Honduras became independent from Sp

Honduras became independent from Spain in 1821 and was for a time part of the First Mexican Empire until 1823 when it became part of the United Provinces of Central America federation. Since 1838, it has been an independent republic and held regular elections.

Comayagua was the capital of Honduras until 1880, when it moved to Tegucigalpa.

In the decades of 1840 and 1850 Honduras participated in several failed attempts to restore Central American unity, such as the Confederation of Central America (1842–1845), the covenant of Guatemala (1842), the Diet of Sonsonate (1846), the Diet of Nacaome (1847) and National Representation in Central America (1849–1852).

Although Honduras eventually adopted the name Republic of Honduras, the unionist ideal never waned, and Honduras was one of the Central American countries that pushed hardest for the policy of regional unity.

Since independence, nearly 300 small internal rebellions and civil wars have occurred in the country, including some changes of government.

Neoliberal policies favoring international trade and investment began in the 1870s, and soon foreign interests became involved first in shipping, especially tropical fruit (most notably bananas) from the north coast, and then in railway building. In 1888, a projected railroad line from the Caribbean coast to the capital, Tegucigalpa, ran out of money when it reached San Pedro Sula, resulting in its growth into the nation's main industrial center and second largest city.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฮอนดูรัสเป็นอิสระจากสเปนในปีค.ศ. และเป็นสำหรับเวลาส่วนหนึ่งของจักรวรรดิเม็กซิโกแรกจนเมื่อกลายเป็นส่วนหนึ่งของจังหวัดทั้งของสหพันธรัฐอเมริกากลาง 1823 ตั้งแต่ 1838 รายการ มันมีการเป็นสาธารณรัฐอิสระ และจัดเลือกตั้งทั่วไปComayagua เป็นเมืองหลวงของฮอนดูรัสจนเมื่อมันย้ายเตกูซิกัลปา 1880ในทศวรรษ 1840 และ 1850 ฮอนดูรัสได้เข้าร่วมในความพยายามล้มเหลวหลายครั้งเพื่อเรียกคืนความสามัคคีอเมริกากลาง เช่นสมาพันธ์ของอเมริกากลาง (1842 – 1845), พันธสัญญาของกัวเตมาลา (1842), การอาหารของจังหวัดซอนโซนา (1846), อาหารของ Nacaome (1847) และเป็นตัว แทนประเทศในอเมริกากลาง (1849 – ค.ศ. 1852 ก็)ฮอนดูรัสจนนำชื่อสาธารณรัฐฮอนดูรัส unionist เหมาะไม่ขี้ และฮอนดูรัสเป็นประเทศแถบอเมริกากลางที่ผลักดันยากที่สุดสำหรับนโยบายของภูมิภาคสามัคคีอย่างใดอย่างหนึ่งนี้ตั้งแต่อิสรภาพ เกือบ 300 ขนาดเล็กภายในฝ่ายและสงครามกลางเมืองจะเกิดขึ้นในประเทศ รวมทั้งการเปลี่ยนแปลงบางอย่างของรัฐบาลNeoliberal นโยบายนิยมการค้าและการลงทุนเริ่มต้นใน 1870s และผลประโยชน์ต่างชาติเร็ว ๆ นี้กลายเป็นเกี่ยวข้องแรกในผลไม้เขตร้อนโดยเฉพาะ จัดส่ง (โดยส่วนใหญ่กล้วย) จากฝั่งเหนือ และจากนั้น ในอาคารรถไฟ ใน 1888 เมืองหลวง เตกูซิกัลปา บรรทัดจากชายฝั่งแคริบเบียนคาดรถไฟวิ่งออกจากเงินเมื่อ San Pedro Sula