AbstractPneumonia is a prevalent ca

Abstract
Pneumonia is a prevalent cause of death in care home resident. Dysphagia is a significant risk factor of aspiration pneumonia. The purpose of current study was to screen for risk of aspiration in care home resident in the Netherlands and assess potential risk factor of aspiration. Five experienced speech-language therapists assessed 203 care home residents (115 primarily physically disabled, 88 primarily cognitively impaired) 60 and older in the first week after admission to a care home. In 43 (21.2%) residents, speech-language therapists assessed risk of aspiration and found no significant difference between physically disabled (26.1%) and cognitively impaired (14.8%) residents. After multivariate logistic regression analysis, the final prediction model for risk of aspiration showed Parkinson's disease as a significant factor (odds ratio = 5.11; 95% confidence interval [1.49, 17.52]) . The authors therefore conclude that risk of aspiration is a relevant care problem among Dutch care home residents and requires further assessment.
About the authors
Dr. van der Maarel-Wierink is Research Associate, Dr. van der Putten is Research
Associate, Dr. De Visschere is Professor and Chair, Dr. de Baat is Professor Emeritus, and
Dr. Schols is Professor and Chair, BENECOMO, Flemish-Netherlands Geriatric Oral Research
Group, Ghent, Belgium/Nijmegen, The Netherlands; Dr. van der Maarel-Wierink
is Research Associate, Dr. van der Putten is Research Associate, and Dr. de Baat is Professor
Emeritus, Department of Oral Function and Prosthetic Dentistry, Radboud University
Nijmegen Medical Centre, Nijmegen, The Netherlands; Dr. van der Putten is Research Associate,
Birkhoven Care-estate, Amersfoort, The Netherlands; Dr. De Visschere is Professor
and Chair, Department of Community Dentistry and Oral Public Health, Ghent University,
Ghent, Belgium; Dr. Bronkhorst is Research Associate, Department of Preventive
and Restorative Dentistry, Radboud University Nijmegen Medical Centre, Nijmegen,
The Netherlands; and Dr. Schols is Professor, Caphri/Department General Practice and
Department Health Services Research, Maastricht University, The Netherlands. Dr. van
der Maarel-Wierink is also Research Associate, Department for Dental Fear, Disabilities,
and Geriatrics, Center for Special Care Dentistry, Amsterdam, The Netherlands.
The authors have disclosed no potential conflicts of interest, financial or otherwise.
The authors thank Mrs. G.S. Hertogs, Mrs. L.J.M. Daemen, Mrs. B.P.M. Swelsen, Mrs. S.
Ubben, and Mrs. E.F.A. Hamers, the speech-language therapists of the care home organization
Vivre, for their important contribution to the study.
Address correspondence to Claar D. van der Maarel-Wierink, DDS, PhD, Research
Associate, Radboud University Nijmegen Medical Centre, P.O. Box 9101, 6500 HB
Nijmegen, The Netherlands; e-mail: [e-mail].
Received: October 7, 2013
Accepted: June 3, 2014
Posted: August 19, 2014
doi:10.3928/00989134-20140807-99
Dysphagia refers to the difficulty or discomfort experienced during the progression of the alimentary bolus from the oral cavity to the stomach (Rofes et al., 2011). In a systematic literature review,dysphagia proved to be a prominent risk factor for aspiration pneumonia in frail older adults (van der MaarelWierink,Vanobbergen, Bronkhorst,Schols, & de Baat, 2011). Aspiration pneumonia causes high hospitalization rates, morbidity, and often death in frail older adults (Welte, Torres, & Nathawani, 2012).Therefore, risk factors of aspiration pneumonia, such as dysphagia, should be eliminated in cases of frail older adults whenever possible.
A retrospective data analysis of the Dutch National Prevalence Survey of Care Problems (LPZ), which contained data on 8,119 care home residents 65 and older, showed that the prevalence rate of dysphagia in care home residents in the Netherlands was 9% (van der Maarel-Wierink et al., 2014). However, in the LPZ study, dysphagia was assessed subjectively by interviewing the residents on swallowing problems they experienced. A video fluoroscopic swallowing test is the most reliable method of investigating dysphagia (Logemann & Larsen, 2012). Because video fluoroscopy is rarely feasible with care home residents, a clinical examination by a speech-language therapist may be the optimum method for screening aspiration risk in care home residents. Actual prevalence or incidence figures of dysphagia in fail older adults in general, as well as in care homes, are scarce (Kayser Jones & Pengilly, 1999;Langmore et al., 1998; Lin, Wu, Chen, Wang, & Chen, 2002).
