April Fox is a dancer. She works fo

April Fox is a dancer. She works for the British Dance Company in Leeds. Her boss there is Maria Grant. One Monday morning, April arrives early. She sees Maria at the coffee machine. "I've got some good news,” says Maria.
There is an envelope in her hand. "Really? What is it?" April asks. Maria smiles. "Wait and see," she says
At ten o'clock the dancers are finishing their first class. Suddenly, Maria walks into the room. "Can I have a word with you all, please?" she says. "What's this about?" asks April's friend, Laura. "I don't know," April answers. The music stops. "I have a letter here from Moscow," says Maria. "The Russians want us to dance there next month."
Six weeks later, April is at Heathrow airport in London. "You're going to have a very good time," says her father. "Of course she is, George," says Mrs Fox. "Now, April, have you got everything? Ticket, passport, money ...?" April smiles. "Yes, Mum." She says goodbye to her parents. Then she sees Laura and Maria. "Come on," says Laura. "It's time to go."
On the plane April and Laura talk about Moscow. They are both very happy. "I want to see everything," says Laura. "The Kremlin - Red Square - the Bolshoi... " "Me, too," says April, "and I want to meet lots of people." "Don't forget we're going there to work," says Maria with a smile.
In Moscow a bus takes the dancers to their hotel.
April and Laura's hotel room is on the second floor. Laura walks in and puts her bags down. "Great! - there's a TV," she says and turns it on. A man is reading the news. She pushes another button. Now there's a pop video. "Look, April," she says. "Russian rock and roll." But April is not listening. She is looking out of the window. "Moscow," she thinks. "I'm in Moscow."
Next day the dancers work very hard. Their dance for the festival, Green Oceans, is new and very difficult. They start at eight o'clock and finish at six. Then, after dinner, they go to the Bolshoi Theatre. "This is beautiful," says April. Laura sits down next to her. "It really is," she says. Then they watch the Russian dancers. They are all tall, strong, and very, very good.
The day after, April and Laura finish at three o'clock. They go to a cafe and drink Russian tea. Then Laura looks at her map of Moscow. "Where do you want to go? The Pushkin Museum's near here," she says. "OK – let's go there," says April. Then she looks at the people in the cafe. "I want to talk to them," she thinks. "But how? I can't speak Russian."
In a street near the museum there is a small market. "Oh Laura, look," says April. She can see some red and yellow boxes on a table. "Those are pretty." "They're music boxes," says a young man with glasses. "You speak English!" says April. The boy smiles. "I'm studying it at university. My friend Nikolai and I only work here at weekends."
April and Laura talk to the boys for a long time. Sasha - the one with glasses - speaks English very well. Nikolai only speaks a little.
After twenty minutes, Sasha has an idea. "Listen," he says. "We're going to the country tomorrow for a week's holiday. Some friends are going with us. Do you want to come for the day? It's not very far."
Next morning, Sasha and Nikolai arrive at the girls' hotel in their fathers' cars. There are three other people with them - Lara, Igor and Sonya. They all drive to a lake near Moscow. Everyone is laughing and talking. At the lake they have lunch. After that Nikolai plays his guitar and sings Russian songs. April listens to him.
There is a boat beside the lake. Late in the afternoon, April and Nikolai go out in it. Nikolai looks at April and smiles. April smiles, too. "It's very beautiful here," she says. Nikolai looks into her eyes. "Yes," he says. "Beautiful. And you are ... beautiful ... too. I think I ... "
"April!" Laura shouts. "Come on. It's time to go!"
Back in Moscow there is a lot to do. All the dancers work very hard and have no free time.
April is tired. Sad, too. She wants to see Nikolai again.
"But how?" she thinks. "Where? When? He's in the country and I'm here in Moscow."
Then, the British Dance Company's big night arrives.
"Good luck, everyone," says Maria.
The evening goes very fast. April only thinks about one thing - Green Oceans.
