MethodsApproachWe take a sociologic

Methods
Approach
We take a sociological perspective on safety clothing, drawing on social science literature on cycling identities, policies and practices. By focusing on the cultural and symbolic dimensions of cycling, these approaches have critiqued rationalist approaches to cycling, as embodied in mainstream modelling and appraisal methods (Aldred 2014). For example, rather than seeing cycling as an individual rational choice, social scientists have highlighted the key role of social expectation, influence and observation in shaping travel behaviour (Simons et al 2014, Sherwin et al 2014).
Pooley et al (2013) argue that cycling is marginalised in part because, unlike driving, it is associated with a strong ‘mobility identity’, with perceived characteristics including risk tolerance. It is plausible that this identity is particularly unattractive to groups currently under-represented in cycling (Steinbach et al 2011). Aldred (2013) found the identity of ‘cyclist’ stigmatised within the UK context; in Australia Daley and Rissel (2011) found similar negative stereotypes of cyclists as ‘rule breakers’ and ‘risk takers’. In the more pro-cycling context of Antwerp, Belgium, Simons et al (2014) found more positive ‘meanings of cycling’ among the young adults they studied, including its association with autonomy (not having to find car parking, or wait for a bus), with issues around traffic safety less prominent.
A sociological perspective on cycling sees meanings, social context and social influence as vital (and always contested). The construction of ‘risk’, as Douglas (1992) argues, is political, involving beliefs about blame, responsibility, and appropriate action. Social scientists have analysed the association of cycling with risk, Horton (2007) arguing that this forms part of cycling’s broader marginalisation within a car-dominated society. But there is a lack of literature specifically focusing on the experienced meanings of ‘safety gear’. This might include the use (or non-use) of safety gear to perform and/or repair transport identities (c.f. Gregson 2007), for example, in response to perceived negative attributes associated with a particular mode.

If with Pooley et al (2013) we understand cycling in the UK to invoke specific – and problematic – identity constructions, notably in relation to risk and danger, then the ‘safety stuff’ of cycling should be of great interest both to social scientists and to policy-makers. It can tell us more about how cycling risk is subjectively experienced in a specific context, and allows us to study the impact of PPE on the perceived risk associated with cycling.