After multivariate backward stepwise regression analysis, the retrospective data analysis of the LPZ revealed eight significant variables associated with dysphagia: (a) age; (b) Care Dependency Scale score; (c) malnutrition; (d) comorbidity; and the disease clusters (e) dementia ; (f) nervous system disorder ; (g)cardiovascular disease; and (h) cerebrovascular disease/hemiparesis.
In addition, the aforementioned systematic literature review assessing risk factors of aspiration pneumonia showed evidence that the use of antipsychotic drugs and proton pump inhibitors are significant risk factors, whereas the use of angiotensin-converting enzyme (ACE) inhibitors is significant protective factors. It was suggested that dysphagia might explain the relation between the use of these medications and the onset of aspiration pneumonia; antipsychotic agents can cause poor swallowing function, and proton pump inhibitors influence gastric acidity but also reduce acidity of the upper aerodigestive tract, thus resulting in increased bacterial colonization and high bacterial load with aspiration due to dysphagia. The preventive effect of ACE inhibitors is most likely caused by increased substance P concentration, resulting in an improved cough reflex.
Care homes in Netherlands have separate wards for residents with primarily cognitive dysfunction. The most frequent medical diagnoses registered in physically disabled residents are cerebrovascular diseases and other neurological diseases, status post-hip fracture surgery and other locomotor disabilities, and malignancies. More than 85% of cognitively impaired resident have dementia.
The first objective of the current study was to screen for the risk of aspiration in primarily physically disabled and primarily cognitively impaired care home residents in the Netherlands determined by speech language therapists. The second objective was to assess potential associations of risk of aspiration with Parkinson’s disease, and dementia, as well as with the use of antipsychotic drugs, proton pump inhibitors, and ACE inhibitors.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทคัดย่อปอดบวมเป็นสาเหตุของการเสียชีวิตในการดูแลบ้านอาศัยแพร่หลาย Dysphagia จะเป็นปัจจัยเสี่ยงสำคัญของโรคความใฝ่ฝัน วัตถุประสงค์ของการศึกษาปัจจุบันมีจอภาพสำหรับความเสี่ยงของความใฝ่ฝันในการดูแลบ้านอาศัยในเนเธอร์แลนด์ และประเมินปัจจัยเสี่ยงที่อาจเกิดขึ้นของความใฝ่ฝัน นักบำบัดที่มีประสบการณ์พูดภาษา 5 ประเมิน 203 ดูแลอาศัยอยู่ในบ้าน (115 ปิดการใช้งานจริงเป็นหลัก หลัก cognitively ผู้พิการทาง 88) 60 และมากกว่าในสัปดาห์แรกหลังจากเข้าบ้านดูแล ใน 43 (21.2%) คน นักบำบัดการพูดภาษาประเมินความเสี่ยงของความใฝ่ฝัน