The Feejee Mermaid was presented as

The Feejee Mermaid was presented as a mummified body of something, supposedly a creature that was half mammal and half fish (like a grotesque version of normal mermaid stories). The original exhibit was popularized by circus great P.T. Barnum, but has since been copied many times in other attractions, including the collection of famed showman Robert Ripley. The original exhibit was shown around the United States, but was lost in the 1860s when Barnum’s museum caught fire. The exhibit has since been acquired by Harvard University’s Peabody Museum of Archaeology and Ethnology and is currently housed in the museum’s attic storage area.The Fiji mermaid came into Barnum’s possession via his Boston counterpart Moses Kimball, who brought it down to Barnum in late spring of 1842. On June 18, Barnum and Kimball entered into a written agreement to exploit this “curiosity supposed to be a mermaid.” Kimball would remain the creature’s sole owner and Barnum would lease it for $12.50 a week. Barnum christened his artefact “The Feejee Mermaid”.In reality, the mermaid was a gaff, the work of an Indonesian craftsman using either papier-mâché and materials from exotic fish, or the tail of a fish and a torso of a baby orangutan, stitched together with the head of a monkey

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นางเงือก Feejee ถูกนำเสนอเป็นตัว mummified ของบางสิ่ง คาดคะเนสัตว์ที่มีเท้าครึ่งปลาครึ่ง (เช่นเสิร์ฟรุ่นเรื่องเงือกปกติ) จัดแสดงเดิมถูก popularized โดยละครดีพีที Barnum แต่มีตั้งแต่การคัดลอกหลายครั้งในแหล่งท่องเที่ยวอื่น ๆ รวมถึงคอลเลกชันของโด่ง showman โรเบิร์ตริบ การจัดแสดงต้นฉบับที่แสดงทั่วสหรัฐอเมริกา แต่ก็หายไปใน 1860s เมื่อเกิดเพลิงไหม้ของ Barnum พิพิธภัณฑ์ จัดแสดงตั้งแต่ได้รับมา โดยพีบอดี้พิพิธภัณฑ์โบราณคดีและชาติพันธุ์ของมหาวิทยาลัย และเป็นกำลังแห่งพื้นที่เก็บถังห้องใต้หลังคาของพิพิธภัณฑ์เงือกฟิจิมาในครอบครองของ Barnum ผ่านกันเขาบอสตัน Moses Kimball ผู้นำมันลง Barnum ในปลายฤดูใบไม้ผลิของ 1842 บน 18 มิถุนายน Barnum และ Kimball เข้าข้อตกลงเป็นลายลักษณ์อักษรเพื่อใช้ประโยชน์นี้ "อยากรู้ควรจะเป็นเงือก" Kimball จะยังคง เจ้าของของสิ่งมีชีวิต และ Barnum จะเช่ามันสำหรับ $12.50 ต่อสัปดาห์ Barnum christened artefact เขา "เดอะ Feejee เมอร์เมด"ในความเป็นจริง เดอะเมอร์เมดเป็น gaff การทำงานของช่างฝีมือดีอินโดนีเซียใช้ papier mâché และวัสดุจากปลาแปลกใหม่ หรือหางของปลาและลำตัวของอุรังอุตังเป็นเด็ก