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิธีการวิธีการเรามีมุมมองสังคมวิทยาในตู้เสื้อผ้า ภาพวาดในวรรณคดีสังคมบนจักรยานประจำ นโยบาย และแนวทางปฏิบัติใหม่ โดยเน้นมิติทางวัฒนธรรม และสัญลักษณ์ของการขี่จักรยาน วิธีเหล่านี้มี critiqued แนว rationalist จักรยาน แบบจำลอง embodied ในหลักและวิธีการประเมิน (Aldred 2014) ตัวอย่าง กลับเห็นจักรยานเป็นตัวเลือกเชือดละ นักวิทยาศาสตร์สังคมได้เน้นบทบาทสำคัญของความคาดหวังทางสังคม มีอิทธิพลและการสังเกตในการกำหนดทิศเดินทางพฤติกรรม (Simons et al 2014, Sherwin et al 2014)Pooley et al (2013) โต้แย้งว่า จักรยานเป็น marginalised ในส่วนได้ ซึ่งแตกต่างจากการขับรถ สัมพันธ์กับความแข็งแกร่ง 'เคลื่อนตัว' มีลักษณะรับรู้รวมทั้งยอมรับความเสี่ยง จึงเป็นไปได้ว่าตัวตนนี้ว่าขี้เหร่โดยเฉพาะกลุ่มที่อยู่ภายใต้แสดงในจักรยาน (Steinbach et al 2011) Aldred (2013) พบตัวตนของ 'คนปั่นรถจักรยาน' stigmatised ภายในบริบทของสหราชอาณาจักร Daley ออสเตรเลียและ Rissel (2011) พบมักลบคล้ายของ cyclists 'เบรกเกอร์กฎ' และ 'ผู้ทำความเสี่ยง' ในบริบทมากกว่า pro จักรยานของแอนต์เวิร์ป เบลเยียม Simons et al (2014) พบยิ่งบวก 'ความหมายของจักรยาน' ระหว่างผู้ใหญ่ที่พวกเขาศึกษา รวมทั้งความสัมพันธ์กับอิสระ (ไม่ต้องหาที่จอดรถ หรือรอรถบัส), มีปัญหารอบความปลอดภัยจราจรน้อยโดดเด่นความหมายมองเห็นมุมมองสังคมวิทยาในการขี่จักรยาน บริบททางสังคมและสังคมมีผลกระทบเป็นสำคัญ (และประกวดเสมอ) การก่อสร้าง 'ความเสี่ยง' ดักลาส (1992) จน เป็นการเมือง เกี่ยวข้องกับความเชื่อเกี่ยวกับป้ายความผิด ความรับผิดชอบ และการดำเนินการที่เหมาะสม นักวิทยาศาสตร์สังคมได้ analysed สมาคมจักรยานกับความเสี่ยง แหล่ง (2007) โต้เถียงว่า นี้รูปแบบของจักรยานของ marginalisation กว้างภายในสังคมที่ครอบงำรถ แต่มีการขาดของวรรณกรรมโดยเฉพาะเน้นความหมายประสบการณ์ของ 'เกียร์ความปลอดภัย' นี้อาจมีการใช้ (หรือไม่ใช้) ปลอดภัย เกียร์ทำ และ/หรือซ่อมแซมขนส่งรหัสประจำตัว (c.f. Gregson 2007), เช่น คุณลักษณะลบรับรู้ที่เกี่ยวข้องกับวิธีการเฉพาะในการถ้ามี Pooley et al (2013) เราเข้าใจจักรยานในประเทศอังกฤษเรียกก่อสร้างเอกลักษณ์เฉพาะ และมีปัญหา – เกี่ยวกับความเสี่ยงและอันตราย ยวดแล้ว 'สิ่งความปลอดภัย' ของการขี่จักรยานควรได้น่าสนใจมากทั้งนักวิทยาศาสตร์สังคม และ policy-makers มันสามารถบอกเราว่าจักรยานความเสี่ยงมีประสบการณ์ subjectively ในบริบทเฉพาะ และช่วยให้เราสามารถศึกษาผลกระทบของบริษัทพีพีอีมีรับรู้ความเสี่ยงกับการขี่จักรยาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิธีการ
วิธีการ
เราจะใช้มุมมองทางสังคมวิทยาในอุปกรณ์เพื่อความปลอดภัย, การวาดภาพบนวรรณกรรมสังคมศาสตร์ในตัวตนขี่จักรยานนโยบายและการปฏิบัติ โดยมุ่งเน้นไปที่มิติทางวัฒนธรรมและเป็นสัญลักษณ์ของการขี่จักรยาน, วิธีการเหล่านี้มีวิธีการวิเคราะห์เหตุการขี่จักรยานเป็นเป็นตัวเป็นตนในการสร้างแบบจำลองหลักและวิธีการประเมินผล (Aldred 2014) ตัวอย่างเช่นแทนที่จะเห็นการขี่จักรยานเป็นทางเลือกที่มีเหตุผลของแต่ละบุคคลสังคมนักวิทยาศาสตร์ได้เน้นบทบาทสำคัญของความคาดหวังทางสังคมที่มีอิทธิพลและการสังเกตในการสร้างพฤติกรรมการเดินทาง (ไซมอนส์ et al, 2014 Sherwin et al, 2014).