และพบไม่แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างร่างกายพิการ (26.1%) และพิการ cognitively คน (14.8%) หลังจากการวิเคราะห์ตัวแปรพหุการถดถอยโลจิสติก รุ่นสุดท้ายทำนายสำหรับความเสี่ยงของความใฝ่ฝันพบโรคเป็นปัจจัยสำคัญ (อัตราส่วนราคา = 5.11 ช่วงความเชื่อมั่น 95% [1.49, 17.52]) นอกจากนี้ผู้เขียนจึงสรุปว่า ความเสี่ยงของความใฝ่ฝันเป็นปัญหาที่เกี่ยวข้องดูแลผู้อาศัยอยู่ในบ้านดูแลดัตช์ และต้องประเมินเพิ่มเติมเกี่ยวกับผู้เขียนดร. van der Maarel-Wierink เป็นการเชื่อมโยง งานวิจัย วิจัยคือดร. van der Puttenรศ ดร.เด Visschere เป็นศาสตราจารย์และเก้าอี้ Baat เดอดร.เป็นศาสตราจารย์กิตติคุณ และดร. Schols เป็นอาจารย์ และเก้าอี้ BENECOMO วิจัยปาก Geriatric เวสต์เฟลมิช-เนเธอร์แลนด์กลุ่ม เกนต์ เบลเยียม/แชมป์ เนเธอร์แลนด์ ดร. van der Maarel-Wierinkเชื่อมโยงงานวิจัย ดร. van der Putten คือ การเชื่อมโยง งานวิจัย และดร.เด Baat เป็นศาสตราจารย์กิตติคุณ ฟังก์ชันแผนกช่องปากและทันตกรรมเทียม มหาวิทยาลัย Radboudแชมป์ศูนย์การแพทย์ แชมป์ เนเธอร์แลนด์ ดร. van der Putten เป็นงานวิจัยเชื่อมโยงBirkhoven ดูแลนิคม Amersfoort เนเธอร์แลนด์ ดร.เด Visschere เป็นศาสตราจารย์และเก้าอี้ ทันตกรรมภาคชุมชน และปากสาธารณ สุข มหาวิทยาลัยเกนต์เกนต์ เบลเยียม ดร. Bronkhorst คือการ เชื่อมโยง งานวิจัย กรมป้องกันและทันตกรรมฟื้นฟู มหาวิทยาลัย Radboud แชมป์ศูนย์การแพทย์ แชมป์เนเธอร์แลนด์ ดร. Schols เป็น อาจารย์ เวชปฏิบัติทั่วไป Caphri/แผนก และแผนกสุขภาพบริการวิจัย มหาวิทยาลัยมาสทริชต์ เนเธอร์แลนด์ ดร.แวนder Maarel Wierink ยังได้เชื่อมโยง งานวิจัย แผนกสำหรับทันตกรรมความหวาดกลัว ความพิการการ Geriatrics ศูนย์พิเศษดูแลรักษาทันตกรรม อัมสเตอร์ดัม เนเธอร์แลนด์ผู้เขียนได้เปิดเผยไม่มีศักยภาพมาส การเงิน หรืออื่นใดผู้เขียนขอขอบคุณนาง G.S. Hertogs นาง L.J.M. Daemen นาง B.P.M. Swelsen, S. นางUbben และนาง E.F.A. Hamers บำบัดภาษาพูดขององค์กรดูแลบ้านVivre สำหรับสัดส่วนความสำคัญในการศึกษาที่อยู่ติดต่อ Claar D. van der Maarel-Wierink ทพ ดร. วิจัยเชื่อมโยง มหาวิทยาลัย Radboud แชมป์ศูนย์การแพทย์ ตู้ป.ณ. 9101, 6500 HBแชมป์ เนเธอร์แลนด์ อีเมล์: [e-mail]รับ: 7 ตุลาคม 2013ยอมรับ: 3 มิถุนายน 2014ลงรายการบัญชี: 19 สิงหาคม 2014doi:10.3928 / 00989134-20140807-99 อ้างถึงความยากลำบากหรือความรู้สึกไม่สบายมีประสบการณ์ระหว่างความก้าวหน้าของ bolus ก้อน dysphagia จากโพรงช่องปากกับกระเพาะอาหาร (Rofes et al., 2011) ในการการทบทวนวรรณกรรมระบบ dysphagia พิสูจน์เป็น ปัจจัยเสี่ยงโดดเด่นสำหรับโรคปณิธานในผู้ใหญ่เก่า frail (van der MaarelWierink, Vanobbergen, Bronkhorst, Schols และเดอ Baat, 2011) โรคปณิธานทำให้ราคาสูง ๑๐๐๐ morbidity และมักจะตายในผู้ใหญ่เก่า frail (Welte ทอร์เรส & Nathawani, 2012) ดังนั้น ควรตัดปัจจัยเสี่ยงของโรคความใฝ่ฝัน dysphagia เช่นในกรณีของผู้ใหญ่เก่า frail เมื่อใดก็ ตามที่เป็นไปได้การคาดการวิเคราะห์ข้อมูลของการดัตช์ชาติชุกสำรวจของดูแลปัญหา (LPZ), ซึ่งประกอบด้วยข้อมูลใน 8,119 ดูแลอาศัยอยู่ในบ้านเก่า และ 65 พบว่า