There was once a man who had three

There was once a man who had three sons, and nothing else in the
world but the house in which he lived. Now each of the sons wished
to have the house after his father's death, but the father loved them
all alike, and did not know what to do, he did not wish to sell the
house, because it had belonged to his forefathers, else he might have
divided the money amongst them. At last he conceived a plan, and he
said to his sons, "Go into the world, and try each of you to learn a
trade, and, when you all come back, he who makes the best masterpiece
shall have the house."

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เคยมีคนที่มีลูกชายสาม และอะไรอื่น ๆ ในการโลกแต่บ้านที่เขาอาศัยอยู่ ตอนนี้ บุตรแห่งปรารถนามีบ้านหลังจากการเสียชีวิตของบิดาของเขา แต่พ่อรักพวกเขาเหมือนกันทั้งหมด และไม่รู้จะทำอย่างไร เขาไม่ได้ต้องการขายบ้าน เนื่องจากมันมีอยู่กับบรรพบุรุษของเขา อื่น ๆ คงจะมีแบ่งเงินท่ามกลางพวกเขา ในที่สุด เขารู้สึกแผน และเขาว่า บุตร, "เข้าสู่โลก และพยายามของคุณเรียนรู้การค้า และ เมื่อทั้งหมดมาคืน ผู้ที่ทำให้ผลงานชิ้นที่ดีที่สุดจะมีบ้าน"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีครั้งหนึ่งเคยเป็นคนที่มีบุตรชายทั้งสามและไม่มีอะไรอื่นในโลก แต่บ้านที่เขาอาศัยอยู่
ตอนนี้แต่ละลูกหลานอยากจะมีบ้านหลังจากการตายของพ่อแต่พ่อที่รักของพวกเขาเหมือนกันและไม่ทราบว่าจะทำอย่างไรเขาก็ไม่ต้องการที่จะขายบ้านเพราะมันเคยเป็นของบรรพบุรุษของเขาอื่นที่เขาอาจจะมีการแบ่งเงินในหมู่พวกเขา ในที่สุดเขาคิดแผนและเขากล่าวว่าลูกชายของเขา"ไปสู่โลกและพยายามที่แต่ละท่านที่จะเรียนรู้การค้าและเมื่อคุณกลับมาเขาเป็นคนที่ทำให้งานชิ้นเอกที่ดีที่สุดจะต้องมีบ้าน."

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อมีชายคนหนึ่งที่มีลูกชายสามคน และไม่มีอะไรอื่นใน
โลก แต่บ้านที่เขาอาศัยอยู่ ตอนนี้แต่ละคนปรารถนา
ที่มีบ้านหลังการตายของพ่อ แต่พ่อชอบ
เหมือนกัน และไม่รู้จะทำอะไร เขาไม่ได้ต้องการขาย
บ้าน เพราะมันเคยเป็นของบรรพบุรุษของเขา คนอื่นเขาอาจจะ
แบ่งเงินในหมู่พวกเขาในที่สุดเขาก็ได้วางแผนและเขา
พูดกับบุตรชายของเขา ไป ใน โลก และพยายามที่แต่ละคุณต้องเรียนรู้
การค้า และเมื่อเธอกลับมา เขาทำให้
ชิ้นเอกที่ดีที่สุดจะได้บ้าน "