AstronomyOf all the world's ancient

Astronomy
Of all the world's ancient calendar systems, the Maya and other Mesoamerican systems are the most complex, intricate and accurate. Calculations of the congruence of the 260-day and the 365-day Maya cycles is almost exactly equal to the actual solar year in the tropics, with only a 19-minute margin of error.

Maya astronomer-priests looked to the heavens for guidance. They used observatories, shadow-casting devices, and observations of the horizon to trace the complex motions of the sun, the stars and planets in order to observe, calculate and record this information in their chronicles, or "codices". From these observations, the Maya developed calendars to keep track of celestial movements and the passage of time. The Maya also kept detailed records of the moon, although these do not seem to constitute a formal lunar calendar.

In Maya cities, ceremonial buildings were precisely aligned with compass directions. At the spring and fall equinoxes, for example, the Sun might be made to cast its rays through small openings in a Maya observatory, lighting up the observatory's interior walls.

Other alignments might relate to the exteriors of temples and palaces. The most famous example of this kind of alignment can be observed at Chichén Itzá, the principal Maya city of the Yucatán Peninsula. People still gather there each year, as they have for centuries, to observe the sun illuminate the stairs of a pyramid dedicated to Quetzalcoatl, the Feathered Serpent god. At the vernal and autumnal equinoxes, the Sun gradually illuminates the pyramid stairs and the serpent head at its base, creating the image of a snake slithering down the sacred mountain to Earth.
Why did the Maya go to such lengths to align their ceremonial plazas and temples with the Sun and stars? In part, it was to venerate the gods. Pacal's tomb in the Temple of the Inscriptions at Palenque, for example, is aligned with the Sun. At winter solstice, the Sun sets behind the high ridge beyond the temple, in line with the centre of the temple roof. As the Sun crosses the sky, it enters a doorway in the temple, hits the back wall and, as it heads for the horizon beyond the temple, appears to descend the temple stairway into Pacal's tomb. Pacal's death and entry into the Underworld are thus equated with the Sun's death and entry into the Underworld.


The Maya built observatories at many of their cities, and aligned important structures with the movements of celestial bodies. Some of these are temple groupings, such as a group of three at Uaxactún, which marks the Sun's rising position at summer solstice, the two equinoxes and winter solstice. Architecture such as the Caracol at Chichén Itzá was also aligned with the appearance of celestial bodies such as the Pleiades and Venus. Another temple at Uxmal contains hundreds of Venus symbols.

Astronomical metaphors and celestial events defined the ritual landscape for Maya rulers. Transfers of royal power, for example, seem to have been timed by the summer solstice at certain centres. At Palenque, an inscription notes that Pacal's son Chan-Bahlum dedicated the Cross Temple grouping on July 23, 690 - timed to coincide with the conjunction of Jupiter, Saturn, Mars and the Moon. To the Maya, this event may have represented the primordial birth of the three ancestor gods of the Palenque dynasty with the First Mother (the Moon), and would have been an appropriate moment to consecrate an accession monument.

Maya murals and carvings show rulers wearing symbols of the heavens, including a belt or sky-band made of a chain of symbols relating to the Moon, the Sun, Venus, day, night and the sky. Rulers are also depicted carrying bars decorated as sky-bands to indicate that they had the mandate of heaven. Sometimes they are seated, surrounded by a sky-band which gives the ruler a halo of celestial authority. Rulers also liked to associate themselves with auspicious gods of the sky such as the Sun God, and Maya rulers and priests in real life often "clothed themselves with the heavens" by dressing in the pelt of the jaguar, whose spots were taken to represent the stars.

The Maya believed that the gods guided the Sun and Moon across the sky. Even in the darkness of night, the Maya believed that the Sun and Moon continued to journey through the Underworld, threatened all the way by evil gods who wanted to stop their progress. For this reason, the Maya believed that the heavenly bodies needed human help, which was provided through sacred rituals such as self-mutilation, torture, and human sacrifice. To the Maya, offering this help was simply the price to be paid for the continued survival of the universe. Death from such rituals was a privilege, and conferred immortality on those who died, or who offered themselves as victims.

The repeating cycles of creation and destruction as described in Maya mythology were a reminder of the consequences if humans neglected their obligations to the gods. Humans had an inherent responsibility to the gods who made humanity's continued existence possible. According to the Maya sacred calendar, each 52-year period signalled the renewed possibility of the destruction of the world. This was seen as a frightening time when the gods and other forces of creation and chaos would do battle in the world of mortals, determining the fate of all earthly creatures.

The planet Venus was particularly significant to the Maya; the important god Quetzalcoatl, for example, is identified with Venus. The Dresden Codex, one of four surviving Maya chronicles, contains an extensive tabulation of the appearances of Venus, and was used to predict the future. The Maya also went to war by the sky, again triggered by the planet Venus. Venus war regalia is seen on stelae and other carvings, and raids and captures were timed by appearances of Venus, particularly as an evening "star". Warfare related to the movements of Venus was, in fact, well established throughout Mesoamerica.

