Perennial cool-season grasses are w

Perennial cool-season grasses are widely grown in Pennsylvania and the northeast USA for forage. Harvest management practices that maximize annual economic return of these grasses have not been adequately identified. The objectives of this research were to determine the effect of harvest number on dry matter (DM) yield, forage quality, and economic return of orchardgrass (Dactylis glomerata L.), reed canarygrass (Phalaris arundinacea L.), smooth bromegrass (Bromus inermis Leyss.), and timothy (Phleum pratense L.). Established stands of these grasses on a Murrill silt loam (fine-loamy, mixed, mesic Typic Hapludult) were harvested at intervals of 70, 45, and 35 d (two, three, or four harvests per year, respectively) during four consecutive years. In all years and for all grass species, forage quality (crude protein [CP] and digestible dry matter [DDM]) was greatest when the forage was harvested at a 35-d interval. However, in years when rainfall was below normal, the 35-d harvest interval resulted in the lowest DM yields. There was no difference in net economic return for any species when rainfall was below normal. In years when rainfall was at or above normal, the 35 and 45-d harvest interval produced greater net economic return than the 70-d interval for all grasses except timothy, which did not differ in economic return among harvest schedules. The highest quality forage and greatest net economic return were obtained in years with normal or greater rainfall when orchardgrass, reed canarygrass, and smooth bromegrass were harvested at intervals of 35 to 45 d. Harvest intervals for the same species in dry years and timothy in either dry or wet years should be based on the nutrient needs of the consuming animal. Forage for high producing animals (e.g., lactating dairy cows), which require relatively high forage digestibility to achieve adequate intake levels, must be harvested more frequently (35 to 45 d) than forage for animals with lower intake requirements (e.g., nonlactating cows).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หญ้าเย็นฤดูยืนต้นที่ปลูกมากในเพนซิลวาเนียสหรัฐอเมริกาตะวันออกเฉียงเหนือสำหรับอาหารสัตว์ วิธีบริหารจัดการการเก็บเกี่ยวที่เพิ่มผลตอบแทนทางเศรษฐกิจประจำปีของหญ้าเหล่านี้มีไม่เพียงพอระบุ วัตถุประสงค์ของงานวิจัยนี้ได้กำหนดผลเก็บเกี่ยวจำนวนผลตอบแทนเรื่องแห้ง (DM) อาหารสัตว์ คุณภาพและผลตอบแทนทางเศรษฐกิจของ orchardgrass (Dactylis glomerata L.), canarygrass กก (Phalaris arundinacea L.), bromegrass เรียบ (Bromus inermis Leyss.), และทิโมธี (Phleum pratense L.) ก่อตั้งขึ้นมาของหญ้าเหล่านี้บนเป็น Murrill silt loam (loamy ไฟน์ ผสม mesic Hapludult Typic) ถูกเก็บเกี่ยวในช่วง 70, 45 และ 35 d (สอง สาม หรือสี่ harvests ต่อปี ตามลำดับ) ในช่วงสี่ปีติดต่อกัน ในทุกปี และ สำหรับสาย พันธุ์หญ้าทั้งหมด คุณภาพอาหารสัตว์ (โปรตีนหยาบ [CP] และเรื่องแห้ง digestible [DDM]) ได้มากที่สุดเมื่อการอาหารสัตว์ถูกเก็บเกี่ยวในช่วง 