เย็บพร้อมหัวลิง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Feejee เมอร์เมดถูกนำเสนอในฐานะที่เป็นร่างกายตายซากของบางสิ่งบางอย่างที่ควรจะเป็นสิ่งมีชีวิตที่เลี้ยงลูกด้วยนมและปลาครึ่งครึ่ง (เหมือนรุ่นพิลึกเรื่องนางเงือกปกติ) จัดแสดงเดิมเป็นที่นิยมโดยคณะละครสัตว์ที่ดี PT Barnum แต่ได้รับการคัดลอกหลายครั้งในสถานที่ท่องเที่ยวอื่น ๆ รวมถึงการเก็บรวบรวมนักแสดงมีชื่อเสียงโรเบิร์ตริปลีย์ จัดแสดงเดิมก็แสดงให้เห็นทั่วประเทศสหรัฐอเมริกา แต่ก็หายไปในยุค 1860 เมื่อพิพิธภัณฑ์ Barnum ของถูกไฟไหม้ จัดแสดงที่ได้รับตั้งแต่ได้มาจากฮาร์วาร์ของมหาวิทยาลัยพีบอดีพิพิธภัณฑ์โบราณคดีและชาติพันธุ์วิทยาและตั้งอยู่ในพิพิธภัณฑ์ของการจัดเก็บห้องใต้หลังคา area.The ฟิจินางเงือกในปัจจุบันเข้ามาครอบครอง Barnum ผ่านทางคู่บอสตันโมเสสคิมบอลล์ที่นำมันลงไปที่บาร์นัมในช่วงปลายฤดูใบไม้ผลิของ 1842 ที่ 18 มิถุนายน Barnum คิมบอลล์และลงนามในสัญญาเป็นลายลักษณ์อักษรที่จะใช้ประโยชน์นี้ "อยากรู้อยากเห็นควรจะเป็นนางเงือก". คิมบอลล์จะยังคงเป็นเจ้าของ แต่เพียงผู้เดียวของสิ่งมีชีวิตและบาร์นัมจะเช่ามันสำหรับ $ 12.50 สัปดาห์ที่ Barnum ขนานสิ่งประดิษฐ์ของเขา "Feejee เมอร์เมด" ในความเป็นจริงนางเงือกเป็นฉมวกการทำงานของช่างฝีมืออินโดนีเซียโดยใช้กระดาษอัดที่ใช้ทำภาชนะและวัสดุจากปลาที่แปลกใหม่หรือหางของปลาและลำตัวของทารกลิงอุรังอุตังที่ เย็บติดกันกับหัวของลิง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การ feejee เงือกถูกเสนอเป็นสำคัญของร่างกายบางอย่างอาจจะเป็นสิ่งมีชีวิตที่เลี้ยงลูกด้วยนม และครึ่งครึ่งปลา ( เหมือนรุ่นพิสดารนิทานเงือกปกติ ) นิทรรศการต้นฉบับถูก popularized โดย Barnum ละครดี แต่ก็ได้มีการคัดลอกหลายครั้งในแหล่งท่องเที่ยวอื่น ๆรวมทั้งคอลเลกชันของชื่อเสียงนักแสดงโรเบิร์ต * .นิทรรศการต้นฉบับแสดงทั่วสหรัฐอเมริกา แต่ก็หายไปในยุค 1860 เมื่อพิพิธภัณฑ์นัมก็ถูกไฟไหม้ จัดแสดงมีตั้งแต่ได้มา โดยมหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ดพิพิธภัณฑ์โบราณคดีและชาติพันธุ์วิทยา และปัจจุบันอยู่ในพิพิธภัณฑ์ใต้กระเป๋าบริเวณ ประเทศฟิจิ เงือกมานัมก็ครอบครองผ่านทางของเขาบอสตันโมเสสคิมบอลล์คู่ ,ที่เอามาลงเพื่อนัมในปลายฤดูใบไม้ผลิของ 1842 . เมื่อวันที่ 18 มิถุนายน และนัมคิมบอลล์เข้าสู่ข้อตกลงที่เป็นลายลักษณ์อักษรเพื่อใช้ประโยชน์จาก " ความอยากรู้อยากเห็นควรจะเป็นเงือก " คิมบอลล์จะยังคงเป็นเจ้าของ แต่เพียงผู้เดียวของสิ่งมีชีวิต และ นัมจะเช่ามันสำหรับ $ 12.50 ต่อสัปดาห์ บาร์นัม ของฝ่าบาทสิ่งประดิษฐ์ของเขา " feejee เงือก " . ในความเป็นจริง , มีบ้านนางเงือก ,งานของช่างฝีมือชาวอินโดนีเซียใช้ papier-m â ch éและวัตถุดิบจากปลาที่แปลกใหม่หรือหางของปลา และเนื้อตัวของทารกอุรังอุตัง เย็บเข้าด้วยกัน มีหัวเป็นลิง