Biological control is a component o

Biological control is a component of an integrated pest management strategy. It is defined as the reduction of pest populations by natural enemies and typically involves an active human role. Keep in mind that all insect species are also suppressed by naturally occurring organisms and environmental factors, with no human input. This is frequently referred to as natural control. This guide emphasizes the biological control of insects but biological control of weeds and plant diseases is also included. Natural enemies of insect pests, also known as biological control agents, include predators, parasitoids, and pathogens. Biological control of weeds includes insects and pathogens. Biological control agents of plant diseases are most often referred to as antagonists.

Predators, such as lady beetles and lacewings, are mainly free-living species that consume a large number of prey during their lifetime. Parasitoids are species whose immature stage develops on or within a single insect host, ultimately killing the host. Many species of wasps and some flies are parasitoids. Pathogens are disease-causing organisms including bacteria, fungi, and viruses. They kill or debilitate their host and are relatively specific to certain insect groups. Each of these natural enemy groups is discussed in much greater detail in following sections.

The behaviors and life cycles of natural enemies can be relatively simple or extraordinarily complex, and not all natural enemies of insects are beneficial to crop production. For example, hyperparasitoids are parasitoids of other parasitoids. In potatoes grown in Maine, 22 parasitoids of aphids were identified, yet these were attacked by 18 additional species of hyperparasitoids.

This guide concentrates on those species for which the benefits of their presence outweigh any disadvantages. A successful natural enemy should have a high reproductive rate, good searching ability, host specificity, be adaptable to different environmental conditions, and be synchronized with its host (pest).

A high reproductive rate is important so that populations of the natural enemy can rapidly increase when hosts are available. The natural enemy must be effective at searching for its host and it should be searching for only one or a few host species. Spiders, for example, feed on many different hosts including other natural enemies. It is also very important that the natural enemy occur at the same time as its host. For example, if the natural enemy is an egg parasitoid, it must be present when host eggs are available. No natural enemy has all these attributes, but those with several characteristics will be more important in helping maintain pest populations.

