and (c) the weight of the small 25

and (c) the weight of the small 25 container plus the heated oil plus the lid for the small container plus a temperature probe
inserted into the small container plus the 250 gram sample of densified material loaded in the
wire sieve and placed on top of the small container (i.e., not yet submerged in the small
container).

Upon completion of the above measurements, the wire sieve containing the densified
material was submerged in the heated oil and the small container covered with a lid. The densified material was submerged in the heated oil for a specific amount of time (either 15 or
30 นาที). After submersion for the desired time, the gas burner was turned off and the
total weight of the small container, oil, lid, temperature probe, sieve and densified material 5 was measured (with the sieve and densified material still submerged in the oil). The wire
sieve with the densified material contained therein was then removed from the small
container and oil, and allowed to drain over the small container เป็นเวลาประมาณ five นาที. The
drained wire sieve with the densified material contained therein was weighed, and the
densified material was subsequently weighed separately. With the sieve and densified 10 material removed, the total weight of the small container, oil, lid and temperature probe was
weighed and then the total weight of the small container plus oil was subsequently weighed
separately.
The bone dry weight of the torrefied pellets was then calculated (i.e., to provide a
bone dry basis for the torrefied pellets), and then the bone dry weight of the pellets was 15 compared to the loss of oil and a % oil absorption calculated.
The above process was completed twice for each temperature, time and oil combination (i.e., two test runs done for each different type of oil being tested at each different temperature and submersion time), with each process starting with a 250 gram sample of densified pellets.

20 Results
As shown in Figure 11, when canola oil was used as the combustible liquid for the กระบวนการทอร์รีแฟกชัน process, oil absorption by the ชีวมวลอัด tended to generally increase when the temperature of the canola oil was increased from 250°C to 260°C, but then declined
slightly when torrefied at a temperature of 270`C. There also appeared to be a general 25 decrease in weight of the ชีวมวล อัดทีที with increased temperature; however,
carrying out the กระบวนการทอร์รีแฟกชัน process at 260°C for 30 นาที caused an increase in weight
(i.e., +11.48g compared to starting weight, which amounted to a weight of 249.35g) as
compared to carrying out the process at 250°C for 30 นาที (+8.53g compared to starting
weight, which amounted to an end weight of 246.4g). This increase in weight corresponded 30 with an increase in oil absorption for this temperature-time condition (i.e., an oil absorption
of 21.02% per mass input of bone dry pellets at 260°C for 30 นาที, as compared to an oil
absorption of 16.65% at 250°C for 30 นาที), which suggested that the weight increase is due to the increased oil absorption when ผ่านกระบวนการทอร์รีแฟกชัน at 260°C for 30 นาที. The slight decline in oil absorption when a temperature of 270°C was used (i.e., 16.86% oil absorption
at 15 นาที and 17.11% at 30 นาที) also corresponded to a decrease in the weight of the 5 ชีวมวล อัดทีที at this temperature (i.e., -1.28g at 15 นาที and -5.47g at 30
นาที), further suggesting that oil absorption is correlated with the weight of the resulting
ชีวมวล อัดทีที. This data also correlated with the data obtained from Examples 3
and 5.
Figure 12 shows that similar results were obtained when paraffin wax was used as the 10 combustible liquid. Oil absorption by the ชีวมวลอัด tended to generally increase
when the temperature of the paraffin wax was increased from 250°C to 260°C, but then
declined when torrefied at a temperature of 270°C. The rate of increase in the oil absorption
was greater for paraffin wax than for canola oil when increasing the temperature from 250°C
to 260°C and when increasing the submersion time at each temperature point. As with canola 15 oil, there also appeared to be a general decrease in weight of the ชีวมวล อัดทีที
with increased temperature. However, there did not seem to be a correlation between the
weight of the ชีวมวล อัดทีที at the end of the process and the oil absorbed by the
ชีวมวล อัดทีที as seen with canola oil.
