Possible factors contributing to ch

Possible factors contributing to child abandonment in Lesotho are varied and complex. For instance, it may be partly attributable to high rates of poverty which beleaguer the country. Lesotho was ranked 160/187 in terms of poverty in a recent United Nations Development Programme [UNDP] Human Development Index (UNDP, 2013). Furthermore, according to World Food Programme [WFP], 67% of Lesotho’s population lives on less than US$1 a day (WFP, 2013). In addition to this, social security for people below 65 years of age cannot be guaranteed (see Sefako, 2009).
HIV may also account for increased abandonment of children since the onset of the disease. Prevalence of HIV in Lesotho is estimated at 23% by the Lesotho National AIDS Commission & Ministry of Health and Social Welfare (NAC & MHSW, 2010). HIV has weakened extended family systems resulting in an increased burden of care for adults willing and able to mitigate its impact on affected children (UNICEF, 2006). Furthermore, while the national response to HIV in the country has been concerted, it has hitherto been arguably weak with regard to the protection of vulnerable children (FIDA-Lesotho & LCN, no year; Government of Lesotho, 2011; NAC & MHSW, 2010; Tamasane, 2011). Absence of reliable social security, economic constraints and/or possible HIV infection, endemic in Lesotho, may lead people to abandon babies and children.
Lesotho’s legal framework may offer further impetus for child abandonment. The Penal

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Possible factors contributing to child abandonment in Lesotho are varied and complex. For instance, it may be partly attributable to high rates of poverty which beleaguer the country. Lesotho was ranked 160/187 in terms of poverty in a recent United Nations Development Programme [UNDP] Human Development Index (UNDP, 2013). Furthermore, according to World Food Programme [WFP], 67% of Lesotho’s population lives on less than US$1 a day (WFP, 2013). In addition to this, social security for people below 65 years of age cannot be guaranteed (see Sefako, 2009).HIV may also account for increased abandonment of children since the onset of the disease. Prevalence of HIV in Lesotho is estimated at 23% by the Lesotho National AIDS Commission & Ministry of Health and Social Welfare (NAC & MHSW, 2010). HIV has weakened extended family systems resulting in an increased burden of care for adults willing and able to mitigate its impact on affected children (UNICEF, 2006). Furthermore, while the national response to HIV in the country has been concerted, it has hitherto been arguably weak with regard to the protection of vulnerable children (FIDA-Lesotho & LCN, no year; Government of Lesotho, 2011; NAC & MHSW, 2010; Tamasane, 2011). Absence of reliable social security, economic constraints and/or possible HIV infection, endemic in Lesotho, may lead people to abandon babies and children.กรอบทางกฎหมายของเลโซโทอาจมีต่อแรงผลักดันสำหรับเด็ก abandonment หมายอาญา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปัจจัยที่เป็นไปได้ที่จะละทิ้งที่เอื้อต่อเด็กในเลโซโทมีการเปลี่ยนแปลงและมีความซับซ้อน ยกตัวอย่างเช่นมันอาจจะเป็นส่วนหนึ่งเนื่องมาจากอัตราที่สูงของความยากจนซึ่งล้อมประเทศ เลโซโทอยู่ในอันดับที่ 160/187 ในแง่ของความยากจนในโครงการพัฒนาแห่งสหประชาชาติที่ผ่านมา [UNDP] ดัชนีการพัฒนามนุษย์ (UNDP 2013) นอกจากนี้ตามโครงการอาหารโลก [WFP] 67% ของประชากรของประเทศเลโซโทอาศัยอยู่บนน้อยกว่า US $ 1 วัน (WFP 2013) นอกจากนี้การรักษาความปลอดภัยทางสังคมสำหรับคนที่อยู่ด้านล่างอายุ 65 ปีไม่สามารถรับประกันได้ (ดู Sefako 2009).