But then, two hours later, the music stops. She stands under a white light. Laura and all the other dancers are beside her. Everyone in the theatre is throwing flowers. "I think they like us," says Laura. There is a sad smile on April's face. "Yes," she says. "I think they do."
Twenty-four hours later, all the British dancers are at Moscow airport. "Now I'm never going to see Nikolai again," thinks April. "And I can't write to him. I don't know his add ... "
Then someone says her name. She turns. It's Nikolai! "The plane's leaving," says Maria Grant. April looks at Nikolai. He gives her a parcel and walks away.
On the plane. April sits next to Laura. Her eyes are wet. She opens the parcel. "Oh, look," says Laura. "It's one of those music boxes - the ones in the marke

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สุนัขจิ้งจอกเมษายนเป็นนักเต้น เธอทำงานสำหรับ บริษัทเต้นรำชาวอังกฤษในลีดส์ เจ้านายของเธอเป็น Grant มาเรีย เช้าวันหนึ่งในวันจันทร์ เมษายนมาถึงก่อน เธอเห็นมาเรียที่เครื่องชงกาแฟ "ฉันมีบางข่าวที่ดี มาเรียกล่าวมีซองจดหมายในมือของเธอ "จริง ๆ มันคืออะไร" เมษายนขอให้ รอยยิ้ม Maria "รอ และดู เธอกล่าวที่สิบนาฬิกา นักเต้นจะจบเรียนครั้งแรกของพวกเขา ทันใดนั้น มาเรียเดินเข้ามาห้อง "ได้คำกับคุณทั้งหมด โปรดไหม" เธอกล่าว คืออะไรนี้เกี่ยวกับ "ถามเพื่อนของเมษายน ลอรา "ฉันไม่รู้ เมษายนคำตอบ เพลงหยุด "ฉันมีจดหมายนี่จากมอสโก มาเรียกล่าว "รัสเซียต้องเราเต้นมีเดือนถัดไป"หกสัปดาห์ภายหลัง เมษายนอยู่ที่สนามบินฮีทโธรว์ในลอนดอน "คุณจะมีช่วงเวลาดี กล่าวว่า พ่อของเธอ "แน่นอนเธอคือ จอร์จ นางสุนัขจิ้งจอกกล่าว "ตอนนี้ เมษายน คุณมีทุกอย่าง ตั๋ว หนังสือ เงิน..." เมษายนยิ้ม "ใช่ แม่" เธอบอกลาพ่อแม่ของเธอ แล้ว เธอเห็นลอร่าและมาเรีย "มา กล่าวว่า ลอร่า "มันเป็นเวลาที่จะไป"บนเครื่องบินเมษายนและลอร่าพูดคุยเกี่ยวกับมอสโก พวกเขามีทั้งความสุขมาก "อยากเห็นทุกอย่าง ลอร่ากล่าว "เครมลิน -จัตุรัสแดง - Bolshoi... "เมษายนกล่าว"ฉัน เกินไป "และต้องการพบปะผู้คนมากมาย" "อย่าลืมเราจะมีการทำงาน กล่าวว่า มาเรีย ด้วยรอยยิ้มรถบัสใช้นักเต้นไปยังโรงแรมในมอสโกเมษายนและของ Laura ห้องอยู่บนชั้นสอง ลอร่าเดินใน และทำให้กระเป๋าของเธอลง "ดี -มีทีวี, "เธอกล่าว