ผลเจริญเติบโตเป็นศูนย์กลางอุตสาหกรรมและเมืองใหญ่อันดับสองของประเทศ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฮอนดูรัสกลายเป็นอิสระจากสเปนใน 1,821 และเป็นส่วนหนึ่งของช่วงเวลาแห่งแรกของจักรวรรดิเม็กซิกันจนกระทั่ง 1823 เมื่อมันกลายเป็นส่วนหนึ่งของจังหวัดในอเมริกากลางสภา ตั้งแต่ปี 1838 จะได้รับเป็นสาธารณรัฐอิสระและการเลือกตั้งปกติ. ยาเป็นเมืองหลวงของฮอนดูรัส 1880 จนกระทั่งเมื่อมันย้ายไปเตกูซิกัลปา. ในทศวรรษที่ 1840 และ 1850 ฮอนดูรัสมีส่วนร่วมในความพยายามที่ล้มเหลวหลายอย่างเพื่อเรียกคืนความสามัคคีอเมริกากลางเช่น สมาพันธ์อเมริกากลาง (1842-1845), พันธสัญญาของกัวเตมาลา (1842) ซึ่งเป็นอาหารของ Sonsonate (1846) ซึ่งเป็นอาหารของ Nacaome (1847) และเป็นตัวแทนแห่งชาติในอเมริกากลาง (1849-1852). แม้ว่าฮอนดูรัสในที่สุดก็นำมาใช้ ชื่อสาธารณรัฐฮอนดูรัสเหมาะสหภาพไม่เคยจางหายไปและฮอนดูรัสเป็นหนึ่งในประเทศอเมริกากลางที่ผลักดันที่ยากที่สุดในการกำหนดนโยบายของความสามัคคีในระดับภูมิภาค. นับตั้งแต่เป็นอิสระเกือบ 300 การก่อกบฏภายในขนาดเล็กและสงครามกลางเมืองที่เกิดขึ้นในประเทศรวมทั้งบาง การเปลี่ยนแปลงของรัฐบาล. นโยบายเสรีนิยมใหม่ที่นิยมการค้าระหว่างประเทศและการลงทุนเริ่มต้นขึ้นในยุค 1870 และเร็ว ๆ นี้ความสนใจจากต่างประเทศเป็นส่วนร่วมในการจัดส่งสินค้าครั้งแรกโดยเฉพาะอย่างยิ่งผลไม้เขตร้อน (ที่สุดกล้วย) จากชายฝั่งทางตอนเหนือและจากนั้นในการสร้างทางรถไฟ ในปี 1888 ซึ่งเป็นทางรถไฟสายโผล่ออกมาจากชายฝั่งทะเลแคริบเบียนไปยังเมืองหลวง, เตกูซิกัลปาวิ่งออกมาจากเงินเมื่อถึงซานเปโดรซูลาส่งผลในการเจริญเติบโตของมันเข้าไปในศูนย์อุตสาหกรรมของประเทศหลักและเมืองใหญ่อันดับสอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฮอนดูรัส แยกตัวจากสเปนใน 1821 และเป็นส่วนหนึ่งของจักรวรรดิเม็กซิกันแรกจนถึง 1823 เมื่อมันกลายเป็นส่วนหนึ่งของจังหวัดของสหพันธรัฐอเมริกากลาง ตั้งแต่ 1838 , มันเป็นสาธารณรัฐอิสระและจัดเลือกตั้งทั่วไปComayagua เป็นเมืองหลวงของฮอนดูรัสจนถึง 1880 เมื่อย้ายไปยังเตกูซิกัลปา .ในทศวรรษที่ 1840 1850 ฮอนดูรัสและมีส่วนร่วมในความพยายามล้มเหลวหลาย เพื่อฟื้นฟูความสามัคคีอเมริกากลาง เช่น สมาพันธ์ของอเมริกากลาง ( 1842 ) 1845 ) , พันธสัญญาแห่งสาธารณรัฐกัวเตมาลาในละตินอเมริกา ( 1842 ) อาหารของ el salvador . kgm ( 2389 ) , อาหารของ honduras . kgm ( 2390 ) และการเป็นตัวแทนในอเมริกากลาง ( 2392 ) แห่งชาติ 1852 )แม้ว่าในที่สุดประกาศใช้ชื่อฮอนดูรัสฮอนดูรัส , สหภาพเหมาะไม่ waned และฮอนดูรัส เป็นหนึ่งในประเทศที่ยากที่สุดสำหรับอเมริกากลางผลักดันนโยบายของความสามัคคีในระดับภูมิภาคตั้งแต่ความเป็นอิสระเกือบ 300 กบฏภายในขนาดเล็กและสงครามกลางเมืองที่เกิดขึ้นในประเทศ รวมถึงการเปลี่ยนแปลงบางอย่างของรัฐบาลneoliberal นโยบายส่งเสริมการค้าและการลงทุนระหว่างประเทศเริ่มขึ้นในคริสต์ทศวรรษ 1850 และในไม่ช้าประเทศกลายเป็นที่เกี่ยวข้องในการจัดส่ง โดยเฉพาะผลไม้เขตร้อน ( ส่วนใหญ่ยวดกล้วย ) จากชายฝั่งทางเหนือและจากนั้นในรถไฟอาคาร ใน 1888 คาดการณ์ทางรถไฟจากชายฝั่งแคริบเบียนให้ทุน , เตกูซิกัลปา , หมดเงินเมื่อมันมาถึง San Pedro Sula , ผลในการเจริญเติบโตในอุตสาหกรรมหลักของประเทศและศูนย์ที่สองที่ใหญ่ที่สุดในเมือง