problem of chronic indebtedness. Fa

problem of chronic indebtedness. Faith in government may also have been
eroded as cutbacks led to an erosion of service quality in the public sector.
In the late 1980s, governments began responding to the twin problems
of indebtedness and an erosion in citizen trust by placing more emphasis on
the need to identify and report on performance measures for government
programs. The idea of encouraging a results orientation within government
became a key component of the new paradigm (OECD 1996) for restructuring
public sectors that had become established in many nations. The idea
itself was not new: it had precedents stretching back to the use of planning,
programming, and budgeting systems (PPBS) in the 1960s.But the attention
given to this idea in the 1990s in terms of governments’ communication with
nongovernmental stakeholders was new. Governments not only encouraged
more emphasis on results in internal administrative arrangements; they also
went out of their way to show external audiences that governments were conscious
of the need to measure their effectiveness, and often successful in ameliorating
public problems.
A results orientation was expected to enhance governmental performance
in a variety of ways. Internally, better data about the performance of
programs would allow central agencies and political executives to make better
decisions about the allocation of scarce resources. Performance measures
could also be used as a new instrument for holding the managers of public
programs accountable, replacing input-based controls that were thought to
discourage efficiency and innovation within government. It was hoped that
public reporting of performance data would also change the behavior of
nongovernmental actors. Advocates of performance reporting hoped that
public debate would focus more on the effectiveness of programs as instruments
for achieving substantive policy goals, rather than administrative
processes used within those programs. Advocates also believed that citizens
would be impressed by the extent to which many government programs had
succeeded in remedying important social ills.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปัญหาภาระหนี้เรื้อรัง นอกจากนี้ยังอาจได้รับความศรัทธาในรัฐบาลกัดเซาะเป็นลวที่นำไปสู่การพังทลายของคุณภาพการให้บริการในภาครัฐในปลายทศวรรษ 1980 รัฐบาลเริ่มตอบสนองปัญหาทวิภาระหนี้และการกัดกร่อนในความไว้วางใจของประชาชนโดยวางความสำคัญบนจำเป็นต้องระบุ และรายงานเกี่ยวกับประสิทธิภาพมาตรการรัฐบาลโปรแกรม ความคิดของการส่งเสริมแนวการผลลัพธ์ภายในรัฐบาลกลายเป็นองค์ประกอบสำคัญของกระบวนทัศน์ใหม่ (OECD 1996) สำหรับปรับโครงสร้างภาครัฐที่ได้เริ่มขึ้นในหลายประเทศ ความคิดตัวเองไม่ได้ใหม่: มันมีเซลล์ที่ถูกอ้างยืดกลับไปใช้การวางแผนเขียนโปรแกรม และจัดทำงบประมาณระบบ (PPBS) ในปี 1960 แต่ความสนใจกำหนดแนวความคิดนี้ในปี 1990 ในแง่ของการสื่อสารของรัฐบาลกับเอกชนเสียใหม่ได้ รัฐบาลไม่สนับสนุนเท่านั้นความสำคัญต่อผลลัพธ์ในการจัดการดูแลภายใน พวกเขายังดีที่สุดเพื่อแสดงภายนอกว่า รัฐบาลได้ตระหนักถึงการวัดประสิทธิภาพของพวกเขา และมักจะประสบความสำเร็จใน amelioratingปัญหาสาธารณะคาดว่าแนวผลการเพิ่มประสิทธิภาพของรัฐบาลในหลากหลายวิธี ภายใน ให้ข้อมูลเกี่ยวกับประสิทธิภาพของโปรแกรมจะช่วยให้หน่วยงานส่วนกลางและผู้บริหารทางการเมืองจะทำให้ดีตัดสินใจเกี่ยวกับการจัดสรรทรัพยากรที่ขาดแคลน ประเมินประสิทธิภาพสามารถใช้เป็นเครื่องมือใหม่สำหรับผู้จัดการของประชาชนชอบ ตัวควบคุมที่ใช้ป้อนข้อมูลที่มีความคิดที่จะเปลี่ยนโปรแกรมกีดกันประสิทธิภาพและนวัตกรรมภายในรัฐบาล มันถูกคาดหวังที่การรายงานต่อสาธารณะของข้อมูลประสิทธิภาพการทำงานจะเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมของเอกชนนักแสดง ผู้สนับสนุนของประสิทธิภาพที่คาดหวังว่าอภิปรายสาธารณะมุ่งเน้นเพิ่มประสิทธิภาพของโปรแกรมเป็นเครื่องมือเพื่อให้บรรลุเป้าหมายนโยบายสำคัญ แทนที่ดูแลกระบวนการที่ใช้ภายในโปรแกรมเหล่านั้น ผู้สนับสนุนยังเชื่อว่าพลเมืองจะต้องประทับใจ โดยที่รัฐบาลหลายโปรแกรมมีขอบเขตประสบความสำเร็จใน remedying ills สังคมที่สำคัญ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปัญหาหนี้เรื้อรัง ศรัทธาในรัฐบาลนอกจากนี้ยังอาจได้รับการ
กัดเซาะเป็นตัดทอนนำไปสู่การพังทลายของคุณภาพการให้บริการในภาคประชาชน.
