Hyun Jun’s bedroom…“The wolf came d

Hyun Jun’s bedroom…

“The wolf came down the chimney, he fell into a pot of boiling water and boiled all up. And the third little pig lived happily ever after in his house of bricks.”

Park Shin Hye closed the ‘Three Little Pigs’ story book, placed it on the bedside table before looking at Hyun Jun who was still awake with his eyes wide opened. Her brows rose and narrowed her gaze.

“Why are you still awake? You are the one who want me to read story for you to sleep but you still haven’t sleep now.” She was quite surprised when Hyun Jun wants her to read him to sleep because he doesn’t usually do that. He once told her that only girls who want their parents to read them to sleep. He is a big boy and he doesn’t need that. But tonight was an exceptional and he looks bothered.

Hyun Jun shook his head, didn’t say anything and he just stared at Shin Hye.

Letting out a soft sigh, Shin Hye moved herself closer to Hyun Jun and gently pulled him up into a sitting position on the bed. “Tell me what is bothering you.”

Hyun Jun looked at her in a cautious gaze. “Is eomma… angry with me?”

Shin Hye was slightly taken aback with what he just asked. Angry with him? A small smile slowly curled up her lips. “Why do you think that I’ll be angry with you?” She asked him back.

“Because… I called appa to come home in the afternoon without telling you.” Hyun Jun replied in a soft wary voice.

Shin Hye sighed. She was still dumbfounded with Min Ho suddenly coming home in the afternoon. She remembered him telling her that today he will be back late due to a long meeting. So it was really Hyun Jun who called him back.

“Your appa was having an important meeting today. You shouldn’t disturb him.” Shin Hye said.

“Ani… they were having a break at that time because appa was having a headache.”

“Meo?” Shin Hye widened her eyes, looking worried. Headache? But he doesn’t seem like not feeling well when he came home just now. He even rushed back to the office without having dinner with them. “How do you know he was having a break and… he was not well?”

Hyun Jun smiled cheekily. “Because I have a spy in appa’s office.”

“Spy?” Shin Hye stared at him with her narrowed gaze.

Hyun Jun nodded. “Krystal noona is my spy. She is appa’s secretary and knows everything. She will report to me what is appa doing in the office, which witches went to see him and where he was going everyday. I called her whenever I want to knows appa’s schedule.”

Shin Hye’s eyes grew even wider now. “H-How can you do that? Did your appa know about it?”

Hyun Jun sighed. “Of course appa knows everything. He was aware all this while but he just didn’t stop me. Krystal noona is his secretary. Appa is so smart. He will only let her to report to me about something not important and with his permission.”

“Which mean… every time when your appa bring those…” She paused and bit her lip when the word ‘witches’ almost slipped out from her mouth. “… bring those women home, you always know it beforehand?” She asked with her voice laced with slight jealousy.

Hyun Jun nodded before tilting his head to the side. “Appa only brought them back for three times. The woman with the sexy clothes came here twice but both times with Krystal noona together with them. They were doing some work in appa’s study room.”

“Three times?” Shin Hye asked in a slight shock. Only three times?

“Yes.” Hyun Jun replied. “And the last time was the scary colour-faced witch. Her voice is very sharp and I hate her the most. She can’t even stand straight when appa is around. She just lie herself at appa’s body and always looked at appa like she want to eat him.” He said with his lips pouted adorably. “I heard Krystal noona said she is very rich and just came back from US. But whenever I look at her, I feel like vomiting. Appa brought her back for dinner and I can’t even eat looking at her ugly face. She keeps saying how cute I am and how much she likes me.” He paused and imitates a vomit expression. “She was lying. When I purposely poured some orange juice on her dress, she was so angry and pushed me away. Appa saw it and immediately asked ahjussi to send her back.”

Shin Hye chuckled as she pinched his nose playfully. She could clearly imagine how this little mischievous boy caused a headache to that woman. It needs a lot of patience and energy to tame him. But she doesn’t understand. She thought Hyun Jun doesn’t like them because Min Ho always brought different women home last time. But he only brought two women home before and only for three times.

“But how come it was only three times? I remembered you told me before that your appa have a lot of women.” She asked.

“He did. There were a lot. Every time Krystal noona called me, she will tell me a different name. But appa didn’t bring them back here because he knows I don’t like them. He only brings them out.” Hyun Jun said, as he looked straight at Shin Hye. “But since the parent-teacher conference day, Krystal noona told me that there are no witches going to office to look for appa. He was very busy with work and didn’t go out with them either.”

Shin Hye bit her lip deeper as she averted her gaze. So… he didn’t lie to her when he told her that he didn’t touch any other woman since he met her. A small smile uncontrollably spread across her face.

When Hyun Jun saw the smile, he quickly moved himself closer to Shin Hye and held her hand. “Eomma… can you forgive appa and don’t be angry with him anymore? Appa already marry you. He doesn’t like other witches anymore. He just likes you.”

Shin Hye smiled again and looked back at him. Moving her hand to his chubby cheeks, she caressing it tenderly. She was really grateful that despite with all the heartaches, Hyun Jun was always there to support her, to love her. He makes her feel like a real family member in this house. He is the reason for her to stay strong.

“Thank you.” She said as she leaned forward and planted a soft kiss on his forehead.

Hyun Jun looked up at her and let out an adorable smile. “Eomma have to stay here with Hyun Jun forever and you can’t divorce appa like my friend’s parents. Arasso?” He put his tiny hands on Shin Hye’s shoulders, pulled himself up and leaned forward to kiss Shin Hye’s forehead like how she did to him just now. “Hyun Jun is very happy to have you as my eomma.”

Tears started to form in Shin Hye’s eyes as she pulled him down and hugged him in her arms. She kissed his soft hair and rested her chin against his head. “Eomma is very happy to have you as my son too.”

