Only one other study appears to hav

Only one other study appears to have examined the relationship
between dog walking and children's physical activity . Similar to our findings, Salmon et al. (2010) reported that 59%
of children aged 5–6 and 10–12 years who owned a dog walked their
dog . In support of our findings,
they also found that neither child-report frequency of dog walking/
week or ‘family dog walking’ was associated with increased
accelerometer-measured moderate-vigorous physical activity . Based on findings from adult studies, we hypothesized
that dogwalking rather than dog ownership per sewould be associated
with children's physical activity behaviors, however this was not
supported in terms of levels of weekly walking and physical activity.
Our findings differ to the handful of studies reporting positive associations
between dog ownership (vs. dog walking) and children's physical
activity . It
is possible that the measure of dog walking behavior used in our study
and by Salmon et al. (2010) was insufficient to detect differences in
overall levels of weekly walking and physical activity. It is also likely
that in children, dogwalking is not themain avenue throughwhich children
accumulate physical activity with their dog and active play in the
home and yard may be more common ways that they are active with
their dog

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ศึกษาอื่น ๆ เดียวเหมือน ได้ตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างการเดินของสุนัขและเด็กกิจกรรมทางกายภาพ เช่นเดียวกับผลการวิจัยของเรา ปลาแซลมอน et al. (2010) รายงานว่า 59%เด็กอายุ 5 – 6 และ 10 – 12 ปีที่เป็นเจ้าของ walked สุนัขของพวกเขาสุนัข สนับสนุนการค้นพบของเราพวกเขายังพบว่าความถี่ใดรายงานรองการเดินสุนัข /สัปดาห์หรือ 'สุนัขสำหรับครอบครัวที่เดิน' เกี่ยวข้องมีเพิ่มขึ้นตรวจวัดคึกคักปานกลางกิจกรรมทางกายภาพ ขึ้นอยู่กับผลการวิจัยจากการศึกษาผู้ใหญ่ เราตั้งสมมติฐานว่ามีการเชื่อมโยงที่เป็นเจ้าของ dogwalking มากกว่าสุนัขต่อ sewouldกับเด็กกิจกรรมทางกายภาพพฤติกรรม อย่างไรก็ตามนี้ไม่ได้ได้รับการสนับสนุนในระดับเดินประจำสัปดาห์และกิจกรรมทางกายภาพผลการวิจัยของเราแตกต่างกันไปหยิบศึกษารายงานความสัมพันธ์ของค่าบวกระหว่างความเป็นเจ้าของสุนัข (เทียบกับสุนัขเดิน) และทางกายภาพของเด็กกิจกรรมการ มันเป็นไปได้ว่า การวัดลักษณะการเดินของสุนัขใช้ในการศึกษาของเราโดยปลาแซลมอน et al. (2010) มีไม่เพียงพอเพื่อตรวจสอบความแตกต่างในระดับโดยรวมของเดินประจำสัปดาห์และกิจกรรมทางกายภาพ นอกจากนี้ยังมีแนวโน้มในเด็ก dogwalking ว่าไม่เด็ก throughwhich อเวนิว themainกิจกรรมทางกายภาพกับสุนัขของพวกเขาและเล่นงานสะสมบ้านและลานอาจเป็นวิธีทั่วไปที่ใช้กับสุนัขของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เพียงคนเดียวการศึกษาอื่นที่ดูเหมือนจะมีการตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างเดินสุนัขและการออกกำลังกายของเด็ก
คล้ายกับการค้นพบของเรา, ปลาแซลมอน, et al (2010) รายงานว่า 59%
ของเด็กอายุ 5-6 และ 10-12
ปีซึ่งเป็นเจ้าของสุนัขของพวกเขาเดินสุนัข ในการสนับสนุนของการค้นพบของเราพวกเขายังพบว่าทั้งความถี่เด็กรายงานของสุนัขเดิน / สัปดาห์หรือ 'สุนัขของครอบครัวเดิน' มีความสัมพันธ์กับการเพิ่มขึ้นaccelerometer วัดการออกกำลังกายระดับปานกลางแข็งแรง จากผลการวิจัยจากการศึกษาผู้ใหญ่เราตั้งสมมติฐานว่า dogwalking มากกว่าเจ้าของสุนัขต่อ sewould จะเกี่ยวข้องกับเด็กของพฤติกรรมการออกกำลังกายอย่างไรก็ตามเรื่องนี้ไม่ได้รับการสนับสนุนในแง่ของระดับของการเดินทุกสัปดาห์และการออกกำลังกาย. ค้นพบของเราแตกต่างกันไปหยิบของการศึกษารายงาน ความสัมพันธ์ที่ดีระหว่างเจ้าของสุนัข(เทียบกับเดินสุนัข) และทางกายภาพของเด็กกิจกรรม มันเป็นไปได้ว่ามาตรการของพฤติกรรมเดินสุนัขที่ใช้ในการศึกษาของเราและปลาแซลมอน, et al (2010) ไม่เพียงพอในการตรวจสอบความแตกต่างในระดับภาพรวมของการเดินทุกสัปดาห์และการออกกำลังกาย นอกจากนี้ยังมีแนวโน้มว่าในเด็ก dogwalking ไม่ได้เป็นถนน themain throughwhich เด็กสะสมการออกกำลังกายกับสุนัขและการเล่นที่ใช้งานของพวกเขาในบ้านและลานอาจจะเป็นวิธีที่พบว่าพวกเขามีการใช้งานกับสุนัขของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นอกจากการศึกษาจะปรากฏให้มีการตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างเดิน
สุนัขและกิจกรรมทางกายของเด็ก คล้ายกับการค้นพบของเรา , ปลาแซลมอน et al . ( 2553 ) รายงานที่ 59 %
เด็กอายุ 5 – 6 และ 10 – 12 ปี ที่เป็นเจ้าของสุนัขเดินสุนัขของพวกเขา

ในการสนับสนุนของการค้นพบของเรา
นอกจากนี้ยังพบว่าเด็กและรายงานความถี่ของการเดิน /
สุนัขสัปดาห์ หรือ ' ' เป็นสุนัขในครอบครัวเดินเกี่ยวข้องกับการเพิ่มกิจกรรมทางกายปานกลาง
accelerometer วัดแรง . ผลจากการศึกษาผู้ใหญ่ เราตั้งสมมุติฐาน
ที่ dogwalking มากกว่าเจ้าของสุนัขต่อ sewould เกี่ยวข้อง
กับเด็กกิจกรรมทางกาย พฤติกรรม อย่างไรก็ตามนี้ไม่ได้
สนับสนุนในแง่ของระดับของรายสัปดาห์ การเดิน และกิจกรรมทางกาย
การค้นพบของเราแตกต่างกับกำมือของการศึกษารายงาน
สมาคมบวกระหว่างเจ้าของสุนัขและสุนัขเดิน ) และกิจกรรมทางกาย
เด็ก มัน
เป็นไปได้ว่ามาตรการของพฤติกรรมสุนัขเดินที่ใช้ในการศึกษาของเราและโดย
ปลาแซลมอน et al . ( 2010 ) คือไม่เพียงพอที่จะตรวจสอบความแตกต่างในระดับโดยรวมของทุกสัปดาห์
การเดิน และกิจกรรมทางกาย นอกจากนี้ยังมีโอกาส
ในเด็กdogwalking ไม่ใช่ปัจจัยหลัก Avenue
เด็ก throughwhich สะสมกิจกรรมทางกายกับสุนัข และใช้เล่นในบ้านและลานอาจ
วิธีทั่วไปที่พวกเขาจะใช้งานกับ
สุนัขของพวกเขา