Maya calendars, mythology and astrology were integrated into a single system of belief. The Maya observed the sky and calendars to predict solar and lunar eclipses, the cycles of the planet Venus, and the movements of the constellations. These occurrences were far more than mere mechanical movements of the heavens, and were believed to be the activities of gods replaying mythical events from the time of Creation.

Calendar priests still exist in Maya regions today, and keep the 260-day Sacred Round count for divination and other shamanistic activity. Many of the components of this belief system originated in the sky, but were manipulated on Earth by astronomer-priests who applied the sacred structure of the cosmos to affairs on Earth.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดาราศาสตร์ปฏิทินโบราณของโลกทุก ระบบ มายา และระบบอื่น ๆ ในอเมริกากลางได้สุดซับซ้อน ซับซ้อน และถูกต้อง คำนวณการลงตัว 260 วันและวงจรมายา 365 วันได้เกือบเท่ากับปีแสงจริงในเขตร้อน มีเพียง 19 นาทีขอบของข้อผิดพลาดนักดาราศาสตร์มายาปุโรหิตมองฟ้าสำหรับคำแนะนำ พวกเขาใช้ observatories เงาหล่ออุปกรณ์ และสังเกตทิศเพื่อติดตามการเคลื่อนไหวที่ซับซ้อนของดวงอาทิตย์ ดาว และดาวเคราะห์การสังเกต คำนวณ และบันทึกข้อมูลนี้ในนักพงศาวดาร หรือ "codices" จากข้อสังเกตเหล่านี้ มายาที่พัฒนาปฏิทินเพื่อติดตามความเคลื่อนไหวของคนและกาลเวลา มายายังเก็บบันทึกรายละเอียดของดวงจันทร์ แต่เหล่านี้ดูเหมือนจะเป็นปฏิทินทางจันทรคติไม่ในเมืองมายา อาคารพิธีได้สอดคล้องกับทิศทางพาสแม่นยำ ที่ equinoxes ฤดูใบไม้ผลิและฤดูใบไม้ร่วง เช่น ดวงอาทิตย์อาจจะได้โยนของแสงผ่านช่องเล็กในแบบมายาหอดูดาว แสงสว่างขึ้นผนังภายในของหอดูดาวจัดแนวอื่นอาจเกี่ยวข้องกับกุฏิของวัดและพระราชวัง ตัวอย่างแห่งตำแหน่งชนิดนี้จะสังเกตได้จากที่ Chichén Itzá เพนนินซูล่า Yucatán เมืองมายาหลัก คนยังรวบรวมมีแต่ละปี เท่าที่ทราบมาหลายศตวรรษ สังเกตดวงอาทิตย์ที่ส่องบันไดของพีระมิดให้เกวตซัลโกอัตล์ พระพญา Feathered ที่ equinoxes vernal และ autumnal ดวงอาทิตย์ค่อย ๆ illuminates บันไดพีระมิดและหัวพญานาคที่ฐานของ การสร้างภาพของงู slithering ลงจากภูเขาศักดิ์สิทธิ์เพื่อแผ่นดิน ทำไมไม่มายาไปเช่นความยาวตำแหน่งกัญญาพลาซ่าและวัดดวงอาทิตย์และดาวของพวกเขา บางส่วน มันเป็นที่เกรงขามกับพระเจ้า สุสานของ Pacal ในวัดจารึกที่พาเรน เช่น สอดคล้องกับดวงอาทิตย์ ในฤดูหนาวอายัน พระอาทิตย์ตกหลังสันเขาสูงเกินวัด กับศูนย์กลางของหลังคาวัด ขณะที่ดวงอาทิตย์ข้ามท้องฟ้า มันป้อนขอบประตูวัด ฮิตผนังด้านหลัง และ ตามมันหัวสำหรับขอบฟ้าเหนือวัด ปรากฏประคับบันไดวัดสุสานของ Pacal จึงตายและเข้าสภาวะของ Pacal ที่ equated กับความตายของดวงอาทิตย์และเข้ายมโลกมายาที่สร้าง observatories ในหลายเมืองของพวกเขา และจัดโครงสร้างที่สำคัญ มีความเคลื่อนไหวของเทหวัตถุ เหล่านี้จะวัดการจัดกลุ่ม เช่นกลุ่มสามที่ Uaxactún ที่ทำเครื่องหมายตำแหน่งการขึ้นของดวงอาทิตย์ที่ร้อนอายัน equinoxes สองและเหมายัน สถาปัตยกรรมเช่น Caracol ที่ Chichén Itzá ได้ยังสอดคล้องกับลักษณะที่ปรากฏของเทหวัตถุเช่นดาวลูกไก่และดาวศุกร์ วัดอื่นที่ Uxmal ประกอบด้วยหลายร้อยของวีนัสสัญลักษณ์คำอุปมาอุปมัยทางดาราศาสตร์และเหตุการณ์คนกำหนดภูมิทัศน์พิธีสำหรับไม้มายา การโอนอำนาจราช ดูเหมือนจะมีการหมดเวลา โดยครีษมายันในศูนย์บางตัวอย่าง ในพาเรน จารึกบันทึกที่ Pacal บุตรจันทร์ Bahlum ทุ่มเทจัดวัดข้ามบน 23 กรกฎาคม 690 - เวลาสอดคล้องกับร่วมดาวพฤหัสบดี ดาวเสาร์ ดาวอังคาร และดวงจันทร์ มายา เหตุการณ์นี้อาจมีแสดงเกิด primordial เทพเจ้าบรรพบุรุษสามราชวงศ์พาเรนกับแม่แรก (ดวงจันทร์), และจะได้รับเป็นช่วงเวลาที่เหมาะสมให้การภาคยานุวัติอนุสาวรีย์ภาพจิตรกรรมมายาและแกะสลักแสดงไม้สวมใส่สัญลักษณ์ของฟากฟ้า รวมถึงสายพาน หรือวงฟ้าทำโซ่สัญลักษณ์ที่เกี่ยวข้องกับดวงจันทร์ ดวงอาทิตย์ วีนัส วัน คืน และท้องฟ้า ผู้ปกครองจะยังแสดงแบกบาร์ที่ตกแต่งเป็นฟ้าวงเพื่อบ่งชี้ว่า พวกเขามีข้อบังคับของสวรรค์ บางครั้งพวกเขาจะนั่ง ล้อมรอบ ด้วยท้องฟ้าวงที่ให้ไม้บรรทัด halo ของคน ไม้ยังชอบการเชื่อมโยงตัวเองกับเทพเจ้ามงคลของท้องฟ้าเช่นพระอาทิตย์ และมายา พระและนักบวชในชีวิตจริงมักจะ "ยุทโธปกรณ์เองกับฟ้า" โดยแต่งตัวใน pelt ของจากัวร์ จุดถูกนำตัวไปเป็นตัวแทนของดาวมายาที่เชื่อว่า พระเจ้าแนะนำอาทิตย์และดวงจันทร์ข้ามฟ้า แม้ในความมืด มายาที่เชื่อว่า ดวงอาทิตย์และดวงจันทร์ยังคงเดินทางผ่านนรก ถูกคุกคาม โดยเทพเจ้าที่ชั่วร้ายที่ต้องการหยุดการดำเนินการทาง ด้วยเหตุนี้ มายาที่เชื่อว่า ร่างกายสวรรค์ต้องการช่วยมนุษย์ ซึ่งได้รับผ่านพิธีกรรมศักดิ์สิทธิ์เช่นตนเองนอง ทรมาน และมนุษย์บูชา การมายา เสนอวิธีใช้นี้ถูกเพียงราคาต้องจ่ายเพื่อความอยู่รอดอย่างต่อเนื่องของจักรวาล จากพิธีกรรมดังกล่าวมีสิทธิ์การใช้งาน และรางวัลความเป็นอมตะในผู้ที่เสียชีวิต หรือผู้นำเสนอตัวเองเป็นเหยื่อวงจรการสร้างและทำลายในเทพปกรณัมมายาซ้ำถูกเตือนของผลถ้ามนุษย์ที่ไม่มีกิจกรรมภาระผูกพันของพวกเขาเพื่อพระเจ้า มนุษย์มีความรับผิดชอบโดยธรรมชาติกับพระเจ้าที่ทำของมนุษยชาติดำรงอยู่ต่อไป ตามปฏิทินศักดิ์สิทธิ์มายา แต่ละรอบปี 52 signalled สามารถต่ออายุการทำลายโลก นี้ถูกเห็นเป็นเวลาน่ากลัวเมื่อพระเจ้าและกองทัพอื่น ๆ สร้างความวุ่นวายจะทำต่อสู้ในโลกของ mortals กำหนดชะตากรรมของสิ่งมีชีวิตที่เอิร์ทลี่ดาวศุกร์เป็นสำคัญโดยเฉพาะอย่างยิ่งการมายา พระสำคัญเกวตซัลโกอัตล์ เช่น ระบุพร้อมกับดาวศุกร์ Dresden ตซูบิชิ หนึ่งในสี่รอดตายมายาพงศาวดาร ประกอบด้วย tabulation ที่กว้างขวางของลักษณ์ของดาวศุกร์ และใช้ในการทำนายอนาคต มายายังไปสงคราม โดยฟ้า ทริกเกอร์ โดยดาวพระศุกร์อีก ราชกกุธภัณฑ์สงครามวีนัสจะเห็นในลิมปิคและแกะสลักอื่น ๆ และปะทะและจับได้เวลาตามนัดของวีนัส โดยเฉพาะอย่างยิ่งเป็นการเย็น "ดาว" สงครามที่เกี่ยวข้องกับการเคลื่อนไหวของวีนัส จริง ดีก่อทั่วเมโสอเมริกาปฏิทินมายา ตำนาน และโหราศาสตร์ถูกรวมอยู่ในระบบความเชื่อเดียว มายาที่สังเกตท้องฟ้าและปฏิทินทำนาย eclipses พลังงานแสงอาทิตย์ และดวงจันทร์ ดาวพระศุกร์รอบการ และความเคลื่อนไหวของกลุ่มดาว เหตุการณ์เหล่านี้ได้ไกลมากกว่าฟ้าเพียงย้ายเครื่องจักรกล และถูกเชื่อว่า กิจกรรมของเทพเจ้า replaying เหตุการณ์ตำนานจากเวลาในการสร้างปฏิทินพระสงฆ์ยังคงมีอยู่ในภูมิภาคมายาวันนี้ และให้นับรอบศักดิ์สิทธิ์ 260 วันทำนายและกิจกรรมอื่น ๆ shamanistic หลายคอมโพเนนต์ของระบบความเชื่อนี้มาในท้องฟ้า ได้ถูกจัดการในโลก โดยนักดาราศาสตร์พระสงฆ์ที่ใช้โครงสร้างในเอกภพศักดิ์สิทธิ์กับกิจการในโลก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ดาราศาสตร์ของทุกระบบปฏิทินโบราณของโลกมายาและระบบ Mesoamerican อื่น ๆ ที่มีความซับซ้อนมากที่สุดที่ซับซ้อนและถูกต้อง
คำนวณของความสอดคล้องกันของ 260 วันและมายารอบ 365 วันเกือบจะเท่ากับปีแสงอาทิตย์ที่เกิดขึ้นจริงในเขตร้อนที่มีอัตรากำไรขั้นต้นเพียง 19 นาทีของข้อผิดพลาด. มายาพระสงฆ์นักดาราศาสตร์มองไปที่ชั้นฟ้าทั้งหลายสำหรับคำแนะนำ หอดูดาวพวกเขาใช้อุปกรณ์เงาหล่อและข้อสังเกตของขอบฟ้าที่จะติดตามการเคลื่อนไหวที่ซับซ้อนของดวงอาทิตย์ดาวและดาวเคราะห์เพื่อสังเกตการคำนวณและบันทึกข้อมูลในพงศาวดารของพวกเขาหรือ "codices" จากการสังเกตเหล่านี้ได้รับการพัฒนามายาปฏิทินในการติดตามการเคลื่อนไหวของท้องฟ้าและกาลเวลา มายายังเก็บบันทึกรายละเอียดของดวงจันทร์เหล่านี้แม้ดูเหมือนจะไม่เป็นการปฏิทินจันทรคติอย่างเป็นทางการ. ในเมืองมายาอาคารพระราชพิธีถูกจัดชิดอย่างแม่นยำด้วยทิศทางเข็มทิศ ในฤดูใบไม้ผลิและฤดูใบไม้ร่วงมีนาคมตัวอย่างเช่นดวงอาทิตย์อาจจะทำที่จะโยนรังสีผ่านช่องเล็ก ๆ ในหอดูดาวมายาแสงขึ้นผนังภายในของหอดูดาว. การจัดแนวอื่น ๆ ที่อาจเกี่ยวข้องกับความอ่อนหวานของวัดและพระราชวัง ตัวอย่างที่มีชื่อเสียงมากที่สุดของชนิดของการจัดตำแหน่งนี้สามารถสังเกตได้ใน Chichen Itza เงินต้นเมืองมายาของคาบสมุทรYucatán ผู้คนก็ยังมีการรวบรวมในแต่ละปีที่พวกเขามีมานานหลายศตวรรษที่จะสังเกตเห็นดวงอาทิตย์สว่างบันไดของปิรามิดที่ทุ่มเทให้กับอาร์กอนที่พระเจ้างูขนนก ที่มีนาคมผลิและฤดูใบไม้ร่วงที่ดวงอาทิตย์ค่อยๆสว่างบันไดปิรามิดและหัวงูที่ฐานของมันสร้างภาพของงูเลื้อยลงภูเขาศักดิ์สิทธิ์ไปยังโลกที่. มายาทำไมไปช่วงดังกล่าวเพื่อให้สอดคล้องพลาซ่าส์พระราชพิธีของพวกเขาและ วัดที่มีดวงอาทิตย์และดาว? ในส่วนที่มันก็จะบูชาเทพเจ้า หลุมฝังศพ Pacal ในวัดจารึกที่ Palenque ตัวอย่างเช่นสอดคล้องกับดวงอาทิตย์ ในฤดูหนาวดวงอาทิตย์ที่อยู่เบื้องหลังชุดสันเขาสูงเกินกว่าที่วัดในแนวเดียวกันกับศูนย์ของหลังคาพระวิหาร ขณะที่ดวงอาทิตย์ข้ามท้องฟ้าจะเข้าสู่ประตูในพระวิหารฮิตผนังด้านหลังและเป็นหัวสำหรับขอบฟ้าเกินวัดปรากฏขึ้นลงบันไดวัดลงไปในหลุมฝังศพของ Pacal ตาย Pacal และเข้าสู่นรกจะถูกบรรจุจึงมีการตายของดวงอาทิตย์และเข้าสู่นรก. มายาสร้างหอดูดาวที่หลายเมืองของพวกเขาและสอดคล้องกับโครงสร้างที่สำคัญที่มีการเคลื่อนไหวของดวงดาว