Figure 13 and Tables 14 and 15 below illustrate that generally more canola oil was 20 lost during the กระบวนการทอร์รีแฟกชัน process when canola oil was used as the combustible liquid. The
amount of oil loss was generally similar when using either canola oil or paraffin wax, except
when ผ่านกระบวนการทอร์รีแฟกชัน at 250°C. The amount of paraffin wax lost when ผ่านกระบวนการทอร์รีแฟกชัน at 250°C for 15
นาที was significantly less with paraffin wax.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

และ (c) น้ำหนัก 25 ขนาดเล็กภาชนะ บวกน้ำมันอุ่น บวกฝาสำหรับภาชนะขนาดเล็กพร้อมวัดอุณหภูมิ แทรกและภาชนะบรรจุขนาดเล็ก 250 กรัมตัวอย่างวัสดุที่อัดโหลดในการ ลวดตะแกรง และอยู่ด้านบนของภาชนะบรรจุขนาดเล็ก (เช่น ยังไม่ได้จมอยู่ในขนาดเล็ก คอนเทนเนอร์)เมื่อเสร็จสิ้นการวัดข้างต้น ลวดตะแกรงที่ประกอบด้วยการอัดวัสดุที่ถูกแช่ในน้ำมันความร้อน และภาชนะขนาดเล็กปกคลุม ด้วยฝาปิด วัสดุ densified ถูกจมอยู่ในน้ำมันที่ร้อนสำหรับจำนวนเวลาระบุ (15 อย่างใดอย่างหนึ่ง หรือ30 นาที) หลังจากใต้น้ำได้เวลาที่ต้องการ เตาแก๊สถูกปิดและ มีวัดน้ำหนักของคอนเทนเนอร์เล็ก น้ำมัน ฝา อุณหภูมิ ตะแกรง และอัดวัสดุ 5 (ตะแกรงและอัดวัสดุยังคงจมอยู่ในน้ำมัน) สาย ตะแกรง ด้วยวัสดุ densified ที่อยู่ในนั้นถูกลบออกจากขนาดเล็กแล้ว คอนเทนเนอร์และน้ำมัน และอนุญาตระบายทับในภาชนะขนาดเล็กเป็นเวลาประมาณห้านาที การ มีการชั่งน้ำหนักตะแกรงลวดระบาย ด้วยวัสดุ densified ที่อยู่ในนั้น และการ อัดวัสดุถูกชั่งน้ำหนักมาต่างหาก ตะแกรงและอัด 10 วัสดุออก น้ำหนักรวมของภาชนะขนาดเล็ก น้ำมัน ฝา และอุณหภูมิวัดได้ ชั่งน้ำหนัก และชั่งน้ำหนักของคอนเทนเนอร์เล็กบวกน้ำมันมาแล้ว แยกต่างหากกระดูกแล้วคำนวณน้ำหนักแห้งของขี้ torrefied (เช่น เพื่อให้การ กระดูกแห้งพื้นฐานสำหรับขี้ torrefied), และกระดูกที่น้ำหนักแห้งของขี้ถูกเมื่อเทียบกับการสูญเสียน้ำมันและการดูดซึมน้ำมัน% 15 คำนวณกระบวนการข้างต้นเสร็จสองครั้งสำหรับแต่ละชุดอุณหภูมิ เวลา และน้ำมัน (เช่น สองทดสอบทำสำหรับแต่ละชนิดแตกต่างกันของน้ำมันที่ถูกทดสอบที่อุณหภูมิและใต้น้ำได้แต่ละครั้งแตกต่างกัน), แต่ละกระบวนการที่เริ่มต้น ด้วยอัดเม็ดอย่าง 250 กรัมผล 20ดังแสดงในรูปที่ 11 เมื่อใช้น้ำมันคาโนลาเป็นการติดไฟของเหลวสำหรับกระบวนการกระบวนการทอร์รีแฟกชัน การดูดซึมน้ำมัน โดยชีวมวลอัดแนวโน้มโดยทั่วไปเพิ่มเมื่ออุณหภูมิของน้ำมันคาโนลาเพิ่มขึ้นจาก 