เอชไอวีอาจบัญชีสำหรับการละทิ้งที่เพิ่มขึ้นของเด็กตั้งแต่เริ่มมีอาการของโรค ความชุกของการติดเชื้อ HIV ในเลโซโทอยู่ที่ประมาณ 23% โดยประเทศเลโซโทคณะกรรมการแห่งชาติเรื่องโรคเอดส์และกระทรวงสาธารณสุขและสวัสดิการสังคม (NAC & MHSW 2010) เอชไอวีได้อ่อนค่าลงระบบครอบครัวขยายผลในการเป็นภาระที่เพิ่มขึ้นของการดูแลผู้ใหญ่เต็มใจและสามารถที่จะลดผลกระทบต่อเด็กได้รับผลกระทบ (ยูนิเซฟ 2006) นอกจากนี้ในขณะที่การตอบสนองชาติเอชไอวีในประเทศที่ได้รับการร่วมกันจะได้รับมาจนบัดนี้เนื้อหาที่อ่อนแอในเรื่องเกี่ยวกับการคุ้มครองเด็กที่มีช่องโหว่ (FIDA-เลโซโทและ LCN ไม่มีปีรัฐบาลของประเทศเลโซโท, 2011; NAC & MHSW 2010 ; Tamasane 2011) กรณีที่ไม่มีการรักษาความปลอดภัยทางสังคมที่เชื่อถือได้ จำกัด ทางเศรษฐกิจและ / หรือเป็นไปได้การติดเชื้อเอชไอวีถิ่นในเลโซโท, อาจนำไปสู่คนที่จะทิ้งทารกและเด็ก.
กรอบกฎหมายของประเทศเลโซโทอาจมีแรงผลักดันต่อไปสำหรับเด็กที่ถูกทอดทิ้ง กฎหมายอาญา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่สุด ปัจจัย การทอดทิ้งเด็กในเลโซโทมีความหลากหลายและซับซ้อน ตัวอย่างเช่นมันอาจจะเป็นส่วนหนึ่งเป็นผลมาจากอัตราสูงของความยากจนที่ซึ่งเต็มไปด้วยความยุ่งยากลำบาก ประเทศ เลโซโทอันดับ 160 / 187 ในแง่ของความยากจนในล่าสุด UNDP โครงการพัฒนาแห่งสหประชาชาติ [ ] ดัชนีการพัฒนามนุษย์ ( UNDP , 2013 ) นอกจากนี้ ตามโครงการอาหารโลก [ ภัยธรรมชาติ ]67 % ของประชากรของประเทศเลโซโทอาศัยอยู่บนน้อยกว่า US $ 1 วัน ( ผู้อำนวยการ , 2013 ) นอกจากนี้ การรักษาความปลอดภัยทางสังคมสำหรับคนที่ต่ำกว่า 65 ปีไม่สามารถอายุรับประกัน ( ดู sefako , 2009 ) .
เอชไอวีอาจบัญชีสำหรับการเพิ่มขึ้นของเด็กตั้งแต่เริ่มมีอาการของโรคความชุกของเชื้อเอชไอวีในเลโซโทประมาณ 23% โดยคณะกรรมการเอดส์แห่งชาติเลโซโท &กระทรวงสาธารณสุขและสวัสดิการสังคม ( แน็ก& mhsw , 2010 ) ผู้ติดเชื้อเอชไอวีมีบอดครอบครัวระบบเป็นผลในการเพิ่มภาระในการดูแลของผู้ใหญ่ที่เต็มใจและสามารถที่จะบรรเทาผลกระทบต่อเด็ก ( ยูนิเซฟ , 2006 ) นอกจากนี้ในขณะที่การตอบสนองต่อเอชไอวีแห่งชาติในประเทศมีร่วมกัน มันเป็น arguably ที่อ่อนแอนี้เกี่ยวกับการป้องกันของเด็กเสี่ยง ( fida เลโซโท & lcn ไม่มีปี รัฐบาลเลโซโท , 2011 ; เพิ่ม& mhsw , 2010 ; tamasane , 2011 ) ไม่มีประกันสังคม เชื่อถือได้ ปัญหาเศรษฐกิจ และ / หรือ เป็นไปได้ในการติดเชื้อเอชไอวี ที่ระบาดในประเทศเลโซโทอาจทำให้คนทิ้งทารกและเด็ก .
เลโซโทเป็นกรอบทางกฎหมายอาจมีแรงผลักดันเพิ่มเติมสำหรับการทอดทิ้งเด็ก ส่วนกฎหมายอาญา