บางส่วนของเหล่านี้เป็นกลุ่มที่วัดเช่นกลุ่มของสามUaxactúnซึ่งนับเป็นตำแหน่งที่สูงขึ้นของดวงอาทิตย์ในฤดูร้อนทั้งสองมีนาคมและฤดูหนาว สถาปัตยกรรมเช่น Caracol ที่ Chichen Itza สอดคล้องกับลักษณะของดวงดาวเช่นดาวลูกไก่และดาวศุกร์ วัดอีก Uxmal ที่มีหลายร้อยของสัญลักษณ์วีนัส. คำอุปมาอุปมัยดาราศาสตร์และกิจกรรมสวรรค์ภูมิทัศน์ที่กำหนดไว้สำหรับพิธีกรรมผู้ปกครองมายา บริการรถรับส่งของพระราชอำนาจยกตัวอย่างเช่นดูเหมือนจะได้รับเวลาจากฤดูร้อนที่ศูนย์บางอย่าง ที่ Palenque, จารึกข้อสังเกตว่าบุตรชายของ Pacal จันทร์ Bahlum ทุ่มเทกลุ่มข้ามวัดเมื่อวันที่ 23 กรกฏาคม 690 - หมดเวลาให้ตรงกับร่วมของดาวพฤหัสบดีดาวเสาร์ดาวอังคารและดวงจันทร์ เพื่อมายาเหตุการณ์นี้อาจจะได้เป็นตัวแทนของการเกิดดั่งเดิมในสามเทพเจ้าบรรพบุรุษของราชวงศ์ใน Palenque มีแม่เป็นครั้งแรก (ดวงจันทร์) และจะได้รับช่วงเวลาที่เหมาะสมในการปลุกเสกอนุสาวรีย์เข้า. ภาพจิตรกรรมฝาผนังมายาและการแกะสลักแสดงผู้ปกครองที่สวมใส่ สัญลักษณ์แห่งชั้นฟ้าทั้งหลายรวมทั้งเข็มขัดหรือท้องฟ้าวงดนตรีที่ทำจากห่วงโซ่ของสัญลักษณ์ที่เกี่ยวข้องกับดวงจันทร์ดวงอาทิตย์ดาวศุกร์วันคืนและท้องฟ้า ผู้ปกครองนอกจากนี้ยังมีภาพการดำเนินการตกแต่งบาร์ท้องฟ้าเป็นวงดนตรีเพื่อแสดงให้เห็นว่าพวกเขามีอาณัติแห่งสวรรค์ บางครั้งพวกเขากำลังนั่งล้อมรอบด้วยท้องฟ้าวงซึ่งจะช่วยให้ผู้ปกครองของผู้มีอำนาจบารมีท้องฟ้า ผู้ปกครองยังชอบที่จะเชื่อมโยงตัวเองกับเทพมงคลของท้องฟ้าเช่นดวงอาทิตย์พระเจ้า, และผู้ปกครองมายาและพระสงฆ์ในชีวิตจริงมักจะ "สวมตัวเองกับสวรรค์" โดยการแต่งกายในหนังของจากัวร์ที่มีจุดที่ถูกนำไปเป็นตัวแทนของ ดาว. มายาเชื่อว่าพระเจ้าแนะนำอาทิตย์และดวงจันทร์บนท้องฟ้า แม้จะอยู่ในความมืดของคืนมายาเชื่อว่าดวงอาทิตย์และดวงจันทร์ยังคงเดินทางผ่านนรกขู่ตลอดทางโดยพระเจ้าชั่วร้ายที่อยากจะหยุดความคืบหน้าของ ด้วยเหตุนี้มายาเชื่อว่าร่างกายสวรรค์ต้องการความช่วยเหลือของมนุษย์ซึ่งถูกจัดให้ผ่านพิธีกรรมอันศักดิ์สิทธิ์เช่นตัดตัวเองทรมานและความเสียสละของมนุษย์ มายาที่นำเสนอความช่วยเหลือนี้เป็นเพียงราคาที่จะต้องจ่ายเพื่อความอยู่รอดอย่างต่อเนื่องของจักรวาล การเสียชีวิตจากพิธีกรรมดังกล่าวเป็นสิทธิพิเศษและหารือความเป็นอมตะในบรรดาผู้ที่เสียชีวิตหรือผู้ที่นำเสนอตัวเองเป็นผู้ที่ตกเป็นเหยื่อ. รอบซ้ำของการสร้างและการทำลายตามที่อธิบายไว้ในตำนานมายาได้เตือนของผลที่ตามมาถ้ามนุษย์ละเลยภาระหน้าที่ของตนเพื่อพระเจ้า มนุษย์มีความรับผิดชอบโดยธรรมชาติเพื่อพระเจ้าที่ทำให้ยังคงดำรงอยู่ของมนุษย์ที่เป็นไปได้ ตามปฏิทินมายาที่ศักดิ์สิทธิ์แต่ละรอบระยะเวลา 52 ปีส่งสัญญาณความเป็นไปได้ของการทำลายการต่ออายุของโลก . ซึ่งถูกมองว่าเป็นช่วงเวลาที่น่ากลัวเมื่อพระเจ้าและกองกำลังอื่น ๆ ของการสร้างและความวุ่นวายจะทำสงครามในโลกของปุถุชนที่กำหนดชะตากรรมของสิ่งมีชีวิตบนโลกทั้งหมดที่ดาวศุกร์มีนัยสำคัญมายาโดยเฉพาะอย่างยิ่ง; พระเจ้า Quetzalcoatl สำคัญตัวอย่างเช่นมีการระบุกับดาวศุกร์ เดรสเดน Codex หนึ่งในสี่ที่รอดตายพงศาวดารมายามีการจัดระเบียบที่กว้างขวางของการปรากฏตัวของดาวศุกร์และถูกนำมาใช้ในการทำนายอนาคต มายาไปยังสงครามท้องฟ้าเรียกอีกครั้งโดยดาวศุกร์ เครื่องราชกกุธภัณฑ์สงครามดาวศุกร์มีให้เห็นอยู่ stelae และการแกะสลักอื่น ๆ และบุกจับและถูกหมดเวลาโดยการปรากฏตัวของดาวศุกร์โดยเฉพาะอย่างยิ่งในตอนเย็น "ดาว" สงครามที่เกี่ยวข้องกับการเคลื่อนไหวของดาวศุกร์ได้ในความเป็นจริงที่ดีขึ้นตลอด Mesoamerica. ปฏิทินมายาตำนานและโหราศาสตร์ถูกรวมเข้าเป็นระบบเดียวของความเชื่อ มายาสังเกตท้องฟ้าและปฏิทินที่จะคาดการณ์สุริยคราสและดวงจันทร์รอบของดาวศุกร์และความเคลื่อนไหวของกลุ่มดาวที่ ที่เกิดขึ้นเหล่านี้เป็นมากเกินกว่าที่การเคลื่อนไหวทางกลเพียงแห่งชั้นฟ้าทั้งหลายและถูกเชื่อว่าจะเป็นกิจกรรมของพระเจ้า replaying เหตุการณ์ที่เป็นตำนานจากเวลาของการสร้าง. ที่พระสงฆ์ปฏิทินยังคงอยู่ในภูมิภาคมายาในวันนี้และให้260 วันศักดิ์สิทธิ์นับรอบสำหรับ ดวงชะตาและอื่น ๆ กิจกรรม shamanistic หลายส่วนประกอบของระบบความเชื่อนี้เกิดขึ้นในท้องฟ้า แต่ถูกจัดการในโลกโดยพระสงฆ์นักดาราศาสตร์-ที่ใช้โครงสร้างที่ศักดิ์สิทธิ์ของจักรวาลในกิจการบนโลก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ดาราศาสตร์
ของทั้งหมดของโลกระบบปฏิทินมายาโบราณ , และระบบอื่น ๆหอมกรุ่นที่ซับซ้อนมากที่สุดที่ซับซ้อนและแม่นยำ การคำนวณของความสอดคล้องของ 260 วัน และ 365 วัน มายารอบเกือบตรงเท่ากับปีแสงอาทิตย์จริงในเขตร้อน มีเพียง 19 นาที ขอบของข้อผิดพลาด

