The discovery of penicillin, one of

The discovery of penicillin, one of the world’s first antibiotics, marks a true turning point in human history — when doctors finally had a tool that could completely cure their patients of deadly infectious diseases.
Many school children can recite the basics. Penicillin was discovered in London in September of 1928. As the story goes, Dr. Alexander Fleming, the bacteriologist on duty at St. Mary’s Hospital, returned from a summer vacation in Scotland to find a messy lab bench and a good deal more.

Upon examining some colonies of Staphylococcus aureus, Dr. Fleming noted that a mold called Penicillium notatum had contaminated his Petri dishes. After carefully placing the dishes under his microscope, he was amazed to find that the mold prevented the normal growth of the staphylococci.

Sir Alexander Fleming (1881 – 1955), studying a test tube culture with a hand lens. Photo by Chris Ware/Getty Images.
It took Fleming a few more weeks to grow enough of the persnickety mold so that he was able to confirm his findings. His conclusions turned out to be phenomenal: there was some factor in the Penicillium mold that not only inhibited the growth of the bacteria but, more important, might be harnessed to combat infectious diseases.

As Dr. Fleming famously wrote about that red-letter date: “When I woke up just after dawn on September 28, 1928, I certainly didn’t plan to revolutionize all medicine by discovering the world’s first antibiotic, or bacteria killer. But I guess that was exactly what I did.”

Fourteen years later, in March 1942, Anne Miller became the first civilian patient to be successfully treated with penicillin, lying near death at New Haven Hospital in Connecticut, after miscarrying and developing an infection that led to blood poisoning.

But there is much more to this historic sequence of events.

Actually, Fleming had neither the laboratory resources at St. Mary’s nor the chemistry background to take the next giant steps of isolating the active ingredient of the penicillium mold juice, purifying it, figuring out which germs it was effective against, and how to use it. That task fell to Dr. Howard Florey, a professor of pathology who was director of the Sir William Dunn School of Pathology at Oxford University. He was a master at extracting research grants from tight-fisted bureaucrats and an absolute wizard at administering a large laboratory filled with talented but quirky scientists.