และจะเปิด คนกำลังอ่านข่าว เธอผลักดันปุ่มอื่น ตอนนี้ มีวิดีโอป๊อป "ดู เมษายน เธอกล่าว "รัสเซียร็อกแอนด์โรล" แต่เมษายนจะไม่ฟัง เธอกำลังมองจากหน้าต่าง "มอสโก ที่เธอคิด "ฉันในมอสโก"วันถัดไปที่นักเต้นที่ทำงานหนักมาก เต้นรำของพวกเขาสำหรับเทศกาล เขียวทะเล มีใหม่ และยากมาก พวกเขาเริ่มต้นที่แปดนาฬิกา และจบที่หก แล้ว หลังอาหาร พวกเขาไปที่โรงละครบอลชอย "นี่คือความสวยงาม เมษายนกล่าว ลอร่านั่งลงข้าง ๆ เธอ "จริง ๆ มันเป็น เธอกล่าว แล้ว พวกเขาดูนักเต้นชาวรัสเซีย มีทั้งหมดสูง แข็งแรง มาก มากดี และหลังจาก เมษายนและลอร่าจบวันที่สามนาฬิกา พวกเขาไปยังคาเฟ่ และดื่มชารัสเซีย แล้ว ลอร่าดูในแผนที่ของเธอของมอสโก "ที่คุณต้องการไปหรือไม่ ของพิพิธภัณฑ์พุชกินใกล้ที่นี่ เธอกล่าว "OK – ขอไปมี เมษายนกล่าว แล้ว เธอดูคนในคาเฟ่ เธอคิดว่า "ฉันต้องการพูดคุยกับพวกเขา "แต่อย่างไร ฉันไม่สามารถพูดภาษารัสเซีย"ถนนใกล้กับพิพิธภัณฑ์มีตลาดขนาดเล็ก "โอ้ ลอร่า ดู, " กล่าวว่า เมษายนนี้ เธอสามารถมองเห็นกล่องบางสีแดง และเหลืองบนโต๊ะ "คนจะสวย" "พวกเขาทำกล่องดนตรี กล่าวว่า กับแว่นตา "คุณพูดภาษาอังกฤษ" เมษายนกล่าว รอยยิ้มเด็ก "ฉันเรียนมันที่มหาวิทยาลัย นิโคไลเพื่อนของฉันและฉันเพียงได้ที่นี่สุดสัปดาห์"เมษายนและลอร่าพูดคุยกับเด็กผู้ชายเป็นเวลานาน เทนนิส -หนึ่งกับแว่นตา - พูดภาษาอังกฤษดี นิโคไลเพียงพูดเล็กน้อยหลังจากยี่สิบนาที ซาช่ามีความคิด "ฟัง เขากล่าว "เรากำลังจะไปประเทศพรุ่งนี้วันหยุดของสัปดาห์ เพื่อนบางคนจะไปกับเรา คุณต้องการมาเที่ยว มันไม่ไกลมาก"เช้าวันถัดไป ซาช่าและนิโคไลมาที่เด็กผู้หญิงในรถของพ่อของพวกเขา มีสามคนกับพวกเขา - Lara อิกอร์ และซอนยา พวกเขาทั้งหมดขับรถไปทะเลสาบใกล้กรุงมอสโก ทุกคนจะหัวเราะ และพูดคุย ที่ทะเลสาบ มีอาหารกลางวัน หลังจากนั้น นิโคไลเล่นกีต้าร์ของเขา และร้องเพลงที่รัสเซีย เมษายนฟังเขามีเรือทะเลสาบ ในช่วงบ่าย ช่วงปลายเดือนเมษายนและนิโคไลออกไปในนั้น นิโคไลมีลักษณะที่เมษายนและรอยยิ้ม เมษายนยิ้ม เกินไป "สวยงามมากนี่เป็น เธอกล่าว นิโคไลมองเข้าไปในดวงตาของเธอ "Yes เขากล่าว "สวยงาม และคุณ...สวย...