The first wall drawings originated

The first wall drawings originated with LeWitt's participation in the "Xerox Book" project curated by Seth Siegelaub. With this project, the conditions of artistic production were standardized and the artists were given a series of "requirements" they were asked to follow. LeWitt's entry consisted of 24 variations of a line drawing, two of which were shown at Paula Cooper Gallery in 1968 as large-scale reproductions in pencil. LeWitt effectively freed line from its traditional roles and functions of describing contour, constructing space (as an orthogonal), and acting as the expressive signature of an artist's intention or "genius." Representing a critical development in his work, the wall pieces focused on the overall concept and the rules of execution rather than the work itself, which would inevitably be painted over. These qualities, arguably the absolute "basics," are also evident in another notorious work of the same year, Buried Cube Containing an Object of Importance but Little Value, documented only in impersonal photographs. LeWitt later used photography to supplement a number of other projects including his autobiography, a collection of 124 photographs published in book form. LeWitt himself is rarely featured in these pictures; he most often refused to submit pictures of himself for publications, insisting that the focus should be on his work and not himself.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วาดผนังครั้งแรกที่มากับ LeWitt ของการมีส่วนร่วมในโครงการ "Xerox สมุด" curated โดย Siegelaub บริษัทเศรษฐ์ กับโครงการนี้ ได้มาตรฐานเงื่อนไขการผลิตศิลปะ และศิลปินที่ได้รับชุด "ความ" พวกเขาถูกขอให้ทำตาม รายการของ LeWitt ประกอบด้วย 24 ความแตกต่างของการวาดเส้น สองที่ถูกแสดงที่แกลลอรี่คูเปอร์พอลล่าในปี 2511 เป็นธนบัตรขนาดใหญ่ในดินสอ LeWitt รอดจากหน้าที่ดั้งเดิมและฟังก์ชันอธิบายเส้น สร้างช่องว่าง (เป็นเป็น orthogonal), และทำหน้าที่เป็นลายเซ็นที่แสดงออกของความตั้งใจของศิลปินหรือ "อัจฉริยะ" อย่างมีประสิทธิภาพ แสดงถึงการพัฒนาที่สำคัญในงานของเขา ชิ้นส่วนผนังเน้นแนวคิดและกฎของการดำเนินการมากกว่างานตัวเอง ซึ่งย่อมจะสามารถทาสีทับ ยังมีคุณสมบัติเหล่านี้ ว่าสัมบูรณ์ "พื้นฐาน ในงานอื้อฉาวอีกปีเดียว Cube Buried ประกอบด้วยเป็นวัตถุของความสำคัญแต่น้อย จัดทำเอกสารในรูปไม้มี LeWitt หลังจากการถ่ายภาพเสริมโครงการอื่น ๆ รวมถึงอัตชีวประวัติของเขา คอลเลกชันของ 124 ภาพเผยแพร่ในแบบฟอร์มการจอง LeWitt ตัวเองไม่ค่อยได้ที่โดดเด่นในภาพเหล่านี้ เขามักปฏิเสธที่จะส่งภาพของตัวเองสำหรับสิ่งพิมพ์ insisting ว่า ควรจะโฟกัสบนงานของเขาและตัวเองไม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภาพวาดผนังแรกที่เกิดขึ้นกับการมีส่วนร่วมของ LeWitt ใน "ซีร็อกซ์หนังสือ" โครงการ curated โดยเซท Siegelaub ด้วยโครงการนี​​้เงื่อนไขของศิลปะการผลิตที่ได้มาตรฐานและเป็นศิลปินที่ได้รับชุดของ "ความต้องการ" พวกเขาถูกขอให้เป็นไปตาม รายการ LeWitt ประกอบด้วย 24 รูปแบบของการวาดภาพเส้นสองซึ่งมีการแสดงที่พอลล่าคูเปอร์แกลลอรี่ในปี 1968 ในขณะที่การทำสำเนาขนาดใหญ่ในดินสอ LeWitt อิสระได้อย่างมีประสิทธิภาพเส้นจากบทบาทแบบดั้งเดิมและฟังก์ชั่นของการอธิบายเส้น, การสร้างพื้นที่ (เป็นมุมฉาก) และทำหน้าที่เป็นลายเซ็นที่แสดงออกถึงความตั้งใจของศิลปินหรือ "อัจฉริยะ". ที่เป็นตัวแทนของการพัฒนาที่สำคัญในการทำงานของชิ้นส่วนผนังมุ่งเน้นไปที่แนวคิดโดยรวมและกฎระเบียบของการดำเนินการมากกว่าการทำงานของตัวเองซึ่งหลีกเลี่ยงไม่ได้จะได้รับการทาสีทับ คุณสมบัติเหล่านี้เนื้อหาแน่นอน "พื้นฐาน" นอกจากนี้ยังเห็นได้ชัดในการทำงานอีกฉาวโฉ่ของปีเดียวกันฝัง Cube ที่มีส่วนผสมของวัตถุสำคัญ แต่ค่าเล็ก ๆ น้อย ๆ เพียงเอกสารในรูปไม่มีตัวตน LeWitt ภายหลังการถ่ายภาพที่ใช้ในการเสริมจำนวนโครงการอื่น ๆ รวมถึงอัตชีวประวัติของเขาคอลเลกชันของ 124 ภาพที่เผยแพร่ในรูปแบบหนังสือ LeWitt ตัวเองไม่ค่อยเป็นจุดเด่นในภาพเหล่านี้ เขาส่วนใหญ่มักจะปฏิเสธที่จะส่งภาพของตัวเองสำหรับสิ่งพิมพ์ยืนยันว่าโฟกัสควรจะอยู่ในการทำงานของเขาและตัวเองไม่ได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ภาพวาดที่ผนังแรกที่มากับ เลวิทท์การมีส่วนร่วมในโครงการ " หนังสือ " ซีร็อกซ์ curated โดย Seth siegelaub . กับโครงการนี้ เงื่อนไขของศิลปะการผลิตได้มาตรฐาน และศิลปินที่ได้รับชุดของ " ความต้องการ " พวกเขาถูกถามที่จะตามมา รายการของ เลวิทท์จำนวน 24 รูปแบบของเส้นวาดสองซึ่งถูกแสดงที่หอศิลป์ใน 1968 เป็นพอลล่า คูเปอร์ขนาดใหญ่ภาพด้วยดินสอ เลวิทท์ได้อย่างมีประสิทธิภาพเป็นสายจากแบบดั้งเดิมและบทบาทของการอธิบายเส้น , การสร้างพื้นที่ ( เป็น ) ) , และเป็นสัญลักษณ์ที่แสดงออกของศิลปินความตั้งใจหรือ " อัจฉริยะ " ของการพัฒนาที่สำคัญในการทำงานผนังชิ้นเน้นแนวคิดโดยรวมและกฎของการดำเนินการมากกว่างานที่ตัวเอง ซึ่งก็ย่อมจะทาสีมากกว่า คุณภาพเหล่านี้ อย่างพื้นฐานสัมบูรณ์ " , " จะยังชัดเจนในอีกผลงานฉาวโฉ่ของปีเดียวกัน ฝังก้อนที่มีวัตถุสำคัญแต่มูลค่าน้อย เอกสารเพียงในรูปถ่ายที่ .เลวิทท์ทีหลังใช้ถ่ายภาพเพื่อเสริมจำนวนของโครงการอื่น ๆรวมถึงอัตชีวประวัติของเขาที่เป็นคอลเลกชันของ 124 ภาพถ่ายที่ตีพิมพ์ในรูปแบบหนังสือ เลวิทท์ตัวเองเป็นจุดเด่นในรูปพวกนี้ไม่ค่อยได้ เขามักปฏิเสธที่จะส่งภาพของตัวเองสำหรับสิ่งพิมพ์ ยืนยันว่าโฟกัสควรจะอยู่ในงานของเขา และตัวเขาเอง