มายานักดาราศาสตร์พระดูสวรรค์สำหรับคำแนะนำพวกเขาใช้หอสังเกตการณ์ , เงาหล่ออุปกรณ์ และสังเกตขอบฟ้าเพื่อติดตามการเคลื่อนไหวที่ซับซ้อนของดวงอาทิตย์ ดวงดาวและดาวเคราะห์เพื่อสังเกต คำนวณและบันทึกข้อมูลนี้ในพงศาวดารของพวกเขาหรือ " codices " จากการสังเกตเหล่านี้ มายาพัฒนาปฏิทินเพื่อติดตามการเคลื่อนไหวของวัตถุท้องฟ้าและกาลเวลามายายังเก็บบันทึกรายละเอียดของดวงจันทร์ แม้ว่านี้ไม่ได้ดูเหมือนจะเป็นทางจันทรคติปฏิทิน

ในเมืองมายา อาคารพิธีได้แม่นยำสอดคล้องกับทิศทางเข็มทิศ ในฤดูใบไม้ผลิและฤดูใบไม้ร่วง equinoxes ตัวอย่างเช่น ดวงอาทิตย์อาจจะทำเพื่อโยนของรังสีผ่านการเปิดขนาดเล็กในมายา หอแสงขึ้นผนังภายในของหอดูดาว .