Hyun Jun closed his eyes with a smile and continued to snuggle in her embrace, letting her to rock him softly like a baby. He is very happy. Since the day his father told him that they were getting married, his heart has never stop feeling happy. He doesn’t know that having a mother will feel so good. He doesn’t want Shin Hye to leave them. He wants her to stay with them forever.

“Do you… miss your eomma? I mean… your real eomma?” Shin Hye asked softly.

Hyun Jun opened his eyes and thinks for a moment before he nodded his head. “I missed her. I’ll miss her even more during my birthday. I heard Park Jang Woo said his mother would make doenjang jjigae for him on his birthday. He said I don’t have an eomma and that’s why I never eat before.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ห้องนอน Hyun Jun ..."หมาป่ามาลงปล่องไฟ เขาตกลงไปในหม้อของน้ำเดือด และต้มจนหมด และหมูน้อยสามอาศัยอยู่อย่างมีความสุขตลอดไปในบ้านของอิฐ"Park Shin Hye ปิดสมุดของเรื่อง 'หมูน้อย 3' วางบนโต๊ะข้างเตียงก่อนฮยอนจุนที่ยังคงตื่นตัวกับเปิดกว้างตา ผู้ชมเธอโรส และจำกัดสายตาของเธอ"เหตุใดคุณยังตื่น คุณเป็นคนหนึ่งที่ฉันอ่านเรื่องราวให้คุณนอนหลับ แต่คุณยังไม่ได้นอนเดี๋ยวนี้" เธอประหลาดใจเมื่อ Hyun Jun ต้องเธออ่านหื่นเนื่องจากเขามักจะไม่ทำเช่นนั้น เขาเคยบอกเธอว่า หญิงผู้ปกครองที่จะต้องอ่านให้นอน เขาเป็นเด็กผู้ชายเป็นใหญ่ และไม่ต้องที่ แต่คืนนี้มีความยอดเยี่ยม และเขาดูรำคาญฮยอนจุนจับศีรษะของเขา ไม่ได้พูดอะไรและเขาเพียงจ้องไปที่ Shin Hyeให้ออกแยกกันนุ่ม Shin Hye ย้ายตัวเองเข้าไป Hyun Jun และเบา ๆ แวะเขาขึ้นมานั่งบนเตียงนอน "บอกฉันว่าจะรบกวนคุณ"ฮยอนจุนมองดูที่เธอในสายตาระมัดระวัง " Eomma...จะโกรธกับฉัน? "Shin Hye ได้เล็กน้อยตะลึงกับอะไรเขาแค่ถาม โกรธกับเขา รอยยิ้มเล็ก ๆ โค้งช้าขึ้นริมฝีปากของเธอ "ทำไมคุณคิดว่า จะโกรธกับคุณ" เธอขอให้เขากลับมา"เนื่องจาก... ฉันเรียก appa มาบ้านในตอนบ่ายโดยคุณ " ฮยอนจุนตอบกลับในระมัดระวังเสียงนุ่มShin Hye ถอนหายใจ เธอยังคง dumbfounded กับโฮจิมินห์นาทีก็มาบ้านในตอนบ่าย เธอจำเขาบอกเธอว่า วันนี้เขาจะกลับล่าช้าเนื่องจากการประชุมที่ยาวนาน ดังนั้น ได้จริง ๆ Jun Hyun ที่เรียกเขากลับมา"คุณ appa มีสำคัญการประชุมวันนี้ คุณไม่ควรรบกวนเขา" Shin Hye กล่าว"เอนิ...พวกเขาได้มีตัวแบ่งในขณะนั้นเนื่องจาก appa มีอาการปวดหัว""แม้ว" Shin Hye widened ตาของเธอ กำลังกังวล อาการปวดหัว แต่ไม่เหมือนไม่รู้สึกดีมาหน้าแรกเดี๋ยวนี้ เขาจะวิ่งกลับไปยังสำนักงานไม่เย็นกับพวกเขา "คุณทราบได้อย่างไรเขามี and. แบ่งเป็น... เขาไม่ดี? "ฮยอนจุนยิ้ม cheekily "เนื่องจากมีสายลับในสำนักงานของ appa""สปาย" Shin Hye จ้องไปที่เขา ด้วยสายตาของเธอ narrowedHyun Jun พยักหน้า "Noona คริสตัลเป็นไส้ศึกของฉัน เธอเป็นเลขานุการของ appa และรู้ทุกอย่าง เธอจะรายงานผม appa คืออะไรทำใน office ทวิทช์สที่ไปดูเขา และที่เขากำลังพูด ฉันเรียกว่าเธอเมื่อใดก็ ตามที่อยากรู้กำหนดการของ appa "Shin Hye ตาโตกว้างขณะนี้ " H วิธีคุณสามารถทำเช่นนั้น คุณ appa ทราบเกี่ยวกับเรื่องนี้"จุนฮยอนถอนหายใจ "แน่นอน appa รู้ทุกอย่าง กำลังทั้งหมดที่ทราบในขณะนี้แต่เขาแค่ไม่หยุดฉัน Noona คริสตัลเป็นเลขานุการของเขา Appa ได้สมาร์ทมาก เขาจะเท่านั้นให้เธอรายงานฉัน เกี่ยวกับสิ่งที่ไม่สำคัญ และสิทธิ์ของเขา" "ซึ่งหมายความว่า...ทุกครั้งเมื่อคุณ appa นำผู้..." เธอหยุดชั่วคราว และบิต lip ของเธอเมื่อคำว่า 'ทวิทช์ส' เกือบเล็ดรอดออกจากปากของเธอ "...