Pooley, et al (2013) เถียง การขี่จักรยานที่ชายขอบส่วนหนึ่งเป็นเพราะไม่เหมือนการขับรถก็มีความเกี่ยวข้องกับความแข็งแรง 'ตัวตนของการเคลื่อนไหว' ที่มีลักษณะการรับรู้รวมทั้งการยอมรับความเสี่ยง มันเป็นไปได้ว่าตัวตนนี้โดยเฉพาะอย่างยิ่งไม่น่าสนใจสำหรับกลุ่มปัจจุบันภายใต้การเป็นตัวแทนในการขี่จักรยาน (Steinbach et al, 2011) Aldred (2013) พบตัวตนของ 'ปั่นจักรยาน' stigmatized ในบริบทสหราชอาณาจักร; ในประเทศออสเตรเลียและ Rissel เลย์ (2011) พบลบแบบแผนของนักปั่นจักรยานที่คล้ายกันเป็น 'เบรกเกอร์กฎ' และ 'ผู้รับความเสี่ยง' ในบริบทอื่น ๆ โปรขี่จักรยานของเบลเยียม, ไซมอนส์, et al (2014) พบ 'ความหมายของการขี่จักรยาน' ในเชิงบวกมากขึ้นในหมู่คนหนุ่มสาวที่พวกเขาศึกษารวมทั้งการเชื่อมโยงกับความเป็นอิสระ (ไม่ต้องหาที่จอดรถรถหรือรอให้ รถบัส) กับปัญหารอบความปลอดภัยการจราจรที่โดดเด่นน้อย.
มุมมองทางสังคมวิทยาในการขี่จักรยานเห็นความหมายและบริบททางสังคมที่มีอิทธิพลต่อสังคมเป็นสำคัญ (และประกวดเสมอ) การก่อสร้างของ 'ความเสี่ยง' เป็นดักลาส (1992) ระบุว่าเป็นเรื่องการเมืองที่เกี่ยวข้องกับความเชื่อเกี่ยวกับโทษความรับผิดชอบและดำเนินการที่เหมาะสม นักวิทยาศาสตร์สังคมมีการวิเคราะห์ความสัมพันธ์ของการขี่จักรยานที่มีความเสี่ยงฮอร์ตัน (2007) เถียงว่ารูปแบบนี้เป็นส่วนหนึ่งของการขี่จักรยานชายขอบที่กว้างขึ้นภายในสังคมรถที่โดดเด่น แต่มีการขาดของวรรณคดีโดยเฉพาะมุ่งเน้นไปที่ความหมายที่มีประสบการณ์ของอุปกรณ์ความปลอดภัย ' ซึ่งอาจรวมถึงการใช้งาน (หรือไม่ใช้งาน) ของอุปกรณ์ความปลอดภัยในการดำเนินการและ / หรือการซ่อมแซมตัวตนขนส่ง (CF เกร็กสัน 2007) ตัวอย่างเช่นในการตอบสนองต่อการรับรู้คุณลักษณะเชิงลบที่เกี่ยวข้องกับโหมดโดยเฉพาะอย่างยิ่ง. หากมี Pooley, et al (2013 ) เราเข้าใจการขี่จักรยานในสหราชอาณาจักรที่จะเรียกเฉพาะ - และมีปัญหา - การก่อสร้างตัวตนที่สะดุดตาในความสัมพันธ์กับความเสี่ยงและอันตรายแล้ว 'สิ่งที่ความปลอดภัยของการขี่จักรยานที่ควรจะเป็นที่น่าสนใจมากทั้งที่นักวิทยาศาสตร์ทางสังคมและการกำหนดนโยบาย มันสามารถบอกเราเพิ่มเติมเกี่ยวกับวิธีการขี่จักรยานที่มีความเสี่ยงที่มีประสบการณ์กระทำในบริบทที่เฉพาะเจาะจงและช่วยให้เราเพื่อศึกษาผลกระทบของการป้องกันส่วนบุคคลการรับรู้เกี่ยวกับความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับการขี่จักรยาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เราใช้วิธีการแบบมุมมองทางสังคมวิทยาเกี่ยวกับเสื้อผ้า , การวาดภาพบนวรรณกรรมสังคมศาสตร์กับตัวจักรยาน นโยบาย และการปฏิบัติ โดยเน้นมิติทางวัฒนธรรมและสัญลักษณ์ของจักรยาน วิธีการเหล่านี้มีแนวทางของคนมีเหตุผลให้จักรยานเป็น embodied ในกระแสหลักและวิธีการประเมินผลแบบ ( แอลเดิร์ด 2014 ) ตัวอย่างเช่นแทนที่จะเห็นจักรยานเป็นทางเลือกที่มีเหตุผลของแต่ละสังคมนักวิทยาศาสตร์ได้เน้นบทบาทสำคัญของความคาดหวังทางสังคม อิทธิพล และการสังเกตพฤติกรรม ในการเดินทาง ( Simons et al , 2014 , เชอร์วิน et al 2014 ) .