ในปลายทศวรรษ 1980 รัฐบาลเริ่มตอบสนองต่อปัญหาแฝด
ภาระหนี้และการกัดเซาะในพลเมืองไว้วางใจโดยการวางความสำคัญต่อการ
จำเป็นที่จะต้อง ระบุและรายงานผลการดำเนินงานเกี่ยวกับมาตรการของรัฐบาล
โปรแกรม ความคิดของการส่งเสริมการปฐมนิเทศผลภายในรัฐบาล
กลายเป็นองค์ประกอบสำคัญของกระบวนทัศน์ใหม่ (OECD 1996) การปรับโครงสร้าง
หน่วยงานภาครัฐที่ได้กลายเป็นที่ยอมรับในหลายประเทศ ความคิดที่
ตัวเองก็ไม่ได้ใหม่: มันก็ทำนองยืดกลับไปใช้ในการวางแผนการ
เขียนโปรแกรมและระบบการจัดทำงบประมาณ (PPBS) ใน 1960s.But ความสนใจ
มอบให้กับความคิดนี้ในปี 1990 ในแง่ของการสื่อสารของรัฐบาลกับ
ผู้มีส่วนได้เสียเป็นพัฒนาเอกชน ใหม่. รัฐบาลไม่ได้รับการสนับสนุนเพียง
เน้นเพิ่มเติมเกี่ยวกับผลในการบริหารจัดการภายใน พวกเขายัง
ออกไปจากทางของพวกเขาที่จะแสดงให้ผู้ชมภายนอกที่รัฐบาลมีสติ
ความจำเป็นในการวัดประสิทธิภาพของพวกเขาและประสบความสำเร็จมักจะอยู่ในขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน
ปัญหาของประชาชน.
