DISCUSSIONFeed intake and performan

DISCUSSION
Feed intake and performance
There are little information on the effect of THY and CIN on DMI and growth performance in feedlot cattle, but main active components of THY and CIN were evaluated in some of different studies and their results were inconsistent. Cardozo et al. (2006) observed no change in DMI when dietary supplementing with a mixture of 600 mg/d of cinnamaldehyde and 300 mg/d of eugenol in beef heifers fed a high concentrate diet. In a study with growing lambs, Chaves et al. (2008b) found that addition of carvacrol or cinnamaldehyde (200 mg/kg of dietary DM) had no effect on DMI in the barley- or corn-concentrate based diets. Similar results were observed by Benchaar et al. (2006a) who reported no change in DMI of beef cattle fed a silage based diet supplemented with 2 or 4 g/d of a commercial mixture of EO compounds consisting of thymol, eugenol, vanillin and limonene. Our results confirm these reports which showed that supplementing feedlot cattle with THY and CIN had no effect on DMI and performance. In contrast recently Yang et al. (2010b) reported that dietary supplementation with cinnamaldehyde increased DMI of feedlot cattle in the early wk of the fattening period, although, cinnamaldehyde had no effect on DMI after 4 wk of the experiment. Lack of effect of EO on DMI has been reported (Benchaar et al., 2007; Yang et al., 2007; Tassoul et al., 2009; Tager and Krause, 2011), but also other studies showed that EO can decrease DMI (Cardozo et al., 2006; Fandino et al., 2008). In some of studies, depression of DMI in cattle supplemented with EO might be related to palatability problems, proposing that the EO require to be encapsulated to overcome this problem (Calsamiglia et al., 2007). Although, addition of THY and CIN to diet can be detected through olfaction, they do not seem to modify feed intake in calves at the doses selected; whereas direct comparisons of DMI between THY and CIN fed beef cattle are very scarce. The effects of EO on DMI might vary with EO source, type of diet, diet interactions or adaptation of rumen microbial populations to EO (Yang et al., 2010b;c; Graci et al., 2012). Furthermore, it has been reported that DMI can be affected by a number of dietary or management factors, such as BW, animal growth stage, specific physical and chemical characteristics of diets (i.e., fiber content, particle size, amount and ruminal degradation of protein, etc.), digestion, or rumen fermentation metabolites (Allen, 2000; Yang et al., 2007;2010c). However, results from studies used main active compounds of THY and CIN in beef animals (Cardozo et al., 2006; Chaves et al., 2008b; Yang et al., 2010b); could not be attributed directly to THY and CIN; because the EO used in present study are composed of some active compounds, and have been shown that mixtures of these compounds can cause additive, synergistic or antagonistic antimicrobial properties (Benchaar et al., 2008). Generally, there have been no differences in DMI and ADG between CON and EO fed calves, and thus the feed efficiency has not been altered; our results are consistent with the finding of Benchaar et al. (2006a) and Yang et al. (2010b).