DISCUSSIONSubject mean scores on th

DISCUSSION
Subject mean scores on the Self-Efficacy for Exercise Behavior Scale were less than 70% suggesting that study participants had an increased risk for exercise drop out. Since this instrument was developed using a sample of adults from the general population, these results are not surprising.35 Patients with CHD are in poorer health than their age or gender mates in the general population, and of- ten have additional co-morbidities. People with CHD also have an increased incidence of depression compared to the general population. We postulate that making the time and expending the energy to build exercise into one’s daily rou- tine is difficult for healthy adults, and possibly even more so for those with CHD who have a limited energy reserve
due to impaired cardiac function. Sarkar and colleagues40 found that lower cardiac self-efficacy was associated with greater symptom impact, more impaired physical function, lower quality of life, and lower health status in patients with CHD.
The correlation between exercise self-efficacy for resist- ing relapse and income suggests that patients with higher income were more confident in adhering to exercise, even when barriers were present. This finding may be due to several factors, including that people with higher income have more time and resources available to support and maintain exercise behavior, even when external factors like household chores, work requirements and/or social obligations are present. These findings are consistent with those of Clark et al,41 who found that exercise self-efficacy is positively correlated with income. It is also possible that individuals with higher income levels have less physically demanding jobs, resulting in less fatigue at the end of the work day, and therefore more energy to engage in exercise. However, the majority of study participants were retired, so it would be important to consider the relationship between physical work demands and adherence to exercise in a population of adults with CHD who are in the workforce.
Study findings also suggest that participants with higher physical function were more confident returning to physi- cal activity and managing any cardiac-related symptoms experienced. Patients with lower physical function may have a limited repertoire of physical activities in which to

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อภิปรายเรื่องหมายถึง คะแนนประสิทธิภาพในตนเองสำหรับระดับพฤติกรรมการออกกำลังกายได้น้อยกว่า 70% บอกว่า ผู้ร่วมศึกษามีความเสี่ยงสำหรับออกกำลังกายปล่อยออกมา เนื่องจากเครื่องมือนี้ถูกพัฒนาโดยใช้ตัวอย่างของผู้ใหญ่จากประชากรทั่วไป ผลลัพธ์เหล่านี้จะไม่มีผู้ป่วย CHD สุขภาพย่อมกว่าถ่อมใจอายุและเพศในประชากรทั่วไป surprising.35 และในสิบมีเดิมเพิ่มเติม คนที่ มี CHD ยังมีอุบัติการณ์การเพิ่มขึ้นของภาวะซึมเศร้าเมื่อเทียบกับประชากรทั่วไป เรา postulate ว่า ทำเวลา และ expending พลังงานเพื่อสร้างการออกกำลังกายในหนึ่งวันหรูแพงกว่าเป็นเรื่องยากสำหรับผู้ใหญ่ที่มีสุขภาพ และอาจจะยิ่งขึ้นดังนั้นสำหรับผู้ที่มี CHD ที่มีการจำกัดพลังงานสำรองเนื่องจากฟังก์ชันหัวใจบกพร่อง ฮอลล์และ colleagues40 พบว่า ต่ำกว่าหัวใจประสิทธิภาพในตนเองเกี่ยวข้องกับผลกระทบของอาการมากขึ้น เพิ่มเติมความบกพร่องทางกายภาพฟังก์ชัน คุณภาพชีวิตต่ำ และสถานะสุขภาพต่ำในผู้ป่วย CHDThe correlation between exercise