ปฐมนิเทศผลที่คาดว่าจะเพิ่มประสิทธิภาพการทำงานของรัฐบาล
ในหลายวิธี ภายในข้อมูลที่ดีกว่าเกี่ยวกับประสิทธิภาพการทำงานของ
โปรแกรมจะช่วยให้หน่วยงานกลางและผู้บริหารทางการเมืองที่จะทำให้ดีกว่า
การตัดสินใจเกี่ยวกับการจัดสรรทรัพยากรหายาก การวัดประสิทธิภาพ
นอกจากนี้ยังสามารถนำมาใช้เป็นเครื่องมือใหม่สำหรับการถือครองผู้จัดการของประชาชน
โปรแกรมรับผิดชอบแทนควบคุมการนำเข้าตามที่กำลังคิดว่าจะ
กีดกันประสิทธิภาพและนวัตกรรมภายในรัฐบาล ก็หวังว่า
รายงานสาธารณะของข้อมูลประสิทธิภาพการทำงานก็จะเปลี่ยนพฤติกรรมของ
นักแสดงพัฒนาเอกชน ประชาสัมพันธ์จากการรายงานผลการดำเนินงานหวังว่า
การอภิปรายสาธารณะจะมุ่งเน้นเพิ่มเติมเกี่ยวกับประสิทธิผลของโปรแกรมเป็นเครื่องมือ
เพื่อให้บรรลุเป้าหมายของนโยบายที่สำคัญมากกว่าการบริหาร
กระบวนการที่ใช้ภายในโปรแกรมเหล่านั้น ประชาสัมพันธ์ยังเชื่อว่าประชาชน
จะได้รับความประทับใจจากขอบเขตที่โครงการของรัฐบาลที่หลายคน
ประสบความสำเร็จในการรักษาความเจ็บป่วยทางสังคมที่สำคัญ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปัญหาของการเป็นหนี้เรื้อรัง ความเชื่อในรัฐบาลยังอาจได้รับกร่อนเป็น โดยนำไปสู่การพังทลายของบริการคุณภาพในภาครัฐในช่วงปลายทศวรรษที่ 1980 รัฐบาลเริ่มตอบปัญหาคู่ของการกัดเซาะในความไว้วางใจและประชาชนโดยเน้นการวางมากขึ้นต้องระบุและรายงานเกี่ยวกับมาตรการประสิทธิภาพของรัฐบาลโปรแกรม ความคิดของการส่งเสริมผลภายในรัฐบาลเป็นส่วนประกอบสำคัญของกระบวนทัศน์ใหม่ ( OECD 1996 ) เพื่อปรับโครงสร้างหน่วยงานภาครัฐที่ได้กลายเป็นก่อตั้งขึ้นในหลายประเทศ ความคิดที่ตัวเองไม่ได้ใหม่ มันมีบรรทัดฐานในการกลับไปใช้ในการวางแผนเขียนโปรแกรมและระบบงบประมาณ ( เสนอแนะแนวทาง ) แต่ความสนใจใน 1960ให้กับความคิดนี้ในทศวรรษ 1990 ในแง่การสื่อสารของรัฐบาลกับส่วนเอกชนก็ใหม่ รัฐบาลไม่เพียง แต่สนับสนุนเน้นผลในการจัดการบริหารภายใน พวกเขายังออกไปจากทางของพวกเขาที่จะแสดงให้ผู้ชมภายนอกที่รัฐบาลมีสติของต้องวัดประสิทธิภาพของพวกเขาและมักจะประสบความสำเร็จใน amelioratingปัญหาสาธารณะทิศทาง ผลลัพธ์ที่คาดว่าจะเพิ่มประสิทธิภาพของรัฐในหลากหลายวิธี ภายในข้อมูลเกี่ยวกับประสิทธิภาพของ ดีกว่าโปรแกรมจะช่วยให้หน่วยงานกลางและผู้บริหารทางการเมืองที่จะทำให้ดีขึ้นการตัดสินใจเกี่ยวกับการจัดสรรทรัพยากรที่ขาดแคลน การวัดผลการปฏิบัติงานยังสามารถใช้เป็นเครื่องมือใหม่สำหรับถือผู้จัดการของสาธารณะโปรแกรมรับผิดชอบแทนการสร้างการควบคุมที่ถูกคิดว่าทำให้ประสิทธิภาพและนวัตกรรมภายในรัฐบาล ก็หวังว่ารายงานสาธารณะของข้อมูลประสิทธิภาพก็จะเปลี่ยนพฤติกรรมของนักแสดงขึ้น . สนับสนุนการรายงานหวังว่าการอภิปรายสาธารณะจะมุ่งเน้นเพิ่มเติมเกี่ยวกับประสิทธิผลของโปรแกรมเป็นเครื่องมือเพื่อให้บรรลุนโยบาย เป้าหมายสำคัญมากกว่าการบริหารกระบวนการที่ใช้ในโปรแกรมเหล่านั้น ยังเชื่อว่า ประชาชนสนับสนุนจะต้องประทับใจโดยขอบเขตที่รัฐบาลมีโปรแกรมประสบความสำเร็จในการรักษา ills สังคมที่สำคัญ