การจัดแนวอื่นอาจเกี่ยวข้องกับภายนอกของวัดและพระราชวัง ตัวอย่างที่มีชื่อเสียงมากที่สุดของประเภทนี้สามารถสังเกตได้ในการ chich é n . kgm itz ครูใหญ่มายานครของรัฐยูกาตังคาบสมุทร คนยังรวบรวมอยู่ในแต่ละปี ขณะที่เขามีศตวรรษ สังเกตดวงอาทิตย์ส่องสว่างบันไดของพีระมิด โดยเฉพาะเดอะบีทเทิลส์ , พญานาครอยต่อพระเจ้าที่ equinoxes เขียวชอุ่ม และฤดูใบไม้ร่วง ดวงอาทิตย์ค่อยๆ ส่องสว่าง พีระมิด บันไดงูหัวที่ฐานของการสร้างภาพของงูลื่นไหลลงจากภูเขาศักดิ์สิทธิ์แก่โลก
ทำไมมายาไปเช่นความยาวที่จะจัดพิธีพลาซ่าและวัดกับดวงอาทิตย์และดาว ส่วนหนึ่ง ก็เพื่อบูชาเทพเจ้าpacal สุสานในจารึกใน Palenque , ตัวอย่างเช่น , สอดคล้องกับดวงอาทิตย์ เหมายัน พระอาทิตย์ตกหลังสันเขาสูงเกินวัด ที่สอดคล้องกับศูนย์บริการของหลังคาวิหาร . เป็นดวงอาทิตย์ข้ามท้องฟ้าก็จะเข้าสู่ประตูวัด ชนกำแพงด้านหลังและเป็นหัวสำหรับขอบฟ้าเหนือพระวิหารดูเหมือนจะมาวัด pacal บันไดเข้าไปในสุสานของ pacal ตาย และเข้าสู่ยมโลกเป็น equated กับความตายของดวงอาทิตย์และเข้าสู่ยมโลก