There are three broad and somewhat overlapping types of biological control: conservation, classical biological control (introduction of natural enemies to a new locale), and augmentation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การควบคุมทางชีวภาพเป็นส่วนประกอบของกลยุทธ์การจัดการศัตรูพืชแบบบูรณาการ มันถูกกำหนดให้เป็นการลดประชากรแมลง โดยศัตรูธรรมชาติ และมักจะเกี่ยวข้องกับการมีบทบาทมนุษย์ เก็บไว้ในใจจะระงับแมลงทุกชนิด โดยสิ่งมีชีวิตเกิดขึ้นตามธรรมชาติและปัจจัยสิ่งแวดล้อม มีการป้อนข้อมูลไม่มีมนุษย์ยัง นี้มักจะเรียกว่าควบคุมธรรมชาติ คำแนะนำนี้เน้นการควบคุมทางชีวภาพของแมลง แต่ควบคุมวัชพืชและโรคพืชรวมทั้งยังเป็น ศัตรูธรรมชาติของแมลงศัตรูพืช เรียกว่าเป็นตัวแทนควบคุม มีล่า parasitoids และเชื้อโรค ควบคุมวัชพืชแมลงและเชื้อโรคด้วย บริษัทตัวแทนการควบคุมโรคพืชจะมักเรียกว่าอรินักล่า เช่นเลดี้ beetles และ lacewings มีพันธุ์ free-living ส่วนใหญ่ที่ใช้เหยื่อเป็นจำนวนมากในช่วงชีวิตของพวกเขา Parasitoids เป็นสายพันธุ์ขั้นอ่อนพัฒนาบน หรือภาย ใน โฮสต์แมลงเดียว ในท้ายที่สุด ฆ่าโฮสต์ มีหลายสายพันธุ์ของแตนและแมลงบาง parasitoids เชื้อโรคเป็นโรคที่ทำให้เกิดสิ่งมีชีวิตรวมทั้งแบคทีเรีย เชื้อรา และไวรัส พวกเขาฆ่า หรือบั่นทอนเจ้า และค่อนข้างเฉพาะกลุ่มแมลงบาง แต่ละกลุ่มศัตรูธรรมชาติเหล่านี้จะกล่าวถึงในรายละเอียดมากขึ้นในส่วนต่อไปนี้The behaviors and life cycles of natural enemies can be relatively simple or extraordinarily complex, and not all natural enemies of insects are beneficial to crop production. For example, hyperparasitoids are parasitoids of other parasitoids. In potatoes grown in Maine, 22 parasitoids of aphids were identified, yet these were attacked by 18 additional species of hyperparasitoids.This guide concentrates on those species for which the benefits of their presence outweigh any disadvantages. A successful natural enemy should have a high reproductive rate, good searching ability, host specificity, be adaptable to different environmental conditions, and be synchronized with its host (pest).A high reproductive rate is important so that populations of the natural enemy can rapidly increase when hosts are available. The natural enemy must be effective at searching for its host and it should be searching for only one or a few host species. Spiders, for example, feed on many different hosts including other natural enemies. It is also very important that the natural enemy occur at the same time as its host. For example, if the natural enemy is an egg parasitoid, it must be present when host eggs are available. No natural enemy has all these attributes, but those with several characteristics will be more important in helping maintain pest populations.There are three broad and somewhat overlapping types of biological control: conservation, classical biological control (introduction of natural enemies to a new locale), and augmentation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การควบคุมทางชีวภาพเป็นส่วนประกอบของกลยุทธ์การจัดการศัตรูพืชแบบบูรณา มันถูกกำหนดให้เป็นการลดลงของประชากรศัตรูพืชโดยศัตรูธรรมชาติและมักจะเกี่ยวข้องกับบทบาทของมนุษย์ที่ใช้งาน โปรดทราบว่าแมลงชนิดทั้งหมดนอกจากนี้ยังมีการปราบปรามโดยสิ่งมีชีวิตที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติและปัจจัยด้านสิ่งแวดล้อมโดยไม่มีการป้อนข้อมูลของมนุษย์ นี้มักถูกเรียกว่าเป็นตัวควบคุมธรรมชาติ คู่มือนี้จะเน้นไปที่การควบคุมทางชีวภาพของแมลง แต่การควบคุมทางชีวภาพของวัชพืชและโรคพืชรวมทั้งยังเป็น ศัตรูธรรมชาติของแมลงศัตรูพืชที่เรียกว่าเป็นเจ้าหน้าที่ควบคุมทางชีวภาพรวมถึงการล่าตัวเบียนและเชื้อโรค การควบคุมทางชีวภาพของวัชพืชรวมถึงแมลงและเชื้อโรค เจ้าหน้าที่ควบคุมทางชีวภาพของโรคพืชส่วนใหญ่มักจะเรียกว่าเป็นคู่อริ. ล่าเช่นด้วง Lady และแมลงวัน, ส่วนใหญ่จะเป็นสายพันธุ์ที่อาศัยอยู่ฟรีที่ใช้เป็นจำนวนมากของเหยื่อในช่วงชีวิตของพวกเขา เบียนเป็นสายพันธุ์ที่มีความอ่อนเวทีพัฒนาบนหรือภายในแมลงเดียวในที่สุดฆ่าโฮสต์ หลายชนิดแตนและแมลงวันบางคนเบียน จุลชีพก่อโรคเป็นสิ่งมีชีวิตที่ทำให้เกิดโรครวมทั้งเชื้อแบคทีเรียเชื้อราและไวรัส พวกเขาฆ่าหรือทำให้อ่อนเพลียโฮสต์ของพวกเขาและมีความเฉพาะเจาะจงกับกลุ่มแมลงบางอย่าง แต่ละกลุ่มศัตรูธรรมชาติเหล่านี้จะกล่าวถึงในรายละเอียดมากขึ้นในส่วนต่อไปนี้. พฤติกรรมและวงจรชีวิตของศัตรูธรรมชาติสามารถจะค่อนข้างเรียบง่ายหรือซับซ้อนเป็นพิเศษและไม่ทั้งหมดศัตรูธรรมชาติของแมลงที่เป็นประโยชน์ต่อการผลิตพืช ตัวอย่างเช่นมี hyperparasitoids เบียนเบียนอื่น ๆ ในมันฝรั่งที่ปลูกในรัฐเมน 22 เบียนเพลี้ยถูกระบุยังเหล่านี้ถูกโจมตีโดย 18 ชนิดที่เพิ่มขึ้นของ hyperparasitoids. คู่มือนี้จะมุ่งเน้นที่สายพันธุ์ที่ผู้ที่ได้รับประโยชน์จากการปรากฏตัวของพวกเขาเกินดุลข้อเสียใด ๆ ศัตรูธรรมชาติที่ประสบความสำเร็จควรจะมีอัตราการเจริญพันธุ์สูงความสามารถในการค้นหาที่ดีจำเพาะเจ้าภาพจะปรับให้เข้ากับสภาพแวดล้อมที่แตกต่างกันและตรงกับโฮสต์ (ศัตรูพืช). อัตราการเจริญพันธุ์สูงเป็นสิ่งสำคัญเพื่อให้ประชากรของศัตรูธรรมชาติสามารถอย่างรวดเร็ว เพิ่มขึ้นเมื่อเจ้าภาพที่มีอยู่ ศัตรูธรรมชาติจะต้องมีประสิทธิภาพในการค้นหาสำหรับโฮสต์และมันควรจะค้นหาเพียงหนึ่งหรือเป็นสายพันธุ์ที่เจ้าภาพไม่กี่ แมงมุมเช่นอาหารบนโฮสต์ที่แตกต่างกันจำนวนมากรวมทั้งศัตรูธรรมชาติอื่น ๆ นอกจากนี้ยังเป็นสิ่งสำคัญมากที่ศัตรูธรรมชาติเกิดขึ้นในเวลาเดียวกับแม่ของมัน ตัวอย่างเช่นถ้าศัตรูธรรมชาติเป็นแตนเบียนไข่ก็จะต้องนำเสนอเมื่อไข่โฮสต์ที่มีอยู่ ไม่มีศัตรูธรรมชาติมีคุณลักษณะทั้งหมดเหล่านี้ แต่ผู้ที่มีหลายลักษณะจะมีความสำคัญมากขึ้นในการช่วยรักษาประชากรศัตรูพืช. มีสามประเภทในวงกว้างและค่อนข้างที่ทับซ้อนกันของการควบคุมทางชีวภาพคือการอนุรักษ์ชีวภาพควบคุมคลาสสิก (แนะนำของศัตรูธรรมชาติไปยังสถานที่ใหม่) และเสริม