My mother did not work outside the

My mother did not work outside the home but she spent most of her day with my disabled grandmother who lived around the corner. My father travelled for work and was a workaholic who, for the most part, I saw only on weekends. So the central, most stable and visible adult presence in my life was Vi. Of course I knew who my mother was, but it was Vi who really did “mother’s work.”

This kind of set-up works just fine for many (probably most) kids but it didn’t work so well for me. It might, in fact, have worked wonderfully for my brother and sister. (I don’t know, we never discussed it.) But I felt, even at a young age, that I did not come “first” with my parents. I intuited that my grandmother and my father’s business were prioritized over me. I now believe that not feeling important, not feeling “first” to my parents, was not good for my emotional development and contributed to my being a shy, insecure, timid child. (I did grow out of most of it but, truthfully, some scars remain.) And because my parents were not around and Vi would threaten to leave if my sister and I were “fresh,” I was terrified of absolute abandonment.

When I had to decide about child care for my own children, I knew that I wanted to be the primary caregiver. I wanted my kids’ memories to be of me being with them–in the playground, at the lunch and dinner tables, at the bus stop, while playing in the bath. I was lucky I enjoyed, and could afford, being home full-time because I knew that leaving my children with someone else was not something I was at all comfortable with based on my own background.

Certainly, nannies, babysitters and daycare workers can be excellent caregivers. In some cases they may be better at it than a parent, especially one who is not comfortable being home all day with an irrational boss (the kid). I know that I was very lucky to have had the same efficient, affectionate caregiver during my entire childhood.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แม่ของฉันไม่ทำงานนอกบ้าน แต่เธอใช้เวลาส่วนใหญ่ของวันของเธอกับยายผู้พิการที่อาศัยอยู่รอบมุม พ่อเดินทางสำหรับการทำงาน และเป็นคนบ้างานที่ ส่วนใหญ่ ผมเห็นในสุดสัปดาห์ ดังนั้น เซ็นทรัล สุดมั่นคง และมองเห็นผู้ใหญ่อยู่ในชีวิตของฉันเป็น Vi แน่นอนผมรู้ว่าที่แม่ของฉัน แต่มันเป็น Vi ได้จริง ๆ "แม่งาน"ชนิดของงานติดตั้งได้สำหรับเด็ก ๆ จำนวนมาก (อาจจะส่วนใหญ่) แต่มันไม่ได้ทำงานได้ดีสำหรับฉัน อาจ ในความเป็นจริง ได้ทำงานที่เยี่ยมยอดสำหรับพี่ชายและน้องสาวของฉัน (ฉันไม่รู้ เราไม่เคยกล่าวถึง) แต่ผมรู้สึก ว่า แม้ในวัยเด็ก ที่ผมไม่ได้มา "แรก" กับพ่อ ผม intuited ว่า ธุรกิจของพ่อและยายถูกโฟกัสมากกว่าฉัน ตอนนี้ผมเชื่อว่า รู้สึกไม่สำคัญ ไม่รู้สึก "แรก" ที่พ่อแม่ของฉัน ไม่เหมาะสำหรับการพัฒนาทางอารมณ์ของฉัน และให้ฉันเป็นเด็กขี้อาย ขี้อาย ไม่ปลอดภัย (ไม่โตจากส่วนใหญ่ แต่ ดี ๆ รอยแผลเป็นบาง) และเนื่องจากพ่อไม่ประมาณ และ Vi จะขู่ว่า จะปล่อยน้องสาวของฉันและฉันมีความ "สด" ผมกลัวของการยกเลิกแน่นอนเมื่อผมต้องตัดสินใจเกี่ยวกับการดูแลเด็กสำหรับบุตรของตนเอง ผมรู้ว่า ผมอยากเป็น ผู้ดูแลหลัก อยากความทรงจำของเด็กของฉันเป็นของฉันอยู่กับพวกเขาใน สนามเด็กเล่น มื้อกลางวันและอาหารค่ำโต๊ะ รถเมล์ ในขณะที่เล่นในอ่าง ผมโชคดีผมมีความสุข และสามารถ จ่าย การเต็มเวลา เพราะรู้ว่าออกจากลูก ๆ ของฉันกับคนอื่นว่าไม่อะไรผมเลยสะดวกจากที่บ้านบนพื้นหลังของตัวเองแน่นอน นี่ สโมสร และคนทำงานรับเลี้ยงเด็กได้ดูแลดี ในบางกรณี พวกเขาอาจจะดีกว่าที่มันกว่าพ่อแม่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งคนที่ไม่สบายอยู่บ้านทั้งวันกับเจ้านายไม่มีเหตุผล (เด็ก) ผมโชคดีมากที่มีผู้ดูแลมีประสิทธิภาพ ความรักเหมือนกันตั้งแต่เด็ก ๆ ทั้งนั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แม่ของฉันไม่ได้ทำงานนอกบ้าน แต่เธอใช้เวลาส่วนใหญ่ของวันของเธอกับคุณยายของฉันคนพิการที่อาศัยอยู่รอบมุม พ่อของฉันเดินทางสำหรับการทำงานและเป็นคนบ้างานที่ส่วนใหญ่ผมเห็นเฉพาะในวันหยุดสุดสัปดาห์ ดังนั้นภาคกลางมีเสถียรภาพมากที่สุดและมองเห็นการปรากฏตัวของผู้ใหญ่ในชีวิตของฉันเป็น Vi แน่นอนผมรู้ว่าใครเป็นแม่ของฉัน แต่มันก็ Vi ที่จริงๆไม่ "การทำงานของแม่."