มายาสร้างหอสังเกตการณ์ที่หลายเมืองของพวกเขาและชิดโครงสร้างสำคัญกับการเคลื่อนไหวของเทห์ฟากฟ้า . เหล่านี้บางส่วนมีกลุ่มวัด เช่น กลุ่มสามที่ uaxact ú nซึ่งเป็นตำแหน่งของดวงอาทิตย์ขึ้นที่ครีษมายัน , และสอง equinoxes เหมายัน . สถาปัตยกรรมเช่น Caracol ที่ chich é n . kgm itz ก็สอดคล้องกับลักษณะของเทหวัตถุเช่นกระจุกดาวลูกไก่ และดาวศุกร์ อีกวัดที่ Uxmal มีหลายร้อยสัญลักษณ์ดาวศุกร์

ทางดาราศาสตร์ และกิจกรรมเกี่ยวกับสวรรค์กำหนดพิธีกรรมภูมิทัศน์มายาโมหะ .โอนของพระราชอำนาจ ตัวอย่างเช่น ดูเหมือนจะได้รับการกำหนดโดยครีษมายันที่ศูนย์แน่นอน ใน Palenque , จารึก บันทึกว่า pacal ลูกชาน bahlum เฉพาะกลุ่มวัดข้าม ในวันที่ 23 , 690 - ตั้งเวลาให้ตรงกับคู่ของดาวพฤหัสบดี ดาวเสาร์ ดาวอังคาร และดวงจันทร์ กับมายาเหตุการณ์นี้อาจจะแสดงการเกิดกลุ่มของสามบรรพบุรุษพระราชวงศ์ Palenque กับแม่ก่อน ( ดวงจันทร์ ) และจะได้รับช่วงเวลาที่เหมาะสมสำหรับการภาคยานุวัติโบราณสถาน จิตรกรรมฝาผนัง และแกะ

