Rumen pH and volatile fatty acid co

Rumen pH and volatile fatty acid concentrations (VFA) are presented in table 6. Roughage addition had no significant effect on rumen pH, total VFA concentrations or molar percentages of acetic acid. Propionic acid molar percentage was higher (P

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ต่อค่า pH และระเหยกรดไขมันเข้มข้น (VFA) จะแสดงอยู่ในตาราง 6 นอกเหนือจากอาหารหยาบได้ไม่มีผลกระทบต่อค่า pH ความเข้มข้นของ VFA รวมหรือสบเปอร์เซ็นต์ของกรดน้ำส้ม กรดโพรพิโอนิสบเปอร์เซ็นต์ได้สูงขึ้น (P < .05) สำหรับการปันส่วน 0 กว่าสำหรับแนก 7 และ 14 แต่ไม่ได้แตกต่างจาก ปันส่วน 21 ฮอดจ์สันและโทมัส (1975) ระบุความสัมพันธ์เชิงลบระหว่างอัตราการลาออกของรูเมนและเปอร์เซ็นต์โมเลกุลของโพรพิโอนิกรดในอาหาร นี้อีกแนะนำว่า ผ่านลำไส้อัตราการเพิ่มที่มีโปรตีนระดับ 7 และ 14% แต่ถูกชะลอตัวที่มีโปรตีน 21% ปันส่วน 7 ได้สูงสุด (P < .05) เปอร์เซ็นต์โมเลกุลของกรดแกมมาในขณะที่แนวโน้มการปันส่วน 0 มีต่ำที่สุด และแนก 14 และ 21 มี สบเปอร์เซ็นต์ของ VFAs รอง (valeric ภาวะมีกรด และ isobutyrie) มีแนวโน้มจะ ลดลง ด้วยการเพิ่มระดับโปรตีน อะซิเตทกับ propionate อัตราส่วนเพิ่ม (P < .05) ระหว่างการปันส่วน 0 และ 7 แต่มีในระดับโปรตีน 14 และ 21% การโดยไม่คาดคิดอะซิเต ruminal สูงระดับที่ได้รับในการศึกษานี้อาจได้รับเนื่องจากการบริโภคได้ในการทดลองในระดับต่ำหรือรายชั่วโมงใช้ระบบการให้อาหาร (W. M. คม ไม่เปิดเผยข้อมูล)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Rumen ค่า pH และความเข้มข้นของกรดไขมันที่ระเหยได้ (VFA) ถูกแสดงไว้ในตารางที่ 6 นอกจากนี้ยังมีอาหารหยาบไม่มีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญในกระเพาะรูเมนค่า pH ความเข้มข้น VFA ทั้งหมดหรือร้อยละโมลของกรดอะซิติก โพรพิโอนิกรดร้อยละกรามสูง (P <0.05) สำหรับการปันส่วน 0 กว่าปันส่วน 7 และ 14 แต่ก็ไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญจากการปันส่วน 21. ฮอดจ์สันและโทมัส (1975) ตั้งข้อสังเกตความสัมพันธ์เชิงลบระหว่างอัตราการหมุนเวียนในกระเพาะรูเมนและร้อยละโมลของโพรพิโอนิ
กรด ในกระเพาะรูเมน ครั้งนี้แสดงให้เห็นว่าอัตราการผ่านลำไส้เพิ่มขึ้นในระดับที่หยาบ 7 และ 14% แต่ชะลอตัวลงในอาหารหยาบ 21% ปันส่วน 7 ได้สูงสุด (p <0.05) ร้อยละกรามของกรดบิวทิริกขณะที่ปันส่วน 0 มีแนวโน้มที่จะมีการปันส่วน 14 ต่ำสุดและ 21 และเป็นสื่อกลาง เปอร์เซ็นต์ฟันกรามของเล็ก ๆ น้อย ๆ VFAs (valeric, isovaleric และ isobutyrie) มีแนวโน้มที่จะลดลงตามการเพิ่มระดับอาหารหยาบ น้ำนมจะโพรพิโอเนตอัตราส่วนที่เพิ่มขึ้น (P <0.05) ระหว่างการปันส่วน 0 และ 7 แต่ก็เป็นสื่อกลางในระดับอาหารหยาบ 14 และ 21%
โดยไม่คาดคิด ในระดับสูงในกระเพาะรูเมนอะซิเตทที่ได้รับในการศึกษาครั้งนี้อาจจะเป็นเพราะระบบการให้อาหารรายชั่วโมงใช้ (WM ชาร์ป, ข้อมูลที่ไม่ถูกเผยแพร่) หรือระดับต่ำของการบริโภคที่ได้รับในการทดลองนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กระเพาะรูเมน และกรดไขมันระเหยได้ ( ง่าย ) จะแสดงในตารางที่ 6 นอกจากอาหารไม่มีผลต่อกระเพาะพีเอช ความเข้มข้นของกรดไขมันระเหยทั้งหมด หรือร้อยละของกรดกราม กรดโพรพิโมลเปอร์เซ็นต์สูงกว่า ( P < . 05 ) สำหรับอาหาร 0 กว่าปันส่วนที่ 7 และ 14 แต่ไม่แตกต่างจากอาหาร 21 ฮอดจ์สัน โธมัส ( 1975 ) สังเกตความสัมพันธ์เชิงลบระหว่างกระบวนการอัตราการหมุนเวียนและร้อยละโดยโมลของโพรพิออนิกกรดในกระเพาะ นี้อีกครั้งแสดงให้เห็นว่าอัตราผ่านลำไส้เพิ่มขึ้นในระดับหยาบของ 7 และ 14 % แต่ชะลอตัวที่ร้อยละ 21 อาหารหยาบ ส่วนที่ 7 มีสูงที่สุด ( P < . 05 ) ค่าร้อยละของกรด butyric ในขณะที่อาหาร 0 มีแนวโน้มค่าเสบียงและ 14 และ 21 เป็นระดับกลาง ร้อยละของ vfas เล็กน้อย ( valeric ฟันกราม , และ isovaleric isobutyrie ) มีแนวโน้มลดลงตามการเพิ่มขึ้นของอาหารระดับ อะซิเตทอัตราส่วน propionate เพิ่มขึ้น ( P < . 05 ) ระหว่างอาหาร 0 และ 7 แต่ถูกกลางที่ 14 และ 21 % อาหารระดับ และโดยไม่คาดคิดสูงและพบได้ในระดับการศึกษานี้อาจได้รับเนื่องจากระบบให้อาหารต่อชั่วโมงใช้ ( W . เมตร คม , ข้อมูลพิมพ์ ) หรือระดับต่ำของการบริโภคที่ได้ในคดีนี้