Resilience also has been categorise

Resilience also has been categorised according to context.
There is personal resilience (Gallos, 2008; Grafton et al., 2010;
Koen et al., 2011), workplace resilience (Cleary, Horsfall, &
Jackson, 2013; Deacon & Cleary, 2013; Jackson, Firtko, &
Edenborough, 2007), organisational resilience (Altman Dautoff,
2002; Gibson, 2010; Seville et al., 2008), community resilience
(Bajayo, 2012; Pfefferbaum et al., 2013), and professional resilience
(Ashby, Ryan, Gray, & James, 2013; Hodges et al.,
2008). Resilience also has been positioned as a quality that can
be nurtured by individuals and used to mitigate workplace adversity
(Jackson et al., 2007). Few studies, however, have defined
or considered the notion of group or collective resilience of a
profession, including the capacity of that profession to withstand
adversity and continue to develop positively in the face of
change.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความยืดหยุ่นยังได้ถูกจัดตามบริบทมีความยืดหยุ่นส่วนบุคคล (Gallos, 2008 กราฟ et al. 2010สวน et al. 2011), ทำงานที่ยืดหยุ่น (cleary คุณ แซนน่าโฮสฟอล &Jackson, 2013 มัคนายก และ Cleary, 2013 Jackson, Firtko, &Edenborough, 2007) องค์กรยืดหยุ่น (Altman Dautoff2002 กิบสัน 2010 เซบีญา et al. 2008), ชุมชนยืดหยุ่น(Bajayo, 2012 Pfefferbaum et al. 2013), และความเป็นมืออาชีพ(ร้าน Ryan สีเทา และ James, 2013 ใช้ et al.,ทีนี้ความยืดหยุ่นยังมีตำแหน่งเป็นคุณภาพที่สามารถจะบ่ม โดยบุคคล และใช้ในการบรรเทาความทุกข์ยากที่ทำงาน(Jackson et al. 2007) ศึกษาน้อย อย่างไรก็ตาม กำหนดหรือถือว่าเป็นความคิดของกลุ่มหรือรวมความยืดหยุ่นของการอาชีพ รวมถึงความจุของอาชีพที่ทนต่อความทุกข์ยากและการบวกใน face ของการเปลี่ยนแปลง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การกลับคืนสู่ปกติยังได้รับการแบ่งประเภทตามบริบท.
มีความยืดหยุ่นส่วนบุคคล (Gallos 2008; Grafton et al, 2010;.
Koen et al, 2011). ความยืดหยุ่นในสถานที่ทำงาน (เคลียร์ Horsfall &
แจ็คสัน, 2013; ปลอมและเคลียร์ 2013 ; แจ็คสัน Firtko และ
Edenborough 2007) ความยืดหยุ่นขององค์กร (Altman Dautoff,
ปี 2002 กิบสัน, 2010. เซวิลล์, et al, 2008), ความยืดหยุ่นชุมชน
(Bajayo 2012;. Pfefferbaum et al, 2013) และความยืดหยุ่นมืออาชีพ
( แอชบีไรอัน, สีเทา, และเจมส์, 2013;. ฮอดจ์, et al,
2008) การกลับคืนสู่ปกติยังได้รับตำแหน่งเป็นที่มีคุณภาพที่สามารถ
ได้รับการเลี้ยงดูโดยบุคคลและใช้ในการบรรเทาความทุกข์ยากในสถานที่ทำงาน
(แจ็คสัน et al., 2007) การศึกษาน้อย แต่ได้กำหนด
หรือการพิจารณาความคิดของกลุ่มหรือความยืดหยุ่นโดยรวมของการให้
อาชีพรวมถึงความจุของอาชีพที่จะทนต่อ
ความทุกข์ยากและยังคงพัฒนาในเชิงบวกในการเผชิญกับ
การเปลี่ยนแปลง