self-efficacy for resist- ing relapse and income suggests that patients with higher income were more confident in adhering to exercise, even when barriers were present. This finding may be due to several factors, including that people with higher income have more time and resources available to support and maintain exercise behavior, even when external factors like household chores, work requirements and/or social obligations are present. These findings are consistent with those of Clark et al,41 who found that exercise self-efficacy is positively correlated with income. It is also possible that individuals with higher income levels have less physically demanding jobs, resulting in less fatigue at the end of the work day, and therefore more energy to engage in exercise. However, the majority of study participants were retired, so it would be important to consider the relationship between physical work demands and adherence to exercise in a population of adults with CHD who are in the workforce.Study findings also suggest that participants with higher physical function were more confident returning to physi- cal activity and managing any cardiac-related symptoms experienced. Patients with lower physical function may have a limited repertoire of physical activities in which to

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การอภิปราย
เรื่องค่าเฉลี่ยในการรับรู้ความสามารถด้วยตนเองสำหรับการออกกำลังกายพฤติกรรมชั่งน้อยกว่า 70% บอกว่าเข้าร่วมการศึกษามีความเสี่ยงเพิ่มขึ้นสำหรับการออกกำลังกายลดลงจาก ตั้งแต่เครื่องมือนี้ได้รับการพัฒนาโดยใช้ตัวอย่างของผู้ใหญ่จากประชากรทั่วไปผลลัพธ์เหล่านี้จะไม่ป่วย surprising.35 กับโรคหลอดเลือดหัวใจมีสุขภาพที่ด้อยกว่าอายุหรือเพศเพื่อนของพวกเขาในประชากรทั่วไปและบ่อยครั้งมีผู้ร่วมป่วยเพิ่มเติม คนที่มีโรคหลอดเลือดหัวใจยังมีอุบัติการณ์เพิ่มขึ้นของภาวะซึมเศร้าเมื่อเทียบกับประชากรทั่วไป เรายืนยันว่าการทำเวลาและพลังงานใช้จ่ายในการสร้างการออกกำลังกายเข้าขวากหนาม rou- หนึ่งของชีวิตประจำวันเป็นเรื่องยากสำหรับผู้ใหญ่ที่มีสุขภาพและอาจจะมากยิ่งขึ้นดังนั้นสำหรับผู้ที่มีโรคหลอดเลือดหัวใจที่มีพลังงานสำรองที่ จำกัด
เนื่องจากการทำงานของหัวใจบกพร่อง ซาร์การ์และ colleagues40 พบว่าต่ำกว่าการเต้นของหัวใจการรับรู้ความสามารถตนเองมีความสัมพันธ์กับผลกระทบมากขึ้นอาการฟังก์ชั่นทางกายภาพบกพร่องมากขึ้นมีคุณภาพต่ำกว่าของชีวิตและสถานะสุขภาพลดลงในผู้ป่วยที่มีโรคหลอดเลือดหัวใจ.
ความสัมพันธ์ระหว่างการออกกำลังกายด้วยตนเองประสิทธิภาพสำหรับการกำเริบของโรคไอเอ็นจีที่ต่อต้านและรายได้ แสดงให้เห็นว่าผู้ป่วยที่มีรายได้สูงมีความมั่นใจมากขึ้นในการยึดมั่นในการออกกำลังกายแม้ในขณะที่อุปสรรคอยู่ในปัจจุบัน การค้นพบนี้อาจจะเกิดจากปัจจัยหลายประการรวมว่าคนที่มีรายได้สูงมีเวลามากขึ้นและทรัพยากรที่มีอยู่เพื่อสนับสนุนและรักษาพฤติกรรมการออกกำลังกายแม้ในขณะที่ปัจจัยภายนอกเช่นการทำงานบ้านที่ต้องการทำงานและ / หรือภาระผูกพันทางสังคมที่มีอยู่ การค้นพบนี้มีความสอดคล้องกับบรรดาของคลาร์ก, et al, 41 ที่พบว่าการออกกำลังกายด้วยตนเองการรับรู้ความสามารถมีความสัมพันธ์เชิงบวกกับรายได้ นอกจากนี้ยังเป็นไปได้ว่าบุคคลที่มีระดับรายได้ที่สูงขึ้นมีงานน้อยพละผลในความเมื่อยล้าน้อยในตอนท้ายของวันทำงานและดังนั้นจึงมีพลังงานมากขึ้นจะมีส่วนร่วมในการออกกำลังกาย อย่างไรก็ตามส่วนใหญ่ของผู้เข้าร่วมการศึกษาถูกเกษียณดังนั้นมันจะเป็นสิ่งสำคัญที่จะต้องพิจารณาความสัมพันธ์ระหว่างความต้องการทำงานทางกายภาพและยึดมั่นในการออกกำลังกายในประชากรผู้ใหญ่ที่มีโรคหลอดเลือดหัวใจที่อยู่ในตลาดแรงงานที่.
