จะอยู่ในกลุ่มนี้...' 'ฉัน messed ขึ้น' 'ฉันจะทดสอบใหม่ได้ในภายหลัง"***กลางวัน Lee Hyun ไปพลาซ่าหญ้ารับประทานอาหารกลางวันของเขารวบรวม'ได้ที่นี่วันนี้เช่นกัน'กล่องอาหารสีแดงของผู้หญิงตั้งแต่ประมาณ 10 วันที่ผ่านมา มีกล่องแดงกลางวันที่สถานที่ Lee Hyun เป็นประจำกิน แน่นอนเขาไม่ได้สัมผัสอาหารกล่อง'มันเป็นอาหารของผู้อื่น'เขาคิดว่า เจ้าอาจมาหา ดังนั้นเขาไม่ได้เปิดกล่องอาหารกลางวันในวันถัดไป กล่องอาหารกลางวันถูกวางในตำแหน่งเดียวกัน อย่างไรก็ตาม เวลานี้ มีอาหารกลางวันสีเหลืองกล่องที่ห่อในผ้าเช็ดหน้าสีขาว แม้มีซ้ายหมายเหตุด้านบน-กินฉัน ลายมือสวยงาม และทันสมัยLee Hyun muttered ขณะที่กล่องอาหารกลางวัน'ไม่รู้ที่มันเป็น ได้อิจฉาริษยาพวกเขา'กล่องอาหารกลางวันสามารถเรียกดอกไม้ของความรัก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ถ้าคุณอยู่ในอาณาจักรเดล . . . . . . . เราก็เดลสหราชอาณาจักรในขณะนี้ nekan ปราสาทเป็นเพียงวัน "

" ยูจัง ว่าระดับของคุณ "

" นักดาบ 237 . โซระ มาเป็นหมอดู . เธอนี่ "

" ง - งั้นเหรอ ? "

จูอึนฮี และ ซอนเยก็ไม่พอใจการแสดงออกได้ชัดเจน

เพราะระดับของนักดาบน้อยเกินไป และ enchanters ไม่ได้มีประโยชน์มากในดันเจี้ยน .

บางทีอาจจะเพราะเธอรู้สึกไม่สบายของพวกเขา มินโซร่าถาม

" มันไม่เป็นไรจริงๆ อยู่ในกลุ่มเดียวกับเรา "
" ครับ อืม มันก็โอเคนะ แต่คุณก็รู้ . . . . . . . "

ฮองซอนเยถามในขณะที่หน้าแดงเล็กน้อย

" ทำไมไม่ใช่ ลี ฮุน พี่ที่นี่ ไม่ใช่ ลี ฮุน พี่ในกลุ่มของคุณ "

" พี่ไม่ได้มีส่วนร่วมในการประชุม . "
" ทำไม ? "

" เขากล่าว เขาไม่ว่าง เพราะว่าเขาเป็นนักปั้นเราไม่ได้ต้องการเขาเพื่อการสำรวจ "

" . . . . . . . "

" คุณสอง เธอตัดสินใจที่จะเข้าร่วมกลุ่มเรานี่ ใช่ไหม ? "
" เธอนะ "

บางทีพวกเขาได้รับในสถานการณ์ที่พวกเขาไม่สามารถปฏิเสธและสิ้นสุดที่เข้าร่วม อย่างไรก็ตาม เมื่อพวกเขาได้เรียนรู้ระดับและอาชีพของผู้เล่นอื่น ๆ ที่ทุกคนจะรู้สึกฝืนใจตนเอง

'
' นี่คือที่เลวร้ายที่สุด . . . . . . .' สำหรับฉันที่จะอยู่ในกลุ่มนี้ . . . . . . . '
' ทำลาย '
' ผมจะเอาคืนบ้างนะ '

* * *

ตอนเที่ยง ลี ฮุน ไปกินหญ้า พลาซ่า เขาบรรจุอาหารกลางวัน วันนี้

' มัน '

เช่นกัน สาวสีแดง กล่องอาหารกลางวัน

ตั้งแต่สิบวันก่อน มีอาหารกลางวันกล่องสีแดงที่ลีฮุนประจำกิน แน่นอน เขาไม่ได้แตะต้องอาหารกล่อง

แล้วก็คนอื่น '

เที่ยงเขาคิดว่าเจ้าของอาจจะมาตามหามัน ดังนั้นเขาไม่เปิดกล่องอาหารกลางวัน

วันถัดไป , กล่องอาหารกลางวันที่ถูกวางไว้ในตำแหน่งเดียวกัน อย่างไรก็ตาม เวลานี้ มีข้าวกล่องเหลืองถูกห่อไว้ในผ้าเช็ดหน้าสีขาว มีข้อความด้านซ้ายด้านบน


- กินเถอะนะ

ที่ซับซ้อนและสวยงามด้วย

ลีฮยอนพึมพำขณะมอง

กล่องอาหารกลางวัน' ฉันไม่รู้ว่ามันคือใคร แต่ฉันอิจฉาพวกเขา . '

กล่องอาหารกลางวันที่เรียกได้ว่าเป็นดอกไม้แห่งความรัก