เกินไป ผมคิดว่า ผม... ""เมษายน" ลอร่า shouts "โธ่ มันเป็นเวลาที่จะไป"มากที่จะทำได้ในมอสโก นักเต้นทั้งหมดทำงานอย่างหนัก และมีเวลาฟรีเมษายนจะเหนื่อย เศร้า เกินไป อยากดูนิโคไลอีกครั้งเธอคิดว่า "แต่อย่างไร" "ที่ เมื่อ เขาอยู่ในประเทศ และผมอยู่ในมอสโก"แล้ว อังกฤษเต้น บริษัทฯ ใหญ่คืนมา"โชคดี ทุกคน, " กล่าวว่า มาเรียตอนเย็นไปอย่างรวดเร็ว เมษายนเท่านั้นคิดเกี่ยวกับสิ่งหนึ่ง - มหาสมุทรสีเขียวแต่แล้ว สองชั่วโมงต่อมา เพลงหยุด เธอยืนอยู่ภายใต้แสงสีขาว ลอร่าและเต้นอื่น ๆ อยู่ข้างเธอ ทุกคนในโรงละครจะโยนดอกไม้ "ผมคิดว่า พวกเขาชอบเรา ลอร่ากล่าว มีรอยยิ้มที่เศร้าบนใบหน้าของเมษายน "Yes เธอกล่าว "ผมคิดว่า พวกเขาทำ"ยี่สิบสี่ชั่วโมงต่อมา นักเต้นชาวอังกฤษทั้งหมดอยู่ที่มอสโคว "ตอนนี้ฉันไม่เคยจะเห็นนิโคไลอีก คิดเมษายน "และฉันไม่สามารถเขียนให้เขา ไม่รู้เขาเพิ่ม... "แล้วมีคนว่า เธอชื่อ เธอเป็น นิโคไลเป็น "เครื่องบินของทิ้ง มาเรีย Grant กล่าว เมษายนมีลักษณะที่นิโคไล เขาช่วยพัสดุ และเดินออกไปบนเครื่องบิน เมษายนอยู่ใกล้กับลอร่า ดวงตาของเธอจะเปียก เธอเปิดพัสดุ "โอ้ ดู ลอร่ากล่าว "เป็นหนึ่งในนั้นกล่องเพลง - ในการ marke

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมษายนฟ็อกซ์เป็นนักเต้น เธอทำงานให้กับ บริษัท เต้นรำอังกฤษในลีดส์ เจ้านายของเธอมีมาเรียแกรนท์ เช้าวันหนึ่งจันทร์เมษายนถึงต้น เธอเห็นมาเรียที่เครื่องชงกาแฟ "ฉันมีบางข่าวที่ดี" มาเรียกล่าวว่า.
มีซองจดหมายในมือของเธอ. "จริงเหรอ? มันคืออะไร? "ถามเมษายน. มาเรียยิ้ม." รอดู "เธอกล่าว
ในตอน 10:00 นักเต้นจะจบชั้นแรกของพวกเขา. ทันใดนั้นมาเรียเดินเข้ามาในห้อง." ฉันสามารถมีคำกับทุกท่าน โปรด? "เธอกล่าว." มีอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้? "ถามเพื่อนเมษายนลอร่า." ผมไม่ทราบว่า "คำตอบเมษายน. เพลงหยุด." ผมมีจดหมายนี่จากกรุงมอสโกกล่าวว่า "มาเรีย". รัสเซียต้องการ เรามีการเต้นในเดือนถัดไป. "
หกสัปดาห์ต่อมาเดือนเมษายนที่สนามบินฮีทโทรว์ในกรุงลอนดอน." คุณกำลังจะมีช่วงเวลาที่ดีมาก "พ่อของเธอบอกว่า." แน่นอนเธอเป็นจอร์จ "นางฟ็อกซ์กล่าวว่า "ตอนนี้, เมษายน, คุณมีทุกอย่าง? ตั๋ว, หนังสือเดินทาง, เงิน ... ? "รอยยิ้มเมษายน." ใช่แม่. "เธอบอกลาพ่อแม่ของเธอ. แล้วเธอเห็นลอร่าและมาเรีย." Come on, "ลอร่ากล่าวว่า." มันถึงเวลาที่จะไป. "
ใน .. เครื่องบินเดือนเมษายนและลอร่าพูดคุยเกี่ยวกับมอสโกพวกเขาทั้งสองมีความสุขมาก "ผมต้องการที่จะเห็นทุกอย่าง" ลอร่ากล่าวว่า "การเครมลิน - จัตุรัสแดง - The Bolshoi ... ". "ผมเช่นกัน" เมษายนกล่าวว่า "และฉัน ต้องการที่จะพบผู้คนจำนวนมาก. "" อย่าลืมว่าเรากำลังจะมีการทำงาน "มาเรียกล่าวด้วยรอยยิ้ม.