มาผู้หญิงที่บ้าน คุณจะรู้ว่ามาก่อนหรือไม่? " เธอถาม ด้วยเสียงของเธอ laced กับพระเล็กน้อยHyun Jun พยักหน้าก่อนเอียงศีรษะไปด้านข้าง "Appa เท่านั้นนำพวกเขากลับไปครั้งที่สาม ผู้หญิงเสื้อผ้าเซ็กซี่ที่นี่มาสองครั้งแต่ทั้งสองครั้งกับ noona คริสตัลพร้อมกับพวกเขา พวกเขาได้ทำงานในห้องเรียนของ appa""สามครั้งหรือไม่" Shin Hye ถามช็อคเล็กน้อย ครั้งที่สามเท่านั้น"ใช่" ฮยอนจุนตอบกลับ "และครั้งสุดท้ายถูกแม่มดสีหน้าน่ากลัว เสียงของเธอจะคมมาก และฉันเกลียดเธอมากที่สุด เธอไม่ได้ยืนตรงเมื่อ appa สถาน เธอเพียงแค่โกหกตัวเอง ในร่างกายของ appa และเสมอมอง appa เหมือนเธออยากกินเขา" เขากล่าวกับริมฝีปากของเขา pouted adorably "ฉันได้ยิน noona คริสตัลกล่าวว่า เธอเป็นอย่างมากมาย และเพิ่งกลับมาจากเรา แต่เมื่อฉันมองไปที่เธอ ฉันรู้สึกอยากอาเจียน Appa นำเธอกลับเย็น และฉันไม่ได้กินมองใบหน้าน่าเกลียด เธอจะบอกว่า รักฉันและว่าเธอชอบฉัน" เขาหยุดชั่วคราว และ imitates นิพจน์ที่อาเจียน "เธอกำลังนอน เมื่อฉันจงใจ poured บางน้ำส้มบนเครื่องแต่งกายของเธอ เธอโกรธจน และผลักฉันออกไป Appa เห็น และถาม ahjussi จะส่งเธอกลับทันที"Shin Hye เบา ๆ ตามเธอ pinched จมูกของเขาเล่น เธอชัดเจนสามารถคิดวิธีนี้ชายซนเกิดปวดหัวผู้หญิงคนนั้น มันจำเป็นต้องใช้ความอดทนและพลังงานไปเลี้ยงเขา แต่เธอไม่เข้าใจ เธอคิดว่า ฮยอนจุนไม่ชอบพวกเขาเพราะโฮจิมินห์นาทีเสมอผู้หญิงบ้านอื่นครั้ง แต่เขาเพียงนำผู้หญิงสองคนที่บ้านก่อน และ สำหรับครั้งที่สาม"แต่ว่ามันเป็นเพียงสามครั้ง ฉันจำคุณบอกฉันก่อนที่คุณ appa มีจำนวนมากของผู้หญิง " เธอถาม"เขาไม่ มีมากมาย ทุกครั้งที่ฉันเรียก noona คริสตัล เธอจะบอกชื่อแตกต่างกัน แต่ appa ไม่นำพวกเขากลับมาที่นี่ เพราะเขารู้ว่า ไม่ชอบเหล่านั้น เพียงนำพวกเขาออก" ฮยอนจุนกล่าว เป็นเขาดูตรงที่ Shin Hye "ได้ตั้งแต่วันประชุมหลัก noona คริสตัลบอกว่า มีทวิทช์สไม่ไปสำนักงานหา appa เขาติดงาน และไม่ได้ออกไปกับพวกเขาอย่างใดอย่างหนึ่ง"Shin Hye บิต lip ของเธอลึกซึ้งกับเธอ averted สายตาของเธอ ดังนั้น... เขาไม่ได้นอนกับเธอเมื่อเขาบอกเธอว่า เขาไม่ได้สัมผัสผู้หญิงอื่น ๆ เนื่องจากเขาได้พบเธอ เขายิ้มเล็กกระจายทั่วใบหน้าของเธอเมื่อ Hyun Jun เห็นยิ้ม เขาอย่างรวดเร็วย้ายตัวเองเข้าไป Shin Hye และจัดมือของเธอ " Eomma...สามารถคุณ appa ยกโทษให้ และไม่ได้โกรธกับเขาอีกต่อไป แล้ว Appa แต่งงานกับคุณ เขาไม่ชอบทวิทช์สอื่น ๆ อีกต่อไป เพียงแค่ชอบคุณ"Shin Hye ยิ้มอีกครั้ง และกลับมามองที่เขา มือของเธอย้ายที่ไปเขาแก้มท้วม เธอ caressing ละม่อม เธอขอบคุณจริง ๆ ที่แม้จะ มี heartaches ทั้งหมด Hyun Jun มีเสมอเพื่อ สนับสนุนเธอ รักเธอ เขาทำให้เธอรู้สึกเหมือนสมาชิกในครอบครัวอย่างแท้จริงในบ้าน เขามีเหตุผลที่เธอพักแข็งแรง"ขอบคุณ" เธอบอกว่า เธอก็เอนไปข้างหน้า และปลูกนุ่มจูบบนหน้าผากของเขาฮยอนจุนมองค่าของเธอ และให้ออกเป็นรอยยิ้มที่น่ารัก "Eomma ต้องอยู่ที่นี่กับฮยอนจุนตลอดไป และคุณไม่สามารถหย่า appa เช่นพ่อแม่ของเพื่อน Arasso " เขาใส่มือเล็ก ๆ ของเขาบนไหล่ Shin Hye ดึงตัวเองขึ้น และก็เอนไปข้างหน้าจะจูบหน้าผาก Shin Hye เหมือนว่าเธอไม่ได้เขาเมื่อกี้นี้ "จุนฮยอนมีความสุขมากกัน eomma ของฉัน"น้ำตาเริ่มฟอร์มใน Shin Hye ตาเธอดึงเขาลง และ hugged เขาในอ้อมแขนของเธอ เธอรั้งผมของเขาอ่อน และคัดสรรเธอชินกับหัวของเขา "Eomma มีความสุขมากที่ได้คุณเป็นลูกชายของฉันเกินไป"ฮยอนจุนปิดตาของเขาดี และยังคงแนบชิดในอ้อมกอดของเธอ ให้เธอร็อคเขาเบา ๆ เหมือนทารก เขามีความสุขมาก ตั้งแต่วันพ่อของเขาบอกว่า พวกเขามีการแต่งงาน หัวใจของเขาได้ไม่หยุดรู้สึกมีความสุข เขาไม่รู้ว่า มีแม่จะรู้สึกดี เขาไม่ต้อง Shin Hye ให้ปล่อยไว้ เขาต้องการเธอจะอยู่กับพวกเขาตลอดไป"คุณ...คิดถึงคุณ eomma ผมหมายถึง... eomma ของจริง" Shin Hye ถามเบา ๆฮยอนจุนเปิดตาและคิดสักครู่ก่อนเขา nodded ศีรษะของเขา "ฉันไม่มีเธอ คิดถึงเธอมากยิ่งขึ้นในช่วงวันเกิดของฉัน ได้ยินสวนจางวูกล่าวว่า แม่ของเขาจะทำให้จิเกะ doenjang สำหรับเขาในวันเกิดของเขา เขากล่าวว่า ไม่มี eomma และที่ว่าทำไมผมไม่เคยกินก่อน "