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สนทนาบริโภคอาหารและประสิทธิภาพThere are little information on the effect of THY and CIN on DMI and growth performance in feedlot cattle, but main active components of THY and CIN were evaluated in some of different studies and their results were inconsistent. Cardozo et al. (2006) observed no change in DMI when dietary supplementing with a mixture of 600 mg/d of cinnamaldehyde and 300 mg/d of eugenol in beef heifers fed a high concentrate diet. In a study with growing lambs, Chaves et al. (2008b) found that addition of carvacrol or cinnamaldehyde (200 mg/kg of dietary DM) had no effect on DMI in the barley- or corn-concentrate based diets. Similar results were observed by Benchaar et al. (2006a) who reported no change in DMI of beef cattle fed a silage based diet supplemented with 2 or 4 g/d of a commercial mixture of EO compounds consisting of thymol, eugenol, vanillin and limonene. Our results confirm these reports which showed that supplementing feedlot cattle with THY and CIN had no effect on DMI and performance. In contrast recently Yang et al. (2010b) reported that dietary supplementation with cinnamaldehyde increased DMI of feedlot cattle in the early wk of the fattening period, although, cinnamaldehyde had no effect on DMI after 4 wk of the experiment. Lack of effect of EO on DMI has been reported (Benchaar et al., 2007; Yang et al., 2007; Tassoul et al., 2009; Tager and Krause, 2011), but also other studies showed that EO can decrease DMI (Cardozo et al., 2006; Fandino et al., 2008). In some of studies, depression of DMI in cattle supplemented with EO might be related to palatability problems, proposing that the EO require to be encapsulated to overcome this problem (Calsamiglia et al., 2007). Although, addition of THY and CIN to diet can be detected through olfaction, they do not seem to modify feed intake in calves at the doses selected; whereas direct comparisons of DMI between THY and CIN fed beef cattle are very scarce. The effects of EO on DMI might vary with EO source, type of diet, diet interactions or adaptation of rumen microbial populations to EO (Yang et al., 2010b;c; Graci et al., 2012). Furthermore, it has been reported that DMI can be affected by a number of dietary or management factors, such as BW, animal growth stage, specific physical and chemical characteristics of diets (i.e., fiber content, particle size, amount and ruminal degradation of protein, etc.), digestion, or rumen fermentation metabolites (Allen, 2000; Yang et al., 2007;2010c). However, results from studies used main active compounds of THY and CIN in beef animals (Cardozo et al., 2006; Chaves et al., 2008b; Yang et al., 2010b); could not be attributed directly to THY and CIN; because the EO used in present study are composed of some active compounds, and have been shown that mixtures of these compounds can cause additive, synergistic or antagonistic antimicrobial properties (Benchaar et al., 2008). Generally, there have been no differences in DMI and ADG between CON and EO fed calves, and thus the feed efficiency has not been altered; our results are consistent with the finding of Benchaar et al. (2006a) and Yang et al. (2010b).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อภิปราย