ในมอสโกประจำทางใช้เวลานักเต้นไปยังโรงแรมของพวกเขา.
เดือนเมษายนและลอร่าห้องพักที่โรงแรมตั้งอยู่บนชั้นที่สอง ลอร่าเดินเข้ามาและทำให้กระเป๋าของเธอลง. "Great! - มีทีวี "เธอกล่าวและเปลี่ยนมันเกี่ยวกับผู้ชายคนหนึ่งกำลังอ่านข่าวเธอผลักดันปุ่มอื่นตอนนี้มีวิดีโอป๊อป...." ดู, เมษายน, "เธอกล่าว." ร็อครัสเซียและม้วน " แต่เดือนเมษายน. ไม่ได้ฟัง. เธอกำลังมองออกไปนอกหน้าต่าง. "มอสโก" เธอคิดว่า. "ผมอยู่ในมอสโก."
วันถัดไปเต้นทำงานหนักมาก. เต้นรำของพวกเขาสำหรับเทศกาลสีเขียวมหาสมุทรใหม่และยากมาก. พวกเขา เริ่มต้นที่ 8:00 และสิ้นสุดที่หก. แล้วหลังอาหารเย็นพวกเขาไปที่โรงละครบอลชอย. "นี่คือความสวยงาม" says เมษายน. ลอร่านั่งลงข้าง ๆ เธอ. "มันคือเรื่องจริง" เธอกล่าว. จากนั้นพวกเขา ดูนักเต้นระบำรัสเซีย. พวกเขามีความสูงที่แข็งแกร่งและมากดีมากเลย.
วันรุ่งขึ้นหลังจากเดือนเมษายนและลอร่าสิ้นสุดที่ 03:00. พวกเขาไปที่ร้านกาแฟและเครื่องดื่มชารัสเซีย. แล้วลอร่ามีลักษณะที่แผนที่ของเธอจากกรุงมอสโก . "คุณอยากไปที่ไหน? พิพิธภัณฑ์พุชกินใกล้ที่นี่ "เธอกล่าว." OK - ขอไปที่นั่น "เมษายนกล่าวว่าจากนั้นเธอก็มีลักษณะที่คนในร้านกาแฟที่.." ฉันต้องการที่จะพูดคุยกับพวกเขา "เธอคิดว่า." แต่อย่างไร ฉันไม่สามารถพูดภาษารัสเซีย. "
ในสถานที่ที่อยู่ใกล้กับพิพิธภัณฑ์มีตลาดขนาดเล็ก." โอ้ลอร่าดู "เมษายนกล่าวว่า. เธอสามารถเห็นกล่องสีแดงและสีเหลืองบางบนโต๊ะ." เหล่านี้จะสวย. "" พวกเขา กำลังกล่องเพลง "พูดว่าชายหนุ่มคนหนึ่งที่สวมแว่น." คุณพูดภาษาอังกฤษ! "เมษายนกล่าวว่า. เด็กชายยิ้ม." ฉันกำลังศึกษาอยู่ที่มหาวิทยาลัยมัน เพื่อนของนิโคไลของฉันและฉันจะทำงานเฉพาะที่นี่ที่วันหยุดสุดสัปดาห์ ".
เดือนเมษายนและลอร่าพูดคุยกับเด็ก ๆ เป็นเวลานาน Sasha -. หนึ่งกับแว่นตา -.. พูดภาษาอังกฤษได้เป็นอย่างดีนิโคไลเพียง แต่พูดเล็ก ๆ น้อย ๆ
หลังจากยี่สิบนาที Sasha มีความคิด . "ฟัง" เขากล่าว. "เรากำลังจะไปยังประเทศในวันพรุ่งนี้สำหรับวันหยุดสัปดาห์ เพื่อนบางคนจะไปกับเรา คุณต้องการที่จะมาสำหรับวัน? มันไม่ได้ไกลมาก ".