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ห้องนอนฮยอนจุน ... "หมาป่าลงมาปล่องไฟเขาตกลงไปในหม้อต้มน้ำต้มทั้งหมดขึ้น และหมูน้อยสามอาศัยอยู่อย่างมีความสุขหลังจากที่เคยอยู่ในบ้านของอิฐ. "ปาร์คชินเฮปิดหนังสือเรื่อง'หมูน้อยสาม' วางมันลงบนโต๊ะข้างเตียงก่อนที่จะมองไปที่ฮยอนมิถุนายนซึ่งยังคงตื่นด้วยดวงตาของเขาเปิดกว้าง คิ้วของเธอเพิ่มขึ้นและลดลงจ้องมองเธอ. "ทำไมคุณยังตื่น? คุณเป็นคนหนึ่งที่ต้องการให้ฉันไปอ่านเรื่องราวที่คุณจะนอนหลับ แต่คุณยังไม่ได้นอนหลับได้ในขณะนี้. "เธอรู้สึกประหลาดใจมากเมื่อฮยอนมิถุนายนต้องการให้เธออ่านให้เขานอนหลับเพราะเขาไม่ได้มักจะทำอย่างนั้น ครั้งหนึ่งเขาเคยบอกเธอว่าผู้หญิงเพียงคนเดียวที่ต้องการให้พ่อแม่ของพวกเขาจะอ่านเพื่อการนอนหลับ เขาเป็นหนุ่มใหญ่และเขาไม่จำเป็นต้องว่า แต่คืนนี้เป็นที่โดดเด่นและมีลักษณะที่เขาใส่ใจ. ฮยอนมิถุนายนส่ายหัวไม่ได้พูดอะไรและเขาก็จ้องที่ชินฮเย. ปล่อยออกมาถอนหายใจอ่อนชินเฮย้ายตัวเองใกล้ชิดกับฮยอนมิถุนายนและค่อยๆดึงเขาขึ้นเป็น ท่านั่งบนเตียง "บอกสิ่งที่จะรบกวนคุณ." ฮยอนมิถุนายนมองไปที่เธอในสายตาระมัดระวัง "เป็น eomma ... โกรธฉัน?" ชินฮเยถูกนำตัวเล็กน้อยประหลาดใจกับสิ่งที่เขาถาม โกรธกับเขา? รอยยิ้มเล็ก ๆ ช้าขดริมฝีปากของเธอ "ทำไมคุณไม่คิดว่าฉันจะโกรธกับคุณ?" เธอถามเขากลับมา. "เพราะ ... ฉันเรียกว่าพ่อจะมาที่บ้านในช่วงบ่ายโดยไม่บอกคุณ." ฮยอนมิถุนายนตอบด้วยเสียงนุ่มระวัง. ชินเฮถอนหายใจ เธอยังคงตะลึงกับมินโฮอยู่ ๆ ก็มาที่บ้านในช่วงบ่าย เธอจำได้ว่าเขาบอกเธอว่าวันนี้เขาจะกลับมาในช่วงปลายเนื่องจากการประชุมนาน ดังนั้นมันเป็นจริงฮยอนมิถุนายนที่เรียกว่าเขากลับมา. "พ่อของคุณได้มีการประชุมที่สำคัญในวันนี้ คุณไม่ควรรบกวนเขา. "ชินเฮกล่าวว่า." นิ ... พวกเขามีการแบ่งช่วงเวลานั้นเพราะพ่อก็มีอาการปวดหัว. "" แม้ว "ชินฮเยกว้างดวงตาของเธอมองกังวล ปวดหัว? แต่เขาไม่ได้ดูเหมือนไม่ได้รู้สึกดีเมื่อเขามาที่บ้านเพียงแค่ตอนนี้ เขารีบวิ่งกลับไปที่สำนักงานได้โดยไม่ต้องรับประทานอาหารค่ำกับพวกเขา "คุณจะรู้ว่าเขามีหยุดพักและวิธี ... เขาไม่ได้เป็นอย่างดี?" ฮยอนมิถุนายนยิ้ม cheekily "เพราะฉันมีสายลับในสำนักงานของพ่อ." "Spy" ชินเฮจ้องมองมาที่เขาด้วยสายตาแคบของเธอ. ฮยอนมิถุนายนพยักหน้า "คริสตัลพี่เป็นสายลับของฉัน เธอเป็นเลขานุการ Appa และรู้ทุกอย่าง เธอจะรายงานให้ฉันสิ่งที่เป็น Appa ทำอยู่ในสำนักงานซึ่งแม่มดไปดูเขาและเขาจะไปที่ไหนในชีวิตประจำวัน ฉันเรียกเธอว่าเมื่อใดก็ตามที่ฉันต้องการที่จะรู้ตารางเวลาของ Appa. "ตาชินเฮขยายตัวได้กว้างในขณะนี้ "H-วิธีที่คุณสามารถทำเช่นนั้น? ไม่ Appa คุณรู้เกี่ยวกับมัน? "ฮยอนมิถุนายนถอนหายใจ "แน่นอน Appa รู้ทุกอย่าง เขาได้ตระหนักถึงทั้งหมดในขณะนี้ แต่เขาก็ไม่ได้หยุดฉัน คริสตัลพี่เป็นเลขาฯ ของเขา พ่อเป็นสมาร์ท เขาจะปล่อยให้เธอไปรายงานตัวที่ฉันเกี่ยวกับบางสิ่งบางอย่างไม่ได้มีความสำคัญและได้รับอนุญาตของเขา. "" ซึ่งหมายถึง ... ทุกครั้งที่พ่อของคุณนำที่ ... "เธอหยุดและกัดริมฝีปากของเธอเมื่อคำว่า 'แม่มด' เกือบจะหลุดออกจากปากของเธอ . "... นำผู้หญิงผู้ที่บ้านคุณก็รู้ว่ามันก่อน?" เธอถามด้วยเสียงของเธอเจือด้วยความหึงหวงเล็กน้อย. ฮยอนมิถุนายนพยักหน้าก่อนที่จะเอียงศีรษะของเขาไปด้านข้าง "พ่อเพียงนำพวกเขากลับมาสามครั้ง ผู้หญิงที่มีเสื้อผ้าที่เซ็กซี่มาที่นี่เป็นครั้งที่สอง แต่ทั้งสองครั้งด้วยคริสตัลพี่ร่วมกันกับพวกเขา พวกเขากำลังทำผลงานบางอย่างในห้องทำงานของพ่อ. "" สามครั้ง? "ชินฮเยถามในช็อตเล็กน้อย เพียงสามครั้ง? "ใช่." ฮยอนตอบมิถุนายน "และครั้งสุดท้ายที่เป็นแม่มดสีเผือดที่น่ากลัว เสียงของเธอเป็นที่คมชัดมากและฉันเกลียดเธอมากที่สุด เธอไม่สามารถแม้แต่จะยืนตรงเมื่อ Appa ที่อยู่รอบ ๆ เธอก็โกหกตัวเองในร่างกายของพ่อและมักจะมองไปที่พ่อเหมือนที่เธอต้องการที่จะกินเขา. "เขากล่าวด้วยริมฝีปากของเขา pouted น่ารัก "ผมได้ยินคริสตัลพี่สาวบอกว่าเธอเป็นอย่างมากที่อุดมไปด้วยและเพิ่งกลับมาจากสหรัฐอเมริกา แต่เมื่อใดก็ตามที่ฉันมองไปที่เธอฉันรู้สึกเหมือนอาเจียน Appa นำกลับมาของเธอสำหรับอาหารค่ำและฉันจะไม่ได้กินมองไปที่ใบหน้าของเธอน่าเกลียด ช่วยให้เธอบอกว่าผมน่ารักและวิธีการมากเธอชอบฉัน. "เขาหยุดและเลียนแบบการแสดงออกอาเจียน "เธอเป็นคนที่โกหก เมื่อฉันจงใจเทน้ำส้มบางชุดของเธอเธอจึงโกรธและผลักดันฉันไป พ่อเห็นมันและทันทีที่ถามลุงที่จะส่งเธอกลับมา. "ชินเฮหัวเราะขณะที่เธอบีบจมูกของเขาอย่างสนุกสนาน เธอได้อย่างชัดเจนสามารถคิดวิธีการนี้เด็กซุกซนเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่เกิดอาการปวดหัวกับผู้หญิงคนหนึ่งที่ มันต้องมากความอดทนและพลังงานที่จะทำให้เขาสงบ แต่เธอก็ไม่เข้าใจ เธอคิดว่าฮยอนมิถุนายนไม่ชอบพวกเขาเพราะมินโฮมักจะนำผู้หญิงที่แตกต่างกันในบ้านครั้งสุดท้าย แต่เขาเท่านั้นที่นำผู้หญิงสองคนที่บ้านก่อนและสำหรับสามครั้ง. "แต่วิธีการที่จะมามันก็เป็นเพียงสามครั้ง ผมจำได้คุณบอกผมก่อนที่พ่อของคุณมีจำนวนมากของผู้หญิง. "เธอถาม." เขาทำ มีจำนวนมากที่มี ทุกครั้งที่พี่คริสตัลเรียกฉันว่าเธอจะบอกฉันชื่อที่แตกต่างกัน แต่พ่อไม่ได้นำพวกเขากลับมาที่นี่เพราะเขารู้ดีว่าฉันไม่ชอบพวกเขา เขาเพียง แต่นำพวกเขาออก. "ฮยอนมิถุนายนกล่าวว่าในขณะที่เขามองตรงไปที่ชินฮเย "แต่เนื่องจากผู้ปกครองวันประชุมคริสตัลพี่บอกผมว่ามีแม่มดไม่มีที่จะไปยังสำนักงานที่จะมองหา Appa เขาเป็นคนที่ยุ่งมากกับการทำงานและไม่ได้ออกไปพร้อมกับพวกเขาทั้งสอง. "ชินฮเยกัดริมฝีปากของเธอลึกขณะที่เธอหันไปจ้องมองเธอ ดังนั้น ... เขาไม่ได้อยู่กับเธอเมื่อเขาบอกเธอว่าเขาไม่ได้สัมผัสผู้หญิงคนอื่น ๆ นับตั้งแต่ที่เขาได้พบกับเธอ รอยยิ้มเล็ก ๆ ที่แพร่กระจายอย่างบ้าคลั่งทั่วใบหน้าของเธอ. เมื่อฮยอนมิถุนายนเห็นรอยยิ้มของเขาได้อย่างรวดเร็วย้ายตัวเองใกล้ชิดกับชินเฮและมือถือของเธอ "Eomma ... คุณสามารถให้อภัย Appa และไม่ได้โกรธกับเขาอีกต่อไป? แล้ว APPA แต่งงานกับคุณ เขาไม่ชอบแม่มดอื่น ๆ อีกต่อไป เขาก็ชอบคุณ. "ชินฮเยยิ้มอีกครั้งและมองกลับมาที่เขา ย้ายมือของเธอแก้มอ้วนของเขาเธอจูบมันละม่อม เธอรู้สึกขอบคุณจริงๆว่าแม้จะมีทั้งหมดปวดร้าวที่ฮยอนมิถุนายนก็มักจะมีการสนับสนุนของเธอที่จะรักเธอ เขาทำให้เธอรู้สึกเหมือนสมาชิกในครอบครัวที่แท้จริงในบ้านหลังนี้ เขาเป็นเหตุผลสำหรับเธอที่จะเข้าพักที่แข็งแกร่ง. "ขอบคุณ." เธอกล่าวว่าขณะที่เธอโน้มตัวไปข้างหน้าและปลูกจูบนุ่มบนหน้าผากของเขา. ฮยอนจุนมองมาที่เธอและปล่อยให้ออกมาน่ารักรอยยิ้ม "Eomma ต้องอยู่ที่นี่กับฮยอนจุนตลอดไปและคุณสามารถ Appa การหย่าร้างไม่เหมือนพ่อแม่ของเพื่อนของฉัน Arasso? "เขาเอามือเล็ก ๆ ของเขาบนไหล่ของชินฮเยดึงตัวเองขึ้นและเอนไปข้างหน้าจะจูบหน้าผากของชินฮเยชอบวิธีที่เธอทำกับเขาเพียงแค่ตอนนี้ "ฮยอนมิถุนายนมีความสุขมากที่จะมีคุณเป็น eomma ของฉัน." น้ำตาเริ่มฟอร์มในสายตาชินเฮขณะที่เธอดึงเขาลงมาและกอดเขาอยู่ในอ้อมแขนของเธอ เธอจูบผมนุ่มของเขาและวางคางของเธอกับหัวของเขา "Eomma มีความสุขมากที่จะมีคุณเป็นลูกชายของฉันมากเกินไป." ฮยอนมิถุนายนปิดตาของเขาด้วยรอยยิ้มและยังคงคลอเคลียในอ้อมกอดของเธอให้เธอจะร็อคเขาเบา ๆ เหมือนเด็ก เขามีความสุขมาก ตั้งแต่วันที่พ่อของเขาบอกเขาว่าพวกเขากำลังจะแต่งงานหัวใจของเขาไม่เคยหยุดความรู้สึกที่มีความสุข เขาไม่ได้รู้ว่ามีแม่จะรู้สึกดีดังนั้น เขาไม่ต้องการชินเฮจะปล่อยให้พวกเขา เขาต้องการให้เธออยู่กับพวกเขาตลอดไป. "คุณ ... พลาด eomma ของคุณ? ผมหมายถึง ... eomma ที่แท้จริงของคุณ? "ชินฮเยถามเบา ๆ . ฮยอนมิถุนายนเปิดตาของเขาและคิดว่าสักครู่ก่อนที่เขาจะพยักหน้า "ฉันคิดถึงเธอ ฉันจะคิดถึงเธอมากยิ่งขึ้นในช่วงวันเกิดของฉัน ผมได้ยินพาร์ Jang Woo กล่าวว่าแม่ของเขาจะทำให้ doenjang jjigae สำหรับเขาในวันเกิดของเขา เขาบอกว่าผมไม่ได้มี eomma และที่ว่าทำไมผมไม่เคยกินมาก่อน. "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฮยอนจุนที่ห้องนอน . . . . . . .

