the only things i could see the hor

the only things i could see the horizon were the old abandoned ships sitting on the dry sea floor. i stared at the rushed and dilapidated structures for what felt like hours. i do not know how long they had been there, but the sight of the filled me with sorrow. How could a place that once thrived on fishing and other seafaring activities become so dry? my guide told me that I would have to walk dozens of kilometers on the cracked soil to eventually see the blue water that used to flow to where i was standing. i breathed deeply and tasted the salty remnants of the ocean. the environmental disaster of the South Aral Sea will stay with me forever

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สิ่งเดียวที่ฉันจะได้เห็นขอบฟ้าเป็นเรือร้างเก่านั่งบนพื้นทะเลแห้ง ผมจ้องไปที่เร่งรีบ และซอมซ่อแบบโครงสร้างสำหรับอะไรรู้สึกเหมือนเวลา ผมไม่ทราบว่านานเท่าใดพวกเขาได้รับ แต่สายตาของการเติมฉัน ด้วยความโศกเศร้า เคยรุ่งเรืองจากกิจกรรมเดินเรือสามารถแห้งกลายเป็นอย่างไร คำแนะนำของฉันบอกฉันว่า ฉันจะต้องเดินหลายสิบกิโลเมตรบนดินแตกจนเห็นน้ำสีฟ้าที่ใช้ไหลไปที่ฉันกำลังยืนอยู่ ผมลมหายใจลึก และลิ้มรสเค็มเศษของมหาสมุทร ภัยพิบัติด้านสิ่งแวดล้อมของทะเลอารัลใต้จะอยู่กับฉันตลอดไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สิ่งเดียวที่ฉันจะได้เห็นขอบฟ้าถูกเรือที่ถูกทิ้งร้างเก่านั่งอยู่บนพื้นทะเลแห้ง ผมจ้องที่โครงสร้างและวิ่งทรุดโทรมสำหรับสิ่งที่รู้สึกเหมือนชั่วโมง ผมไม่ทราบว่าระยะเวลาที่พวกเขาได้รับมี แต่สายตาของฉันเต็มไปด้วยความทุกข์ วิธีการสถานที่ที่ครั้งหนึ่งเคยเจริญรุ่งเรืองในการประมงและกิจกรรมการเดินเรืออื่น ๆ อาจจะกลายเป็นแห้งเพื่อ? คู่มือของฉันบอกว่าฉันจะต้องเดินหลายสิบกิโลเมตรบนพื้นดินแตกในที่สุดเห็นน้ำทะเลสีฟ้าที่ใช้ในการไหลไปที่ผมยืนอยู่ ฉันสูดลมหายใจลึก ๆ และลิ้มรสเศษเค็มของมหาสมุทร ภัยพิบัติด้านสิ่งแวดล้อมของภาคใต้ทะเลอารัลจะอยู่กับฉันตลอดไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สิ่งเดียวที่ฉันสามารถเห็นขอบฟ้า เป็นเรือที่ถูกทิ้งร้างเก่านั่งบนพื้นทะเลแห้ง ฉันจ้องมองที่รีบเร่งและโครงสร้างทรุดโทรมแล้วรู้สึกเหมือนเป็นชั่วโมง ฉันไม่ทราบวิธียาวที่พวกเขาเคยมี แต่สายตาของเต็มฉันด้วยความโศกเศร้า ทำไมสถานที่ที่เคยประสบความสำเร็จในการตกปลาและกิจกรรมทางทะเลอื่น ๆกลายเป็นแห้งมาก คู่มือของฉันบอกฉันว่าฉันจะต้องเดินหลายกิโลเมตรบนดินแตกในที่สุด เห็นน้ำสีฟ้าที่ใช้ในการไหลที่ที่ฉันยืนอยู่ ฉันสูดลมหายใจลึกๆ และกินเศษเค็มของทะเล ภัยพิบัติด้านสิ่งแวดล้อมของทะเลใต้อารัล จะอยู่กับฉันตลอดไป