This landmark work began in 1938 when Florey, who had long been interested in the ways that bacteria and mold naturally kill each other, came across Fleming’s paper on the penicillium mold while leafing through some back issues of The British Journal of Experimental Pathology. Soon after, Florey and his colleagues assembled in his well-stocked laboratory. They decided to unravel the science beneath what Fleming called penicillium’s ”antibacterial action.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การค้นพบยาปฏิชีวนะซึ่งเป็นหนึ่งในยาปฏิชีวนะตัวแรกของโลกนับเป็นจุดเปลี่ยนที่แท้จริงในประวัติศาสตร์ของมนุษย์ - เมื่อแพทย์ในที่สุดก็มีเครื่องมือที่สมบูรณ์สามารถรักษาผู้ป่วยโรคติดเชื้อร้ายแรง.
เด็กนักเรียนจำนวนมากสามารถท่องพื้นฐาน ยาปฏิชีวนะที่ถูกค้นพบในกรุงลอนดอนในเดือนกันยายนของปี 1928 ในฐานะที่เป็นเรื่องที่จะไปดร. อเล็กซานเดเฟลมมิ่งบัคเตรีในการปฏิบัติหน้าที่ที่โรงพยาบาลเซนต์แมรี่กลับมาจากวันหยุดฤดูร้อนในสกอตแลนด์ที่จะหาม้านั่งในห้องปฏิบัติการยุ่งและการจัดการที่ดีมากขึ้น. เมื่อ ตรวจสอบอาณานิคมของ Staphylococcus aureus บางดร. เฟลมมิ่งตั้งข้อสังเกตว่าเชื้อราที่เรียกว่าเพนนิซิเลียมโนทาทัมีการปนเปื้อนอาหารเลี้ยงเชื้อของเขา อย่างระมัดระวังหลังจากที่วางจานภายใต้กล้องจุลทรรศน์ของเขาเขาก็ต้องประหลาดใจที่จะพบว่าแม่พิมพ์ป้องกันไม่ให้เจริญเติบโตตามปกติของเชื้อได้. เซอร์อเล็กซานเดเฟลมมิ่ง (1881 - 1955) การศึกษาวัฒนธรรมหลอดทดลองด้วยเลนส์มือ ภาพถ่ายโดยคริสสุขภัณฑ์ / Getty. มันเอาเฟลมมิ่งสัปดาห์ที่ผ่านมาอีกไม่กี่ที่จะเติบโตเพียงพอของแม่พิมพ์ Persnickety เพื่อที่เขาก็สามารถที่จะยืนยันการค้นพบของเขา ข้อสรุปของเขาจะกลายเป็นปรากฎการณ์: มีปัจจัยบางอย่างในแม่พิมพ์ Penicillium ที่ไม่เพียง แต่สามารถยับยั้งการเจริญเติบโตของแบคทีเรีย แต่ที่สำคัญกว่านั้นอาจจะมีการควบคุมในการต่อสู้กับโรคติดเชื้อ. ในฐานะที่เป็นดร. เฟลมมิ่งที่มีชื่อเสียงเขียนเกี่ยวกับว่าวันสีแดงตัวอักษร "เมื่อฉันตื่นขึ้นมาหลังจากรุ่งอรุณของวันที่ 28 กันยายน 1928 แน่นอนฉันไม่ได้วางแผนที่จะปฏิวัติยาทั้งหมดโดยการค้นพบยาปฏิชีวนะตัวแรกของโลกหรือนักฆ่าเชื้อแบคทีเรีย แต่ผมคิดว่านั่นคือสิ่งที่ฉันได้. " สิบสี่ปีต่อมาในเดือนมีนาคมปี 1942 แอนน์มิลเลอร์เป็นครั้งแรกที่ผู้ป่วยพลเรือนได้รับการรักษาประสบความสำเร็จกับยาปฏิชีวนะนอนใกล้ตายที่โรงพยาบาลท่าใหม่ในคอนเนตทิหลังจากการแท้งลูกและการพัฒนาการติดเชื้อที่ นำไปสู่การเลือดเป็นพิษ. แต่มีมากขึ้นไปตามลำดับประวัติศาสตร์นี้ของเหตุการณ์. จริงเอียนเฟลมมิ่งมีค่าทรัพยากรห้องปฏิบัติการที่เซนต์แมรีมิได้เคมีพื้นหลังที่จะใช้ขั้นตอนยักษ์ต่อไปของการแยกสารออกฤทธิ์ของน้ำเชื้อรา Penicillium ที่ บริสุทธิ์มันหาที่มันเป็นเชื้อโรคที่มีประสิทธิภาพต่อและวิธีการใช้งาน งานที่ลดลงไปดร. โฮเวิร์ด Florey ศาสตราจารย์พยาธิวิทยาซึ่งเป็นผู้อำนวยการของเซอร์วิลเลียมดันน์โรงเรียนพยาธิวิทยาที่ Oxford University เขาเป็นหลักในการสกัดทุนวิจัยจากข้าราชการขี้เหนียวและตัวช่วยสร้างความแน่นอนในการบริหารจัดการห้องปฏิบัติการขนาดใหญ่ที่เต็มไปด้วยนักวิทยาศาสตร์ที่มีความสามารถ แต่แปลก. สถานที่ทำงานนี้เริ่มต้นขึ้นในปี 1938 เมื่อ Florey ที่ได้รับการสนใจในวิธีการที่เชื้อแบคทีเรียและเชื้อรา ธรรมชาติฆ่ากันมาข้ามกระดาษเฟลมมิ่งบนแม่พิมพ์ Penicillium ขณะ leafing ผ่านปัญหากลับมาบางส่วนของวารสาร British Journal of พยาธิวิทยาทดลอง ไม่นานหลังจากนั้น Florey และเพื่อนร่วมงานของเขารวมตัวกันในห้องปฏิบัติการดี stocked ของเขา พวกเขาตัดสินใจที่จะคลี่คลายวิทยาศาสตร์ภายใต้สิ่งที่เรียกว่าเฟลมมิ่ง Penicillium ของ "การดำเนินการต้านเชื้อแบคทีเรีย."