การบริโภคอาหารและประสิทธิภาพการทำงานที่
มีข้อมูลเล็ก ๆ น้อย ๆ เกี่ยวกับผลกระทบของเจ้าและ CIN ใน DMI และการเจริญเติบโตอยู่ในโคขุน แต่ส่วนประกอบที่ใช้งานหลักของเจ้าและ CIN ได้รับการประเมินในบางส่วนของการศึกษาที่แตกต่างกันและผลของพวกเขาที่ไม่สอดคล้องกัน คาร์โดโซ่และคณะ (2006) ไม่พบการเปลี่ยนแปลงใน DMI เมื่อการเสริมอาหารที่มีส่วนผสมของ 600 มก. / วัน cinnamaldehyde และ 300 มก. / วัน eugenol ในเนื้อวัวที่เลี้ยงด้วยอาหารที่เข้มข้นสูง ในการศึกษากับลูกแกะที่กำลังเติบโต Chaves และคณะ (2008b) พบว่าการเพิ่มขึ้นของ carvacrol หรือ cinnamaldehyde (200 mg / kg ของอาหาร DM) ไม่มีผลต่อ DMI ใน barley- หรือข้าวโพดสมาธิอาหารตาม ผลที่คล้ายกันถูกตั้งข้อสังเกตโดย Benchaar และคณะ (2006a) ที่รายงานไม่มีการเปลี่ยนแปลงใน DMI วัวเนื้อวัวที่เลี้ยงด้วยหญ้าหมักอาหารตามเสริมด้วย 2 หรือ 4 กรัม / วันของส่วนผสมทางการค้าของสาร EO ประกอบด้วยไทมอล, eugenol, วานิลและ limonene ผลของเรายืนยันรายงานเหล่านี้ซึ่งแสดงให้เห็นว่าการเสริมโคขุนกับเจ้าและ CIN ไม่มีผลต่อ DMI และประสิทธิภาพการทำงาน ในทางตรงกันข้ามเมื่อเร็ว ๆ นี้ยางและคณะ (2010b) รายงานว่าการเสริมอาหารที่มี cinnamaldehyde เพิ่มขึ้น DMI ของโคขุนในสัปดาห์แรกของรอบระยะเวลาขุนแม้ว่า cinnamaldehyde ไม่มีผลต่อ DMI หลังจาก 4 สัปดาห์ของการทดลอง ขาดผลของ EO ใน DMI ได้รับรายงาน (Benchaar et al, 2007;. ยางและคณะ, 2007;.. Tassoul et al, 2009; Tager และกรอ 2011) แต่ยังศึกษาอื่น ๆ แสดงให้เห็นว่าสามารถลด EO DMI ( คาร์โดโซ่, et al, 2006;.. Fandino et al, 2008) ในบางส่วนของการศึกษาภาวะซึมเศร้าของ DMI ในวัวเสริมด้วย EO อาจจะเกี่ยวข้องกับปัญหาความอร่อยเสนอว่า EO ต้องการที่จะห่อหุ้มจะเอาชนะปัญหานี้ (Calsamiglia et al., 2007) แม้ว่าการเพิ่มขึ้นของเจ้าและ CIN ที่จะรับประทานอาหารที่สามารถตรวจพบผ่านกลิ่นพวกเขาดูเหมือนจะไม่ปรับเปลี่ยนการบริโภคอาหารในน่องในปริมาณที่เลือก; ในขณะที่การเปรียบเทียบโดยตรงของ DMI ระหว่างเจ้าและ CIN เลี้ยงโคเนื้อจะหายากมาก ผลกระทบของ EO ใน DMI อาจแตกต่างกันกับแหล่ง EO, ประเภทของอาหารปฏิสัมพันธ์อาหารหรือการปรับตัวของประชากรจุลินทรีย์ในกระเพาะรูเมนจะ EO (ยางและคณะ, 2010b; c.. Graci, et al, 2012) นอกจากนี้ยังได้รับรายงานว่า DMI ได้รับผลกระทบจากหลายปัจจัยการบริโภคอาหารหรือผู้บริหารเช่น BW, ระยะการเจริญเติบโตของสัตว์ลักษณะทางกายภาพและทางเคมีที่เฉพาะเจาะจงของอาหาร (เช่นปริมาณเส้นใยขนาดอนุภาคจำนวนเงินและการย่อยสลายของโปรตีนในกระเพาะรูเมน ฯลฯ ), การย่อยอาหารหรือสารหมักในกระเพาะรูเมน (อัลเลน, 2000; Yang et al, 2007;. 2010c) อย่างไรก็ตามผลจากการศึกษาที่ใช้สารออกฤทธิ์หลักของเจ้าและ CIN ในสัตว์เนื้อวัว (คาร์โดโซ่, et al, 2006;. Chaves และคณะ, 2008b;. ยางและคณะ, 2010b.); ไม่สามารถนำมาประกอบโดยตรงกับเจ้าและ CIN; เพราะ EO ที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้จะประกอบด้วยสารบางอย่างและได้รับการแสดงให้เห็นว่าส่วนผสมของสารเหล่านี้สามารถก่อให้เกิดสารเติมแต่งคุณสมบัติต้านจุลชีพเสริมฤทธิ์กันหรือเป็นปฏิปักษ์ (Benchaar et al., 2008) โดยทั่วไปมีการไม่มีความแตกต่างใน DMI และ ADG ระหว่าง CON และ EO เลี้ยงน่องและทำให้ประสิทธิภาพการใช้อาหารที่ไม่ได้รับการแก้ไข; ผลของเรามีความสอดคล้องกับผลการ Benchaar และคณะ (2006a) และหยางและคณะ (2010b)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปริมาณอาหารที่กินและประสิทธิภาพการสนทนา