35-d อย่างไรก็ตาม ในปีเมื่อปริมาณน้ำฝนไม่ต่ำกว่าปกติ ช่วงเก็บเกี่ยว 35-d ส่งผลให้อัตราผลตอบแทน DM ต่ำ มีไม่มีความแตกต่างในผลตอบแทนทางเศรษฐกิจสุทธิสำหรับสปีชีส์ใด ๆ เมื่อปริมาณน้ำฝนต่ำกว่าปกติ ในปีที่ฝนตกเมื่อถูกที่ หรือสูง กว่า ปกติ ช่วงเก็บเกี่ยว 35 และ 45 d ผลิตมากกว่าเศรษฐกิจผลตอบแทนสุทธิมากกว่าช่วง 70-d สำหรับหญ้าทั้งหมดยกเว้นทิโมธี ซึ่งไม่ได้แตกต่างกันในทางเศรษฐกิจกลับระหว่างกำหนดการเก็บเกี่ยว อาหารสัตว์คุณภาพสูงสุดและผลตอบแทนทางเศรษฐกิจสุทธิมากที่สุดได้รับในปีที่มีปริมาณน้ำฝนปกติ หรือมากกว่าเมื่อ orchardgrass ลิ้น canarygrass bromegrass เรียบถูกเก็บเกี่ยวในช่วง 35-45 d. เก็บเกี่ยวช่วงเวลาสำหรับชนิดเดียวกันในปีที่แห้ง และทิโมธีในปีที่แห้ง หรือเปียกควรยึดตามความต้องการธาตุอาหารของสัตว์บริโภค อาหารสัตว์สูง producing สัตว์ (เช่น ศึกษานม), ซึ่งต้อง digestibility อาหารสัตว์ค่อนข้างสูงเพื่อให้ระดับการบริโภคที่เพียงพอ ต้องเก็บเกี่ยวบ่อย (35-45 d) มากกว่าอาหารสัตว์สำหรับสัตว์มีต่ำกว่าปริมาณความต้องการ (เช่น nonlactating วัว)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ยืนต้นหญ้าเย็นฤดูกาลที่ปลูกกันอย่างแพร่หลายในเพนซิลวาเนียและภาคตะวันออกเฉียงเหนือสหรัฐอเมริกาสำหรับพืชอาหารสัตว์ การจัดการหลังการเก็บเกี่ยวที่เพิ่มผลตอบแทนทางเศรษฐกิจประจำปีของหญ้าเหล่านี้ยังไม่ได้รับการระบุอย่างเพียงพอ มีวัตถุประสงค์ของการวิจัยนี้เพื่อตรวจสอบผลกระทบของจำนวนการเก็บเกี่ยวในเรื่องแห้ง (DM) ผลผลิตพืชอาหารสัตว์ที่มีคุณภาพและผลตอบแทนทางเศรษฐกิจของ orchardgrass (Dactylis glomerata L. ) กก canarygrass (Phalaris arundinacea L. ), bromegrass เรียบ (Bromus อินเนอร์ Leyss.) และทิโมธี (Phleum pratense L. ) ยืนที่จัดตั้งขึ้นของหญ้าเหล่านี้ในดินตะกอน Murrill (ปรับดินร่วนปผสม mesic Typic Hapludult) มีการเก็บเกี่ยวในช่วง 70, 45, และ 35 ง (สอง, สามหรือสี่เก็บเกี่ยวต่อปีตามลำดับ) ในระหว่างสี่ปีติดต่อกัน . ในทุกปีและทุกสายพันธุ์หญ้าอาหารสัตว์ที่มีคุณภาพ (โปรตีน [CP] และแห้งย่อย [DDM]) เป็นที่ยิ่งใหญ่ที่สุดเมื่อพืชอาหารสัตว์ที่ได้รับการเก็บเกี่ยวที่ 35 งช่วง อย่างไรก็ตามในปีที่เมื่อปริมาณน้ำฝนต่ำกว่าปกติ 35 งช่วงเวลาการเก็บเกี่ยวผลให้อัตราผลตอบแทนต่ำสุด DM มีความแตกต่างในผลตอบแทนทางเศรษฐกิจสุทธิชนิดใดเมื่อปริมาณน้ำฝนที่ต่ำกว่าปกติ ในปีที่เมื่อปริมาณน้ำฝนอยู่ที่หรือสูงกว่าปกติ 35 และ 45 งเก็บเกี่ยวช่วงเวลาที่ผลิตผลตอบแทนทางเศรษฐกิจมากขึ้นสุทธิกว่าช่วงเวลา 70 วันจากการหญ้าทั้งหมดยกเว้นทิโมธีซึ่งไม่ได้แตกต่างกันในผลตอบแทนทางเศรษฐกิจในหมู่ตารางเวลาการเก็บเกี่ยว พืชอาหารสัตว์ที่มีคุณภาพสูงสุดและผลตอบแทนทางเศรษฐกิจที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่ได้รับสุทธิในปีที่มีปกติหรือสูงกว่าปริมาณน้ำฝนเมื่อ orchardgrass กก canarygrass และ bromegrass เรียบเก็บเกี่ยวในช่วง 35-45 ง ช่วงเวลาการเก็บเกี่ยวสำหรับสายพันธุ์เดียวกันในปีที่แห้งและทิโมธีในปีที่ทั้งแห้งหรือเปียกควรอยู่บนพื้นฐานความต้องการสารอาหารของสัตว์ที่บริโภค พืชอาหารสัตว์สูงการผลิตสัตว์ (เช่นนมบุตรโคนม) ซึ่งจำเป็นต้องมีการย่อยอาหารที่ค่อนข้างสูงเพื่อให้บรรลุระดับปริมาณที่เพียงพอจะต้องเก็บเกี่ยวบ่อยครั้งมากขึ้น (35-45 ง) กว่าพืชอาหารสัตว์สำหรับสัตว์ที่มีความต้องการที่ต่ำกว่าการบริโภค (เช่น nonlactating วัว) .

