Independence is a forbidden pleasur

Independence is a forbidden pleasure that could be imagined only privately. In “Story An Hour,” by Kate Chopin in 1894, which was in a time period that women did not really have much power to say anything. The story took place in a short period of time. Mrs. Mallard believed that her husband was dead. She was confused and she rushed in to her bedroom where nobody could see here. While in the room it was a different side of her. She was happy in some sense but she was confused that her husband had dead. Moreover she known this new found freedom that she did not have before.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็นอิสระเป็นความสุขที่ต้องห้ามที่ไม่สามารถจินตนาการเท่าเอกชน ใน "เรื่องราวอันชั่วโมง โดยเคทโชแปงใน 1894 ที่ได้ในรอบระยะเวลาที่ผู้หญิงไม่ได้จริง ๆ มีพลังงานมากจะพูดอะไร เรื่องราวเกิดขึ้นในระยะเวลาสั้น ๆ นางเป็ดมัลลาร์ดเชื่อว่า สามีตาย เธอสับสน และเธอรีบไปห้องนอนของเธอที่ไม่มีใครได้เห็นที่นี่ ในขณะที่ในห้อง ก็ด้านอื่นของเธอ เธอมีความสุขในความรู้สึกบางอย่าง แต่เธอสับสนว่า สามีได้ตาย นอกจากนี้ เธอรู้จักเสรีภาพนี้พบใหม่ที่เธอไม่มีก่อน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อิสรภาพเป็นความสุขที่ต้องห้ามที่อาจจะคิดเอกชนเพียงรายเดียว ใน "เรื่องชั่วโมง" โดยเคทโชแปงในปี 1894 ซึ่งเป็นช่วงเวลาที่ผู้หญิงไม่ได้จริงๆมีอำนาจมากที่จะพูดอะไร เรื่องราวที่เกิดขึ้นในช่วงเวลาสั้นของเวลา นางเป็ดเชื่อว่าสามีของเธอตาย เธอสับสนและเธอรีบวิ่งในห้องนอนของเธอที่ไม่มีใครจะได้เห็นที่นี่ ขณะที่อยู่ในห้องมันเป็นด้านที่แตกต่างของเธอ เธอมีความสุขในความรู้สึกบางอย่าง แต่เธอก็สับสนว่าสามีของเธอมีคนตาย นอกจากนี้เธอเป็นที่รู้จักในเสรีภาพที่พบใหม่นี้ว่าเธอไม่ได้มีมาก่อน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อิสระคือความสุขที่ต้องห้ามไม่นึกเลยว่าแค่สองต่อสอง " เรื่องเวลา " โดยเคทโชแปงใน 1894 ซึ่งอยู่ในช่วงเวลาที่ผู้หญิงไม่ได้จริงๆมีอำนาจมากที่จะพูด เรื่องราวเกิดขึ้นในช่วงเวลาสั้น ๆ นางมัลลาร์ดเชื่อว่า สามีของเธอเสียชีวิตแล้ว เธอกำลังสับสน เธอรีบเข้าห้องนอนของเธอที่ไม่มีใครได้เห็นที่นี่ในขณะที่ในห้องมันเป็นอีกด้านของเธอ เธอมีความสุขในความรู้สึกบางอย่าง แต่เธอกำลังสับสนว่า สามีเธอตาย นอกจากนี้ นางรู้จักเสรีภาพที่เธอไม่ได้มีมาก่อน