India has thousands of year old tra

India has thousands of year old tradition of fine arts and classical and folk music and dances. Some of the world-famous dance forms that originated and evolved in India are Bharatnatyam, Kathak, Kathakali, Kuchipudi, Manipuri, Mohiniattam and Odissi. All these dance forms use basically the same 'mudras' or signs of hand as a common language of expression and were originally performed in the temples to entertain various Gods and Goddesses. They were also effective in carrying forward the various mythological stories from generation to generation while entertaining the audiences. It eventually became a part of 'Natya Shashtra', as propounded by Sage Bharata to compile and forge some rules and regulations of entertaining arts.

With time, the classical dances evolved to include the expressions and themes from social life and experiences. Lord Shiva is said to be the 'Nataraja' meaning 'King of All Dances', who is said to perform the Cosmic Dance that delicately balances life and death and all that is happening in the Universe in harmonious cycles. Bharatnatyam, popular in Tamil Nadu and Karnataka, is said to be revealed by Lord Brahma to Bharata. Kathak is the art to tell a story and is a form of North Indian classical dance. Later, it became courtly entertainment.

Kathakali from Kerala makes use of colorful masks and costumes and belongs to Kerala. Kuchipudi is the dance drama of Andhra Pradesh that combines Natya, Nritta and Nritya. Manipuri, as the name suggests, is from Manipur, the Northeastern state of India, and is a combination of many dances prevalent in the region. Mohiniattam from Kerala is a solo female dance and is known for its rhythmic and unbroken flow of the body movements. Odissi from Orissa is a dance of love, joy and intense passion.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อินเดียมีพันปีประเพณีศิลปกรรม และคลาสสิค และดนตรีพื้นบ้าน และเต้นรำ บางรูปแบบเต้นรำระดับโลกที่มีต้นกำเนิด และวิวัฒนาการในประเทศอินเดียมีกถัก Kathakali, Kuchipudi, Bharatnatyam, Manipuri, Mohiniattam และ Odissi รูปแบบการเต้นทั้งหมดเหล่านี้ใช้โดยทั่วไป 'mudras' หรือสัญญาณของมือเดียวเป็นภาษาทั่วไปของนิพจน์ และเดิมดำเนินการในวัดเพื่อความบันเทิงต่าง ๆ เทพเจ้าและเทพธิดา พวกเขาก็ยังมีประสิทธิภาพในการดำเนินต่อไปเรื่องราวตำนานต่าง ๆ จากรุ่นสู่รุ่นในขณะที่ความบันเทิงผู้ชม ในที่สุดกลายเป็นส่วนหนึ่งของ 'Natya Shashtra' เป็น propounded โดยพระพรต Sage เพื่อคอมไพล์ และปลอมบางกฎและระเบียบของความบันเทิงศิลปะด้วยเวลา การฟ้อนนั้นพัฒนาในนิพจน์และธีมจากชีวิตทางสังคมและประสบการณ์ พระศิวะกล่าวได้ว่า 'ศิวนาฏราช' หมายถึง 'กษัตริย์ของทั้งเต้น' ที่บอกว่า การเต้นรำของจักรวาลที่ประณีต สมดุลชีวิต และความตาย และทั้งหมดที่เกิดขึ้นในจักรวาลในรอบความสามัคคี Bharatnatyam นิยมในทมิฬนาฑูและกรณาฏกะ มีกล่าวถึงถูกเปิดเผย โดยพระพรหมให้พระภรต กถักเป็นศิลปะที่บอกเล่าเรื่องราว และเป็นรูปแบบของนาฏศิลป์อินเดียเหนือ ภายหลัง มันกลายเป็นความบันเทิงที่เสนอKathakali จากรัฐเกรละที่ทำให้ใช้หน้ากากที่มีสีสันและเครื่องแต่งกาย และเป็นของรัฐเกรละ Kuchipudi เป็นละครรำของรัฐอานธรประเทศที่รวม Natya, Nritta และ Nritya Manipuri เป็นชื่อแนะนำ จากรัฐมณีปุระ ตะวันออกเฉียงเหนือรัฐของอินเดีย และเป็นการรวมกันของหลายรำแพร่หลายในภูมิภาค Mohiniattam จากเกรละเต้นหญิงคนเดียว และเป็นที่รู้จักสำหรับของไหลที่เป็นจังหวะ และไม่เสียหายของการเคลื่อนไหวร่างกาย Odissi จาก Orissa คือ การเต้นรำของความรัก ความสุข และความรักที่รุนแรง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อินเดียมีหลายพันของปีประเพณีเก่าของศิลปะและดนตรีคลาสสิกและพื้นบ้านและการเต้นรำ บางส่วนของรูปแบบการเต้นรำมีชื่อเสียงระดับโลกที่มีต้นกำเนิดและการพัฒนาในประเทศอินเดียมี Bharatnatyam, Kathak, Kathakali, Kuchipudi, มณี, Mohiniattam และ Odissi ทั้งหมดเหล่านี้จะใช้รูปแบบการเต้นรำพื้นเดียวกัน 'Mudras หรือสัญญาณมือเป็นภาษากลางในการแสดงออกและได้ดำเนินการครั้งแรกในวัดเพื่อความบันเทิงต่างๆเทพและเทพธิดา พวกเขายังมีประสิทธิภาพในการดำเนินไปข้างหน้าตำนานเรื่องราวต่างๆจากรุ่นสู่รุ่นในขณะที่ให้ความบันเทิงผู้ชม ในที่สุดมันก็กลายเป็นส่วนหนึ่งของ 'Natya Shashtra' เป็น propounded โดย Sage Bharata เพื่อรวบรวมและปลอมกฎระเบียบและข้อบังคับของศิลปะความบันเทิงบาง.