อัตราชุกของ dysphagia ในอาศัยอยู่ในบ้านดูแลในเนเธอร์แลนด์ได้ 9% (van der Maarel Wierink et al., 2014) อย่างไรก็ตาม ในศึกษา LPZ, dysphagia ถูกประเมิน subjectively โดยสัมภาษณ์ข้อมูลส่วนตัวที่อาศัยอยู่ในปัญหากลืนพวกเขามีประสบการณ์การ ทดสอบ swallowing fluoroscopic วิดีโอเป็นวิธีเชื่อถือได้มากที่สุดของการตรวจสอบ dysphagia (Logemann & Larsen, 2012) เนื่องจากวิดีโอ fluoroscopy จะเป็นไปไม่ค่อย มีอาศัยอยู่ในบ้านดูแล ตรวจสอบทางคลินิก โดยนักบำบัดการพูดภาษาได้วิธีเหมาะสมสำหรับการตรวจคัดกรองความเสี่ยงความใฝ่ฝันในอาศัยอยู่ในบ้านดูแล ตัวเลขชุกหรืออุบัติการณ์ของ dysphagia ในผู้ใหญ่คนเก่าล้มเหลวจริงทั่วไป รวมทั้ง ในการดูแล บ้าน จะหายาก (Kayser Jones & Pengilly, 1999 Langmore และ al., 1998 หลิน วู เฉิน วัง และ Chen, 2002)หลังจากการวิเคราะห์ตัวแปรพหุถด stepwise ย้อนหลัง การวิเคราะห์ข้อมูลคาด LPZ เปิดเผย 8 ตัวแปรสำคัญเกี่ยวข้องกับ dysphagia: (a) อายุ (ข) การดูแลระดับอ้างอิงคะแนน (ค) ขาดสารอาหาร (d) comorbidity และโรคสมองเสื่อม (e) ที่คลัสเตอร์ (f) โรคระบบประสาท (g) โรค และ (h) cerebrovascular โรค/hemiparesisทบทวนวรรณกรรมดังกล่าวระบบการประเมินปัจจัยเสี่ยงของโรคความใฝ่ฝันที่ได้พบหลักฐานว่า การใช้ยา antipsychotic และโปรตอนปั๊ม inhibitors ได้ปัจจัยเสี่ยงที่สำคัญ การใช้พเตอร์แปลงเอนไซม์ (ACE) inhibitors เป็น ปัจจัยป้องกันสำคัญ เขาแนะนำ dysphagia ซึ่งอาจอธิบายความสัมพันธ์ระหว่างการใช้ยาเหล่านี้และเริ่มมีอาการของโรคความใฝ่ฝัน ตัวแทน antipsychotic ทำให้ฟังก์ชันกลืนยากจน และโปรตอนปั๊ม inhibitors มีผลว่าในกระเพาะอาหาร แต่ยัง ลดมีทางเดินด้านบน aerodigestive จึง เกิดสนามแบคทีเรียเพิ่มขึ้นและปริมาณแบคทีเรียสูงกับความใฝ่ฝันจาก dysphagia ผลการป้องกันของ ACE inhibitors ได้มักเกิดจากความเข้มข้นเพิ่มสาร P เกิดการสะท้อนไอดีขึ้นดูแลบ้านในประเทศเนเธอร์แลนด์มีเขตการปกครองแยกต่างหากสำหรับผู้อยู่อาศัยกับหลักรับรู้บกพร่อง วิเคราะห์ทางการแพทย์บ่อย ๆ ลงทะเบียนอาศัยอยู่ในร่างกายมีโรค cerebrovascular และอื่น ๆ โรคระบบประสาท ผ่าตัดกระดูกสะโพกหลังสถานะ และทุพพลภาพ locomotor และอื่น ๆ malignancies กว่า 85% ของอาศัย cognitively พิการสมองเสื่อมได้วัตถุประสงค์แรกของการศึกษาปัจจุบันถูกกับหน้าจอสำหรับความเสี่ยงของความใฝ่ฝันในอาศัยอยู่ในบ้านดูแลร่างกายเป็นหลัก และความหลัก cognitively เนเธอร์แลนด์ตามเสียงภาษานักบำบัด วัตถุประสงค์ที่สองคือการ ประเมินศักยภาพความสัมพันธ์ของความเสี่ยงของความใฝ่ฝัน กับโรคพาร์กินสัน สมองเสื่อม เช่น เดียว กับการ ใช้ยา antipsychotic โปรตอนปั๊ม inhibitors, ACE inhibitors

