Empathy depends on a muscle of atte

Empathy depends on a muscle of attention: to tune in to others' feelings requires we pick up the facial, vocal, and other signals of their emotion. The anterior cingulate, a part of the attention net­ work, tunes us to someone else's distress by tapping our own amyg­ dala, which resonates with that distress. In this sense, emotional empathy is "embodied"-we actually feel in our physiology what's going on in the body of the other person.
When volunteers had their brains imaged while they watched another person get a painful shock, their own pain circuitry lit up in what amounts to a neural simulation of the other person's suf­fering.
Tania Singer has found that we empathize with others' pain via our anterior insula-the same area that we use to sense how our own -pain feels. So we first sense another's emotions within our­ selves, as our brain applies to the other person's feelings the identi­ cal system used to read our own feeling states.Empathy builds on our capacity for sensing visceral feelings within our own body.
So does synchrony, that nonverbal meshing of how we move and what we do that signals an interaction in rapport. You see it in jazz musicians, who never rehearse exactly what they do, but just seerri to know when to take center stage, when to fade into the background. When jazz artists were compared with classical musicians in brain function, they showed more neural indicators of self-awareness.15 As one jazz artist put it, "In jazz you have to tune in to how your body is feeling so you know when to riff."
The brain's very design seems to integrate self-awareness with empathy by packing the way we pick up information about our­ selves and about others within the same far-flung neural networks. One clever part: as our mirror neurons and other social circuitry re-create in our brain and body what's going on with the other erson, our insula summates all that. Empathy entails an act of self-awareness: we read other people by tuning in to ourselves.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เอาใจใส่ขึ้นอยู่กับกล้ามเนื้อของความสนใจที่จะปรับแต่งในความรู้สึกของคนอื่นเราต้องหยิบขึ้นมาบนใบหน้า, เสียงและสัญญาณอื่น ๆ ของอารมณ์ความรู้สึกของพวกเขา ก่อน cingulate เป็นส่วนหนึ่งของความสนใจทำงานสุทธิ, เพลงเราไปสู่ความทุกข์ของคนอื่นโดยแตะ dala amyg ของเราเองซึ่งสะท้อนกับความทุกข์ที่ ในแง่นี้การเอาใจใส่อารมณ์คือ "เป็นตัวเป็นตน" ที่เรารู้สึกในสรีรวิทยาของเราสิ่งที่เกิดขึ้นในร่างกายของบุคคลอื่น.
เมื่ออาสาสมัครมีสมองของพวกเขาถ่ายภาพในขณะที่พวกเขาเฝ้าดูผู้อื่นได้รับการกระแทกเจ็บปวดวงจรความเจ็บปวดของตัวเองสว่างขึ้น ในปริมาณสิ่งที่จำลองประสาทของความทุกข์ของผู้อื่น.
ตานีนักร้องได้พบว่าเราเอาใจใส่กับความเจ็บปวดของผู้อื่นผ่านทางหน้าของเรา Insula-พื้นที่เดียวกับที่เราใช้จะรู้สึกว่า -pain ของเราเองรู้สึก ดังนั้นเราจึงรู้สึกแรกที่อารมณ์ของคนอื่นที่อยู่ในตัวของเราเป็นสมองของเรานำไปใช้กับความรู้สึกของผู้อื่น cal ระบบการระบุใช้ในการอ่าน states.Empathy ความรู้สึกของเราเองสร้างความสามารถของเราในการตรวจจับความรู้สึกของอวัยวะภายในภายในร่างกายของเราเอง.