250° C ถึง 260° C แต่ปฏิเสธแล้วเล็กน้อยเมื่อ torrefied ที่อุณหภูมิ 270' C มียังปรากฏจะ ลดลง 25 ทั่วไปน้ำหนักของอัดทีทีชีวมวลมีอุณหภูมิเพิ่มขึ้น อย่างไรก็ตาม ดำเนินกระบวนการกระบวนการทอร์รีแฟกชันที่ 260° C เป็นเวลา 30 นาทีทำให้เกิดการเพิ่มขึ้นของน้ำหนัก (เช่น, + 3.5 g เมื่อเปรียบเทียบกับการเริ่มต้นน้ำหนัก ซึ่งมีจำนวนน้ำหนักกรัม 249.35) เป็น เมื่อเทียบกับการดำเนินการกระบวนการที่ 250° C 30 นาที (+ 8.53 กรัมเมื่อเทียบกับการเริ่มต้น น้ำหนัก ซึ่งมีจำนวนน้ำหนักปลาย 246.4 กรัม) เพิ่มน้ำหนักผูกพัน 30 ด้วยการเพิ่มการดูดซึมน้ำมันสำหรับเงื่อนไขนี้อุณหภูมิเวลา (เช่น การดูดซึมน้ำมัน ร้อยละ 21.02 ต่อมวลอินพุตของขี้แห้งกระดูกที่ 260° C เป็นเวลา 30 นาที เมื่อเทียบกับน้ำมันดูดซึมได้ร้อยละ 16.65 ที่ 250 ° C เป็นเวลา 30 นาที), ซึ่งแนะนำให้ เพิ่มน้ำหนักคือเนื่องจากการดูดซึมน้ำมันเพิ่มขึ้นเมื่อผ่านกระบวนการทอร์รีแฟกชันที่ 260 ° C เป็นเวลา 30 นาที ใช้ลดลงเล็กน้อยในการดูดซึมน้ำมันเมื่ออุณหภูมิ 270° c (เช่น 16.86% การดูดซึมน้ำมัน15 นาทีและ 30 นาที 17.11%) ยังผูกพันการลดน้ำหนักของอัดทีที 5 ชีวมวลที่อุณหภูมิ (เช่น, -1.28 กรัมที่ 15 นาทีและ - 5.47 กรัม 30 นาที), การแนะนำว่า การดูดซึมน้ำมันมีความสัมพันธ์กับน้ำหนักของผล ชีวมวลอัดทีที ข้อมูลนี้ยังสัมพันธ์กับข้อมูลที่ได้จาก 3 ตัวอย่าง และ 5รูปที่ 12 แสดงว่า ผลลัพธ์คล้ายรับเมื่อใช้พาราฟินเป็น 10 ของเหลวติดไฟได้ การดูดซึมน้ำมัน โดยชีวมวลอัดแนวโน้มโดยทั่วไปเพิ่ม เมื่ออุณหภูมิของขี้ผึ้งพาราฟินเพิ่มขึ้น 250° C ถึง 260° C แต่แล้ว ปฏิเสธเมื่อ torrefied ที่อุณหภูมิ 270 องศาเซลเซียส อัตราการเพิ่มขึ้นของการดูดซึมน้ำมัน ถูกมากสำหรับขี้ผึ้งพาราฟินกว่าน้ำมันคาโนลาเมื่อเพิ่มอุณหภูมิจาก 250° C ถึง 260° C และ เมื่อเพิ่มเวลาใต้น้ำได้ที่ละจุดอุณหภูมิ เป็นคาโนลาน้ำมัน 15 มียังปรากฏจะ ลดลงทั่วไปน้ำหนักของชีวมวลอัดทีที อุณหภูมิเพิ่มขึ้น อย่างไรก็ตาม ไม่ได้ไม่ดูเหมือนจะความสัมพันธ์ระหว่างการ น้ำหนักของอัดทีทีชีวมวลที่สุดของกระบวนการและน้ำมันถูกดูดซึมโดยการ ชีวมวลอัดทีทีเห็น มีน้ำมันคาโนลารูปที่ 13 และตารางที่ 14 และ 15 ด้านล่างแสดงให้เห็นว่า โดยทั่วไปน้ำมันคาโนลาได้ 20 สูญหายในระหว่างกระบวนการกระบวนการทอร์รีแฟกชันเมื่อใช้น้ำมันคาโนลาเป็นของเหลวติดไฟได้ การ ยอดเงินของการสูญเสียน้ำมันถูกโดยทั่วไปคล้ายกันเมื่อใช้น้ำมันคาโนลาหรือพาราฟิน ยกเว้น เมื่อผ่านกระบวนการทอร์รีแฟกชันที่อุณหภูมิ 250 องศาเซลเซียส จำนวนของขี้ผึ้งพาราฟินแพ้เมื่อผ่านกระบวนการทอร์รีแฟกชันที่ 250° C 15 นาทีถูกมากน้อย ด้วยขี้ผึ้งพาราฟิน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