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การค้นพบยาปฏิชีวนะเพนนิซิลิน หนึ่งในแรกของโลก นับเป็นจุดเปลี่ยนในประวัติศาสตร์ของมนุษย์ที่แท้จริง เมื่อแพทย์ก็มีเครื่องมือที่สามารถรักษาผู้ป่วยของพวกเขาทั้งหมดของร้ายแรง โรคติดต่อโรงเรียนเด็กมากท่องได้ พื้นฐาน เพนิซิลินถูกค้นพบในกรุงลอนดอนในเดือนกันยายน ค.ศ. 1928 . เป็นเรื่องไป ดร. อเล็กซานเดอร์ เฟลมมิ่ง , บัคเตรีเข้าเวรที่โรงพยาบาลเซนต์แมรี่ กลับมาจากวันหยุดฤดูร้อนในสกอตแลนด์เพื่อค้นหาม้านั่ง Lab ยุ่งและการจัดการที่ดีมากขึ้นเมื่อตรวจสอบบางโคโลนีของเชื้อ Staphylococcus aureus , ดร. เฟลมมิ่งกล่าวว่าแม่พิมพ์ที่เรียกว่า Penicillium notatum มีจาน Petri ของเขาที่ปนเปื้อน หลังจากที่ฉันวางอาหารภายใต้กล้องจุลทรรศน์ เขาประหลาดใจที่พบว่าเชื้อราป้องกันการเจริญเติบโตตามปกติของกลุ่ม .เซอร์ อเล็กซานเดอร์ เฟลมมิ่ง ( 1881 – 1955 ) เรียนหลอดทดสอบวัฒนธรรมกับเลนส์มือ . ภาพโดยคริส แวร์ / Getty Images .มันเอาเฟลมมิ่งอีกไม่กี่เดือนที่จะเติบโตเพียงพอของ persnickety แม่พิมพ์เพื่อให้เขาสามารถยืนยันผลของเขา บทสรุปของเขากลับกลายเป็นปรากฏการณ์ : มีปัจจัยใน Penicillium แม่พิมพ์ที่ไม่เพียง แต่สามารถยับยั้งการเจริญเติบโตของแบคทีเรีย แต่ที่สำคัญ อาจจะถูกควบคุมเพื่อต่อสู้กับโรคติดเชื้อขณะที่ ดร. เฟลมมิ่งได้เขียนจดหมายสีแดงวันที่ : " เมื่อฉันตื่นขึ้นมาเพียงหลังจากรุ่งอรุณของวันที่ 28 กันยายน ค.ศ. 1928 ฉันแน่นอนไม่ได้วางแผนที่จะปฏิวัติยาทั้งหมด โดยการค้นพบยาปฏิชีวนะตัวแรกของโลก หรือแบคทีเรีย นักฆ่า แต่ฉันเดาว่านั่นคือสิ่งที่ฉันทำ . "สิบสี่ปีต่อมา ในเดือนมีนาคม 1942 , แอนน์มิลเลอร์เป็นครั้งแรกของพลเรือนได้รักษาด้วยยาผู้ป่วยนอนใกล้ความตายที่ใหม่ยังโรงพยาบาลในรัฐนิวเจอร์ซีย์ หลังจากกำลังจะแท้ง และการพัฒนาการติดเชื้อที่ทำให้เลือดเป็นพิษแต่มีมากขึ้นตามลำดับในประวัติศาสตร์ของเหตุการณ์ที่จริง เฟลมมิ่งได้ทั้งห้องปฏิบัติการทรัพยากรที่เซนต์แมรี่ หรือ เคมี พื้นฐานที่จะใช้ขั้นตอนต่อไปของยักษ์แยกสารออกฤทธิ์ของ Penicillium ปั้นน้ำผลไม้ , บริสุทธิ์ , figuring out ซึ่งเชื้อโรคมันประสิทธิภาพป้องกันและวิธีการที่จะใช้มัน งานที่ลดลง ดร. โฮเวิร์ด ฟลอรีย์ ศาสตราจารย์ด้านพยาธิวิทยาที่เป็นผู้อำนวยการของเซอร์วิลเลียมดันน์พยาธิวิทยาของโรงเรียนที่มหาวิทยาลัยออกซ์ฟอร์ด เขาเป็นอาจารย์ที่แยกหัวข้องานวิจัยจากแน่น fisted ข้าราชการและตัวที่สมบูรณ์ในการบริหารห้องปฏิบัติการขนาดใหญ่เต็มไปด้วยนักวิทยาศาสตร์เก่ง แต่แปลกงานนี้มาร์คเริ่มในปี 1938 เมื่อฟลอรีย์ ใครได้นานถูกสนใจในวิธีที่แบคทีเรียและเชื้อราธรรมชาติ ฆ่ากันเอง เจอกระดาษ เฟลมมิ่งกับ Penicillium แม่พิมพ์ในขณะที่ leafing ผ่านปัญหาบางส่วนของอังกฤษวารสารการทดลองพยาธิวิทยา หลังจากนั้นไม่นาน ฟลอรีย์และเพื่อนร่วมงานของเขาประกอบในของเขาไว้อย่างดีในห้องปฏิบัติการ พวกเขาตัดสินใจที่จะคลี่คลายวิทยาศาสตร์ภายใต้สิ่งที่เรียกว่า " ปฏิบัติการต้าน Penicillium เฟลมมิ่ง "