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หญ้าฤดูเย็น ไม้ยืนต้น จะนิยมปลูกกันอย่างแพร่หลายในเพนซิลวาเนียสหรัฐอเมริกาภาคตะวันออกเฉียงเหนือสำหรับอาหารสัตว์ การเก็บเกี่ยวการจัดการการปฏิบัติที่เพิ่มประจำปีผลตอบแทนทางเศรษฐกิจของหญ้าเหล่านี้ยังไม่ได้ถูกระบุว่าเป็นอย่างเพียงพอ การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของจำนวนผลผลิตในวัตถุแห้ง ( DM ) ผลผลิต คุณภาพของพืชอาหารสัตว์ และผลตอบแทนทางเศรษฐกิจของ orchardgrass ( dactylis glomerata L . )รีด canarygrass ( ฟาลาริส arundinacea L . ) , เรียบ bromegrass ( bromus 90 leyss ) , และทิโมธี ( หญ้าธิโมเท L . ) ขึ้นยืนบนหญ้าเหล่านี้ murrill ตะกอนร่วน ( ปรับอัตราการผสมเมสิก typic hapludult ) ถูกเก็บเกี่ยวในช่วงเวลา 70 , 45 และ 35 D ( สอง , สามหรือสี่ครั้งต่อปี ตามลำดับ ) ในช่วงสี่ปีติดต่อกัน ในทุกปี และหญ้าชนิดทั้งหมดคุณภาพอาหารสัตว์ ( โปรตีน [ CP ] และย่อยแห้งขึ้น [ 868 ] ) มากที่สุด เมื่อเก็บเกี่ยวผลผลิตพืชอาหารสัตว์ที่ 35-d ช่วง อย่างไรก็ตาม ปี เมื่อปริมาณน้ำฝนต่ำกว่าปกติ ส่งผลให้ในช่วง 35-d เก็บเกี่ยวผลผลิตต่ำสุด DM . มีความแตกต่างในสุทธิ ผลตอบแทนทางเศรษฐกิจสำหรับชนิดใด ๆ เมื่อปริมาณน้ำฝนต่ำกว่าปกติ ปี เมื่อฝนตกหรือสูงกว่าปกติ35 45-d และเก็บเกี่ยวช่วงเวลาที่ผลิตมากกว่าสุทธิ ผลตอบแทนมากกว่าช่วง 70-d ทั้งหมดยกเว้นหญ้าทิโมธี ซึ่งไม่ได้แตกต่างในผลตอบแทนทางเศรษฐกิจระหว่างตารางการเก็บเกี่ยว คุณภาพอาหารสัตว์และยิ่งใหญ่สุทธิผลตอบแทนทางเศรษฐกิจได้ในปีปกติ หรือ มากกว่าปริมาณน้ำฝนเมื่อ orchardgrass รีด canarygrass ด้วยและเรียบ bromegrass ถูกเก็บเกี่ยวในช่วง 35 ถึง 45 วันเก็บเกี่ยวช่วงเวลาสำหรับสายพันธุ์เดียวกันปีแห้งและทิโมธีในปีให้แห้ง หรือเปียกควรขึ้นอยู่กับความต้องการสารอาหารของการบริโภคสัตว์ ค้นหาสูงการผลิตสัตว์ ( เช่น โคนม ) ซึ่งต้องมีการย่อยพืชอาหารสัตว์ที่ค่อนข้างสูงเพื่อให้บรรลุระดับการบริโภคที่เพียงพอต้องใช้บ่อย ( 35 ถึง 45 วัน ) มากกว่าพืชอาหารสัตว์สำหรับสัตว์ที่มีความต้องการบริโภคลดลง ( เช่น nonlactating วัว )