และ (ค) น้ำหนักของขนาดเล็ก 25 ภาชนะบวกน้ำมันอุ่นบวกฝาสำหรับภาชนะขนาดเล็กบวกสอบสวนอุณหภูมิ
แทรกลงในภาชนะขนาดเล็กรวมทั้งกลุ่มตัวอย่าง 250 กรัมของวัสดุความหนาแน่นสูงโหลดใน
ตะแกรงลวดและวางไว้ที่ด้านบนของ ภาชนะขนาดเล็ก (คือยังไม่ได้จมอยู่ใต้น้ำในขนาดเล็ก
ภาชนะ). เมื่อเสร็จสิ้นการวัดข้างต้นตะแกรงลวดที่มีความหนาแน่นสูงวัสดุที่จมอยู่ใต้น้ำในน้ำมันร้อนและภาชนะขนาดเล็กปกคลุมด้วยฝาปิด วัสดุที่อัดจมอยู่ในน้ำมันร้อนเป็นจำนวนเฉพาะเวลา (ทั้ง 15 หรือ30 นาที) หลังจากจมน้ำสำหรับเวลาที่ต้องการ, เตาก๊าซถูกปิดและน้ำหนักรวมของภาชนะขนาดเล็ก, น้ำมัน, ฝาปิดหัววัดอุณหภูมิ, ตะแกรงและวัสดุอัด 5 วัด (ที่มีตะแกรงและวัสดุความหนาแน่นสูงยังคงจมอยู่ใต้น้ำในน้ำมัน) ลวดตะแกรงด้วยวัสดุอัดอยู่ในนั้นจะถูกลบออกแล้วจากขนาดเล็กภาชนะและน้ำมันและอนุญาตให้ระบายน้ำเหนือภาชนะขนาดเล็กเป็นเวลาประมาณห้านาที ตะแกรงลวดระบายน้ำด้วยวัสดุอัดอยู่ในนั้นได้รับการชั่งน้ำหนักและวัสดุความหนาแน่นสูงได้รับการชั่งน้ำหนักต่อมาแยก ด้วยตะแกรงและความหนาแน่นสูง 10 วัสดุที่นำออกน้ำหนักรวมของขนาดเล็กภาชนะบรรจุน้ำมันฝาและอุณหภูมิสอบสวนได้รับการชั่งน้ำหนักแล้วน้ำหนักรวมของภาชนะขนาดเล็กบวกน้ำมันชั่งน้ำหนักต่อมาแยกต่างหาก. กระดูกน้ำหนักแห้งของเม็ด torrefied เป็น คำนวณแล้ว (เช่นเพื่อให้กระดูกพื้นฐานแห้งเม็ด torrefied) แล้วกระดูกน้ำหนักแห้งเม็ด 15 เมื่อเทียบกับการสูญเสียของน้ำมันและดูดซับน้ำมัน% ในการคำนวณ. กระบวนการดังกล่าวเป็นที่เรียบร้อยแล้วสองครั้งสำหรับแต่ละอุณหภูมิ เวลาและการรวมกันน้ำมัน (เช่นสองการทดสอบวิ่งทำสำหรับประเภทที่แตกต่างกันของน้ำมันแต่ละการทดสอบในแต่ละอุณหภูมิและเวลาที่จมน้ำที่แตกต่างกัน) กับแต่ละขั้นตอนเริ่มต้นด้วยตัวอย่าง 250 กรัมเม็ดอัด. 20 ผลดังแสดงในรูปที่ 11 เมื่อน้ำมันคาโนลาถูกใช้เป็นของเหลวติดไฟสำหรับกระบวนการทอร์รีแฟกชันกระบวนการดูดซับน้ำมันจากชีวมวลอัดมักจะโดยทั่วไปเพิ่มขึ้นเมื่ออุณหภูมิของน้ำมันคาโนลาที่ถูกเพิ่มขึ้นจาก 250 ° C ถึง 260 ° C แต่ แล้วลดลงเล็กน้อยเมื่อ torrefied ที่อุณหภูมิ 270`C นอกจากนี้ยังดูเหมือนจะเป็นทั่วไป 25 ลดลงน้ำหนักของชีวมวลอัดทีทีมีอุณหภูมิเพิ่มขึ้น แต่การดำเนินกระบวนการทอร์รีแฟกชันกระบวนการที่ 260 องศาเซลเซียสเป็นเวลา 30 นาทีที่เกิดจากการเพิ่มขึ้นของน้ำหนัก(เช่น + 11.48g เมื่อเทียบกับน้ำหนักเริ่มต้นซึ่งรวมถึงน้ำหนักของ 249.35g ก) เมื่อเทียบกับการดำเนินการ กระบวนการที่ 250 องศาเซลเซียสเป็นเวลา 30 นาที (+ 8.53g เริ่มต้นเมื่อเทียบกับน้ำหนักซึ่งรวมถึงน้ำหนักที่ส่วนท้ายของ 246.4g) การเพิ่มขึ้นของน้ำหนักตรง 30 กับการเพิ่มขึ้นในการดูดซึมน้ำมันสภาพอุณหภูมิเวลานี้ (เช่นการดูดซับน้ำมันของ 21.02% ต่ออินพุตมวลของกระดูกเม็ดแห้ง 260 องศาเซลเซียสเป็นเวลา 30 นาทีเมื่อเทียบกับน้ำมันดูดซึมของ 16.65 % ที่ 250 องศาเซลเซียสเป็นเวลา 30 นาที) ซึ่งชี้ให้เห็นว่าน้ำหนักเพิ่มขึ้นเป็นเพราะการดูดซึมน้ำมันเพิ่มขึ้นเมื่อผ่านกระบวนการทอร์รีแฟกชันที่ 260 องศาเซลเซียสเป็นเวลา 30 นาที ลดลงเล็กน้อยในการดูดซับน้ำมันเมื่ออุณหภูมิ 270 ° C ถูกนำมาใช้ (เช่นดูดซับน้ำมัน 16.86% อยู่ที่ 15 นาทีและ 17.11% ณ วันที่ 30 นาที) นอกจากนี้ยังตรงกับการลดลงของน้ำหนักของ 5 ชีวมวลอัดทีทีที่นี้ อุณหภูมิ (เช่น -1.28g 15 นาทีและ -5.47g วันที่ 30 นาที) ต่อการดูดซับน้ำมันบอกว่ามีความสัมพันธ์กับน้ำหนักของผลชีวมวลอัดทีที ข้อมูลนี้ยังมีความสัมพันธ์กับข้อมูลที่ได้จากตัวอย่างที่ 3 และ 5 รูปที่ 12 แสดงให้เห็นว่าผลที่คล้ายกันที่ได้รับเมื่อพาราฟินถูกใช้เป็นของเหลวติดไฟ 10 ดูดซับน้ำมันจากชีวมวลอัดโดยทั่วไปมีแนวโน้มที่จะเพิ่มขึ้นเมื่ออุณหภูมิของขี้ผึ้งพาราฟินเพิ่มขึ้นจาก 250 ° C ถึง 260 ° C แต่แล้วลดลงเมื่อ torrefied ที่อุณหภูมิ 270 องศาเซลเซียส อัตราการเพิ่มขึ้นในการดูดซึมน้ำมันเป็นมากขึ้นสำหรับพาราฟินกว่าน้ำมันคาโนลาเมื่ออุณหภูมิที่เพิ่มขึ้นจาก 250 องศาเซลเซียสถึง 260 องศาเซลเซียสและเมื่อเพิ่มเวลาจมน้ำที่จุดอุณหภูมิแต่ละ เช่นเดียวกับคาโนลาน้ำมัน 15 นอกจากนี้ยังดูเหมือนจะลดลงโดยทั่วไปในน้ำหนักของชีวมวลอัดทีทีอุณหภูมิที่เพิ่มขึ้น แต่มีไม่ได้ดูเหมือนจะเป็นความสัมพันธ์ระหว่างน้ำหนักของชีวมวลอัดทีทีในตอนท้ายของกระบวนการและน้ำมันดูดซึมโดยที่ชีวมวลอัดทีทีเท่าที่เห็นด้วยน้ำมันคาโนลา. รูปที่ 13 และตารางที่ 14 และ 15 ด้านล่างแสดงให้เห็นว่าน้ำมันคาโนลาทั่วไปเพิ่มเติมได้ที่ 20 หายไปในระหว่างกระบวนการทอร์รีแฟกชันกระบวนการเมื่อน้ำมันคาโนลาถูกใช้เป็นของเหลวติดไฟ ปริมาณการสูญเสียน้ำมันโดยทั่วไปคล้ายกันเมื่อใช้น้ำมันคาโนลาหรือพาราฟินยกเว้นเมื่อผ่านกระบวนการทอร์รีแฟกชันที่ 250 ° C จำนวนของขี้ผึ้งพาราฟินหายไปเมื่อผ่านกระบวนการทอร์รีแฟกชันที่ 250 องศาเซลเซียสเป็นเวลา 15 นาทีอย่างมีนัยสำคัญน้อยด้วยขี้ผึ้งพาราฟิน