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทคัดย่อโรคปอดบวมเป็นสาเหตุของการเสียชีวิตที่แพร่หลายในการดูแลถิ่นที่อยู่ที่บ้าน กลืนลำบากเป็นปัจจัยเสี่ยงที่สำคัญของโรคปอดอักเสบ วัตถุประสงค์ของการศึกษาในปัจจุบันคือการคัดกรองความเสี่ยงของความทะเยอทะยานในถิ่นที่อยู่ในการดูแลบ้านในประเทศเนเธอร์แลนด์และประเมินปัจจัยเสี่ยงที่อาจเกิดขึ้นจากความทะเยอทะยาน ห้านักบำบัดการพูดภาษาที่มีประสบการณ์การประเมิน 203 ดูแลผู้อยู่อาศัยบ้าน (115 ส่วนใหญ่พิการทางร่างกาย 88 ส่วนใหญ่มีความบกพร่อง cognitively) 60 และผู้สูงอายุในสัปดาห์แรกหลังจากที่เข้ารับการดูแลที่บ้าน ในที่ 43 (21.2%) ประชาชนนักบำบัดการพูดภาษาการประเมินความเสี่ยงของความทะเยอทะยานและพบว่าไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างร่างกายพิการ (26.1%) และความบกพร่อง cognitively (14.8%) ที่อาศัยอยู่ใน หลังจากการวิเคราะห์การถดถอยโลจิสติกหลายตัวแปรแบบจำลองการคาดการณ์ขั้นสุดท้ายสำหรับความเสี่ยงของการแสดงให้เห็นความทะเยอทะยานของโรคพาร์กินสันเป็นปัจจัยที่สำคัญ (อัตราส่วนราคาต่อรอง = 5.11; 95% ช่วงความเชื่อมั่น [1.49, 17.52]) ผู้เขียนจึงสรุปได้ว่าความเสี่ยงของความทะเยอทะยานเป็นปัญหาที่เกี่ยวข้องดูแลในหมู่ประชาชนชาวดัตช์ดูแลบ้านและต้องมีการประเมินต่อไป. เกี่ยวกับผู้เขียนดร. แวนเดอร์ Maarel-Wierink เป็นผู้ร่วมงานวิจัยดรพัตเตฟานเดอร์คือการวิจัยรองดร. เดอ Visschere เป็นศาสตราจารย์และประธานดร. เดอ Baat เป็นศาสตราจารย์เกียรติคุณและดร. Schols เป็นศาสตราจารย์และเก้าอี้ BENECOMO ใน Flemish เนเธอร์แลนด์ช่องปากผู้สูงอายุวิจัยกลุ่มเกนท์เบลเยียม/ Nijmegen, เนเธอร์แลนด์; ดร. แวนเดอร์ Maarel-Wierink เป็นผู้ร่วมงานวิจัยดรพัตเตฟานเดอร์เป็นผู้ร่วมงานวิจัยและดร. เดอ Baat เป็นศาสตราจารย์กิตติคุณภาควิชาฟังก์ชั่นช่องปากและทันตกรรมประดิษฐ์, Radboud University Nijmegen ศูนย์การแพทย์ Nijmegen, เนเธอร์แลนด์; ดร. แวนเดอร์พัตเตนเป็นผู้ร่วมงานวิจัย, Birkhoven ดูแลอสังหาริมทรัพย์, Amersfoort, เนเธอร์แลนด์; ดร. เดอ Visschere เป็นศาสตราจารย์และหัวหน้าภาควิชาทันตกรรมชุมชนและช่องปากสาธารณสุขมหาวิทยาลัยGhent Ghent เบลเยียม; ดร. Bronkhorst เป็นผู้ร่วมงานวิจัยกรมป้องกันและทันตกรรมหัตถการ, Radboud University Nijmegen ศูนย์การแพทย์ Nijmegen, เนเธอร์แลนด์; และดร Schols เป็นศาสตราจารย์ Caphri / ภาควิชาเวชปฏิบัติทั่วไปและกรมอนามัยบริการงานวิจัยมหาวิทยาลัยMaastricht, เนเธอร์แลนด์ ดร. แวนเดอร์Maarel-Wierink ยังเป็นผู้ร่วมงานวิจัยภาควิชาทันตกรรมกลัวพิการและผู้สูงอายุศูนย์ทันตกรรมการดูแลพิเศษ, อัมสเตอร์ดัม, เนเธอร์แลนด์. ผู้เขียนได้เปิดเผยไม่มีขัดแย้งทางผลประโยชน์ทางการเงินหรืออื่น ๆ . ผู้เขียนขอขอบคุณ นาง GS Hertogs นาง LJM Daemen นาง BPM Swelsen นางเอสUbben และนาง EFA Hamers, นักบำบัดการพูดภาษาขององค์กรดูแลบ้านVivre สำหรับผลงานของพวกเขาที่สำคัญการศึกษา. ที่อยู่ในการติดต่อ Claar ดีแวนเดอร์ Maarel-Wierink, ท.บ. , PhD, วิจัยรองRadboud University Nijmegen ศูนย์การแพทย์, PO Box 9101, 6500 HB Nijmegen, เนเธอร์แลนด์; E-mail:. [e-mail] ที่ได้รับ: 7 ตุลาคม 2013 ได้รับการยอมรับ: 3 มิถุนายน 2014 เมื่อ: 19 สิงหาคม 2014 ดอย: 10.3928 / 00989134-20140807-99 กลืนลำบากหมายถึงความยากลำบากหรือความรู้สึกไม่สบายมีประสบการณ์ในช่วงความก้าวหน้าของ ยาลูกกลอนอาหารจากช่องปากที่ท้อง (Rofes et al., 2011) ในการทบทวนวรรณกรรมอย่างเป็นระบบ, กลืนลำบากพิสูจน์แล้วว่าเป็นปัจจัยเสี่ยงที่โดดเด่นสำหรับโรคปอดอักเสบในผู้สูงอายุอ่อนแอ (แวนเดอร์ MaarelWierink, Vanobbergen, Bronkhorst, Schols และเด Baat 2011) โรคปอดอักเสบเป็นสาเหตุที่ทำให้อัตราการรักษาในโรงพยาบาลสูงผิดปกติและมักจะตายในผู้สูงอายุอ่อนแอ (Welte เรสและ Nathawani 2012) .Therefore ปัจจัยเสี่ยงของโรคปอดอักเสบเช่นกลืนลำบาก, ควรจะตัดออกในกรณีที่ผู้สูงอายุที่อ่อนแอเมื่อใดก็ตามที่เป็นไปได้ . การวิเคราะห์ข้อมูลย้อนหลังผลการสำรวจความชุกแห่งชาติดัตช์ปัญหาการดูแล (LPZ) ซึ่งมีข้อมูลเกี่ยวกับ 8119 การดูแลผู้อยู่อาศัยในบ้าน 65 และแสดงให้เห็นว่าอัตราความชุกของการกลืนลำบากในการดูแลผู้อยู่อาศัยในบ้านในประเทศเนเธอร์แลนด์เป็น 9% (แวนเดอร์ Maarel-Wierink et al., 2014) อย่างไรก็ตามในการศึกษา LPZ, กลืนลำบากจิตใจได้รับการประเมินโดยการสัมภาษณ์ผู้อยู่อาศัยในปัญหากลืนกินพวกเขามีประสบการณ์ ทดสอบวิดีโอส่องกลืนเป็นวิธีที่น่าเชื่อถือที่สุดของการตรวจสอบการกลืนลำบาก (Logemann & เสน 2012) เพราะส่องวิดีโอจะไม่ค่อยเป็นไปได้กับผู้อยู่อาศัยในบ้านดูแลการตรวจสอบทางคลินิกโดยนักบำบัดการพูดภาษาอาจจะเป็นวิธีการที่เหมาะสมในการตรวจคัดกรองความเสี่ยงความทะเยอทะยานในการดูแลบ้านที่อาศัยอยู่ ความชุกที่เกิดขึ้นจริงหรือตัวเลขอุบัติการณ์ของการกลืนลำบากในการล้มเหลวผู้สูงอายุโดยทั่วไปเช่นเดียวกับในบ้านดูแลจะหายาก (Kayser โจนส์และ Pengilly 1999. Langmore et al, 1998; หลินอู๋เฉินวังและเฉิน 2002 .) หลังจากการวิเคราะห์การถดถอยแบบขั้นตอนหลายตัวแปรย้อนกลับ, การวิเคราะห์ข้อมูลย้อนหลังของ LPZ เปิดเผยแปดตัวแปรที่สำคัญที่เกี่ยวข้องกับการกลืนลำบาก (ก) บริบูรณ์ (ข) คะแนนการดูแลพึ่งพาขนาด; (ค) การขาดสารอาหาร; (ง) comorbidity; และกลุ่มโรค (จ) ภาวะสมองเสื่อม; (ฉ) ความผิดปกติของระบบประสาท; (ช) โรคหัวใจและหลอดเลือด; และ (ซ) โรคหลอดเลือดสมอง / hemiparesis. นอกจากนี้ยังมีการทบทวนวรรณกรรมอย่างเป็นระบบดังกล่าวประเมินปัจจัยเสี่ยงของโรคปอดอักเสบพบว่ามีหลักฐานที่แสดงว่าการใช้ยารักษาโรคจิตและสารยับยั้งโปรตอนปั๊มเป็นปัจจัยเสี่ยงที่สำคัญในขณะที่การใช้งานของเอนไซม์ angiotensin-แปลง (ACE ) เป็นสารยับยั้งปัจจัยป้องกันอย่างมีนัยสำคัญ มันก็ชี้ให้เห็นว่ากลืนลำบากอาจอธิบายความสัมพันธ์ระหว่างการใช้ยาเหล่านี้และเริ่มมีอาการของโรคปอดอักเสบที่; ตัวแทนโรคจิตสามารถก่อให้เกิดฟังก์ชั่นการกลืนไม่ดีและสารยับยั้งโปรตอนปั๊มที่มีอิทธิพลต่อความเป็นกรดในกระเพาะอาหาร แต่ยังช่วยลดความเป็นกรดของระบบทางเดิน aerodigestive บนจึงทำให้เกิดแบคทีเรียที่เพิ่มขึ้นและการโหลดแบคทีเรียสูงที่มีความทะเยอทะยานที่จะกลืนลำบากเนื่องจาก ผลกระทบของการป้องกันยา ACE inhibitors อาจเกิดจากสารที่ความเข้มข้นที่เพิ่มขึ้น P ส่งผลให้ดีขึ้นสะท้อนไอ. บ้านดูแลในเนเธอร์แลนด์มีหอผู้ป่วยแยกต่างหากสำหรับการอยู่อาศัยที่มีความผิดปกติขององค์ความรู้เป็นหลัก วินิจฉัยทางการแพทย์ที่พบบ่อยที่สุดที่จดทะเบียนในถิ่นที่อยู่ในร่างกายพิการเป็นโรคหลอดเลือดสมองและโรคทางระบบประสาทอื่น ๆ การผ่าตัดกระดูกหักสะโพกโพสต์สถานะและความพิการเคลื่อนไหวอื่น ๆ และโรคมะเร็ง มากกว่า 85% ของผู้มีถิ่นที่มีความบกพร่อง cognitively มีภาวะสมองเสื่อม. วัตถุประสงค์แรกของการศึกษาในปัจจุบันคือการคัดกรองความเสี่ยงของความทะเยอทะยานในการดูแลเป็นหลักสำหรับผู้พิการทางร่างกายและส่วนใหญ่ที่อาศัยอยู่ในความบกพร่อง cognitively บ้านในเนเธอร์แลนด์กำหนดโดยนักบำบัดการพูดภาษา วัตถุประสงค์ที่สองคือการประเมินศักยภาพของสมาคมให้เกิดการสำลักกับโรคพาร์กินสันและโรคสมองเสื่อมเช่นเดียวกับการใช้ยารักษาโรคจิตที่ยับยั้งโปรตอนปั๊มและยา ACE inhibitors