มายาแสดงไม้บรรทัดใส่สัญลักษณ์แห่งสวรรค์ รวมถึงเข็มขัดหรือฟ้าวงดนตรีทำจากโซ่ของ สัญลักษณ์ที่เกี่ยวข้องกับดวงจันทร์ , ดวงอาทิตย์ , ดาวศุกร์ , วันคืนท้องฟ้า ผู้ปกครองยังปรากฎแบกบาร์ตกแต่งท้องฟ้าแถบจะแสดงให้เห็นว่าพวกเขาได้อาณัติจากสวรรค์ บางครั้งพวกเขาจะนั่งรายล้อมด้วยท้องฟ้าวงดนตรีที่ให้ผู้ปกครองเป็นรัศมีของอำนาจสวรรค์ . ผู้ปกครองก็ชอบที่จะเชื่อมโยงตัวเองกับพระมงคลของท้องฟ้า เช่น พระอาทิตย์และมายาโมหะและพระสงฆ์ในชีวิตจริงบ่อยๆ " ห่มตัวเองด้วยสวรรค์ " โดยการแต่งกายในเพลของจากัวร์ ซึ่งจุดที่ถูกแสดงดาว

ชาวมายาเชื่อว่าพระเจ้าชี้นำดวงอาทิตย์และดวงจันทร์ในท้องฟ้า แม้ในที่มืดมืด ชาวมายาเชื่อว่าดวงอาทิตย์และดวงจันทร์ยังคงเดินทางผ่านนรกขู่ตลอดทางโดยความชั่วร้ายพระเจ้าที่อยากจะหยุดความคืบหน้าของพวกเขา ด้วยเหตุนี้ ชาวมายาเชื่อว่าร่างกายสวรรค์ต้องการความช่วยเหลือของมนุษย์ ซึ่งถูกให้ผ่านพิธีกรรมศักดิ์สิทธิ์ เช่น ตัด ทรมานตนเอง และการบูชายัญมนุษย์ กับมายา เสนอความช่วยเหลือนี้เป็นเพียงราคาที่ต้องจ่ายเพื่อความอยู่รอดต่อไปของจักรวาล ความตายจากพิธีกรรมดังกล่าวเป็นสิทธิพิเศษและการแต่งตั้งอมตะผู้ตาย หรือใครจะเสนอตัวเองเป็นเหยื่อ

การวงจรของการสร้างและการทำลายตามที่อธิบายไว้ในตำนานมายาถูกเตือนของผลกระทบ ถ้ามนุษย์ละเลยภาระหน้าที่ของตนเพื่อพระเจ้า มนุษย์มีความรับผิดชอบในพระเจ้า ที่ทำให้มนุษย์ยังดำรงอยู่ได้ ตามไปศักดิ์สิทธิ์มายาปฏิทิน52 ปี ต่ออายุแต่ละสัญญาณความเป็นไปได้ของการทำลายโลก นี้คือเห็นเป็นเวลาที่น่ากลัวเมื่อพระเจ้าและกองทัพอื่น ๆของการสร้าง และความวุ่นวาย จะทำการต่อสู้ในโลกของปุถุชน กำหนดชะตากรรมของสิ่งมีชีวิตบนโลกนี้ทุกคน

ดาวเคราะห์ดาวศุกร์ถูกโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่สําคัญกับมายา ; ที่สำคัญพระเจ้าเดอะบีทเทิลส์ เช่น ระบุกับดาวศุกร์Codex เดรสเดิน หนึ่งสี่รอดตายพงศาวดารมายา มีตารางที่กว้างขวางของการปรากฏของดาวศุกร์ และทำนายอนาคต มายายังทำสงครามโดยท้องฟ้าอีกครั้งเรียกโดยดาวเคราะห์ดาวศุกร์ ดาวศุกร์สงครามกกุธภัณฑ์จะเห็นใน stelae และแกะสลักอื่น ๆและ raids และจับถูกจับเวลาโดยลักษณะของดาวศุกร์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเป็นเย็น " ดาว "สงครามเกี่ยวข้องกับการเคลื่อนที่ของดาวศุกร์ คือ ในความเป็นจริง ขึ้นได้ดีตลอดเมโส
.
ปฏิทินมายา , ตำนานโหราศาสตร์ถูกรวมเข้าเป็นระบบเดียวของความเชื่อ สังเกตท้องฟ้าและปฏิทินมายาทำนายสุริยุปราคา และจันทรคติวงจรของดาวเคราะห์ดาวศุกร์ และการเคลื่อนที่ของกลุ่มดาวเหตุการณ์เหล่านี้อยู่ไกลมากขึ้นกว่าเพียงกลไกของฟ้าสวรรค์ และเชื่อกันว่าเป็นกิจกรรมของพระทบทวนเหตุการณ์ในตำนานจากเวลาของการสร้าง พระยังอยู่

ปฏิทินมายาในภูมิภาคในวันนี้ และให้ 260 วันศักดิ์สิทธิ์รอบนับ shamanistic สำหรับการพยากรณ์และกิจกรรมอื่น ๆ จำนวนมากของส่วนประกอบของระบบ ความเชื่อนี้มาจากท้องฟ้าแต่จัดการบนโลกโดยนักดาราศาสตร์ปุโรหิตที่ใช้โครงสร้างศักดิ์สิทธิ์ของจักรวาลในกิจการโลก