ชนิดของการตั้งค่านี้ทำงานได้ดีสำหรับหลาย ๆ คน (อาจจะมากที่สุด) เด็ก แต่มันไม่ได้ทำงานให้ดีสำหรับฉัน มันอาจจะในความเป็นจริงมีการทำงานที่เยี่ยมยอดสำหรับพี่ชายและน้องสาวของฉัน (ผมไม่ทราบว่าเราไม่เคยคุย.) แต่ผมก็รู้สึกว่าแม้ในวัยหนุ่มสาวที่ผมไม่ได้มา "ครั้งแรก" กับพ่อแม่ ผมสังหรณ์ว่าคุณยายของธุรกิจและพ่อของฉันของฉันถูกจัดลำดับความสำคัญมากกว่าฉัน ตอนนี้ผมเชื่อว่าไม่รู้สึกสำคัญไม่รู้สึก "ครั้งแรก" กับพ่อแม่ของฉันไม่ได้ดีสำหรับการพัฒนาทางอารมณ์ของฉันและมีส่วนที่จะเป็นคนขี้อายไม่ปลอดภัยเด็กขี้อายของฉัน (ผมไม่งอกออกมาจากส่วนใหญ่ของมัน แต่ตามความเป็นจริงบางอย่างยังคงรอยแผลเป็น.) และเพราะพ่อแม่ของฉันไม่ได้ไปรอบ ๆ และ Vi ขู่ว่าจะออกถ้าน้องสาวของฉันและฉันเป็น "สด" ผมกลัวของการละทิ้งแน่นอน

เมื่อผมมีการตัดสินใจเกี่ยวกับการดูแลเด็กสำหรับเด็กของฉันเองฉันรู้ว่าฉันอยากจะเป็นผู้ดูแลหลัก ฉันต้องการความทรงจำที่เด็ก ๆ ของฉัน 'จะเป็นของฉันเป็นกับพวกเขาในสนามเด็กเล่นที่กลางวันและอาหารเย็นตารางที่ป้ายรถเมล์ในขณะที่เล่นในห้องอาบน้ำ ผมโชคดีที่ผมมีความสุขและสามารถซื้อเป็นบ้านเต็มเวลาเพราะผมรู้ว่าออกจากลูก ๆ ของฉันกับคนอื่นไม่ได้สิ่งที่ฉันเป็นที่ทุกคนสะดวกสบายด้วยขึ้นอยู่กับพื้นหลังของตัวเอง