ดังนั้นไม่ลื่นที่ สอดคล้องอวัจนภาษาของวิธีการที่เราย้ายและสิ่งที่เราทำว่าสัญญาณการมีปฏิสัมพันธ์ในความสามัคคี คุณเห็นมันในนักดนตรีแจ๊สที่ไม่เคยฝึกซ้อมสิ่งที่พวกเขาทำ แต่เพียง seerri ให้ทราบเมื่อมีการใช้เวทีกลางเมื่อจะจางหายไปเป็นพื้นหลัง เมื่อศิลปินแจ๊สถูกนำมาเปรียบเทียบกับนักดนตรีคลาสสิกในการทำงานของสมองพวกเขาแสดงให้เห็นว่าตัวชี้วัดประสาทมากขึ้นของตัวเอง awareness.15 เป็นหนึ่งในศิลปินแจ๊สวาง "ในดนตรีแจ๊สที่คุณต้องปรับแต่งในวิธีการที่ร่างกายของคุณมีความรู้สึกเพื่อให้คุณรู้ว่าเมื่อแจ๊ส . "
การออกแบบมากของสมองดูเหมือนว่าจะบูรณาการความตระหนักในตนเองมีความเห็นอกเห็นใจโดยการบรรจุวิธีที่เรารับข้อมูลเกี่ยวกับตัวเราและคนอื่น ๆ ที่เกี่ยวกับภายในเดียวกันห่างไกลเครือข่ายประสาท ส่วนหนึ่งที่ชาญฉลาด: เป็นเซลล์ประสาทกระจกของเราและวงจรอื่น ๆ สร้างสังคมใหม่ในสมองและร่างกายของเราสิ่งที่เกิดขึ้นกับ erson อื่น ๆ ของเรา Insula summates ที่ เอาใจใส่รายละเอียดการกระทำของความตระหนักในตนเอง: เราอ่านคนอื่น ๆ โดยในการปรับจูนกับตัวเอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เอาใจใส่ขึ้นอยู่กับกล้ามเนื้อของความสนใจ : ปรับแต่งในความรู้สึกของผู้อื่นต้องเรารับใบหน้า , เสียง , และสัญญาณอื่น ๆของอารมณ์ของพวกเขา โดย cingulate ก่อนเป็นส่วนหนึ่งของความสนใจสุทธิองงานเพลงเราให้คนอื่นทุกข์ด้วยการแตะที่ดาหลาอง amyg ของเราเอง ซึ่งสะท้อนกับความทุกข์ ในความรู้สึกนี้อารมณ์ความรู้สึกคือ " เป็นตัวเป็นตน " อันที่จริงเรารู้สึกในสรีรวิทยาของสิ่งที่เกิดขึ้นในร่างกายของบุคคลอื่น เมื่ออาสาสมัครได้สมอง
อื่นๆในขณะที่พวกเขาเห็นคนอื่นตกใจ เจ็บปวด วงจรความเจ็บปวดของตัวเองสว่างขึ้นในปริมาณสิ่งที่จำลองระบบประสาทของบุคคลอื่นซุฟอง fering .
ทาเนีย นักร้องได้พบว่าเราเห็นอกเห็นใจผู้อื่นเจ็บปวดผ่านอินซูล่าด้านหน้าของเราในพื้นที่เดียวกันกับที่เราใช้ความรู้สึก วิธีของเราเอง - ความเจ็บปวดที่รู้สึก ดังนั้นเราแรกความรู้สึกอีกอารมณ์ภายในตัวองของเรา สมองของเราจะใช้กับระบบที่ใช้อ่าน identi อง Cal รัฐรู้สึกของเราเอง คนอื่นความรู้สึกความเข้าใจ สร้างความสามารถของเราเพื่อสัมผัสความรู้สึกจากภายในร่างกายของเราเอง
.แล้วการเกิดขึ้นในเวลาเดียวกันที่ซึ่งเครือข่ายของวิธีการที่เราย้ายไป และสิ่งที่เราทำนั้นสัญญาณระหว่างกัน คุณเห็นมันในนักดนตรีแจ๊สที่ไม่เคยซ้อม สิ่งที่พวกเขาทำ แต่แค่ seerri รู้เมื่อจะใช้เวทีกลางเมื่อให้จางลงในพื้นหลัง เมื่อศิลปินแจ๊สมาเปรียบเทียบกับนักดนตรีคลาสสิกในการทำงานของสมอง พวกเขามีประสาทตัวชี้วัดของตนด้วย15 เป็นหนึ่งในศิลปินแจ๊สใส่มัน " แจ๊สในที่คุณต้องปรับแต่งในวิธีการที่ร่างกายของคุณรู้สึกว่าคุณรู้ว่าเมื่อริฟฟ์ "
สมองของการออกแบบ ดูเหมือนว่ารวมตนด้วยการเอาใจใส่ โดยบรรจุทางเรารับข้อมูลเกี่ยวกับตัวองของเรา และคนอื่นในข่ายงานเดียวกันกว้างไกล . คนฉลาด ส่วนเป็นเซลล์ประสาทกระจกของเราและเครือข่ายทางสังคมอื่น ๆ สร้าง ใน สมอง และร่างกายของเรา เกิดอะไรขึ้นกับ erson อื่น ๆ , อินซูล่าของเรา summates ทั้งหมด การสร้างการกระทำของตนเอง เราอ่านคนอื่น ๆโดยการปรับแต่งในตัวเรา .