มีข้อมูลเล็ก ๆน้อย ๆในผลของเจ้า และซินใน DMI และการเจริญเติบโตของโคโคขุน แต่ หลัก ส่วนประกอบที่ใช้งานของเจ้า และมาศึกษาในบางส่วนของการศึกษาที่แตกต่างกันและผลของพวกเขาขัดแย้งกัน Cardozo et al .( 2006 ) พบว่าไม่มีการเปลี่ยนแปลงใน DMI เมื่ออาหารเสริมที่มีส่วนผสมของ 600 mg / d ของซินนามาลดีไฮด์และ 300 มก. / วัน สำหรับในตัวเนื้อได้รับอาหารที่เข้มข้นสูง ในการศึกษากับการแกะชาเวซ et al . ( 2008b ) พบว่านอกจากของคาร์วาโครลหรือซินนามาลดีไฮด์ ( 200 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัมของอาหาร DM ) ไม่มีผล DMI ในข้าวบาร์เลย์หรือข้าวโพดเข้มข้นตามสูตรอาหารผลที่คล้ายกันที่พบโดย benchaar et al . ( 2006a ) ที่รายงานว่าไม่มีการเปลี่ยนแปลงใน DMI ของโคเนื้ออาหารหมักตามสูตรอาหารด้วย 2 หรือ 4 G / D ของส่วนผสมเชิงพาณิชย์ของ EO สารประกอบประกอบด้วยไทมอล และ สำหรับ วานิล , ลิโมนิน ผลของเรายืนยันรายงานเหล่านี้ซึ่งพบว่าการเสริมโคโคขุน กับเจ้า และมาไม่มีผล DMI และประสิทธิภาพในทางตรงกันข้ามเมื่อเร็ว ๆนี้ยาง et al . ( 2010b ) รายงานว่า อาหารเสริม ของโคโคขุน เอ้ๆ แอ่นๆเพิ่มขึ้นตามลำดับในสัปดาห์แรกของระยะเวลาขุน แม้ว่า เอ้ๆ แอ่นๆไม่มีผล DMI หลังจาก 4 สัปดาห์ของการทดลอง การขาดผลของ EO ใน DMI ได้รับรายงาน ( benchaar et al . , 2007 ; ยาง et al . , 2007 ; tassoul et al . , 2009 ; สละ และกรอส , 2011 )แต่ยังมีการศึกษาอื่น ๆพบว่า EO สามารถลด DMI ( Cardozo et al . , 2006 ; fandino et al . , 2008 ) ในบางการศึกษาภาวะซึมเศร้าของ DMI ในโคเสริม EO อาจเกี่ยวข้องกับปัญหา ( เสนอว่า ออต้องเป็นห่อหุ้มเพื่อเอาชนะปัญหานี้ ( calsamiglia et al . , 2007 ) แม้ว่า นอกจากเจ้า และซินในอาหารสามารถตรวจพบกลิ่นผ่าน ,พวกเขาดูเหมือนจะไม่ปรับเปลี่ยนการบริโภคอาหารในลูกโคที่ได้รับเลือก โดยเปรียบเทียบระหว่างส่วนดีของท่าน และมาเลี้ยงโคเนื้อจะบางมาก ผลของ EO ใน DMI อาจแตกต่างกันกับแหล่งที่มาออ ชนิดของอาหาร อาหารหรือการปรับตัวของประชากรจุลินทรีย์ในกระเพาะรูเมนปฏิสัมพันธ์กับ EO ( หยาง et al . , 2010b ; C ; graci et al . , 2012 ) นอกจากนี้มันได้รับรายงานว่า DMI สามารถรับผลกระทบจากหลายปัจจัย อาหาร หรือ การจัดการ เช่น น้ำหนักตัว ระยะการเจริญเติบโตของสัตว์ โดยเฉพาะลักษณะทางกายภาพและทางเคมีของอาหาร เช่น ปริมาณเส้นใย ขนาด จำนวน และการสลายตัวของอนุภาคโปรตีนในกระเพาะรูเมน ฯลฯ ) , การย่อยอาหาร , หรือกระบวนการหมักสาร ( Allen , 2000 ; ยัง et al . , 2007 ; 2010c ) อย่างไรก็ตามผลที่ได้จากการศึกษาที่ใช้หลักที่ใช้สารประกอบของเจ้า และซินในสัตว์เนื้อ ( Cardozo et al . , 2006 ; ชาเวซ et al . , 2008b ยาง et al . , 2010b ) ; ไม่สามารถบันทึกโดยตรงของท่าน และซิน เพราะแถบที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้ประกอบด้วยสารประกอบบางอย่างใช้งาน และมีการ เป็นส่วนผสมของสารประกอบเหล่านี้สามารถก่อให้เกิดการบวกเพิ่มคุณสมบัติต้านจุลชีพหรือปฏิปักษ์ ( benchaar et al . , 2008 ) โดยทั่วไป ไม่มีความแตกต่างใน DMI และ ADG ระหว่าง con และออเลี้ยงลูกโค และทำให้ประสิทธิภาพการใช้อาหารไม่ได้ถูกเปลี่ยนแปลง ผลของเราจะสอดคล้องกับการค้นหาของ benchaar et al . ( 2006a ) และหยาง et al . ( 2010b )