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปอดบวมนามธรรม
เป็นสาเหตุที่แพร่หลายของความตายในการดูแลบ้าน ถิ่นที่อยู่ ให้บริการเป็นปัจจัยเสี่ยงที่สำคัญของการเป็นปอดบวม วัตถุประสงค์ของการศึกษาในปัจจุบันคือหน้าจอสำหรับความเสี่ยงของความทะเยอทะยานในการดูแลบ้านที่อาศัยอยู่ในประเทศเนเธอร์แลนด์ และประเมินปัจจัยเสี่ยงที่อาจเกิดขึ้นของความทะเยอทะยาน5 มีประสบการณ์การพูดภาษานักประเมิน 203 ดูแลบ้านอยู่อาศัย ( 115 หลักพิการทางร่างกาย , 88 เป็นหลักในการประมวลผลที่บกพร่อง ) 60 ขึ้นไป ในสัปดาห์แรกหลังจากการดูแลบ้าน 43 ( 21.2 % ) ชาวบ้าน ภาษาการพูด therapists ประเมินความเสี่ยงของความทะเยอทะยาน และพบว่าไม่มีความแตกต่างระหว่างคนพิการทางกาย ( 26.1 ) และการประมวลผลที่บกพร่อง ( 148 ) ประชาชน หลังจากการวิเคราะห์การถดถอยโลจิสติกแบบรูปแบบการทำนายครั้งสุดท้ายสำหรับความเสี่ยงของความทะเยอทะยาน พบสาเหตุของโรคเป็นสำคัญ ( Odds Ratio = 5.11 ; ช่วงความเชื่อมั่น 95% [ 1.49 , 17.52 ] ) ผู้เขียนจึงสรุปได้ว่า ความเสี่ยงของการเป็นปัญหาที่เกี่ยวข้องกับการดูแลประชาชน ดูแลบ้าน ดัตช์ และต้องประเมินเพิ่มเติม เกี่ยวกับผู้เขียน

ดร.ฟาน เดอร์ maarel wierink เป็นผู้ช่วยนักวิจัย ดร. แวน เดอ พุดเทนคือการวิจัย
เชื่อมโยง ดร. เดอ visschere ศาสตราจารย์และเก้าอี้ ดร. เดอ แบด คือ ศาสตราจารย์เกียรติคุณ ดร. และ ดังต่อไปนี้
ศาสตราจารย์และเก้าอี้ benecomo ภาษาเฟลมิช , เนเธอร์แลนด์ สูงอายุ ช่องปากวิจัย
กลุ่ม เกนต์ , เบลเยี่ยม / Nijmegen , เนเธอร์แลนด์ ; ดร. maarel แวน เดอ wierink
เป็นผู้ช่วยนักวิจัย ดร. แวน เดอ พุดเทน คือ การวิจัยร่วมและ ดร. เดอ แบดเป็นศาสตราจารย์เกียรติคุณภาควิชาฟังก์ชัน
, ช่องปากและทันตกรรมเทียม , radboud มหาวิทยาลัย
Nijmegen ศูนย์การแพทย์ , Nijmegen , เนเธอร์แลนด์ ดร. แวน เดอ พุดเทนเป็นผู้ร่วมงานวิจัย
birkhoven ดูแล , อสังหาริมทรัพย์ , Amersfoort , เนเธอร์แลนด์ ดร. เดอ visschere ศาสตราจารย์
เก้าอี้ ภาควิชาทันตกรรมชุมชน และการสาธารณสุข เกนต์ , มหาวิทยาลัย ,
เกนต์ , เบลเยียม ; ดร.bronkhorst เป็นผู้ร่วมงานวิจัย กรมป้องกันและ radboud
ทันตกรรมบูรณะ ศูนย์การแพทย์มหาวิทยาลัย Nijmegen Nijmegen
, , เนเธอร์แลนด์ และ ดร. ดังต่อไปนี้คือ ศาสตราจารย์ caphri / แผนกเวชปฏิบัติทั่วไปและ
บริการแผนกการวิจัยสุขภาพ , เนเธอร์แลนด์ , มหาวิทยาลัย Maastricht . ดร. ฟาน เดอร์ maarel
wierink ยังเป็นนักวิจัยผู้ช่วย แผนกทันตกรรม ความกลัว ความบกพร่องทางร่างกาย
และผู้สูงอายุ , ศูนย์ทันตกรรม , การดูแลพิเศษ อัมสเตอร์ดัม เนเธอร์แลนด์
ผู้เขียนเปิดเผยไม่มีความขัดแย้งของผลประโยชน์ทางการเงินหรืออื่น ๆ ผู้เขียนขอขอบคุณคุณ g.s.