กับเวลาเต้นรำคลาสสิกการพัฒนาที่จะรวมถึงสำนวนและรูปแบบจากชีวิตทางสังคมและประสบการณ์ พระอิศวรมีการกล่าวถึงเป็น 'Nataraja' ความหมายของพระมหากษัตริย์ของทั้งหมดเต้นรำ 'ซึ่งกล่าวกันว่าจะดำเนินการเต้นรำของจักรวาลที่ประณีตสมดุลชีวิตและความตายและสิ่งที่เกิดขึ้นในจักรวาลในรอบสามัคคี Bharatnatyam นิยมในรัฐทมิฬนาฑูและ Karnataka กล่าวคือจะได้รับการเปิดเผยโดยพระพรหมเพื่อภารตะ Kathak เป็นศิลปะที่จะบอกเล่าเรื่องราวและเป็นรูปแบบของนอร์ทรำอินเดีย ต่อมามันก็กลายเป็นความบันเทิงเอาใจ.

Kathakali จาก Kerala ทำให้การใช้มาสก์ที่มีสีสันและเครื่องแต่งกายและเป็นเกรละ Kuchipudi เป็นละครรำของรัฐอานธรประเทศที่รวม Natya, Nritta และ Nritya มณีเป็นชื่อที่แสดงให้เห็นจากมณีปุระรัฐภาคตะวันออกเฉียงเหนือของอินเดียและเป็นส่วนผสมของการเต้นรำหลายที่แพร่หลายในภูมิภาค Mohiniattam จากเกรละคือการเต้นรำหญิงเดี่ยวและเป็นที่รู้จักสำหรับการไหลของจังหวะและติดต่อกันของการเคลื่อนไหวร่างกาย Odissi จากโอริสสาคือการเต้นรำของความรัก, ความสุขและความรักที่รุนแรง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อินเดียได้หลายพันปี ประเพณีของศิลปะและดนตรีคลาสสิก และพื้นบ้าน และการเต้น บางส่วนของที่มีชื่อเสียงระดับโลกการเต้นรำรูปแบบที่มาและการพัฒนาในอินเดีย คือ ภารตนาฏยัมคาธัคคูชิปูดี Kathakali , , , , mohiniattam มณีปุรี Odissi , และ . เหล่านี้แบบฟอร์มการเต้นรำใช้พื้นเดียวกัน " " mudras หรือสัญญาณมือเป็นภาษาในการแสดงออกและเป็นครั้งแรกที่แสดงในวัดเพื่อความบันเทิงต่างๆ เทพเจ้าและเทพธิดา . พวกเขายังมีประสิทธิภาพในการทดตำนานเรื่องราวต่าง ๆจากรุ่นสู่รุ่น ในขณะที่นั่งผู้ชม ในที่สุดก็กลายเป็นส่วนหนึ่งของนาฏย shashtra เช่นที่เสนอโดย Sage ภารตะเพื่อรวบรวมและปลอมบางกฎและข้อบังคับของความบันเทิงศิลปะด้วยเวลา , นาฏศิลป์ พัฒนา รวมถึงการแสดงออกและรูปแบบจากชีวิตทางสังคมและประสบการณ์ พระศิวะเป็น " ผีสามบาท " ความหมาย " เต้น " กษัตริย์ของทั้งหมดที่กล่าวจะดำเนินการเต้นรำที่ประณีตยอดจักรวาลชีวิตและความตาย และสิ่งที่เกิดขึ้นในจักรวาลในรอบการสามัคคี ภารตนาฏยัม ที่เป็นที่นิยมในทมิฬนาฑู และรัฐกรณาฏกะ กล่าวกันว่า ถูกเปิดเผยโดยพระเจ้าพรหมกับธนบัตร . กัตทักเป็นศิลปะที่จะบอกเล่าเรื่องราวและรูปแบบของภาคเหนืออินเดียคลาสสิกเต้น ต่อมาก็กลายเป็นสนามบันเทิงKathakali จากเกรละใช้หน้ากากที่มีสีสันและเสื้อผ้าของเกรละ คูชิปูดีเป็นเต้นละครของรัฐอานธรประเทศที่รวม Natya นฤตตา nritya , และ . ภาษามณีปุรีเป็นชื่อแนะนำคือจากรัฐมณีปุระ รัฐภาคตะวันออกเฉียงเหนือของอินเดีย และเป็นการรวมกันของหลายเต้นรำแพร่หลายในภูมิภาค mohiniattam จากเกรละเป็นหญิงเดี่ยวเต้นและเป็นที่รู้จักกันของจังหวะและการติดต่อกันของร่างกาย การเคลื่อนไหว ชีวิตจากรัฐโอริสสาคือการเต้นรำของความรักความสุขและความหลงใหล