" หมาป่ามาลงปล่องไฟ เขาล้มลงในหม้อต้มน้ำ ต้มทั้งหมด หมูน้อยสามและอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขในบ้านอิฐ "

ปาร์คชินเฮปิด ' ' เรื่องราวของหมูน้อยสามเล่มวางอยู่บนโต๊ะข้างเตียง ก่อนจะมองไปที่ฮยอนจุนที่ยังตื่น ตาของเขากว้างเปิด คิ้วของเธอเพิ่มขึ้นและลดลง สายตาของเธอ . . . . .

" ทำไมยังไม่นอน ? คุณเป็นคนหนึ่งที่อยากให้อ่านเรื่องราวให้คุณได้นอน แต่ยังไม่ได้นอน เธอแปลกใจเมื่อ ฮยอนจุน อยากให้เธออ่าน เขาจะนอนเพราะเขาไม่ค่อยทำ ครั้งหนึ่งเขาเคยบอกเธอว่า แค่ผู้หญิงที่อยากให้พ่อแม่อ่านให้นอน เขาเป็นผู้ชายที่ตัวใหญ่และเขาก็ไม่ได้ต้องการแบบนั้นแต่คืนนี้เป็นพิเศษและเขาดูกังวล

ฮยอนจุนส่ายหัว ไม่พูดอะไรเลย เขาเอาแต่จ้องชินเฮ

ปล่อยถอนหายใจเบาๆ ชินเฮย้ายตัวเองเข้ามาใกล้ฮยอนจุนและค่อยๆดึงเขาขึ้นไปนั่งบนเตียง " บอกอะไรกวนใจเธอ "

ฮยอนจุงมองเธอในระมัดระวังสายตา . " แม่คะ . . . . . . . โกรธฉันเหรอ ? "

ชินเฮ แต่อึ้งกับสิ่งที่เขาถาม โกรธเขาด้วย รอยยิ้มเล็กๆ ค่อยๆ ม้วนริมฝีปากของเธอ " ทำไมคุณถึงคิดว่าผมจะโกรธคุณ " เธอถามเขากลับไป

" เพราะ . . . . . . . ผมเรียกพ่อกลับมาบ้านในช่วงบ่ายโดยไม่บอกคุณ " ฮยองจุนตอบในนุ่ม คุมเสียง

ชินเฮก็ถอนหายใจเธอยังคงตะลึงกับมินโฮก็กลับมาถึงบ้านตอนบ่าย หล่อนจำเขาได้บอกเธอว่าวันนี้เขาจะกลับบ้านดึกเนื่องจากไปประชุมนาน ดังนั้นมันเป็นฮยุนจุน ที่โทรตามเขากลับมา

" พ่อก็มีนัดสำคัญวันนี้ คุณไม่ควรรบกวนเขา " ชินเฮพูด

" นี่ . . . . . . . พวกเขามีพักในตอนนั้น เพราะพ่อก็ปวดหัว

"" แม้ว ? " ชินเฮ ดวงตาเบิกกว้าง เธอดูกังวล ปวดหัวเหรอ ? แต่เขาดูไม่เหมือนรู้สึกไม่ค่อยดีเมื่อเขากลับมาบ้านเดี๋ยวนี้ เขารีบวิ่งกลับไปที่สำนักงานได้โดยไม่ต้องไปทานอาหารค่ำกับพวกเขา " คุณรู้ได้ไงว่าเขาไม่เลิก . . . เขาไม่ได้ดี "

ฮยอนจุนยิ้มล้อ ๆ " เพราะผมมีสายลับในสำนักงานอัปป้าค่ะ "

" สายลับ " ชินเฮจ้องเขาด้วยสายตา

5 .ฮยอนจุนพยักหน้า " พี่คริสตัลเป็นสายลับของฉัน เธอเป็นเลขาอัปป้า และรู้ทุกอย่าง เธอต้องรายงานฉันสิ่งที่พ่อทำในสำนักงาน ซึ่งแม่มดไปหาเขาและที่เขาไปทุกวัน ฉันเรียกเธอว่า เมื่อไหร่ก็ตามที่ฉันต้องการที่จะรู้ว่าอัปป้าของตาราง "

ชินฮเยทำตาโตกว้างขึ้นแล้ว " เอ่อ คุณทำได้มั้ย ? อัปป้าของคุณรู้เกี่ยวกับมันได้หรือไม่ "

ฮยอนจุนถอนใจ" แน่นอน พ่อรู้ทุกอย่าง เขารู้สึกตัวตลอดเวลา แต่เขาก็ไม่ได้หยุดฉัน พี่คริสตัลเป็นเลขาของเขา พ่อเป็นคนฉลาดมาก เขาจะปล่อยให้เธอต้องรายงานฉันเกี่ยวกับสิ่งที่ไม่สำคัญและได้รับอนุญาตของเขา . "

" ซึ่งหมายถึง . . . . . . . ทุกครั้งเมื่อคุณอัปป้าเอา . . . . . . . " เธอหยุดและบิตของเธอริมฝีปากเมื่อคำว่า ' แม่มด ' เกือบเล็ดรอดออกมาจากปากของเธอ ." . . . . . . . พาผู้หญิงกลับบ้าน คุณจะรู้จักมันก่อน " เธอถามด้วยเสียงที่เจือด้วยเล็กน้อยอิจฉา

ฮยอนจุนพยักหน้าก่อนจะเอียงหัวไปด้านข้าง " พ่อพาพวกเขากลับมา 3 ครั้ง ผู้หญิงกับเสื้อผ้าเซ็กซี่มาสองครั้ง แต่ทั้งสองครั้งกับพี่ที่อยู่ด้วยกันกับพวกเขา พวกเขากำลังทำงานในห้องหนังสือของพ่อ "

" 3 ครั้ง" ชินเฮถามด้วยความตกใจเล็กน้อย เพียงสามครั้ง

" ใช่ " ฮยอนจุงตอบ " และครั้งสุดท้ายคือน่ากลัวสีเผชิญหน้ากับแม่มด เสียงคมมาก และฉันก็เกลียดเธอที่สุด เธอไม่สามารถแม้แต่จะยืนตรงเมื่อพ่อเป็นรอบ ๆ เธอโกหกตัวพ่อเอง และมักมองพ่อเหมือนจะกินเขา " เขากล่าวกับริมฝีปากของเขายื่นน่ารัก ." ฉันได้ยินพี่คริสตัล กล่าวว่า เธอร่ำรวยมาก และเพิ่งกลับจากเรา แต่ทุกครั้งที่ผมมองเธอ ผมรู้สึกเหมือนอยากจะอ้วก พ่อพาเธอกลับมาเพื่อรับประทานอาหารเย็นและฉันไม่สามารถแม้แต่จะกิน หน้าตาน่าเกลียดเธอ เธอเอาแต่พูดว่าน่ารักผมและวิธีการมากเธอชอบฉัน " เขาหยุดและเลียน อาเจียน การแสดงออก " เธอโกหก เมื่อฉันจงใจเทน้ำส้มในการแต่งตัวของเธอเธอจึงโกรธและผลักฉันออกไป พ่อเห็นมัน และถามทันที ลุงส่งเธอกลับ "