hertogs คุณนาย l.j.m. daemen คุณนาย b.p.m . swelsen คุณนาย S .
ubben และนาง e.f.a. hamers , การพูดภาษาดของการดูแลบ้าน องค์การ
ร์ สำหรับผลงานที่สำคัญของพวกเขาเพื่อการศึกษา .
ที่อยู่ใน claar D . ฟาน เดอร์ maarel wierink DDS , ปริญญาเอก , วิจัย ,
. radboud มหาวิทยาลัย Nijmegen ศูนย์การแพทย์ ตู้ ปณ. 9101 6500 , Hb
Nijmegen , เนเธอร์แลนด์ ; อีเมล์ : claarwierink @ yahoo com .
ที่ได้รับ : 7 ตุลาคม 2013
รับ : 3 มิถุนายน 2014
โพสต์เมื่อ : 19 สิงหาคม 2014 : 10.3928/00989134-20140807-99

ดอยบริการ หมายถึง ความยากง่ายหรือความไม่สบายแก่ประสบการณ์ระหว่างความก้าวหน้าของยาลูกกลอนอาหารจากช่องปากสู่กระเพาะอาหาร ( rofes et al . , 2011 ) ในการทบทวนวรรณกรรมอย่างเป็นระบบ บริการพิสูจน์แล้วว่าเป็นปัจจัยความเสี่ยงที่โดดเด่นสำหรับปอดบวมจากการสำลักในอ่อนแอผู้สูงอายุ ( ฟาน เดอร์ maarelwierink vanobbergen bronkhorst โรงเรียน , , , , & de แบด , 2011 )ปอดบวมจากการสำลัก สาเหตุที่อัตราการส่งสูง และมักจะตายในอ่อนแอผู้สูงอายุ ( เวลต์ ทอร์เรส& nathawani , 2012 ) ดังนั้น ปัจจัยเสี่ยงของปอดบวมจากการสำลัก เช่นบริการ ควรตัดออก ในกรณีของผู้สูงอายุที่อ่อนแอเมื่อใดก็ตามที่เป็นไปได้ .
ย้อนหลังข้อมูลการวิเคราะห์ของชาวดัตช์แห่งชาติสำรวจความชุกของปัญหา การดูแล ( lpz )ซึ่งประกอบด้วยข้อมูลเกี่ยวกับการดูแลบ้าน 8119 ผู้อยู่อาศัย 65 และผู้สูงอายุ พบว่า อัตราความชุกของอาการกลืนลำบากในการดูแลบ้านที่อาศัยอยู่ในประเทศเนเธอร์แลนด์เป็น 9% ( ฟาน เดอร์ maarel wierink et al . , 2010 ) อย่างไรก็ตาม ใน lpz การศึกษาบริการประเมินโดยการสัมภาษณ์ผู้อยู่อาศัยบนกลืนอย่างปัญหาที่พวกเขามีประสบการณ์วีดีโอ fluoroscopic กลืนทดสอบเป็นวิธีที่เชื่อถือได้มากที่สุดในการตรวจสอบอาการกลืนลำบาก ( logemann & Larsen , 2012 ) เพราะวิดีโอเอเอฟไม่ค่อยเป็นไปได้กับการดูแลผู้อยู่อาศัยภายในบ้าน ตรวจรักษาโดยการพูดภาษาบำบัด อาจเป็นวิธีการที่เหมาะสมสำหรับการคัดกรองความเสี่ยงในการดูแลชาวบ้าน