1. Introduction In Brazil, the suga

1. Introduction
In Brazil, the sugarcane industry produces high amount of waste material named as sugarcane bagasse ashes (Faria, 2011). This waste is considered a non-biodegradable solid material, and is composed mainly of crystalline silica (Cordeiro, 2006). The final disposal of this solid waste material is a great challenge for the sugarcane industry. Currently, most of the sugarcane bagasse ash waste produced in Brazil has been mainly disposed as soil fertilizer. However, this solution is environmentally unsustainable. In recent years, the building materials industry has become a promising alternative for the recycling of solid waste materials (Badiee et al., 2008; Wei et al., 2009; Al-Zboon et al., 2010). Some reasons for this are: i) the ceramic industry utilizes large amounts of natural raw materials; ii) the building materials permit large variability of their chemical and mineralogical compositions; and iii) toxic substances could be inertized in the sintered ceramic matrix. A key issue for the recycling of solid waste material as an alternative raw material in the ceramic field is the knowledge of its chemical, mineralogical, and physical characteristics (Silva and Holanda, 2009). In this context, the present study focuses on the characterization of a sugarcane bagasse ash waste sample from south-eastern Brazil. In addition, the possibility of recycling of sugarcane bagasse ash waste into floor tile formulation has been examined.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

1. บทนำ ในบราซิล อุตสาหกรรมอ้อยผลิตปริมาณสูงของเสียที่เป็นขี้เถ้าชานอ้อยอ้อย (เนสฟาเรีย 2011) เสียนี้ถือว่าเป็นวัสดุที่ย่อยสลายไม่แข็ง และประกอบด้วยส่วนใหญ่ของซิลิกาผลึก (Cordeiro, 2006) การกำจัดขยะของเสียของแข็งนี้เป็นความท้าทายที่ดีสำหรับอุตสาหกรรมอ้อย ขณะนี้ ส่วนใหญ่ของเสียเถ้าชานอ้อยอ้อยผลิตในบราซิลมีถูกส่วนใหญ่กำจัดดินปุ๋ย อย่างไรก็ตาม วิธีนี้จะไม่ยั่งยืนต่อสิ่งแวดล้อม ในปี วัสดุก่อสร้างอุตสาหกรรมได้กลายเป็น แนวโน้มทางเลือกสำหรับรีไซเคิลของวัสดุของเสียแข็ง (Badiee et al. 2008 Wei et al. 2009 Al-Zboon et al. 2010) นี้มีบางเหตุผล: ฉัน) อุตสาหกรรมเซรามิกใช้วัตถุดิบธรรมชาติ จำนวนมาก ii) ขนาดใหญ่ความแปรปรวนของสารเคมี และประกอบแร่ส่วนประกอบทาง อนุญาตวัสดุก่อสร้าง และ iii) สารพิษสามารถ inertized ในเมตริกซ์เซรามิกเผา ปัญหาสำคัญสำหรับรีไซเคิลของเสียแข็งเป็นวัตถุดิบอื่นในฟิลด์เซรามิกเป็นความรู้ของเคมี ประกอบแร่ และทางกายภาพลักษณะของ (Silva และ Holanda, 2009) ในบริบทนี้ การศึกษามุ่งเน้นลักษณะของอ้อยอ้อยเถ้าเสียอย่างบราซิลตะวันออกเฉียงใต้ นอกจากนี้ เป็นไปได้ของการรีไซเคิลขยะเถ้าชานอ้อยอ้อยเป็นพื้นกระเบื้องสูตรผ่านการตรวจสอบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1. บทนำ
ในบราซิลอุตสาหกรรมอ้อยผลิตจำนวนเงินที่สูงของวัสดุของเสียชื่อเป็นขี้เถ้าชานอ้อยอ้อย (ฟาเรีย 2011) เสียนี้ถือว่าเป็นวัสดุที่เป็นของแข็งที่ไม่ย่อยสลายและเป็นส่วนประกอบของซิลิกา (Cordeiro 2006) การกำจัดขั้นสุดท้ายของวัสดุที่เป็นของแข็งเสียนี้เป็นความท้าทายที่ยิ่งใหญ่สำหรับอุตสาหกรรมอ้อย ปัจจุบันส่วนใหญ่อ้อยกากอ้อยเสียเถ้าที่ผลิตในประเทศบราซิลได้รับการจำหน่ายส่วนใหญ่เป็นปุ๋ยดิน อย่างไรก็ตามวิธีนี้คือไม่ยั่งยืนสิ่งแวดล้อม ในปีที่ผ่านมาอุตสาหกรรมวัสดุก่อสร้างที่ได้กลายเป็นทางเลือกที่มีแนวโน้มสำหรับรีไซเคิลวัสดุขยะมูลฝอย (Badiee et al, 2008;. Wei et al, 2009;.. อัล Zboon et al, 2010) ด้วยเหตุผลบางอย่างสำหรับการนี้: i) อุตสาหกรรมเซรามิกใช้จำนวนมากของวัตถุดิบธรรมชาติ ii) วัสดุก่อสร้างขนาดใหญ่อนุญาตให้มีการแปรปรวนของสารเคมีและแร่องค์ประกอบของพวกเขา; และ iii) สารพิษอาจจะ inertized ในเมทริกซ์เซรามิกเผา ปัญหาที่สำคัญสำหรับการรีไซเคิลวัสดุขยะมูลฝอยเป็นวัตถุดิบทางเลือกในด้านการเซรามิกที่มีความรู้เกี่ยวกับสารเคมี, แร่และลักษณะทางกายภาพ (ซิลวาและ Holanda 2009) ในบริบทนี้การศึกษาในปัจจุบันมุ่งเน้นไปที่ตัวละครของอ้อยกากอ้อยตัวอย่างของเสียจากเถ้าตะวันออกเฉียงใต้ของบราซิล นอกจากนี้ยังมีความเป็นไปได้ของการรีไซเคิลอ้อยกากอ้อยเสียเถ้าลงในสูตรกระเบื้องปูพื้นได้รับการตรวจสอบ