การศึกษาผลการวิจัยยังชี้ให้เห็นว่าผู้ที่มีฟังก์ชั่นทางกายภาพที่สูงขึ้น มีความมั่นใจมากขึ้นที่จะกลับไปทางกายภาพกิจกรรม Cal และการจัดการอาการหัวใจใด ๆ ที่เกี่ยวข้องมีประสบการณ์ ผู้ป่วยที่มีฟังก์ชั่นทางกายภาพที่ลดลงอาจจะมีละครที่ จำกัด ของกิจกรรมการออกกำลังกายในการที่จะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การอภิปรายค่าเฉลี่ยคะแนนความสามารถของตนเองแบบพฤติกรรมการออกกำลังกายน้อยกว่า 70% บอกว่าผู้เข้าร่วมการศึกษามีความเสี่ยงเพิ่มขึ้นสำหรับการออกกำลังกาย ออกไปได้ เนื่องจากเครื่องมือนี้ถูกพัฒนาโดยใช้ตัวอย่างจากประชากรผู้ใหญ่ทั่วไป ผลเหล่านี้จะไม่ surprising.35 ผู้ป่วยหลอดเลือดหัวใจตีบอยู่ในสุขภาพที่ยากจนกว่าอายุ หรือเพื่อนร่วมเพศในประชากรทั่วไป และ 10 มี morbidities Co เพิ่มเติม ผู้ที่มีหลอดเลือดหัวใจตีบมีอุบัติการณ์เพิ่มขึ้นของภาวะซึมเศร้าเมื่อเทียบกับประชากรทั่วไป เราทึกทักเอาว่า ที่สละเวลาและ expending พลังงานเพื่อสร้างการออกกำลังกายเป็นหนึ่งในแต่ละวันรู่ - แล้วเป็นเรื่องยากสำหรับผู้ใหญ่ที่มีสุขภาพดี และอาจจะมากขึ้นดังนั้นสำหรับผู้ที่มีหลอดเลือดหัวใจตีบที่มีสำรองพลังงาน จำกัดเนื่องจากการทำงานของหัวใจบกพร่อง และพบว่าหัวใจ colleagues40 ซาร์คาร์กว่าตนเองมีความสัมพันธ์กับผลกระทบอาการมากขึ้น มากขึ้น ความบกพร่องทางกายภาพการทำงาน คุณภาพชีวิตลดลงและลดภาวะสุขภาพในผู้ป่วยโรคหลอดเลือดหัวใจตีบ .ความสัมพันธ์ระหว่างการรับรู้ความสามารถของตนเองและการออกกำลังกายเพื่อต่อต้าน - กำเริบไอเอ็นจีและรายได้พบว่าผู้ป่วยที่มีรายได้สูง มีความมั่นใจในการยึดมั่นการออกกำลังกาย แม้ว่าอุปสรรคอยู่ในปัจจุบัน . การค้นพบนี้อาจเกิดจากหลายปัจจัย รวมถึงผู้ที่มีรายได้สูง มีเวลา และทรัพยากรที่มีอยู่ เพื่อสนับสนุนและรักษาพฤติกรรมการออกกำลังกาย แม้ว่าปัจจัยภายนอก เช่น งานบ้าน ความต้องการทำงานและ / หรือภาระผูกพันทางสังคมปัจจุบัน ข้อมูลเหล่านี้สอดคล้องกับบรรดาของคลาร์ก et al , 41 ที่พบว่าตนเองการออกกำลังกายมีความสัมพันธ์เชิงบวกกับรายได้ นอกจากนี้ยังเป็นไปได้ว่าบุคคลที่มีระดับที่สูงขึ้นของรายได้ได้น้อยลง ร่างกายเรียกร้องงาน ส่งผลให้อ่อนเพลียน้อยลง ในตอนท้ายของงาน วัน ดังนั้น พลังงานมากขึ้นการมีส่วนร่วมในการออกกำลังกาย อย่างไรก็ตาม , ส่วนใหญ่ของผู้เข้าร่วมการศึกษาถูกปลดเกษียณ ดังนั้นมันคงจะสำคัญที่จะต้องพิจารณาความสัมพันธ์ระหว่างความต้องการการทำงานทางกายภาพและการออกกำลังกายในประชากรผู้ใหญ่ที่มีโรคหลอดเลือดหัวใจที่มีพนักงานผลการศึกษายังชี้ให้เห็นว่า ผู้ที่มีหน้าที่ก็ยิ่งมั่นใจขึ้นทางกายภาพกลับไปธรรมชาติและการจัดการใด ๆที่เกี่ยวข้องกับกิจกรรมคาลหัวใจอาการที่มีประสบการณ์ ผู้ป่วยลดลงทางกายภาพฟังก์ชันอาจมีละครของกิจกรรมทางกายภาพที่ จำกัด