พูลีย์ et al ( 2013 ) ยืนยันว่าจักรยานเป็น 13 ในส่วนหนึ่งเพราะไม่เหมือนขับรถ มันเกี่ยวข้องกับ สถานะภาพที่แข็งแรง "กับการรับรู้คุณลักษณะรวมถึงการยอมรับความเสี่ยง มันเป็นไปได้ที่ตัวตนโดยขี้เหร่กลุ่มในปัจจุบันภายใต้แสดงจักรยาน ( Steinbach et al 2011 ) แอลเดิร์ด ( 2013 ) พบตัวตนของ ' ปั่นจักรยาน ' stigmatised ภายใน UK บริบทในออสเตรเลีย และ rissel Daley ( 2011 ) พบคล้ายกันลบภาพพจน์ของนักปั่นจักรยานเป็น ' กฎเบรกเกอร์ ' และ ' ความเสี่ยง takers ' การขี่จักรยานในอีกบริบทของแอนต์เวิร์ป , เบลเยียม , Simons et al ( 2014 ) พบเป็นบวกมากขึ้น ' ความหมายของจักรยาน ' ในหมู่ผู้ใหญ่หนุ่มสาวที่พวกเขาศึกษา รวมทั้งความสัมพันธ์กับอิสระ ( ไม่ต้องไปหาที่จอดรถ รถยนต์ หรือรอรถประจำทาง )กับปัญหารอบการจราจรความปลอดภัยน้อยกว่า
มุมมองทางสังคมวิทยาเกี่ยวกับจักรยานเห็นความหมาย บริบททางสังคม และอิทธิพลของสังคมเป็นสำคัญ ( และมักจะโต้แย้ง ) การก่อสร้างของ ' เสี่ยง ' , ดักลาส ( 1992 ) ระบุมีการเมืองเกี่ยวข้องกับความเชื่อเรื่องตำหนิ ความรับผิดชอบ และการกระทำที่เหมาะสม สังคมนักวิทยาศาสตร์ได้วิเคราะห์สมาคมจักรยานกับความเสี่ยงฮอร์ตัน ( 2007 ) เถียงว่า นี่เป็นส่วนหนึ่งของจักรยานก็ถูกทำให้ไม่มีความสำคัญภายในรถที่ครอบงำสังคม แต่ไม่มีวรรณกรรมโดยเฉพาะเน้นประสบการณ์ความหมายของ ' เกียร์ความปลอดภัย ' นี้อาจรวมถึงการใช้หรือไม่ใช้ ) ของเกียร์ตู้แสดงและ / หรือซ่อมแซมข้อมูลการขนส่ง ( ซี. เอฟ เกร็กสัน 2007 ) , ตัวอย่างในการตอบสนองการรับรู้เชิงลบคุณลักษณะที่เกี่ยวข้องกับโหมดโดยเฉพาะ

ถ้ากับพูลีย์ et al ( 2013 ) เราเข้าใจจักรยานใน UK ที่จะเรียก–เฉพาะและปัญหา–เอกลักษณ์การก่อสร้าง โดยเฉพาะอย่างยิ่งในความสัมพันธ์กับความเสี่ยงและอันตรายแล้ว ' สิ่ง ' ความปลอดภัยของจักรยานควรสนใจทั้งนักวิทยาศาสตร์และสังคมที่ดี การจัด .มันสามารถบอกเราได้เกี่ยวกับความเสี่ยงจักรยานเป็นประสบการณ์ อย่างในบริบทที่เฉพาะเจาะจง และช่วยให้เราสามารถศึกษาผลกระทบของ PPE ในการรับรู้ความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับจักรยาน