Amy Van Dyken wan born in Englewood

Amy Van Dyken wan born in Englewood, Colorado, in 1973. She was a sick child. The doctors told her parents that Amy had asthma. People with sometimes can't breathe. Amy went to the hospital many times when she was young. She couldn't do the things other children could do. Then she started to swim and liked it. When she swam, she could be like all the other children. In the beginning, she was slow. When there was a race, she was always the last. It very hard for her, but she swam faster and faster. When she was 13, she started to win races.
Amy graduated from high school in 1991. she was a good swimmer, so many colleges wanted to give her swimming scholarships. she decided to go to the university of Arizona two years later she changed and went to Colorado state university.
In 1994, Amy was college swimmer of the year. in the fall of 1994, Amy decided to leave college early. she wanted to train for the 1996 Olympics full time. she swam five to six hours a day. during this time, Amy continued her asthma medicine with all her training she can still take in only 60% as much air as people without asthma.
When the Olympics arrived in 1996, Amy was ready. She entered five events. She did not do well in the first event. But then she won one gold medal after another. She won four gold medals! She was the first American woman to win four gold medals in one Olympics.
In 1998, Amy injured her shoulder when she was training. She won one race in 1999, but injured her shoulder again. In 2000, Amy entered the Olympics again. She had a bad shoulder, so she did not do as well as in the 1996 Olympics. This time she won two gold medals.
Amy knows sign language for the deaf (hearing impaired) and plans to work with deaf children. she tells children with asthma to do what they want to do and not to let asthma stop them from doing anything.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

amy รถตู้ dyken wan เกิดใน, โคโลราโด, ในปี 1973 เธอเป็นเด็กป่วย แพทย์บอกว่าพ่อแม่ของเธอที่มีโรคหอบหืด amy ผู้ที่มีบางครั้งไม่สามารถหายใจได้ amy ไปโรงพยาบาลหลายครั้งเมื่อเธอยังเป็นเด็ก เธอไม่สามารถทำในสิ่งที่เด็กคนอื่น ๆ จะทำ จากนั้นเธอเริ่มที่จะว่ายน้ำและชอบมัน เมื่อเธอว่ายน้ำเธออาจจะเหมือนเด็กคนอื่น ๆ ในการเริ่มต้นเธอเป็นช้า เมื่อมีการแข่งขันที่เธออยู่เสมอที่ผ่านมา มันยากมากสำหรับเธอ แต่เธอว่ายน้ำได้เร็วขึ้นและเร็วขึ้น เมื่อเธออายุ 13 เธอเริ่มที่จะชนะการแข่งขัน
amy จบการศึกษาจากโรงเรียนมัธยมในปี 1991 เธอเป็นนักว่ายน้ำที่ดีดังนั้นหลายวิทยาลัยอยากจะให้ทุนการศึกษาว่ายน้ำของเธอ เธอตัดสินใจที่จะไปที่มหาวิทยาลัยของรัฐแอริโซนาสองปีต่อมาเธอก็เปลี่ยนและเดินไปที่มหาวิทยาลัยของรัฐโคโลราโด.
ในปี 1994, เป็นนักว่ายน้ำ amy วิทยาลัยของปี ในฤดูใบไม้ร่วงของปี 1994, เอมี่ตัดสินใจที่จะออกจากวิทยาลัยก่อน เธอต้องการการฝึกอบรมสำหรับการแข่งขันกีฬาโอลิมปิกปี 1996 เต็มเวลา เธอว่ายน้ำ 5-6 ชั่วโมงต่อวัน ในช่วงเวลานี้ยังคง amy ยาโรคหอบหืดของเธอกับการฝึกอบรมทั้งหมดของเธอเธอยังคงสามารถใช้เพียง 60% ของอากาศมากที่สุดเท่าที่คนไม่มีโรคหอบหืด.
เมื่อการแข่งขันกีฬาโอลิมปิกมาถึงในปี 1996, เอมี่ก็พร้อมที่เธอเดินเข้าไปในห้าเหตุการณ์ เธอไม่ได้ทำดีในการแข่งขันครั้งแรก แต่แล้วเธอได้รับรางวัลเหรียญทองหนึ่งหลังจากที่อื่น เธอได้รับรางวัลเหรียญทองสี่ เธอเป็นผู้หญิงคนอเมริกันคนแรกที่ชนะสี่เหรียญทองในการแข่งขันกีฬาโอลิมปิกอย่างใดอย่างหนึ่ง
ในปี 1998 ได้รับบาดเจ็บไหล่ amy ของเธอเมื่อเธอฝึกอบรม เธอได้รับรางวัลหนึ่งการแข่งขันในปี 1999 แต่ได้รับบาดเจ็บที่ไหล่ของเธออีกครั้ง ในปี 2000 การแข่งขันกีฬาโอลิมปิก amy เข้ามาอีกครั้ง เธอมีไหล่ไม่ดีดังนั้นเธอจึงไม่ได้ทำเช่นเดียวกับในปี 1996 การแข่งขันกีฬาโอลิมปิก เวลานี้เธอได้รับรางวัลเหรียญทองสอง.
amy รู้ลงภาษาสำหรับคนหูหนวก (สูญเสียการได้ยิน) และวางแผนที่จะทำงานกับเด็กหูหนวก เธอบอกเด็กที่มีโรคหอบหืดที่จะทำสิ่งที่พวกเขาต้องการจะทำและจะไม่ปล่อยให้โรคหอบหืดหยุดพวกเขาจากการทำอะไร

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีรถตู้ Dyken วานเกิดใน Englewood โคโลราโด 1973 เธอเป็นเด็กป่วย แพทย์บอกพ่อแม่ว่า มีมีโรคหอบหืด คนโดยบางครั้งไม่สามารถหายใจได้ มีโรงพยาบาลหลายครั้งเมื่อตอนวัยเยาว์ไป เธอไม่สามารถทำในสิ่งที่เด็กอื่น ๆ ไม่ จากนั้นเธอเริ่มที่จะว่ายน้ำ และชอบ เมื่อเธอพยายาม เธออาจจะเหมือนทั้งหมดเด็กอื่น ๆ ในการเริ่มต้น เธอช้า เมื่อมีการแข่งขัน เธอได้เสมอล่าสุด มันยากมากสำหรับเธอ แต่เธอมารถได้เร็วขึ้น และเร็วขึ้น เมื่อเธอ 13 เธอเริ่มจะชนะการแข่งขัน
มีศึกษาจากโรงเรียนมัธยมในปีพ.ศ. 2534 เธอบริสุทธิ์ดี วิทยาลัยมากอยากจะให้ทุนเธอว่ายน้ำ เธอตัดสินใจที่จะไปมหาวิทยาลัยแอริโซนาสองปีต่อมาเธอเปลี่ยน และไปที่มหาวิทยาลัยโคโลราโด
ในปี 1994 มีบริสุทธิ์วิทยาลัยปี ในฤดูใบไม้ร่วงของปี 1994 มีตัดสินใจออกจากวิทยาลัยก่อน เธอต้องฝึกประจำโอลิมปิกปี 1996 เธอพยายามห้าถึงหกชั่วโมงต่อวัน ในช่วงเวลานี้ มีต่อยาโรคหอบหืดของเธอ ด้วยการฝึกอบรมทั้งหมดที่เธอเธอยังคงสามารถใช้เพียง 60% เป็นอากาศมากเป็นผู้มีโรคหอบหืด
โอลิมปิกเมื่อมาถึงในปี 1996 มีไม่พร้อมกัน เธอป้อนกิจกรรม 5 นอกจากนี้เธอไม่ได้ทำดีในครั้งแรก แต่แล้ว เธอได้รับรางวัลเหรียญทองหนึ่งหลังจากที่อื่น เธอได้รับรางวัลเหรียญทองสี่ เธอเป็นผู้หญิงอเมริกันแรกชนะ 4 เหรียญทองในโอลิมปิกหนึ่ง
ในปี 1998 มีบาดเจ็บไหล่ของเธอเมื่อเธอฝึกอบรม เธอชนะการแข่งขันหนึ่งในปี 1999 ได้รับบาดเจ็บไหล่ของเธออีกครั้ง ใน 2000 มีป้อนโอลิมปิกอีกครั้ง เธอมีไหล่ที่ดี ดังนั้น เธอไม่เช่นในโอลิมปิก 1996 เวลานี้เธอได้รับรางวัลสองทองเหรียญ.