ในเช้าวันถัดไป, Sasha และนิโคไลมาถึงที่ 'โรงแรมในบรรพบุรุษของเขาสาวคันมีสามคนอื่น ๆ ที่มีพวกเขา -... ลาร่า, อิกอร์และ Sonya พวกเขาขับรถทั้งหมดไปที่ทะเลสาบใกล้มอสโกทุกคนหัวเราะ และพูดคุย. ที่ทะเลสาบที่พวกเขาได้รับประทานอาหารกลางวัน. หลังจากนั้นนิโคไลเล่นกีตาร์ของเขาและร้องเพลงรัสเซีย. เมษายนฟังเขา.
มีเรือข้างทะเลสาบเป็น. ปลายในช่วงบ่ายเมษายนและวลาดิมีออกไปอยู่ในนั้น. วลาดิมีลักษณะที่ เดือนเมษายนและรอยยิ้ม. ยิ้มเมษายนด้วย. "มันสวยงามมากที่นี่" เธอกล่าว. วลาดิมีลักษณะเป็นตาของเธอ. "ใช่" เขากล่าว. "สวย และคุณจะ ... สวยงาม ... เกินไป ฉันคิดว่าฉัน ... "
" เดือนเมษายน! "ลอร่าตะโกน." Come on มันถึงเวลาที่จะไป! "
ย้อนกลับไปในกรุงมอสโกมีจำนวนมากที่จะทำ. นักเต้นทุกคนทำงานหนักมากและไม่มีเวลาว่าง.
เมษายนเป็นเหนื่อย. เศร้าเกินไป. เธอต้องการที่จะเห็นนิโคไลอีกครั้ง.
" แต่อย่างไร "เธอคิดว่า . "ที่ไหน? เมื่อ? เขาอยู่ในประเทศและฉันที่นี่ในมอสโก ".
จากนั้นเต้นรำ บริษัท ฯ อังกฤษคืนใหญ่มาถึง.
" ขอให้โชคดีทุกคน "มาเรียกล่าวว่า.
ตอนเย็นไปอย่างรวดเร็วเมษายนเท่านั้นคิดเกี่ยวกับสิ่งหนึ่ง -.. กรีนมหาสมุทร
แต่ แล้วสองชั่วโมงต่อมาเพลงหยุด. เธอยืนอยู่ภายใต้แสงสีขาว. ลอร่าและนักเต้นอื่น ๆ ข้างๆเธอ. ทุกคนในโรงละครมีการขว้างปาดอกไม้. "ผมคิดว่าพวกเขาชอบเรา" ลอร่ากล่าวว่า. มีเศร้า รอยยิ้มบนใบหน้าของเดือนเมษายน. "ใช่" เธอกล่าว. "ผมคิดว่าพวกเขาทำ."
ยี่สิบสี่ชั่วโมงต่อมาทั้งหมดนักเต้นอังกฤษที่สนามบินมอสโก. "ตอนนี้ฉันไม่เคยไปดูนิโคไลอีกครั้ง" คิดเมษายน "และผมก็ไม่สามารถเขียนถึงเขา ผมไม่ทราบว่าการเพิ่มของเขา ... "
แล้วมีคนบอกว่าชื่อของเธอ. เธอหัน. ก็ลาดิ!" ทิ้งเครื่องบิน, "มาเรียแกรนท์กล่าวว่า. เมษายนลักษณะที่นิโคไล. เขาทำให้เธอพัสดุและเดินออกไป.
บนเครื่องบิน .... เมษายนนั่งถัดจากลอร่าดวงตาของเธอเปียกเธอเปิดพัสดุ "โอ้ดูกล่าวว่า" ลอร่า "มันเป็นหนึ่งของกล่องเพลงเหล่านั้น -. คนใน marke ที่