ชินเฮหัวเราะขณะที่เธอบีบจมูกเขาเล่น . เธอได้ชัดเจนว่าเด็กเล็กๆ นี้ทำให้ปวดหัวกับผู้หญิงคนนั้น มันต้องการมากของความอดทนและพลังงานที่จะทำให้เขาสงบได้ แต่เธอยังไม่เข้าใจเธอนึกว่าฮยอนจุนไม่ชอบเพราะมินโฮมักจะนำบ้านคนอื่นครั้งสุดท้าย แต่เขาพาผู้หญิง 2 บ้านก่อนและเพียงสามครั้ง

" แต่ทำไมมันเป็นเพียงสามครั้ง ผมจำได้ว่าคุณเคยบอกผมว่าพ่อของคุณมีมากของผู้หญิง " เธอถาม

" เขาพูด มีเยอะมาก ทุกครั้งที่พี่คริสตัลโทรมา เธอจะบอกเป็นชื่ออื่นแต่พ่อไม่ได้เอากลับมา เพราะเขารู้ว่าฉันไม่ชอบ เขาแค่พาพวกเขาออก " ฮยอนจุนพูด เขามองดูชินเฮ " แต่เนื่องจากอาจารย์ประชุมผู้ปกครองวัน พี่คริสตัล บอกว่า ไม่มีแม่มด ไปที่สำนักงาน เพื่อตามหาพ่อ เขากำลังยุ่งอยู่กับงาน และไม่ได้คบกับเขาเหมือนกัน "

ชินเฮกัดริมฝีปากลึกเป็นเธอได้จ้องมองเธอ ดังนั้น . . . . . . . เขาไม่ได้โกหกเธอ เมื่อเขาบอกว่าเขาไม่ได้แตะต้องหญิงใด ๆตั้งแต่เขาเจอเธอ รอยยิ้มเล็กดะกระจายทั่วใบหน้าของเธอ

เมื่อ ฮยอนจุน ได้เห็นรอยยิ้ม เขารีบย้ายตัวเองใกล้ชิดกับชินเฮ และจับมือของเธอ " แม่คะ . . . . . . . คุณสามารถให้อภัยพ่อ และอย่าได้โกรธกับเขาอีกแล้วใช่ไหม พ่อแล้วแต่งงานกับเธอเขาไม่เหมือนแม่มดคนอื่นอีกต่อไป เขาชอบเธอ "

ชินเฮยิ้มอีกครั้งและมองไปที่เขา ย้ายมือของเธอไปที่แก้มอวบของเขา เธอกอดรัดมันด้วยความรัก เธอรู้สึกขอบคุณจริงๆที่แม้จะปวดใจเลย ฮยอนจุน จะสนับสนุนเธอ รักเธอ เขาทำให้เธอรู้สึกเหมือนสมาชิกในครอบครัว ในบ้านหลังนี้ เขาคือเหตุผลที่เธอต้องเข้มแข็ง

" ขอบคุณค่ะ " เธอกล่าวขณะที่เธอโน้มไปข้างหน้าและปลูกจูบเบาๆบนหน้าผากของเขา . . . . . .

ฮยอนจุงมองเธอและปล่อยออกน่ารักยิ้ม " แม่คะต้องอยู่ที่นี่กับฮยอนจุนตลอดไปและคุณจะไม่หย่ากับพ่อเหมือนพ่อแม่เพื่อน arasso ? " เขาเอามือเล็กๆของเขาบนไหล่ของชินเฮ ,ดึงเขาขึ้นและโน้มไปข้างหน้าจะจูบหน้าผากของชินเฮเหมือนที่เธอทำกับเขาในตอนนี้ " ฮยอนจุนมีความสุขมากที่มีคุณเป็นแม่คะ " น้ำตา

เริ่มฟอร์มในชินเฮตาเธอดึงเขาลงมาและกอดเขาไว้ในอ้อมแขนของเธอ เธอจูบผมนุ่มของเขาและจับคางของเธอกับศีรษะของเขา " แม่คะ มีความสุขมาก มีคุณเป็นลูกชายของฉันด้วย "

ฮยอนจุนหลับตายิ้มและยังคงคลอเคลียอยู่ในอ้อมกอดเธอ ปล่อยให้เธอค้อนเขาเบาๆ เหมือนทารก เขามีความสุขมาก ตั้งแต่วันที่พ่อของเขาบอกเขาว่าพวกเขาจะแต่งงานกัน หัวใจของเขาไม่เคยหยุดความรู้สึกมีความสุข เขาไม่รู้ว่ามีแม่จะรู้สึกดี เขาไม่อยากให้ชินเฮออกจากพวกเขา เขาอยากให้เธออยู่กับพวกเขาตลอดไป . . .

" คุณ . . . คุณ แม่คะ ? ฉันหมายถึง . . . . . . . แม่คะ จริงของคุณ " ชินเฮถามเบาๆ

ฮยอนจุนเปิดตาของเขา และคิดสักครู่ก่อนที่เขาจะพยักหน้าของเขาหัว " ผมพลาดกับเธอ ผมคิดถึงเธอมากขึ้น ในวันเกิดของฉัน ฉันได้ยินว่าปาร์ค จางวูกล่าวว่าแม่ของเขาจะทำ doenjang สำหรับเขาในวันเกิดของเขา เขาบอกว่า ฉันไม่ได้มีแม่คะ และนั่นเป็นเหตุผลที่ผมไม่เคยกินมาก่อน " .