มีรู้เครื่องหมายภาษาสำหรับคนหูหนวก (ได้ยินความบกพร่องทางด้าน) และวางแผนการทำงานกับเด็กหูหนวก เธอบอกให้เด็กโรคหอบหืดจะทำสิ่งที่พวกเขาต้องการ และไม่ให้โรคหอบหืดที่หยุดพวกเขาจากการทำอะไร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เอมี่รถตู้ dyken WAN เกิดในโรงแรม Englewood โคโลราโดในค.ศ. 1973 เธอเป็นเด็กป่วยด้วย หมอบอกว่าพ่อแม่ของเธอที่เอมี่ก็หอบหืด ผู้คนพร้อมด้วยบางครั้งไม่สามารถหายใจได้ เอมี่ก็ไปที่โรงพยาบาลที่หลายครั้งเมื่อเธอเป็นคนหนุ่ม เธอไม่สามารถทำสิ่งที่เด็กคนอื่นไม่สามารถทำได้ จากนั้นเธอจึงเริ่มเพื่อการว่ายน้ำและชอบมัน เมื่อเธอว่ายน้ำเธอไม่อาจจะเหมือนกับเด็กอื่นๆทั้งหมด ในช่วงเริ่มต้นที่เธอจะมาช้า เมื่อมีการแข่งขันที่เธอก็ยังเป็นครั้งสุดท้าย เป็นเรื่องยากสำหรับเธอแต่เธอว่ายได้เร็วขึ้นและรวดเร็วขึ้น เมื่อเธออายุ 13 ปีเธอเริ่มที่จะชนะชนเผ่า
เอมี่จบการศึกษาจากโรงเรียนมัธยมในปี 1991 เธอเป็นนักว่ายน้ำทีมชาติที่ดีที่มหาวิทยาลัยเป็นจำนวนมากดังนั้นจึงต้องการที่จะให้ทุนการศึกษาว่ายน้ำของเธอเธอตัดสินใจแล้วว่าจะไป University of Arizona สองปีต่อมาเธอเปลี่ยนไปและไปยังมหาวิทยาลัยของรัฐโคโลราโด.
ในปี 1994 ,เอมี่เป็นวิทยาลัยนักว่ายน้ำทีมชาติของปีที่แล้วในฤดูใบไม้ร่วงของปี 1994 ,เอมี่มีมติให้ออกจากโรงเรียนตั้งแต่เช้าตรู่เธออยากจะได้รับการฝึกอบรมสำหรับโอลิมปิก 1996 แบบเต็มเวลาเธอว่ายน้ำห้าถึงหกชั่วโมงในหนึ่งวันและในช่วงเวลานี้,เอมี่อย่างต่อเนื่องของเธอหอบหืดยาพร้อมด้วยการฝึกอบรมทั้งหมดของเธอเธอยังสามารถใช้ในเพียง 60% เนื่องจากอากาศเป็นผู้คนโดยไม่ต้องหอบหืด.
เมื่อโอลิมปิกมาถึงในปี 1996 ,เอมี่ก็พร้อม.เธอเข้ามาห้าเหตุการณ์ เธอไม่ได้ทำได้ดีในการแข่งขันครั้งแรกได้ แต่แล้วเธอได้รับรางวัลหนึ่งคว้าเหรียญทองหลังจากอื่น เธอได้รับรางวัล 4 เหรียญทอง เธอเป็นผู้หญิงชาวอเมริกันคนแรกที่สามารถคว้า 4 เหรียญทองในโอลิมปิกครั้งเดียว
เอมี่ในปี 1998 ได้รับบาดเจ็บไหล่ของเธอเมื่อเธอเป็นการฝึกอบรม เธอได้รับการวิ่งครั้งเดียวในปี 1999 แต่ได้รับบาดเจ็บไหล่ของเธออีกครั้ง ในปี 2000 เอมี่เข้าไปแข่งขันกีฬาโอลิมปิกอีกครั้ง เธอก็เอาไหล่ไม่ดีดังนั้นเธอจึงไม่ได้ทำและในปี 1996 โอลิมปิก เวลานี้เธอได้รับรางวัล 2 เหรียญทอง.
เอมี่รู้ ภาษา มือสำหรับคนหูหนวก(ระบบการได้ยินบกพร่อง)และมีแผนที่จะใช้งานได้กับเด็กหูหนวก.เธอบอกให้เด็กๆพร้อมด้วยโรคหอบหืดเพื่อทำในสิ่งที่ต้องการจะทำและไม่ยอมให้เกิดโรคหอบหืดการหยุดจากการทำอะไร