แน่นอนพี่เลี้ยงพี่เลี้ยงและคนงานรับเลี้ยงเด็กสามารถเป็นผู้ดูแลผู้ป่วยที่ดีเยี่ยม ในบางกรณีพวกเขาอาจจะดีกว่าที่มันกว่าผู้ปกครองโดยเฉพาะอย่างยิ่งคนที่ไม่สบายเป็นบ้านตลอดทั้งวันกับเจ้านายที่ไม่ลงตัว (เด็ก) ฉันรู้ว่าฉันโชคดีมากที่ได้มีเหมือนกันที่มีประสิทธิภาพการดูแลผู้ป่วยที่รักใคร่ในช่วงวัยเด็กของฉันทั้งหมด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แม่ของฉันไม่ได้ทำงานนอกบ้าน แต่เธอใช้เวลาส่วนใหญ่ของวันเธอกับยายพิการที่อาศัยอยู่รอบ ๆมุม พ่อเดินทางไปทำงานและเป็นคนบ้างานที่ ส่วนใหญ่ ผมเห็นเพียงในวันหยุดสุดสัปดาห์ เพื่อกลางและมีเสถียรภาพมากที่สุดในชีวิต คือการมีผู้ใหญ่ที่มองเห็นได้ไวแน่นอน ผมรู้ว่าแม่ผม แต่มันก็ไว ใครทำ " แม่ทำงาน . "ชนิดนี้ของการตั้งค่าใช้งานได้ดีมาก ( อาจจะส่วนใหญ่ ) เด็ก แต่มันก็ไม่ทำงานได้ดีสำหรับฉัน มันอาจจะในความเป็นจริงต้องทำงานเยี่ยมยอดสำหรับน้องชายและน้องสาวของฉัน ( ไม่รู้สิ เราไม่เคยคุยกันเลย แต่ผมรู้สึกว่า แม้ตั้งแต่อายุยังน้อย ผมไม่ได้มา " ครั้งแรก " กับพ่อแม่ของฉัน ผม intuited ที่ย่าและพ่อก็ให้ความสำคัญกับธุรกิจมากกว่าฉัน ตอนนี้ผมเชื่อว่า ไม่ค่อยสำคัญ ไม่ค่อย " ครั้งแรก " ที่พ่อแม่ของฉันไม่ได้ดีสำหรับการพัฒนาอารมณ์ของฉันและทำให้ฉันเป็นคนขี้อาย ไม่มั่นคง กลัวเด็ก ( ผมไม่ได้งอกออกมามากที่สุด แต่จริงๆ แล้ว มีแผลอยู่ ) เพราะพ่อแม่ไม่อยู่และ 6 จะขู่ไว้ถ้าน้องสาวของฉันและฉันอยู่ " สด " ผมกลัวการถูกทอดทิ้งแน่นอน .เมื่อผมต้องตัดสินใจเกี่ยวกับการดูแลเด็กสำหรับเด็กของฉันเอง ฉันต้องการเป็นผู้ดูแลหลัก ฉันต้องการความทรงจำเด็กของฉันเป็นฉันอยู่กับพวกเขา – ในสนามเด็กเล่น ในมื้อกลางวัน และโต๊ะอาหารที่ป้ายรถเมล์ ในขณะที่เล่น ใน บาธ ผมโชคดีที่ผมชอบ และสามารถอยู่บ้านเต็ม เพราะฉันรู้ว่าทิ้งลูกของฉันกับคนอื่นเป็นสิ่งที่ผมไม่ได้อยู่ที่ทั้งหมดสะดวกสบายด้วย ตามพื้นหลังของตัวเองแน่นอน พี่เลี้ยง พี่เลี้ยงเด็ก และพนักงานสามารถเป็นผู้ดูแลที่ยอดเยี่ยม ในบางกรณีที่พวกเขาอาจจะทำได้ดีกว่าพ่อแม่ โดยเฉพาะคนที่ไม่สบายอยู่บ้านทั้งวันกับเจ้านายที่ไม่สมเหตุสมผล ( เด็ก ) ฉันรู้ว่าฉันโชคดีมากที่จะมีเหมือนกันที่มีประสิทธิภาพ ดูแลความรักในวัยเด็กทั้งหมดของฉัน